Home / โรแมนติก / จะรักหรือจะร้าย / จะรักหรือจะร้าย | EPISODE 3 | จุก

Share

จะรักหรือจะร้าย | EPISODE 3 | จุก

Author: ACHICHI
last update Last Updated: 2025-04-14 20:05:48

EPISODE 3

จุก

         มันก็น่าอาย…

            ที่แม้ว่าฉันจะเป็นฝ่ายรุกเข้าหาเฮียก่อนถึงขั้นจับกด และเปิดฉากจูบแบบจู่โจม แต่ถึงอย่างนั้นก็รู้ได้ในทันทีว่าจูบของอีหยีคนนี้มันไม่ได้เรื่อง เหตุก็เพราะไม่เคยมีจูบแรกมาก่อน ทั้งอีกคนก็เอาแต่นอนบื้อไม่ขยับปากเลยสักนิด ยิ่งทำให้ฉันขายหน้าหนักจนอยากจะล้มเลิกแผนการเจาะไข่แดงตัวเองให้รู้แล้วรู้รอด

            ลมหายใจร้อนผ่าวของเราทั้งคู่ประสานกันอยู่เกือบนาทีก่อนที่ฉันจะถอนจูบไม่ประสีประสาของตัวเองออก กระนั้นก็ไม่ได้คิดขยับตัวออกห่าง คนใต้ร่างนิ่งไปครู่ก็หลับตาลงถอนหายใจออกมา

            “ลงไป… เฮียหนัก”

            “หยีตัวเบา”

            “…”

            “รู้… ว่าเฮียไม่เต็มใจจะแต่ง แต่ไหน ๆ ก็แต่งแล้ว เรื่องแบบนี้ไม่เห็นจะแปลก…”

            “ทั้งที่ก็ไม่ได้รู้สึกอะไร?”

            “เฮียก็หล่อดีออก”

            “…” นัยน์ตาคมหรี่ลงเล็กน้อย สีหน้าราวกับพูดไม่ออก ในคำเอ่ยแบบตรงไปตรงมาของฉันผู้ไร้ซึ่งความเป็นกุลสตรี ถึงจะเกิดเป็นหญิง ก็ต้องรุกสักหน่อยไหม ยิ่งเห็นเขาทำเป็นเมินก็ยิ่งอยากจะเอาชนะ แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นหลัก

            หลัก ๆ เลยก็คือเราแต่งงานแล้วอย่างถูกต้องตามกฎหมาย เขารู้สึกยังไงฉันไม่รู้ และไม่อยากจะรู้ด้วย แต่ที่แน่ ๆ ฉันจริงจัง…

            เพราะเฮียเอาแต่นอนแบบที่ไม่เขยื้อนตัวเลยสักนิด ทำให้ฉันเกิดจะเอะใจในอะไรบางอย่างขึ้นมา ถึงเขาจะไม่อยากแต่มันจะไม่มีอารมณ์ร่วมเลยได้ยังไง ผู้ชายกับผู้หญิงแน่นอนว่ามันต้องต่างกันอยู่แล้ว

ผู้ชายร้อยทั้งร้อยโดนคนสวยขนาดนี้ อ่อยขนาดนี้ แต่ไร้การตอบสนองแบบนี้… มันมีเหตุผลไม่กี่อย่างหรอก ก็หรือว่าเฮียจะเป็น…

            นี่คงเป็นครั้งแรกที่ฉันฉุกใจคิดขึ้นมา รีบชันกายลุกขึ้นยกมือทาบอกเบิกตาโต เฮียครามเลื่อนคิ้วเข้าหากันทันทีเมื่อเห็นอาการละม้ายคล้ายตระหนกตกใจหนักของฉัน

            “หรือเฮียไม่ใช่ผู้ชาย?”

            “…”

ความเงียบเข้าปกคลุมอยู่ชั่วอึดใจ ก่อนที่คนตรงหน้าพ่นลมหายใจยาวพรืดราวกับหมดคำจะพูด แต่ไอ้สีหน้าแบบนั้นก็ทำให้ฉันโล่งใจไปได้เปลาะหนึ่งเพราะถ้าเป็นคุณแม่จริง อีหยีคงไม่ได้นั่งอยู่ตรงนี้แน่ ต้องมีโดนยันตกเตียงบ้างละวะ

ถึงงั้นก็น่าแปลกใจอยู่ดีนั่นแหละ! คนบ้าอะไรจะนิ่งเป็นท่อนไม้ได้ขนาดนี้!

            “หรือว่า…”

            “…” คิ้วหนาเลิกขึ้นเล็กน้อย สีหน้าราวกับตั้งตารอที่จะฟังว่าฉันจะมโนอะไรได้อีก

            “ของเฮียมัน… มันเล็กเหรอ? แบบไม่มั่นใจอะไรงี้…” ก็อดไม่ได้จริง ๆ ที่จะอึกอักออกมา จินตนาการในสมองนำหน้าไปแล้วก้าวหนึ่งอย่างหยุดไม่อยู่

“…” เฮียครามไม่ตอบ เอาแต่นิ่ง สำหรับฉันนั่นก็ราวกับเป็นคำตอบ สุดท้ายเลยตะกุกตะกักออกมาเสียงแผ่วเพราะแอบเห็นใจ

“เล็กก็ไม่เป็นไรหรอก หยีไม่ถือ”

“เหี้ยไรวะเนี่ย…” นัยน์ตาคู่สวยเบนไปทางอื่น บ่นพึมพำหน้าตาเครียดหนัก แต่ไม่ยักแก้ตัว

“ก็ใครจะไปรู้ เห็นสูงยาวเข่าดีแบบนี้…”

“พอ…” คนรับไม่ได้กับขนาดตัวเองยกมือขึ้นห้าม ทำท่าจะจับฉันลงจากตัวอีกครั้ง แต่ฉันก็รีบกดอกของเขาเอาไว้ รีบเอ่ยออกมาอย่างรู้สึกผิดเพราะมันอาจจะเป็นเรื่องละเอียดอ่อนสำหรับผู้ชาย และคงดูเป็นการหยามน้ำหน้าที่ฉันเอ่ยขึ้นมา

“ไม่เห็นต้องโกรธเลย หยีไม่ได้ตั้งใจจะล้อเลียนสักหน่อย”

“…”

“เรื่องแค่นี้สบายมาก หยีรับได้”

ฉันรีบปั้นยิ้มหวาน ก้มลงไปหาคนเป็นสามีอีกครั้ง ถึงจะเล็กก็ไม่เป็นไร ยังไงเขาก็หล่อมากอยู่ดี และฉันเองก็ทำไปเพราะมีจุดประสงค์หลักอย่างที่บอก อีกทั้งก็ไม่คิดที่จะจบความสัมพันธ์ในวันหนึ่งวันใดลงด้วยจริง ๆ

การจูบ… เริ่มต้นขึ้นอีกครั้งโดยที่ฉันยังคงเป็นฝ่ายพยายามเหมือนกันกับครั้งแรก แต่ที่ต่างก็คือหลังจากทาบทับเบียดบดริมฝีปากอยู่เกือบนาที ก็ดูเหมือนคนที่เอาแต่นอนจ้องจะเผลอไผลขยับปากตอบเล็กน้อย และพอรู้ว่าตัวเองกำลังเผอเรอเฮียก็รีบเบี่ยงหน้าหนี

“ลงไป”

“เฮียอะ!”

“เป็นผู้หญิงจริงปะเนี่ย?”

“จูบหยีหน่อยสิ…”

“…”

ที่เขาว่ากันว่า… ผู้หญิงมักจะมีมารยาร้อยแปดเล่มเกวียนอยู่กับตัว มันก็คงไม่ใช่เรื่องหลอกลวง

เมื่อเห็นว่าเขาเริ่มจะเผลอตัวหลุดสัญชาตญาณของบุรุษเพศออกมาถึงจะแค่เล็กน้อย แต่ก็ทำให้ฉันเริ่มที่จะได้ใจ มือสองข้างเลื่อนต่ำลงปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเฮียออกทีละเม็ด สบตาเขาแบบที่ใจกล้าหน้าด้านเกินหญิง บรรจงทาบทับริมฝีปากตัวเองลงไปอีกครั้ง เรียวลิ้นสอดแทรกเข้าไปทีละนิด

ร่างกายของเฮียดูจะแข็งค้างไป นัยน์ตาสงบนิ่งเมื่อครู่ก่อนวูบไหวเล็กน้อย เอวเปล่าเปลือยของฉันได้รับสัมผัสชนิดหนึ่งที่ต่างออกไปจากในตอนแรก เสียงแหบต่ำราวกับจะส่งสัญญาณเตือนเป็นครั้งสุดท้าย

            “ถ้ายังไม่เลิกทำแบบนี้… เฮียจะไม่ทนแล้ว”

            “…ก็ไม่เห็นต้องทน”

            “แน่ใจ…”

            “นะ… แน่เสียยิ่งกว่าแน่อีก” ปากดีพูดไปงั้นแต่แทบจะคุมเสียงตะกุกตะกักของตัวเองไม่ได้เลย

            “…”

            อึดใจต่อมาก็ต้องรู้สึกหูอื้อตาลาย…

            ลมหายใจราวกับจะขาดห้วงไปดื้อ ๆ ตอนที่สีหน้าคนใต้ร่างแปรเปลี่ยนไปเล็กน้อย ต้นคอถูกดึงให้โน้มต่ำลงไป และฉัน… ก็เพิ่งได้สัมผัสกับสิ่งที่เรียกว่าจูบจริงจังเป็นครั้งแรกในชีวิตแบบที่ไม่ใช่การจินตนาการเอาเอง

หัวใจกระหน่ำเต้นแรงจนแทบจะหลุดจากอก เมื่อริมฝีปากถูกขยับเปิดออก ความเปียกชื้นของเขาสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากแบบที่ไม่ทันตั้งตัว

            เฮียครามมองกันราวกับเป็นการตอกย้ำให้รู้ว่าเขาเตือนกันแล้ว มือหนาเลื่อนต่ำลงกอบกุมก้นงอนทั้งสองข้างไว้ พร้อมทั้งออกแรงบีบขยำรุนแรงจนความใจกล้าของอีหยีหล่นวูบลงอย่างน่าใจหาย ก่อนจะกดสะโพกให้เบียดบดกับอะไรบางอย่างที่อยู่ต่ำลงไป

อะไร… ที่ฉันซี้ซั้วเอาเองว่าขนาดของมันคงจะเล็กแบบที่น่าเห็นใจ…

แต่เท่าที่ความอ่อนนุ่มได้สัมผัสอยู่ในขณะนี้ มันไม่ได้เล็กอย่างที่คิด… ความแข็งแรงของตัวตนคนตรงหน้าขยายขนาดจนรั้งเนื้อผ้าของกางเกงที่สวมใส่อยู่จนคับแน่น

            ขนาดว่ายังไม่ได้เห็น ใจมันก็เตลิดไปไกลกับจินตนาการในหัวรวมถึงสัมผัสชนิดสนิทแน่นแบบนั้น ช่องทางรักที่ยังไม่เคยผ่านศึกใดมาก่อนในชีวิตกำลังเสียดสีเข้ากับท่อนลำขนาดใหญ่ระอุร้อน ทำเอาใบหน้าฉันร้อนหนักไปด้วย

            รสชาติของจูบแบบผู้ใหญ่ยังคงดำเนินต่อไป เพิ่มระดับความดุดันรุนแรงขึ้นทุกวินาที และอึดใจต่อมาในตอนที่สมองของฉันยังคงไร้ซึ่งการทำงาน รู้อีกทีกางเกงที่เฮียมันใส่อยู่ก็ถูกถอดออกไปทั้งที่เขาก็ไม่ได้ขยับตัวลุกขึ้นด้วยซ้ำ

            ฉันทำท่าจะผละออกเพราะการจูบของอีกคนเริ่มจะหนักหน่วงขึ้นทุกที เล่นเอาหายใจหายคอไม่ทัน แต่กลายเป็นว่าคนที่เอาแต่ปฏิเสธเมื่อครู่ดึงรั้งสะโพกให้ต่ำลง เรือนกายที่ร้อนผ่าวเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ตอนนี้ราวกับเป็นเตาปฏิกรณ์ที่กำลังจะระเบิด

            ช่องทางรักคับแน่นกำลังโดนนำทางให้ถูไถไปกับลำกายของท่อนเอ็นร้อน ความรู้สึกกระสันเสียวทำเอาฉันตัวสั่นหนัก ทำอะไรไม่ถูก เพราะตอนนี้… ไร้ซึ่งร่มผ้าใดแทรกอยู่ตรงกลาง…

            เฮียครามใช้มือข้างหนึ่งสัมผัสเข้ากับจุดอ่อนไหว ลากไล้เบา ๆ และมันช่างน่าขายหน้า ที่แค่นั้นเสียงสัมผัสเปียกชื้นแสดงความต้องการของฉันก็ชัดเจนในความสงัดเงียบของห้อง อาจเป็นเพราะเขาหล่อมาก ประกอบกับสัมผัสวาบหวามที่ไม่เคยได้รับมาก่อนในชีวิตทำให้ร่างกายมันตอบสนองได้ดีขนาดนี้

            คนด้านล่างผละจูบออกแต่ยังคงไม่หยุดจ้องตากัน คราวนี้เป็นฉันเองที่ละสายตามองต่ำลงไปยังส่วนนั้นของเราทั้งคู่ แค่เห็นก็ถึงกับต้องซบหน้าเข้ากับบ่ากว้างเพราะร่างกายอ่อนระทวยไปไม่เป็น เมื่อปลายหัวบานใหญ่กับลำกายใหญ่ยาวกำลังถูกเจ้าของของมันฟาดเบา ๆ จรดจดจ่ออยู่ตรงช่องทางเข้าราวกับเป็นการทักทาย เพียงแค่นั้นฉันก็ร้อนวูบวาบไปหมดทั่วทั้งสรรพางค์กาย

และจังหวะถัดมาร่างกายก็ผวาเฮือกเพราะเฮียครามใช้มือทั้งสองข้างกดสะโพกของฉันลงอย่างแรง จนสิ่งนั้นทะลวงเข้าไปยังช่องทางรักที่แม้จะเต็มไปด้วยน้ำหล่อลื่น กระนั้นมันก็รัดรึงตึงไปทุกอณู อะไรบางอย่างราวกับจะฉีกขาด

            แม้ว่าแอร์ในห้องจะเย็นฉ่ำ แต่เรือนกายของฉันตอนนี้เปียกชื้นไปด้วยเหงื่อ เสียงคำรามในลำคอของอีกคนดังอยู่ข้างหูนี่เอง เราสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง คิดว่าเจ้าตัวคงจะอยากเช็กว่าฉันยังอยู่ดี แม้ว่าฉันจะรู้สึกจุกระบมไปทั้งท้องน้อย ทั้งปากทางเข้าที่โดนเสียบเข้ามารวดเดียวสุดโคนแบบนั้น

แต่คนแบบยาหยี… ไม่มีทางถอยกลับแน่นอน

            เมื่อเห็นว่าเมียยังไม่ตาย ก้นทั้งสองข้างก็ถูกจับให้ยกขึ้นลง สับสะโพกเข้าใส่ความใหญ่โตที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดโปนปูด มือหนาบีบขยำก้นกันอย่างแรงไร้ซึ่งความโอนอ่อนผ่อนปรน ทุกอย่างเป็นไปอย่างรวดเร็วจนสมองขาวโพลนพร่าเลือนไปชั่วขณะ

            สวบ! สวบ! สวบ!

            เสียงวาบหวามดังเป็นจังหวะทุกครั้งที่มีการโยกสับขึ้นลง ช่างน่าอัศจรรย์ที่ฉันมีน้ำหล่อลื่นมากพอที่จะยัดไอ้ยักษ์ของเขาเข้าไปได้แม้จะเป็นครั้งแรก ทั้งยังตอดรัดแน่นจนแอบเจ็บ ท้องน้อยจุกระบมขึ้นทุกจังหวะที่มีการกระแทกลงไปจนมิดโคน

            ฉันนอนซบใบหน้าลงกับบ่าของคนด้านล่างส่งเสียงร้องครางออกมาเพราะความกระสันเสียวกับความแข็งแกร่งที่ฝังลึกเข้ามา เอวกำลังร่อนสับขย่มขี่ความใหญ่โตตามจังหวะการจับโยกของอีกคน ใบหน้าหล่อเงยขึ้นหลับตาลง ลมหายใจติดขัดไม่ต่างกัน สลับกับเสียงท่อนเนื้อประสานกับความฉ่ำแฉะ มีเสียงหอบหายใจของเราทั้งคู่ที่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าของใครเป็นของใคร

            และจังหวะหนึ่งนั้นเอง ราวกับเฮียครามจะทนไม่ไหวอีกต่อไป สะโพกแกร่งสอบสวนทางขึ้นมาอย่างแรงจนฉันจุก แทบจะยกตัวหนีเมื่อถูกแท่งร้อนกระทุ้งเข้าใส่เต็มแรง แต่เขากลับรั้งมันให้อยู่ที่เดิม กระแทกกระทั้นรุนแรงหนักหน่วงอยู่อย่างนั้นจนแข้งขาสองข้างสั่นหนักเกือบจะค้ำยันตัวเองไว้ไม่ได้

            คนด้านล่างคำรามในลำคอ กัดฟันจนเห็นสันกรามชัด จ้องมองส่วนนั้นสลับกับการทิ้งหัวลงบนหมอนครางเสียงแหบต่ำ สีหน้าแบบที่เห็นแล้วก็อดเบนสายตาหนีไม่ได้แบบนั้น… คนที่เวลาปกติเป็นคนนิ่งเฉยเฉื่อยชา แต่ตอนทำเรื่องบนเตียงราวกับจะเปลี่ยนเป็นอีกคน ฉันรู้ตัวในทันทีว่าตอนนี้ตัวเองคงกำลังหน้าแดงเพียงแค่เพราะจ้องมองการเสพเซ็กซ์ของเขา

            ตับ! ตับ! ตับ!

            คนที่บอกว่าไม่อยากทำกับคนไม่เคยแบบฉัน ตอนนี้ดูเหมือนจะลืมไปแล้วว่านี่เป็นครั้งแรกของเมีย การลากลำเอ็นขึ้นลงไม่หยุดแบบนั้นมันหน่วงหนัก จนฉันเองก็ไม่สามารถกลั้นเสียงครวญครางของตัวเองเอาไว้ได้ ใบหน้าด้านข้างซบลงบนหมอน ปล่อยให้เขาเป็นฝ่ายจับสะโพกเอาไว้แล้วกระแทกตัวตนเข้าหาไม่หยุดอยู่นานนับสิบนาทีโดยไม่คิดจะออกปากห้ามใด ๆ

            เพราะถึงจะรุนแรง… แต่ตอนนี้ก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าตัวฉันเองก็เสียวหนักไม่แพ้กัน ตัวทั้งตัวราวกับจะลอยได้ชนิดที่ไม่เคยพานพบกับความรู้สึกนี้มาก่อนในชีวิต

            อีกคนคงเพิ่งจะสังเกตเห็นอาการกันว่าฉันที่กำลังร้องครวญครางอยู่ข้าง ๆ หูนี้ ลมหายใจรวยรินราวกับกำลังจะหมดแรง เฮียครามเอียงหน้ามาประทับจูบเข้าใส่กันอีกครั้ง เสียงอะไรนั่นยังคงดังต่อ แต่ระดับความแรงลดลง จากที่กระหน่ำสวบแทง ตอนนี้เปลี่ยนจังหวะเป็นขยับเนิบช้าราวกับกลัวว่าฉันจะตาย

            สะโพกถูกปล่อยให้เป็นอิสระแต่ฉันก็ยังคงใช้เข่าค้ำยันรับเอาไว้ ฝ่ามือของเขาเลื่อนขึ้นมากอดกันเอาไว้ ดวงหน้าหล่อมีสีหน้าอ่อนลงเล็กน้อย อาจเห็นว่าฉันกำลังใกล้จะตาย แต่ยังฝืนตัวเองเอาไว้อย่างสุดความสามารถกระมัง

            จูบแบบอ่อนโยนราวกับไม่ใช่คนเดียวกันกับเมื่อครู่ถูกถอนออกไป เสียงแหบต่ำเอ่ยออกมาราวกับต้องการปลอบประโลมกับการกระทำที่ตัวเขาเองคงจะลืมตัวไปชั่วครู่

            “เจ็บรึเปล่า?”

            “…ไม่ทันแล้วมั้งเฮีย” ถึงจะพูดติดตลกออกไป แต่อีกคนก็ถึงกับหน้าเสียไปเลย ฉันเลยต้องรีบเอ่ยต่อ กลัวว่าเขาจะหยุดขึ้นมากลางคัน “…แต่หยีทนได้”

            “…”

            คนเป็นสามีไม่พูดอะไร… แต่รั้งตัวฉันเข้าไปกอด ฝ่ามือลูบแผ่นหลังชื้นเหงื่อเบา ๆ เหมือนกำลังโอ๋เด็ก และแค่นั้นหัวใจยาหยีคนนี้ก็เหมือนจะลอยล่องออกไปไกล ถึงจะรู้ว่าเขาก็คงแค่อยากจะปลอบกันเพราะนี่เป็นครั้งแรกของฉัน ไม่มีเรื่องของความรู้สึกมาเกี่ยวข้อง…

ถึงจะเป็นอย่างนั้นแต่ฉันก็รู้สึกปลอดภัยขึ้นมา แม้ว่าความสัมพันธ์เราจะเริ่มต้นแบบแปลกประหลาดพิสดารเกินไปหน่อยก็ตาม

            เพราะคงมัวแต่ฟุ้งซ่านอยู่กับอ้อมกอดอุ่นเลยไม่ทันได้สังเกตหรือจับความรู้สึกช่วงล่าง รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ลำกายระอุร้อนกำลังโหมเข้าใส่รุนแรงถี่รัวอีกครั้ง แผ่นหลังของฉันถูกกดเอาไว้แนบอก กัดฟันอดทนแต่ก็ยังหลุดเสียงร้องออกมาเป็นระยะ แต่ถึงไงก็ต้องทนให้เฮียไปถึงฝั่งให้ได้

            แทนที่จะเป็นเขาคนเดียวที่ไปถึง ตัวฉันเองก็เริ่มรู้สึกเสียวหนักจนน้ำตาแทบไหล ท้องน้อยบิดมวนหดเกร็งกับความวาบหวามน่าอัศจรรย์ของการโดนกระทำรุนแรง ราวกับตัวเองเป็นมาโซคิสม์ก็ไม่ปาน

            ไม่กี่อึดใจต่อมาความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในชีวิตก็ทะลักล้นออกมา ขาสองข้างที่สู้ชีวิตด้วยการค้ำยันให้เขาทำอยู่นานแทบจะร่วงลงมากอง เฮียสอดแขนเข้ารับข้อขาอ่อนปวกเปียกของฉันเอาไว้

            ขณะเดียวกันในตอนที่ฉันหมดแรงทิ้งตัวใส่ เขาก็กำลังไต่ระดับทำความเร็วไม่หยุดจนเรือนกายหมดสภาพของฉันสั่นคลอนไปตามแรงโยกนั่น เสียงหวีดร้องดังขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่าแบบที่ฉันเองก็ไม่รู้ตัว

            และอีกไม่กี่วินาทีต่อมาก็สัมผัสรับรู้ได้ว่าสิ่งที่สอดใส่อยู่กลางกายนานนับชั่วโมงแบบไม่หลุดแม้แต่วินาทีเดียวกำลังกระตุกรุนแรง ก้นฉันถูกยกขึ้นในจังหวะเดียวกัน มองต่ำลงไปก็เห็นของเหลวสีขาวขุ่นกำลังล้นทะลักออกจากปลายหัวบานใหญ่ไม่หยุด มือหนาชักรูดขึ้นลงต่อท้ายอีกเล็กน้อยจนมันไหลออกมาจนหมด

            เสียงเดียวที่ดังอยู่ในขณะนี้คือเสียงหอบหายใจที่ก็ไม่รู้แน่ว่าของใครเป็นของใคร…

            และตอนนั้นเองที่เราทั้งคู่ก็ได้ประสานสายตากันอีกรอบ นัยน์ตาสีดำราวกับรัตติกาลจ้องหน้าฉันนิ่ง ในขณะที่ตัวฉันเองแม้จะอยากมองหน้าหล่อ ๆ ต่ออีกสักหน่อย แต่เพราะตอนนี้มันเหนื่อยจนแทบจะสลบ ทำให้เปลือกตาหนักอึ้งปิดสนิทลงแบบที่ไม่ขอฝืนอีกต่อไป

            ถึงยังไง… ยาหยีคนนี้ก็ได้มีครั้งแรกสมใจอยาก เพราะงั้นเรื่องอื่นเอาไว้ทีหลังก็แล้วกัน

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • จะรักหรือจะร้าย   จะรักหรือจะร้าย | SPECIAL | EPISODE 3

    EPISODE 50ตอนพิเศษ 3 วันต่อมา ผมตื่นแล้ว… เพราะเสียงรัวกดกริ่งดังไม่หยุดที่หน้าบ้านนั่น ให้เดาก็คงเป็นไอ้พริกกับไอ้รามนั่นแหละ แต่ต่อให้เสียงกริ่งจะดังแค่ไหนก็ดูเหมือนคนข้าง ๆ จะไม่ได้ยิน รู้อีกทีผมก็อุ้มหลานพาดบ่า ถือตะกร้าขวดนมเดินลงมาข้างล่าง สภาพสะลึมสะลือขีดสุดเพราะแทบไม่ได้หลับไม่ได้นอน นัยน์ตาต้องหรี่ลงเพราะแสงอาทิตย์จ้าในช่วงสายของวัน “สภาพน่ารักแบบนี้กูต้องอัดรูปใส่กรอบแล้วมั้ง” เสียงร่าเริงของไอ้ห่ารามดังขึ้น พร้อมกันมันก็รีบยกโทรศัพท์รัวถ่ายรูปยกใหญ่ “ยิ้มเป็นไงบ้าง?” พอประตูเปิด คนเป็นแม่รีบรับลูกต่อไป ท่าทางเป็นห่วง ผมส่งต่อตะกร้านมให้ไอ้ราม ก่อนจะยกฝ่ามือขึ้นลูบใบหน้าอย่างเหนื่อยอ่อน “ขี้ทั้งคืน มึงรีบพาไปหาหมอเลย” “โถ…” “แค่นี้นะ กูจะไปนอน” “ตอนเย็นมาแดกข้าวด้วย” เสียงไอ้รามยังคงดังต่อ ผมไม่ได้สนใจเพียงแค่หมุนตัวเดินกลับเข้าบ้าน โบกมือให้มันนิดหน่อยเท่านั้น พอขึ้นมาถึงห้องนอนก็พบว่าหยีเหมือนจะเพิ่งตื่น หัวผงกขึ้นมองเล็กน้อย นัยน์ตาใสปรือมองก่อนจะตบที่นอน

  • จะรักหรือจะร้าย   จะรักหรือจะร้าย | SPECIAL | EPISODE 2

    EPISODE 49ตอนพิเศษ 2 หลายชั่วโมงต่อมา “เฮียชงนมเสร็จรึยัง?” “แป๊บ” “ยิ้มร้องไม่หยุดเลยทำไงดี?” “เดี๋ยวเฮียอุ้มเอง หยีไปอาบน้ำได้แล้ว” “ไม่เอาอะ” ผมเดินกลับมาหาคนที่กำลังยืนอุ้มหนูยิ้มพาดบ่า เสียงร้องไห้โยเยดังมาได้ร่วมชั่วโมงแล้วแบบไม่มีพัก ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมยิ้มถึงได้ร้องไม่หยุดแบบนี้ แต่จะให้โทรไปบอกให้พริกก็ไม่ได้อีก เดี๋ยวแม่งไม่เป็นอันทำห่าอะไรกันพอดี หยีไม่ยอมให้เอายิ้มมา กลับเดินหนีไปอีกทาง วางร่างเล็กของหลานไว้บนเตียงก่อนจะป้อนนมเข้าปากเล็กนั่น และพอได้จับขวดนม นัยน์ตาใสแป๋วที่เมื่อครู่มีน้ำตาคลอก็ชะงักเงียบไป มืออ้วนป้อมจับขวดนมถือเอง พลิกตัวไปทางเมื่อได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว ผมเม้มปากกลั้นยิ้ม ยกแขนขึ้นปาดเหงื่อ แม้ว่าในห้องจะเปิดแอร์จนเย็นฉ่ำแต่เพราะสถานการณ์เมื่อครู่ทำให้แอบเหนื่อยไม่น้อย ทั้งที่ปกติหนูยิ้มเป็นเด็กที่ไม่ค่อยร้อง แต่อาจจะเป็นเพราะห่างพ่อห่างแม่ทำให้เกิดอาการร้องไม่หยุดแบบนี้ ก็เด็กนั่นแหละ แถมเป็นหลานผมด้วย จะบอกว่ารักเหมือนลูกตัวเองก็คงไม่ผิดนัก

  • จะรักหรือจะร้าย   จะรักหรือจะร้าย | SPECIAL | EPISODE 1

    EPISODE 48ตอนพิเศษ 1 KRAM TALKS เวลาผ่านเลยไปก็หลายเดือน ทุกอย่างดูสงบสุขดี เว้นก็แต่… หยีไม่ยอมกินข้าวเลย เอาแต่ทำงาน ซ้ำยังไม่มีเวลาให้คนเป็นสามีแบบผมด้วย และใช่… มันน่าหงุดหงิด อยากจะจับมาฟัดสักทีสองที บรรยากาศในบ้านช่วงบ่ายอ่อน ๆ ที่แสนจะเงียบเชียบ มีเสียง ‘ต๊อกแต๊ก ๆ’ ดังอยู่เหมือนเช่นทุกวัน ต่อให้ผมเดินผ่าน หรือเปิดประตูบ้านเข้ามา คนที่กำลังนั่งห่อตัวอยู่ในผ้าห่มผืนหนา ใส่แว่นตาทรงโต ในรูจมูกข้างหนึ่งมียาดมเสียบเอาไว้ ก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะหันมาสนใจกันเลยแม้แต่นิด ช่วงนี้หยีจริงจังกับการเขียนนิยายมากจนผมไม่อยากจะไปกวน แต่บางทีมันก็แอบอยากอยู่ด้วย อยากชวนไปข้างนอก ไม่ก็ชวนหาอะไรทำ… เราไม่ได้เข้านอนพร้อมกันมาร่วมเดือนแล้ว และเรื่องพวกนั้นก็แทบไม่ได้ทำกันเลย เพราะน้องมันเอาแต่ทำงาน พอหัวถึงหมอนปุ๊บก็หลับเป็นตาย ใครแม่งจะไปกล้ากวน แต่เพราะระยะนี้เจ้าตัวออกจะอาการหนักเกินไปสักหน่อย ถึงขั้นไม่กินข้าวกินปลาเหมือนตอนก่อนนู้นสมัยที่เราย้ายมาอยู่ด้วยกันแรก ๆ ผมเลยตั้งใจว่าอาจจะต้องบังคับให้เมียหยุดทำงาน

  • จะรักหรือจะร้าย   จะรักหรือจะร้าย | EPISODE 47 | ก้าวไปข้างหน้า

    EPISODE 47ก้าวไปข้างหน้า หลายเดือนต่อมา “กรี๊ด!!!!!!” “อะไร…” “เฮีย! ตื่นมาดูนี่เร็ว!” “…” คนข้าง ๆ ยกหัวขึ้นมามองในตอนที่ฉันกำลังส่องหน้าจอโทรศัพท์ให้เขาดู มือไม้สั่นหนักจนเฮียครามต้องดึงไปดูเอาเอง คิ้วหนาเลื่อนเข้าหากันอย่างไม่เข้าใจจนฉันต้องดึงมันกลับมาดูอีกครั้ง ส่งเสียงวี้ดว้ายไปมาอย่างหยุดไม่อยู่ “เฮีย! นิยายของหยี… ได้ขึ้นหน้าหนึ่งขายดีแล้วนะ!!!” “อืม…” “เฮียอะ!! ไม่ดีใจหน่อยเหรอ?” “ดีใจดิ” “เฮียดูสิ ๆ ๆ หยีตื่นเต้นอะ!” “ใจเย็น” คนข้าง ๆ ขยับตัวลุกขึ้นนั่งหัวเราะออกมาเบา ๆ ดึงเอาตัวฉันไปกอดจูบลงบนเรือนผมกันสองสามที ถึงจะไม่ได้แสดงอาการดีอกดีใจได้มากไปกว่านี้ แต่แค่นี้สำหรับคนแบบเฮียแล้วก็ถือว่าโอเค… และใช่… หลังจากที่ฉันตั้งอกตั้งใจเขียนนิยายต่อเนื่องกันอยู่หลายเดือนแบบที่เรียกได้ว่าข้าวปลาไม่สนใจจะกิน ตอนนี้ก็ราวกับว่าความพยายามนั้นสัมฤทธิ์ผลเข้าให้แล้ว การตั้งตารอให้นิยายที่ตัวเองเขียนขึ้นหน้าขายดีของ

  • จะรักหรือจะร้าย   จะรักหรือจะร้าย | EPISODE 46 | งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา

    EPISODE 46งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา ฉันยังคงนั่งนิ่ง พยายามเก็บอาการตระหนกตกใจเอาไว้ไม่ให้ผิดสังเกต คนข้าง ๆ กำลังทำเป็นส่งยิ้มให้คนอื่น ๆ แบบที่ก็ไม่คิดเหมือนกันว่าเฮียจะฝืนใจตัวเองทำแบบนี้ได้ลง แต่ก็อย่างที่เห็นว่าเขากำลังทำ “เฮียทำไรอะ?” พอเห็นว่าอีกสามคนไม่ได้มองอยู่ ฉันก็รีบกระซิบถามทันที เฮียครามไหวไหล่เล็กน้อยราวกับไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร “แค่มาอยู่เป็นเพื่อนหยีไง” “ไม่เห็นต้องทำขนาดนี้เลย” “บอกแล้วไงว่าเป็นของขวัญ” “แต่…” “ไม่เป็นไร… เฮียตั้งใจจะช่วยเด็ก ๆ อยู่แล้ว” คนข้าง ๆ ยิ้มใจดี เลื่อนมือมากุมมือฉันไว้เมื่อเห็นว่าฉันผู้ซึ่งได้รับความช่วยเหลือแบบที่ว่านี้ไม่ได้ยินดีอะไรนัก ดูก็รู้ว่าเฮียคงอยากจะช่วยทำให้ฉันหายเป็นกังวลในเรื่องสังคมป่วย ๆ นี่ และใช่… ฉันไม่เห็นด้วยที่เฮียจะทำถึงขนาดนี้ แต่ถ้าเขาพูดมางั้นว่าอยากช่วยน้อง ๆ ฉันจะไปทำอะไรได้ ก็แค่… ไม่คิดว่าเฮียจะเต็มใจมาจนถึงขั้นแต่งองค์ทรงเครื่องเบอร์นี้ “เอ… จริง ๆ ยิหวาคุ้นหน้าเฮียครามมากเลยนะคะ” เสียงคนตรงหน

  • จะรักหรือจะร้าย   จะรักหรือจะร้าย | EPISODE 45 | ครบรอบ

    EPISODE 45ครบรอบ หลายวันต่อมา ฉันกำลังแต่งตัวเตรียมไปงานเปิดตัวกระเป๋าอะไรสักอย่างนั่นของคุณส้มที่ลิลลี่พูดถึง ถึงใจจะไม่อยากไป แต่ด้วยความที่ไม่อยากจะเป็นคนเดียวที่ถูกนินทาก็เลยจำใจต้องไป เฮียครามเพิ่งกลับมาจากข้างนอก กำลังถอดเสื้อเชิ้ตโยนใส่ตะกร้า เท้าสะเอวมองมาเงียบ ๆ ตลอดหลายวันที่ผ่านมาฉันก็ไม่ได้พูดเรื่องนี้ให้เฮียฟังอีก ก็รู้อยู่หรอกว่าเขาไม่ชอบที่จะให้ฉันไปปั้นหน้าเข้าสังคมแบบนั้น แต่ถึงงั้นเจ้าตัวก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่แน่นอนว่าก็ไม่ยอมไปด้วยอยู่ดี “หยีน่าจะกลับดึก ๆ หน่อย”ฉันว่าพลางใส่ต่างหูที่กลั้นใจซื้อมาเมื่อไม่กี่วันก่อน ที่บอกว่ากลั้นใจซื้อเพราะว่าระยะหลังมานี้ฉันไม่ได้มีเงินให้ใช้ฟุ่มเฟือยเหมือนเมื่อก่อน ถึงสถานการณ์ที่บ้านกำลังอยู่ในช่วงที่ดีขึ้นตามลำดับ แต่ฉันก็ไม่อยากจะไปรบกวนอะไรให้มากนัก อีกทั้งเฮียเองก็บังคับให้ใช้เงินเขา เพราะงั้นไอ้ของฟุ่มเฟือยนี่ก็คือเงินเก็บของฉันเองที่ได้จากการขายงานนั่นแหละ“สวยไหม?”หลังจากแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยก็หันกลับไปหมุนตัวให้คนเป็นสามีดู เฮียที่ยังคงอยู่ในสภาวะหน้านิ่งชำเลืองข

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status