Share

ตอนที่ 4

last update Last Updated: 2024-12-01 18:33:34

พอได้รู้จักคุณพ่อคุณแม่ของพี่รัญ พิมพ์ใจจึงพอจะรู้แล้วล่ะว่า พี่รัญได้รับนิสัยความเป็นสุภาพบุรุษมาจากพ่อ และได้รับนิสัยความใจดี อบอุ่น อ่อนโยนมาจากแม่

คุณพ่อคุณแม่ของพี่รัญเอ็นดูเธอมาก และพวกท่านก็เตือนลูกชายต่อหน้าเธอว่า อย่าทำให้เธอเสื่อมเสียชื่อเสียง อย่าทำในสิ่งที่ไม่ควรทำ เพราะอนาคตเป็นสิ่งไม่แน่นอน หากเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นแล้ว คนที่จะเสียหายและเสียใจที่สุดคือเธอ

แถมพวกท่านยังบอกเธอด้วยว่า หากพี่รัญทำให้เธอเสียใจ หรือทำอะไรไม่ดีกับเธอ ให้รีบบอกพวกท่าน พวกท่านจะจัดการพี่รัญให้เอง

พิมพ์ใจเชื่อใจพี่รัญ และไว้ใจเขา และพอได้มารู้จักครอบครัวของเขา เธอก็ยิ่งไว้วางใจเขามากขึ้นอีก เขาแสดงให้เธอเห็นว่า เขาจริงใจกับเธอ และให้เกียรติเธอทั้งต่อหน้าและลับหลังบุคคลอื่น

“วันนี้ใครมารับเหรอพิมพ์”

“พี่รัญมารับจ้ะ”

“งั้นแยกกันตรงนี้เลยนะ กลับบ้านดี ๆ”

“จ้า...กลับบ้านดี ๆ น้า”

พิมพ์ใจบ๊ายบายเพื่อน ๆ แล้วก็เดินออกจากประตูโรงเรียน ไปหาพี่รัญตรงจุดที่นัดพบกันประจำ

อารัญนั่งรอน้องอยู่ในรถเก๋งคันหรู พอน้องเดินมาเปิดประตูรถ แล้วขึ้นมานั่งเบาะข้างคนขับ เขาก็หันไปยิ้มให้เธอ

“พี่รัญรอนานมั้ยคะ”

“ไม่นานครับ วันนี้น้องพิมพ์อยากกินอะไร พี่เป็นเจ้ามือเลี้ยงเอง”

พิมพ์ใจยิ้มกว้างสดใส วันนี้เป็นวันสอบวิชาสุดท้ายของเทอม พี่รัญจึงรับเป็นเจ้ามือเลี้ยงฉลองสอบเสร็จ

“กินอะไรดีน้า…” พิมพ์ใจทำหน้าเคร่งเครียด ราวกับว่ากำลังคิดข้อสอบวิชาคณิตศาสตร์

คนอาสาเป็นเจ้ามือเห็นน้องเคร่งเครียด ก็อดขำไม่ได้

“นี่กำลังคิดว่าจะกินอะไร หรือกำลังคิดโจทย์คณิตอยู่เหรอครับ”

คนถูกพี่แซวทำหน้ามุ่ย ปากจิ้มลิ้มยื่นออกมาอย่างน่ารักน่ามอง

“ก็มันคิดไม่ออกนี่คะ นี่พี่รัญไม่รู้หรือคะว่า การที่ต้องคิดว่ามื้อนี้จะกินอะไรดี มันเป็นปัญหาระดับชาติเลยนะคะ แล้วตอนนี้พิมพ์ก็คิดไม่ออกด้วยว่าจะกินอะไร”

“งั้น…กินซีฟู้ดมั้ยครับ”

พิมพ์ใจพยักหน้า ยิ้มน่ารักสดใส

“พี่รัญจะต้องเป็นคนแกะปู แกะกุ้ง ให้พิมพ์นะคะ”

“ก็ต้องแบบนั้นอยู่แล้วครับ ตกลงไปกินซีฟู้ดกันนะครับ”

“ค่ะ”

อารัญยื่นมือไปวางบนศีรษะเล็ก แล้วโคลงเบา ๆ อย่างเอ็นดู

เพราะวันนี้น้องสอบเสร็จเร็ว ช่วงบ่ายจึงมีเวลาอีกเยอะก่อนจะพาน้องไปส่งบ้าน เขาจึงขับรถพาน้องไปกินอาหารทะเลที่บางปู

เมื่อไปถึงร้านอาหาร อารัญเลือกที่นั่งมุมที่ดีที่สุด และให้น้องเป็นคนสั่งอาหารเอง เมื่ออาหารมาเสิร์ฟ พี่รัญก็ทำอย่างที่พูด เขาเป็นคนแกะกุ้งแกะปูให้น้อง ดูแลน้องอย่างดี

พิมพ์ใจมีความสุข สบายใจที่สุด เพราะตั้งแต่มาอยู่กับคุณแม่กับพ่อเลี้ยงที่บ้านหลังใหญ่ แม้จะมีทุกอย่างเพียบพร้อม ทั้งเงินทอง และสิ่งของทุกอย่างทัดเทียมกับเพื่อนคนอื่นในวงสังคมเดียวกัน แต่สิ่งหนึ่งที่พิมพ์ใจไม่เคยได้รับเลยก็คือ การเอาใจใส่จากคนเป็นแม่

เธอเหมือนหุ่นเชิด ที่แม่เอาไว้อวดไว้โชว์ เธอน่ารักน่าเอ็นดู เรียบร้อย เรียนเก่ง ยิ่งพอเธอคบกับพี่รัญ แม่ก็ยิ่งภาคภูมิใจ เอาไปอวดกับเพื่อนได้ว่า ลูกสาวเป็นแฟนกับลูกชายนายตำรวจยศใหญ่โต ต่อไปพี่รัญจะได้เป็นผู้บริหารบริษัทยักษ์ใหญ่ แล้วเธอก็จะได้เป็นคุณนาย นั่งกินนอนกินไม่ต้องทำอะไรเพราะมีสามีรวย

สำหรับพิมพ์ใจแล้ว เธอยังไม่ได้คิดไปถึงขั้นนั้น เธอรู้แค่ว่า ตอนนี้ เธอมีพี่รัญเป็นที่พึ่งพิงของใจ เขาเป็นที่ปรึกษา คอยให้คำแนะนำเรื่องต่าง ๆ คอยปลอบใจเวลาเธอบ่นน้อยใจว่าแม่ไม่สนใจเธอเลย เธอไว้วางใจและอบอุ่นหัวใจเมื่ออยู่กับเขา

“อิ่มหรือยังครับ อิ่มแล้วไปให้อาหารนกกันเถอะ”

“อิ่มแล้วค่ะ ว่าแต่ พี่รัญอิ่มหรือยังคะ พิมพ์ไม่เห็นพี่รัญกินอะไรเลย”

ก็เขาเอาแต่แกะกุ้งแกะปู และตักกับข้าวใส่จานให้เธอ เธอเห็นเขากินไปนิดเดียวเอง เธอจึงถามด้วยความเป็นห่วง

“อิ่มแล้วครับ อิ่มอกอิ่มใจ เห็นพิมพ์ยิ้มได้ กินอร่อย กินจนข้าวหมดหม้อ พี่ก็อิ่มไปด้วยแล้วล่ะครับ”

พิมพ์ใจทำปากยื่นแสนงอน เธอมองค้อนเขา ค่าที่เขาหาว่าเธอกินข้าวหมดหม้อ เธอกินคนเดียวซะที่ไหนล่ะ เขาเองก็กินด้วย ถึงแม้ว่าเธอจะกินมากกว่าเขาก็ตามเถอะ

พอเห็นน้องหน้ามุ่ย คนที่แซวน้องก็รีบเปลี่ยนเรื่อง ชวนน้องไปให้อาหารนกนางนวลบนสะพานสุขตา

วันนี้คนมาให้อาหารนกค่อนข้างเยอะ พี่รัญคอยดูแลน้องอย่างดี คอยปกป้องน้องเวลามีคนเดินเข้ามาใกล้และเกือบชนเธอ เขาถ่ายรูปสวย ๆ ให้น้องหลายรูป

“พี่รัญมาถ่ายรูปด้วยกัน”

พิมพ์ใจกวักมือเรียกพี่มาถ่ายรูปด้วย เด็กสาวเปิดกล้องจากโทรศัพท์มือถือของตัวเอง พอพี่รัญโผล่หน้าเข้ามาอยู่ในกล้องมือถือของเธอ เด็กสาวก็เหยียดแขนออกสุด แต่เพราะแขนของเธอสั้นไป มุมกล้องที่ได้เลยดูไม่ดีเท่าไร

“พี่ถ่ายให้เอง” อารัญยิ้มเอ็นดูคนแขนสั้น

“ก็ได้ค่ะ”

พิมพ์ใจส่งมือถือให้พี่รัญเป็นคนถ่ายรูป จังหวะที่กล้องนับเวลาถอยหลังก่อนจะถ่ายรูปเซลฟี เป็นช่วงจังหวะเดียวกันกับนกนางนวลบินโฉบมาใกล้พอดี พิมพ์ใจจึงเบี่ยงตัวหลบ โดยหันหน้าเข้าหาพี่รัญ

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Sawarost Sontijai
น่ารักมาก นกก็นะได้จังหวะมาก
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 66

    อารัญไม่สนใจข่าวพวกนั้นหรอก เพราะคนอื่นไม่ได้มาใช้ชีวิตร่วมกับเขากับพิมพ์ใจ แค่ครอบครัวของเราเข้าใจและยอมรับกัน รักและเข้าใจกัน เขาก็ไม่เห็นต้องแคร์คนอื่นเลยเขาแคร์เฉพาะคนที่ยืนข้างกายเขาในตอนนี้ต่างหาก เขาอยากให้เธอมีความสุขในทุกวัน ไม่อยากให้ใครหรืออะไรมาทำให้เธอทุกข์ร้อนใจสักนิด ดังนั้น เมื่อเห็นว่ามีสายตาหลายคู่จับจ้องมาที่เขากับภรรยา อารัญก็กอดเอวบางรั้งเธอมาแนบชิดอย่างปกป้องหวงแหน“ซื้อไว้สักยูนิตดีมั้ยครับ เอาไว้แอบหนีเจ้าพอร์ชไปจู๋จี๋กันสองต่อสอง” อารัญกระซิบถามยิ้ม ๆพิมพ์ใจหันขวับไปมองสบตาสามี เธอขึงตาใส่คนหื่น“พี่รัญ หน้าไม่อาย”“อายทำไมล่ะครับ พี่ชอบ” อารัญบอกพลางทำทีเหลือบตามองไปรอบ ๆ ก่อนจะกระซิบบอกเมียว่า“วิวห้องมุมดีมากเลยนะครับ จัดที่ระเบียงน่าจะฟินมาก โอ๊ย !”คนคิดหื่นกลางวันแสก ๆ โดนเมียหยิกจนต้องร้องโอดโอยเบา ๆ กระนั้นคนถูกเมียหยิกก็ยังยิ้มกรุ้มกริ่มได้การโอบกอดเมียไว้แนบกายตลอดเวลา การส่งสายตาหวานเชื่อมมองกัน และการพูดคุยหัวร่อต่อกระซิกของสามีภรรยา ทำให้คนที่มองพวกเขาตั้งแต่เดินเข้ามาในงานหมั่นไส้วาสินีก็มางานนี้เช่นกัน พอเห็นภาพสวีตของสองคนนั้นแล้วก็อดไม่ได้

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 65

    เมื่อห้วงเวลาแสนเสียวเบาบาง พิมพ์ใจก็นอนหอบหายใจแรงจนทรวงอกสะท้านขึ้นลงอารัญดูดเนื้อนวลเต็มปาก เขาดื่มด่ำกับความหวานละมุนอย่างพอใจ ก่อนจะไล้เลียไปทั่วทุกซอกหลืบความสาว แล้วจึงค่อย ๆ เลื่อนใบหน้าขึ้นมา เขาพรมจูบเนินเนื้ออวบอูมนวลเนียนไร้พุ่มไหม ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนใบหน้าขึ้นมา เพื่อจูบสลับกับไล้เลียผิวเนียนจากหน้าท้องแบนราบ ขึ้นมาถึงชายโครง ก่อนจะเข้าครอบครองทรวงอกอวบอิ่มด้วยปากร้อนผ้าว ดูดดึง ไล้เลีย จนเมียครางหวิวในลำคอ และเริ่มมีอารมณ์อยากขึ้นมาอีกครั้ง“พิมพ์จ๋า...ขึ้นให้พี่นะครับ”อารัญกระซิบอ้อนเสียงแตกพร่าพิมพ์ใจลืมตาขึ้นสบตาคมเข้ม หญิงสาวผลักอกกว้างเบา ๆ สามีของเธอก็เอนกายลงนอนหงายอย่างเต็มใจอารัญนอนมองเมียป่ายขาคร่อมตัวเขา แล้วหยัดกาย นั่งคุกเข่าคร่อมอยู่ตรงกลางหว่างขา เธอล้วงมือลงจับหัวมนทู่เอามันไปถูไถกลางกลีบเนื้ออ่อนนุ่ม“ซี้ด ! พิมพ์จ๋า...”อารัญครางเสียว แล้วกัดฟันแน่น เขายื่นมือไปจับเอวบางไว้หลวม ๆ มองใบหน้าเมียอย่างแสนรัก แสนเสน่หา อารัญกลั้นหายใจ ในตอนที่เมียจับหัวอวบใหญ่กดลงตรงปากทางแอ่งอุ่นนุ่มลื่น และพอเธอโน้มตัวมาข้างหน้าเล็กน้อย กดสองมือลงบนอกกว้าง แล้วขย่มลงมา

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 64

    “พี่รัญ...พอแล้ว” พิมพ์ใจทั้งดิ้น ทั้งขำ เธอทุบบ่ากว้างไปหนึ่งที คนขี้แกล้งจึงหยุดอารัญทาบทับตัวเองลงบนเรือนกายเนียนนุ่ม เขาสอดแขนลงใต้แผ่นหลังบาง กกกอดเธอไว้เต็มอ้อมอก และซุกหน้าอยู่ซอกคอหอมกรุ่น“เฮ้อ ! รู้สึกดีจังเลย พี่อยากกอดพิมพ์ไว้แบบนี้ตลอดไป”พิมพ์ใจยิ้มอ่อนหวาน เธอยกแขนขึ้นกอดเขาไว้เต็มวงแขน ตัวเขาใหญ่โตกว่าเธอมาก พอถูกเขาทาบทับและกอดไว้แน่น ๆ แบบนี้ เธอรู้สึกหนักอยู่เหมือนกัน แต่ความรู้สึกอบอุ่นไปทั้งตัวทั้งใจมันมากกว่า“งั้นก็กอดอย่างนี้ไปจนถึงเช้าเลยดีมั้ยคะ”ทำไมจะไม่รู้ว่า สามีอยากทำมากกว่ากอด เพราะตอนนี้ ความเป็นชายของเขาแข็งคึกแนบอยู่กับต้นขาของเธอคนอยากทำมากกว่ากอดรีบพลิกตัวลงนอนหงาย โดยกอดรัดเมียให้มานอนเกยก่ายอยู่บนตัวเขาแทน“อยากทำมากกว่ากอด แต่วันนี้เหนื่อยจังเลยครับ พิมพ์จ๋า พิมพ์ที่รัก ทำให้พี่หน่อยนะครับ”พิมพ์ใจยิ้มอย่างรู้ทัน หญิงสาวลุกขึ้นนั่งคร่อมหน้าท้องแกร่ง เธอไขว้มือลงจับชายกระโปรงชุดนอนแล้วดึงออกทางศีรษะเธอไม่ได้ใส่ชุดชั้นใน ดังนั้น สิ่งที่อารัญเห็นตอนนี้คือ เรือนร่างขาวนวลล้อแสงไฟ กับเต้านมอวบใหญ่ของคุณแม่ลูกหนึ่งแม้น้องพอร์ชจะเลิกกินนมแม่ไปแล้ว

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 63

    พอได้ไอติมถ้วยเล็กมาแล้ว อารัญก็พาลูกชายไปนั่งรอที่ม้านั่งตัวยาวซึ่งอยู่ใกล้ ๆ กับร้านขนม เขานั่งหันหลังให้ร้าน ใช้ตัวบังลูกชายที่นั่งอยู่บนตัก ป้อนไอติมให้ลูกกินอย่างระมัดระวัง เพราะกลัวว่าจะเลอะ แล้วแม่พิมพ์จะจับได้คุณพ่อรัญยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ที่เห็นลูกกินอย่างมีความสุข พอลูกชายกินไอติมจนหมดถ้วย เขาจึงเอ่ยถามว่า“อร่อยมั้ยครับ”“อะหย่อยฮับ” น้องพอร์ชเงยหน้าขึ้นมาตอบและยิ้มหวานให้คุณพ่อ“เปื้อนขนาดนี้ เช็ดปากให้ลูกหน่อยมั้ยคะ”เสียงดุ ๆ มาพร้อมกับทิชชูเปียกยื่นมาตรงหน้าคุณพ่อคนตามใจลูกถึงกับใจหายวาบ เขาเงยหน้ามองคุณแม่หน้าหวานแต่ตาดุ แล้วยิ้มแหยให้เธอ“พิมพ์บอกแล้วว่า ช่วงนี้ น้องพอร์ชต้องงดไอติมและเครื่องดื่มเย็น”“กะ...ก็ลูกอยากกิน” ไม่รู้จะเถียงยังไง และก็ไม่รู้จะเอาเหตุผลใดไปเถียงพิมพ์ใจถอนหายใจแรง หญิงสาวเช็ดปากเช็ดแก้มเลอะไอติมของลูกชาย“กลับบ้านกันได้แล้วค่ะ วันนี้ต้องมีคนโดนทำโทษแน่นอน”พิมพ์ใจพูดพร้อมกับส่งสายตาดุให้สามี ก่อนจะหันไปมองลูกชาย แต่ยังไม่ทันได้เอ่ยปากอะไร เจ้าเด็กหัวหมอก็พูดเสียงอ่อนเสียงหวาน“จุนแม่ฮับ จุนแม่คนฉวย จุนแม่ใจดี๊ดีของพอร์ช”พิมพ์ใจถึงกับส่ายหน้ากับ

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 62

    พิมพ์ใจเดินเข้าไปหยุดอยู่ข้างเก้าอี้ที่สองพ่อลูกนั่งอยู่ เธอยื่นสองมือไปหาลูกชาย เพื่อจะอุ้มไปนั่งรอคุณพ่อที่โซฟา“ไม่อาว...พอร์ชจะอยู่กับจุนพ่อ” เจ้าหนูหันหน้าเข้าหาคุณพ่อ แขนเล็กป้อมกอดลำคอแกร่งไว้แน่น ซุกหน้ากับบ่ากว้าง ไม่ยอมไปหาคุณแม่อารัญกอดลูกชายไว้ด้วยวงแขนข้างหนึ่ง มืออีกข้างลูบศีรษะอย่างรักใคร่เอ็นดูสุดหัวใจ“พี่รัญคะ ส่งลูกมาให้พิมพ์เถอะค่ะ พี่รัญจะได้ทำงาน”“ไม่เป็นไรครับ อีกนิดเดียวก็เสร็จแล้ว พี่อุ้มลูกไว้เอง พิมพ์ไปนั่งรอที่โซฟาเถอะ”พิมพ์ใจถอนหายใจบางเบา พลางคิดในใจว่า ดื้อทั้งพ่อทั้งลูกเลย แต่เธอก็ยอมเดินไปนั่งรอที่โซฟาแต่โดยดี“คุณแม่ไปแล้วครับ”คุณพ่อกระซิบกระซาบบอก น้องพอร์ชจึงค่อย ๆ เหลียวหลังไปมอง พอเห็นว่าคุณแม่ไปนั่งอยู่ตั้งไกลแล้ว เด็กชายก็ยิ้มพอใจ เขาขยับตัวนั่งลงบนตักของคุณพ่อ พิงหลังกับอกอบอุ่นที่เขาชื่นชอบอารัญสอดแขนลงใต้รักแร้คนตัวเล็ก โอบกอดลูกไว้ด้วยแขนข้างหนึ่ง มืออีกข้างก็ตรวจงาน เซ็นเอกสารไปเรื่อย ๆน้องพอร์ชนั่งนิ่ง ไม่ดื้อ ไม่ซน นั่งรอคุณพ่อทำงานอย่างเรียบร้อยครู่เดียวอารัญก็ทำงานเสร็จ เขาจึงอุ้มลูก ลุกขึ้นจากเก้าอี้ และพาเดินไปหาคุณมาที่นั่งอ่า

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 61

    พอพูดถึงบ้านตัวเอง ใบหน้าของพิมพ์ใจก็หม่นเศร้าลง หญิงสาวมองไปนอกหน้าต่างรถ ถนนเส้นนี้เป็นเส้นที่เธอคุ้นเคย และรถก็กำลังเคลื่อนเข้าใกล้บ้านที่เคยเป็นของครอบครัวเธอ เธออยากเห็นอีกสักครั้ง อยากเห็นบ้านที่เธอเคยพักพิง ที่ที่เคยมีคุณพ่อคุณแม่อยู่ด้วยกัน...อยากเห็นก่อนที่มันจะถูกขายไปเป็นของคนอื่นอารัญกระชับมือนุ่มที่กุมอยู่ เขามองใบหน้าด้านข้างของพิมพ์ใจ เธอกำลังมองออกไปนอกหน้าต่างรถ เขารู้ว่าเธอรอดูตอนที่รถขับผ่านบ้านของเธอ แต่เขาจะไม่ให้รถขับผ่านไปเฉย ๆ เขาจะให้คนขับรถจอด เพื่อเธอจะได้ลงไปดูบ้านหลังเดิมของเธอได้ชัด ๆพิมพ์ใจย่นหัวคิ้วเข้าหากันด้วยความแปลกใจ เมื่อรถตู้จอดที่หน้าประตูรั้วบ้านที่ถูกปิด และมีโซ่กับแม่กุญแจอันใหญ่คล้องไว้ หญิงสาวหันไปมองหน้าคนที่นั่งอยู่ข้างเธออารัญยิ้มอ่อนหวาน ก่อนจะบอกเธอว่า“ลงไปดูใกล้ ๆ มั้ยครับ”“ลงไปดูได้เหรอคะ”เพราะที่ประตูรั้วบ้านมีแผ่นป้ายปิดประกาศเอาไว้ว่า เป็นทรัพย์ของธนาคารแห่งหนึ่ง พิมพ์ใจจึงไม่แน่ใจว่า เธอจะเข้าไปดูใกล้ ๆ ได้จริงเหรอ“ได้สิครับ มาเถอะ พี่พาไปเอง”เมื่อคนขับรถเปิดประตูด้านข้างรถ อารัญลงจากรถก่อน แล้วหันมาประคองคุณแม่ท้องคนสวย

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status