ตอนที่33 ตาฝาด...อีกแล้ว 2

สายตาคมดำถึงกับสั่นไหว คิดในใจว่าบางทีเขาคงคิดถึงสตรีนางน้อยปริศนามากจนเกินไป

ความรู้สึกรุ่มร้อนสายหนึ่งผุดขึ้นมาอย่างไม่อาจควบคุม ในห้วงคำนึงคิดถึงเพียงดวงหน้าอันพร่าเลือนของนางในดวงใจ อารมณ์คุกรุ่นตามสัญชาตญาณคล้ายสัตว์ร้ายยามหิวกระหายของชายชาญจึงพลุ่งพล่านแผ่ซ่านออกมาด้วย

หากว่าตรงนี้เป็นเตียงอุ่น เขาย่อมจับร่างนุ่มกดลงแล้วมอบความดิบเถื่อนให้อย่างไร้ปรานี

ความคิดที่จะเก็บคนงามให้น้องชายพลันตกไป

ชอบยั่วนัก เขาจะจัดให้หนำใจ จะได้หลาบจำ!

แววตาคู่คมสาดประกายดุร้ายดุจหมาป่า เหี้ยมเกรียมและกระหายหิว มุมปากหยักโค้งแข็งกระด้าง เพิ่มความอำมหิต ลืมเสียสนิทว่าต้องเก็บคนงามให้น้องชาย

ทว่าอีกฝ่ายกลับหาได้กลัวเกรงไม่ โม๋เอ๋อร์ที่ยังคงมอง หมิงเฉิงด้วยความรู้สึกแปลกประหลาดรุ่มร้อนกระตุ้นเร้า

ซึ่งนางยังไม่เข้าใจ ว่าเหตุใดนางจึงรู้สึกร้อนผะผ่าวขึ้นมา หัวใจเต้นตึกตักรุนแรง ที่ท้องน้อยรู้สึกเสียวแปลบแล่นลามไปทั่ว

จึงพลั้งปากเอ่ยตามสัตย์อย่างเผลอไผลว่า

“การฆ่าคือการทำให้ตาย หากแต่มิใช่กับข้าที่ไม่อาจตาย มิสู้ทำให้อยู่รอดปลอดภัยถึงฝั่งฝัน ข้ายินดีปกป้องท่านตลอดไป”

ประโยคนั้นทำหมิงเฉิงนึกฉงน รู้สึกอุ