กลั่นแกล้งเพียงนาง

หญิงสาวจ้องมองเขม็งเม้มปากเสียแน่นแล้วทำตาแดงๆ มีน้ำสีใสฉ่ำวาวปริ่มๆ อยู่ตรงขอบตา นางกะพริบตาเบาๆ แค่หนึ่งที แต่น้ำตากลับกลิ้งลงมาอาบสองแก้มนวลทันใด

ภาพของนางตรงหน้าทำหงซือกวนนึกขัน มิคาดว่าอาวุธของนางจะสั่งการได้ง่ายดายและรวดเร็วถึงเพียงนี้

สายตาคู่งามฉ่ำน้ำของหญิงสาวมีแต่ความดื้อรั้นและเด็ดขาด นางเชิดหน้าน้อยๆ ก่อนพูดจาเอาแต่ใจ “ข้าไม่ให้ท่านไป ท่านต้องปกป้องข้านะ”

หงซือกวนเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยยามก้มมองนางแล้วเอ่ยเสียงเนิบช้า “แต่คนของเจ้ามาแล้ว เขามาเพื่อคุ้มครองเจ้ากลับวัง”

เหม่ยหลินส่ายหน้าไม่ยินยอม “ข้าไม่ให้ใครคุ้มครองทั้งนั้น พี่หงห้ามไปนะ”

ริมฝีปากบนใบหน้าหล่อเหลาพลันยกโค้งแวบหนึ่ง มิคาดว่าการกลั่นแกล้งใครบางคนจะสำราญถึงเพียงนี้

“อ่า...ทำอย่างไรดี” ชายหนุ่มกล่าวเสียงเรียบ “ข้าคิดว่าแม่ทัพของเจ้าคล้ายกับมาตามหาคนรักกระนั้น ข้าไม่อาจไม่ใส่ใจ”

“พี่หงรู้ได้อย่างไร?” เหม่ยหลินถามเสียงดัง

หงซือกวนพลันหรี่ตา

หญิงสาวจ้องมองเข้าไปในดวงตาคม เห็นเขามองมาด้วยสายตามืดดำ ก็ให้รู้สึกใจสั่นขึ้นมา นางเองก็คิดเช่นกัน ว่าหยวนจงคงใช้ข้ออ้างในการออกตามหานาง เพื่อมาตามหาฟางหลัน เรื่องนี้จะทำให้ฟาง