로그인공유
ตอนที่ 10.
최신 업데이트:
2024-10-30 21:02:51ตอนที่ 10.
“ผมจะมาถามว่าวันนี้จะให้นังนิดมันเอาอาหารมาส่งหรือคุณจะทำเองเหมือนเมื่อวานครับ”
“เอามาส่งหน่อยก็แล้วกันวันนี้ฉันคงไม่ให้คุณแทมมี่ทำอาหารจนกว่าเธอจะไปเรียนทำอาหารกับนิดเป็นเรื่องเป็นราว”
ชายหนุ่มตอบขณะปรายตามองคนที่ทำอาหารไม่ได้เรื่องจนเขาต้องอดข้าวไปหนึ่งมื้อซ้ำไฟเกือบไหม้บ้านเมื่อวานนี้อย่างขันๆ กับสายตาวาวๆ ของเธอ...
“ครับ ถ้าอย่างนั้นอีกครึ่งชั่วโมงผมจะให้เด็กๆ เอาอาหารมาส่งนะครับ”
“อืม ขอบใจ...”
คนงานเดินจากไปเงียบๆ มิตร กับ นิด ภรรยาของเขาทำงานทีไร่ มิตรเป็นหัวหน้าคนงานและภรรยาของเขาเป็นแม่บ้านของราฟาเอลคอยดูแลความเรียบร้อยในบ้านหลังงาม และยามที่เขามาพักก็จะได้สามีภรรยาคู่นี้คอยดูแลอำนวยความสะดวกทุกอย่างให้ และสามีภรรยาคู่นี้ก็เป็นคนที่ไว้ใจได้ดีทีเดียว...
“เอาล่ะขึ้นบ้านกันเถอะค่ำแล้วเดี๋ยวไม่สบาย งูที่นี่ชุมด้วย โดยเฉพาะงูน้ำ...”
คำพูดของเขาทำให้คนที่หลบอยู่ในซอกหินโผมาหาเขาอย่างรวดเร็วและเกาะบ่ากว้างไว้แน่นอย่างลืมตัวเมื่อสัมผัสได้ถึงอกกว้างกระเพื่อมหัวเราะเบาๆ แทนฤทัยก็ค้อนเขาหน้าคว่ำ
“คนบ้าที่หลอกกันอีกแล้วใช่มั้ย”
“ไม่ได้หลอกหรือเธอจะเสี่ยงอยู่ต่อก็ตามใจ อ้อ ทีหลังจะขอบคุณกันแบบนี้ก็ไม่บอก แต่ฉันชอบนะการขอบคุณแบบนี้ หึหึ”
ราฟาเอลบอกเรียบๆ เมื่อเธอตั้งตัวได้ก็ปล่อยมือบางออกจากบ่าเขาทันที ราฟาเอลหลิ่วตาให้อย่างน่าหมั่นไส้แล้วเดินเรื่อยๆ เข้าฝั่งได้อย่างง่ายดายผิดกับเธอที่ต้องลอยคอตามเขาไปห่างๆ ด้วยความหวั่นไหวกับเจ้าของแผ่นหลังกว้างตรงหน้า
“อี๊ คนบ้า...”
หญิงสาวย่นจมูกใส่แผ่นหลังกว้างทั้งขัดเคือง ขุ่นใจ หวั่นไหว หลงใหล... เอ๊ะ ไม่นะ เธอจะไม่ได้หลงใหลเขาเสียหน่อย...
แทนฤทัยดุตัวเองอย่างสับสนหน้าแดงก่ำอยู่คนเดียวจึงไม่ได้เห็นรอยยิ้มน้อยๆ ที่ประดับอยู่บนใบหน้าของเขา...
เมื่อมื้ออาหารเย็นผ่านไปแทนฤทัยก็รีบหลบหน้าราฟาเอลเข้าห้องทันทีโดยไม่คิดจะพูดคุยกับเขา หญิงสาวเก็บตัวอยู่ในห้องอย่างอับอายและร้อนผ่าวไปทั้งหน้าเมื่อคิดถึงเรื่องเมื่อหัวค่ำที่ผ่านมา แต่จนแล้วจนรอดเมื่อมองดูเวลาบนนาฬิกาแขวนผนังเรือนหรูก็พบว่าเกือบจะห้าทุ่มแล้ว แทนฤทัยตัดสินใจลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินออกไปรับลมเย็นๆ ข้างนอกแล้วหานมอุ่นๆ สักแก้วดื่มเผื่อจะทำให้เธอข่มตาหลับได้บ้าง แต่แล้วทันทีที่เธอก้าวออกมานอกห้องเสียงครวญครางด้วยความเจ็บปวดของใครบางคนก็ดังขึ้นจนเธอขนลุกด้วยความกลัว
เอ.. หรือว่าเธอหูฝาด หรือว่ามีโจรแอบขึ้นบ้าน..
หญิงสาวค่อยๆ เดินไปคว้าร่มคันใหญ่จากมุมห้องโถงขึ้นมาถือไว้แน่นก่อนจะค่อยๆ หันซ้ายหันขวามองหาต้นเสียง นี่ลูกน้องของราฟาเอลไปไหนกันหมดนะ ปรกติเธอจะเห็นว่าเขามีบอดีการ์ดคอยดูแลความปลอดภัยให้เขาห่างๆ นี่นา...
คิดไปก็หวั่นใจไปด้วย เท้าบางค่อยๆ ก้าวไปทิศทางของเสียงแล้วก็ต้องแปลกใจเมื่อมันดังมาจากห้องของราฟาเอล เขาเป็นอะไรนะ.. หญิงสาวถามตัวเองแล้วค่อยๆ เยี่ยมหน้าไปยังประตูที่ปิดไม่สนิทของห้องซึ่งอยู่เยื้องๆ กับเธอ ดูเขาไม่น่าเป็นคนสะเพร่าจนเปิดประตูทิ้งไว้แต่สายตาของหญิงสาวก็ไปสะดุดที่แผงยาสีขาวที่ตกอยู่หน้าประตู มือบางหยิบมันขึ้นมาดูก็พบว่ามันเป็นยาชนิดหนึ่ง คิ้วเรียวขมวดมุ่นเมื่อเห็นว่ายาแบบนี้เป็นยาที่ได้มาโดยใบสั่งแพทย์เพราะเธอเคยเห็นบิดากินมาก่อนตอนที่ท่านป่วย
เขาอาจจะกินยานี้ไปก่อนแล้วก็ง่วงมากจนปิดประตูไม่สนิท... มันก็เรื่องของเขา เธอจะสนใจทำไม..
แทนฤทัยบอกตัวเองให้เดินกลับเข้าห้องของตนเอง แต่แล้วมนุษยธรรมในใจก็ทำให้ไม่สามารถก้าวกลับเข้าห้องตัวเองได้.. ในที่สุดเธอก็หยุดแล้วหันกลับมาก่อนจะถอนใจเบาๆ แล้วเปิดประตูเข้าไปในห้องของเขาด้วยหัวใจหวั่นไหว...
“เอาเถอะถ้าเขาไม่สบายจะทำอะไรเราได้...”
หญิงสาวบอกตัวเองแล้วเดินเข้าไปหาร่างสูงที่นอนขดทั้งดิ้นทั้งสะบัดกายอย่างทุรนทุรายอยู่บนเตียงกว้างดูน่าสงสารและเจ็บปวดจนเธอยังรู้สึกได้ เขาคงฝันร้าย... และเขาคงไม่แก้ผ้านอนหรอกนะ... ไม่วายที่เธอจะคิดขุ่นใจแกมขัดเขินเมื่อเห็นว่าแผงอกกว้างนั้นเปล่าเปลือยก่อนจะถอนหายใจอย่างโล่งอกที่เขายังสวมกางเกงนอนฝ้าฝ้ายลายทางอยู่...
“ราฟ ราฟาเอล เป็นอะไร... อุ๊ย คุณตัวร้อนมากเลย ราฟ ได้ยินฉันรึเปล่า...” หญิงสาวถามเขาด้วยความเป็นห่วงใบหน้างามยุ่งเหยิงเมื่อตัวเขาร้อนมาก
“ลินดา ฉันขอโทษ ลินดาไม่นะ อย่าทำ อย่าทำร้ายเธอ”
เสียงแหบพร่าของเขาดังลอดริมฝีปากที่แห้งผาก พร้อมกับดวงตาเลื่อนลอยของเขามองมาที่เธออย่างอ้อนวอนก่อนมันจะเบิกกว้างอย่างตื่นกลัว
“ไม่อย่าเข้ามา ฉันเกลียดแก... อย่า ฮือออ... อย่าได้โปรด...” ร่างสูงขดงอสั่นเทาเหมือนหวาดกลัวเสียมากมายอยู่ตรงหน้าเธอยิ่งทำให้แทนฤทัยสับสน
ลินดา เป็นใครทำไมน้ำเสียงนั้นฟังดูอ่อนโยนเมื่อพูดชื่อนี้ออกมาจนเธออดริษยาเจ้าของชื่อไพเราะนั้นไม่ได้ในขณะเดียวกันมันก็ฟังดูเศร้าสร้อยจนเธอน้ำตาไหลโดยไม่รู้ตัว...
“ราฟ คุณไม่สบาย นี่แทมมี่เอง ราฟ...”
เธอเรียกเขาเสียงนุ่มพลางเอื้อมมือไปแตะบ่ากว้างที่สั่นเทาเบาๆ เขากำลังร้องไห้ โอ คุณพระ.. หัวใจของแทนฤทัยเหมือนถูกบีบอัดจากแรงอะไรสักอย่างที่มหาศาลจนเธอหายใจติดขัดเมื่อสบกับดวงตาสีมรกตหม่นมัวซึ่งคลอไปด้วยหยาดน้ำใส
최신 챕터
คู่แค้นแสนเสน่หา ตอนที่48. อวสาน
ตอนที่48. บทส่งท้าย อวสาน ราฟาเอลพูดเสียงพร่ามือใหญ่นำมือเล็กมายังตัวตนของเขาแล้วรั้งใบหน้าสวยเข้ามาใกล้เพื่อบดจูบเร่าร้อนในขณะที่มืออีกข้างกำลังขยับนำจังหวะแก่มือน้อยซึ่งกอบกุมแก่นกายใหญ่โตของเขาอยู่แทนฤทัยขยับมือช้าๆ พรมจูบหวานๆ มาตามกรามแกร่งเรื่อยมายังอกกว้างที่ยอดอกของเขากำลังหดเกร็งเป็นไตลิ้นเล็กของเธอจึงไล้เลียมันอย่างหยอกเย้าจนราฟาเอลครางกระเส่าราวคนใกล้ขาดใจ แต่แทนฤทัยตั้งใจจะทำให้เขาครางหนักยิ่งกว่านี้ แล้วหญิงสาวก็อ้าปากครอบครองแก่นกายในมือของตนช้าๆ ราฟาเอลสะดุ้งน้อยๆ แอ่นสะโพกเข้าหาปากสาวช้าๆ ด้วยความเสียวซ่านรัญจวนสุดใจ“ไม่ไหวแล้วเมียจ๋า เก่งเหลือเกินทูนหัว”ชายหนุ่มสูดปากครางกระเส่าแอ่นกายเข้าหาปากสาวอย่างเร่าร้อนก่อนจะเคลื่อนกายออกจากปากสาวชุ่มฉ่ำอย่างแสนเสียดายแต่เพราะเขาอยากจะยืดเวลาแห่งความเร้ารัญจวนนี้ออกไปให้นานที่สุด“แทมมี่ก็ไม่ไหวเหมือนกันค่ะ แทมมี่คิดถึงปากของพี่ราฟเหมือนกัน..” หญิงสาวกระซิบเสียงพร่าขณะขยับสะโพกสาวเข้ามาใกล้ใบหน้าหล่อเหลา ราฟาเอลไม่รอช
คู่แค้นแสนเสน่หา ตอนที่47.
ตอนที่47.“อืมมม.. นั่นสินะ ก็แม่สาวหัวดื้อคนนั้นน่ากินนี่นา พี่ราฟก็เลยต้องอ่อยให้เธออยากกินพี่ราฟบ่อยๆ”“บ้า.. เขาไม่ได้อยากกินพี่ราฟสักหน่อยพี่ราฟหลอกล่อเขาต่างหาก”“หึหึ พอพี่ราฟหลอกล่อให้เธออยากกินพี่ราฟแล้วก็หลงกลตกหลุมรักเธออย่างถอนตัวไม่ขึ้น ตอนแรกแค่อยากเอาชนะ ไปๆ มาๆ ก็อยากจะ เอาเธอ ขึ้นมาจริงๆ” ราฟาเอลพูดเสียงพร่าสองแง่สองง่ามแทนฤทัยหน้าแดงก่ำกับคำพูดของสามี“ก่อนหน้าที่จะได้เจอเธอแบบจริงจังแนบชิดพี่ราฟฝันร้ายเกี่ยวกับลินดามาเสมอ ภาพที่เห็นเธอนอนจมกองเลือดแดงฉาน ภาพที่ตัวเองวิ่งหนีคนร้ายอย่างขี้ขลาดก็ตามหลอกหลอนมาตลอดหลายปี และพี่ก็เฝ้าโทษตัวเองว่าเพราะความขี้ขลาดของพี่จึงทำให้เธอถูกข่มขืนฆ่าอย่างทารุณ..”น้ำเสียงของราฟาเอลที่พูดถึงเหตุการณ์ในอดีตนั้นเต็มไปด้วยความเจ็บปวดไม่น้อย แทนฤทัยเลื่อนมือเล็กขึ้นมาลูบไล้ใบหน้าหล่อเหลาอย่างปลอบโยน“หากพี่ราฟเจ็บปวดที่จะพูดถึงเธอก็ไม่ต้องพูดต่อก็ได้นะคะ แทมมี่รู้เรื่องของเธอแล้ว&rdquo
คู่แค้นแสนเสน่หา ตอนที่46.
ตอนที่46.แทนฤทัยเดินไปเดินมาอยู่ในห้องนอนใหญ่ของตนด้วยความรู้สึกกระวนกระวายใจเพราะไม่รู้จะเริ่มต้นพูดกับราฟาเอลอย่างไรดีเพราะรู้ว่าตัวเองผิดเต็มๆ ที่หุนหันโกรธเขาไม่ถามให้รู้เรื่องแล้วยังทำตัวเป็นเด็กๆ อีก“จะเริ่มต้นยังไงดีเนี่ย โอ้ย.. แทมมี่นะแทมมี่ เธอนี่มันสวยใสไร้สติจริงๆ เลย..”หญิงสาวเดินไปล้มตัวลงบนเตียงแล้วหลับตาลงอย่างคิดไม่ตก“เอาล่ะ เป็นไงเป็นกัน ก็เราผิดเองนี่นะ”เมื่อตัดสินใจแล้วแทนฤทัยก็ค่อยๆ แง้มประตูออกไปเยี่ยมหน้ามองหาสามีของตนที่เธอเห็นเขาแวบๆ อยู่เมื่อครู่อยู่ในห้องนั่งเล่น แต่เพราะยังขัดเขินที่จะต้องงอนง้อเขาเธอจึงวิ่งเข้าห้องตัวเองมาเสียก่อน“ไปไหนของเขานะ เมื่อกี้ยังเห็นอยู่เลย”หญิงสาวเดินไป หาเขาที่ห้องนั่งเล่นก็ไม่เห็นเขาแล้วและทั้งบ้านเงียบกริบคนรับใช้ก็ไม่มีสักคนที่จะอยู่ให้ถาม“อ้าว ไปไหนกันหมดเนี่ย..”หญิงสาวบ่นกับตัวเองเบาๆ แล้วก็เดินไปรอบบ้านก็พบว่าพวกคนรับใช้กลับเรือนหมดส่วนคนที่พักอยู่บนเรือนใ
คู่แค้นแสนเสน่หา ตอนที่45.
ตอนที่45.ราฟาเอลหัวเสียอย่างที่สุดเมื่อเป็นวันที่สามแล้วที่เขายังไม่รู้สาเหตุที่ภรรยาคนสวยมึนตึงด้วยแล้ว เขางงตั้งแต่ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าข้างกายว่างเปล่า ยังดีที่เธอทิ้งโน้ตไว้ให้เขาว่าขอตัวกลับก่อนไม่อย่างนั้นเขาคงเดือดเนื้อร้อนใจกลัวว่าเธอจะเป็นอันตรายอะไร แต่เมื่อเขาตามเธอกลับมาที่บ้านแทนฤทัยก็มึนตึงเย็นชาใส่เขาแล้วก็บอกว่าจะขอหย่ากับเขาทั้งที่ก่อนจะกลับมาเธอกับเขาร่วมรักกันอย่างเร่าร้อนครั้นเขาจะทำอะไรที่เอาแต่ใจอย่างที่เคยทำมาก่อนหน้านี้ราฟาเอลก็ไม่กล้า ตอนนี้ไม่ว่าเมียจ๋าจะทำอะไรพูดอะไรเขาก็เชื่อฟังและไม่กล้าขัดขืนไม่กล้าทำให้เธอไม่พอใจแต่ตอนนี้ราฟาเอลอยากรู้เหลือเกินว่าตนทำอะไรให้เมียรักไม่พอใจ ซึ่งความมึนตึงของแทนฤทัยที่มีต่อเขาโดยไม่รู้สาเหตุก็เดือดร้อนพี่เขยต้องออกมาช่วยเหลืออย่างมืดแปดด้านพอๆ กัน เพราะธามรู้ดีว่าหากแทนฤทัยโกรธหรือเกิดดื้อดึงขึ้นมาจริงๆ ละก็ ก็ยากที่จะงอนง้อได้ง่ายๆ“นายต้องช่วยฉันนะ ไม่อย่างนั้นฉันอกแตกตายแน่ๆ ฉันไม่รู้ตัวเลยว่าทำอะไรผิดทำไมแทมมี่จะขอหย่ากับฉัน นายต้องช่วยฉันนะธาม” ราฟาเอลฟูม
คู่แค้นแสนเสน่หา ตอนที่44.
ตอนที่44.“อ๊า.. เมียจ๋า ดีเหลือเกิน อู้ววว อย่างนั้นล่ะ โอว...”ราฟาเอลครางระงมกับลีลาปากระเรื่อที่กำลังสนุกสนานกับการดื่มกินกายชายอย่างเอร็ดอร่อย แต่เขายอมให้เธอเป็นผู้กุมเกมได้ไม่นานก็ถอนแก่นกายออกจากโพรงปากนุ่มหญิงสาวจำต้องปล่อยกายแกร่งออกจากาปกอย่างแสนเสียดาย“น่ากินเหลือเกินเมียจ๋า..”ราฟาเอลเคลื่อนกายลงต่ำพร้อมกับเกี่ยวผ้าชิ้นน้อยออกให้พ้นทางจับแยกเรียวขาเสลาออกกว้างกลีบดอกไม้ฉ่ำพราวก็แย้มเปลือยเปล่ากลีบส่งกลิ่นหอมแรงชวนมึนเมา“อ๊ะ อ๊า พี่ราฟขา.. อ๊า โอ้ว..”เสียงหวานครางพลิ้วเมื่อลิ้นร้อนรุ่มแตะยอดเกสรสาวเบาๆ แล้วปาดไล้ดูดเลียไปทั่วกลีบดอกไม้งามอย่างหลงใหล มือบางดึงทึ้งแล้วก็กดให้ใบหน้าหล่อเหลาแนบชิดกลีบกายของตนพร้อมทั้งเรียวขางามแยกออกจากกันกว้างขึ้นเพื่อให้เขาเข้ามาชิดมากขึ้นสะโพกมนก็ส่ายพลิ้วด้วยความซ่านกระสัน ก่อนจะครางอย่างสุขสมเมื่อพุ่งทะยายไปสู่แดนสีรุ้งพร่างพราว ราฟาเอลยันกายขึ้นรวบเรียวขาเสลาทั้งรอบเอวสอบ จดจ่อแก่นกายแกร่งที่พรั่งพร้อมเข้าหากลีบดอกไม้งามช้าๆ
คู่แค้นแสนเสน่หา ตอนที่43.
ตอนที่43.“ว้า.. แย่จังแทมมี่อุตส่าห์อยากว่ายน้ำออกกำลังกายบ้างหลังจากที่นอนซมมาหลายวัน..”หญิงสาวพูดเสียงแผ่วพร่าอย่างจงใจแล้วค่อยๆ หย่อนสะโพกนั่งลงบนเตียงผ้าใบแสนสวยริมสระว่ายน้ำซึ่งอยู่บนชั้นสองของบ้านที่มีความเป็นส่วนตัวเงียบสงบและสามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์เขียวขจีของขุนเขาได้ในมุมกว้างและเธอก็ชอบมุมนี้ของบ้านมากที่สุด เพราะทำให้เธอรู้สึกสดชื่นผ่อนคลาย“อะ เอ่อ ถ้าแทมมี่อยากอาบแดดเดี๋ยวพี่ทาครีมกันแดดให้นะจ๊ะ”เร็วปานสายฟ้าไม่ถึงนาทีร่างสูงของราฟาเอลมานั่งแหมะอยู่ข้างๆ เตียงผ้าใบตัวสวยด้วยแววตาพราวพราย แทนฤทัยทำเป็นไม่ใส่ใจแววตาวาวๆ ของสามียื่นครีมกันแดดให้เขา แดดอ่อนๆ ยามสายไม่ได้ร้อนนักแต่ทำไมเธอถึงได้รู้สึกร้อนรุ่มเสียเหลือเกินแทนฤทัยคิดในใจด้วยความวาบหวาม ร่างระหงสั่นน้อยๆ เมื่อร่างแกร่งมานั่งซ้อนด้านหลังแล้วฝ่ามือร้อนๆ ก็ลูบไล้ครีมกันแดดลงบนไหล่บอบบางช้าๆ ปลายจมูกโด่งก็กดลงที่ลำคอระหงมือไม้ก็เริ่มไล้วนไปยังทรวงอกอิ่มภายใต้ผ้าชิ้นชิ้นเล็ก“อย่าซนสิคะ แทมมี่จะอาบแดดนะคะ&
다른 추천
เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน
แมลงผลไม้233.8K 조회수พลาดรักร้ายนายวิศวะ
Kim Nayeol13.8K 조회수พราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก
พะเนินเทินทึก75.2K 조회수เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
สาวน้อยสุดจี๊ด122.6K 조회수ท่านอ๋องเจ้าขาให้ข้าช่วยเถิด
องค์หญิงโนเนม1.4K 조회수เมียรัก ยอดเสน่หา
สิรี&EVAVY784 조회수The contract สัญญาป่วนชวนมารัก
มี่เยี่ยน72 조회수เดิมพันรักนักล่าหัวใจ
สิบสามธันวา / กวีสีรุ้ง102 조회수
