LOGINShare
บทที่ 38
Last Updated:
2025-05-13 11:07:16
Latest chapter
จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 45
"ก็บอกให้ลุกไง" เห็นเธอมัวแต่มองรอบข้าง ชายหนุ่มก็เลยเดินไปคว้าแขนของเธอแล้วพาเดินออกมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น"คุณใหญ่คะ" เดินมายังไม่ถึงไหนวันจันทร์ก็เรียกเขาให้หยุดก่อน"มีอะไร""คุณทำแบบนี้ทำไมคะ""ทำแบบไหน""ก็ทำแบบนี้กับฉันต่อหน้าคนอื่นไงคะ""ทำไมถึงจะทำไม่ได้ ลับหลังทำยิ่งกว่านี้อีก" สายตาคนที่พูดมองต่ำลงไปดูจุดที่ผู้ชายชอบมองผู้หญิงกัน"ฉันไม่ได้พูดเล่นนะคะ คุณมีผู้หญิงที่จะแต่งงานด้วยอยู่แล้ว คุณทำแบบนี้ ถ้าผู้หญิงคนนั้นรู้ แล้วเธอจะคิดยังไงล่ะคะ""หึ.. เดี๋ยวนะ เธอเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า แทนที่จะบอกว่าถ้าคนอื่นรู้เธอจะเสียหาย แต่นี่ทำไมต้องเป็นห่วงคนอื่นด้วย""ฉันไม่มีอะไรจะเสียหายแล้วล่ะค่ะ คุณอย่าทำแบบนี้อีกเลยนะคะ ฉันขอทำงานที่นี่ไปสักระยะหนึ่งก่อน พอได้ค่ารถฉันก็จะ..""ก็จะอะไร""ก็จะไปไงคะ""ใครอนุญาต""คุณใหญ่คะ ฉันรู้ว่าคุณโตมากับเรื่องพวกนี้" เธอหมายถึงว่าผู้ชายที่มีภรรยาหลายคนมันไม่น่าที่ต้องทำเลียนแบบกันเลย"กลับบ้าน" เขาก็ไม่รู้จะให้คำตอบเธอยังไง เพราะเขาก็ไม่มีคำตอบให้ตัวเองเหมือนกัน"ไม่ค่ะ ฉันจะไปพักบ้านในโรงงาน""ทำไมดื้อแบบนี้" พันฤทธิ์มองตามเธอที่เดินออกไปก่
จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 44
"บอกให้เข้ามาไง" เห็นว่าเธอไม่กล้าเข้ามาเขาก็เลยใช้น้ำเสียงที่ดุหน่อยวันจันทร์รีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วเดินตรงไปที่ห้องของผู้จัดการใหญ่ โดยมีสายตาทุกคนที่อยู่แถวนั้นมองตาม"พ่อมีอะไรจะคุยกับผมครับ" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับเดินไปทิ้งก้นลงเก้าอี้"เราอย่าลืมที่สัญญาไว้กับพ่อ ในเมื่อเราอยากทำงานในตำแหน่งนี้ เราก็ต้องทำให้เต็มที่ อย่าทิ้งงานเด็ดขาด""นั่งสิ"อิทธิพลที่เพิ่งพูดจบหันไปมองผู้หญิงคนที่ลูกสั่งให้นั่ง ตกลงเมื่อสักครู่ลูกชายได้ฟังที่ตนพูดหรือเปล่าเนี่ย"เมื่อกี้พ่อว่าอะไรนะ""พ่อพูดว่า..""นั่งลงตรงนั้นแหละ"อิทธิพลที่กำลังจะพูดอีกครั้ง หันกลับไปมองวันจันทร์แบบอัตโนมัติวันจันทร์ก็เลยได้นั่งลงโซฟารับแขกของเขา เพราะถ้าไม่นั่งก็คงไม่จบง่ายๆ"ต่อเลยครับพ่อ""ลูกต้องทำงานให้ได้เท่าที่น้องทำไว้""แค่นี้ใช่ไหมครับ""ใหญ่!""พ่อไม่ขี้เกียจพูดบ้างหรือไง ออกไปได้แล้วครับผมจะทำงาน""ทำงานแน่นะ""ถ้าไม่มั่นใจในตัวผม ผมไม่ทำก็ได้นะครับ" ว่าแล้วชายหนุ่มก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่เพิ่งนั่ง"คุณใหญ่คะ" วันจันทร์พูดออกไปเพราะลืมตัว พอนึกได้เธอก็เลยเงียบปาก"ตกลงพ่อจะออกไปหรือให้ผมออกไป""พ่อจะคอยดูผลงาน
จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 43
"เอาล่ะ มาครบกันแล้วใช่ไหม" คนที่ถูกเรียกประชุมก็มีไม่กี่คน พ่อเลี้ยงอิทธิพลเรียกแค่คนที่มีหุ้นส่วน และผู้บริหารระดับสูง "ที่เรียกประชุมในวันนี้จะบอกว่าโรงงานเราจะมีการปรับเปลี่ยนตำแหน่งเล็กน้อย""?" คนที่อยู่ในห้องประชุมต่างก็หันมองไปที่พันฤทธิ์พร้อมกัน คิดว่าการปรับเปลี่ยนตำแหน่งในครั้งนี้คงเกี่ยวกับเขา"พวกคุณก็คงจะรู้จักลูกชายคนโตของผมแล้ว ตาใหญ่หรือพันฤทธิ์" พ่อเลี้ยงอิทธิพลพูดทิ้งช่วงไว้แล้วก็มองไปรอบๆ ห้องประชุม เผื่อว่าจะมีคำถามแต่ทุกคนก็เงียบ "ลูกชายผมอยากเข้ามาบริหารงาน เขาขอบริหารในตำแหน่งผู้จัดการใหญ่" ประโยคนี้พ่อเลี้ยงอิทธิพลมองดูลูกชายอีกคนที่ยังอยู่ในตำแหน่งนี้แต่เพธาก็ดูไม่ตกใจ เพราะเขารู้ดีถ้าพี่ชายเข้ามาทำงาน ตำแหน่งนี้ต้องเป็นของพี่ชายอยู่แล้ว"ถ้าคุณใหญ่เข้ามารับตำแหน่งผู้จัดการใหญ่ แล้วคุณเพธาล่ะครับ" ประโยคนี้ถูกถามจากคนที่ร่วมประชุมอยู่ เพราะคิดว่าพ่อเลี้ยงทำไม่ถูก น่าจะหาตำแหน่งใหม่ให้..ไม่น่าต้องมาแย่งน้องทำเลย"ไม่ต้องห่วงหรอก ลูกชายผมก็ต้องมีตำแหน่งในบริษัทอยู่แล้ว" พูดจบอิทธิพลก็หันมองมาที่ลูกชายอีกคน "ในระหว่างนี้พ่อจะให้เราไปดูงานส่งออกก่อนนะ""ครับ"พั
จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 42
ขณะที่ขาเรียวก้าวเดินเข้ามาหัวใจเธอเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ ยังไงชอบกล"พี่ว่าจะมีศึกชิงนางไหม" ไอ้ขวดกระซิบถามเชี่ยวชาญที่ยืนดูสถานการณ์อยู่รอบนอก"อย่าให้มีแบบนั้นเลย" แค่ทะเลาะเรื่องพ่อรักลูกไม่เท่ากันก็จะแย่แล้ว ยังจะมาทะเลาะกันเรื่องผู้หญิงอีกลูกน้องคงไม่ไหวจะเคลียร์"พี่ใหญ่" เข้ามาก็เห็นพันฤทธิ์นั่งเอนหลังพิงโซฟา มือกอดอดสายตาจ้องเขม็ง ไม่ได้จ้องคนที่เดินเข้ามานะ จ้องคนที่นั่งอยู่โซฟาตัวข้างๆ"....." วันจันทร์ทำตัวไม่ถูก เธอไม่คิดว่าจะเจอเขาพร้อมกับกวิน แล้วทำไมคุณกวินถึงอยู่ที่นี่ด้วย?"เธอมาทำอะไรที่นี่" สายตาคมละจากคนที่นั่งอยู่โซฟาตัวข้างๆ หันไปมองเธอ"ฉันมาทำงานค่ะ""ฉันหมายถึงเธอมาทำอะไรบ้านหลังนี้""คุณวันจันทร์จะมาพักบ้านหลังนี้ครับ" คนที่ตอบก็คือเพธา"ไปเก็บของ""เก็บของ?" ถ้าเขาไม่พูดเธอลืมเลยนะเนี่ย เพราะกระเป๋าของเธอยังอยู่ห้องพี่คนนั้น "เก็บของไปไหนคะ""กลับบ้าน""คุณลืมแล้วเหรอว่าฉันไม่มีบ้าน""เป็นผู้หญิงจะมาพักอะไรอยู่ร่วมกับผู้ชายคนอื่นแบบนี้""ฉันก็ไม่เห็นว่ามันแปลก ฉันไม่ได้นอนห้องเดียวกับพวกเขาสักหน่อย คุณเล็กคะคุณจะให้ฉันนอนห้องไหนคะ" ว่าแล้วหญิงสาวก็หันไปถามเพธา"ห
จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 41
"แม่ก็รู้ว่าพ่ออยู่ที่โรงงาน ทำไมถึงปล่อยให้เธอไปทำงานที่นั่น""ถ้าลูกเป็นห่วง ลูกก็ตามไปที่โรงงานสิ""ทำไมผมต้องตามไปด้วย แล้วทำไมผมต้องเป็นห่วง""แน่ใจนะว่าไม่เป็นห่วง""แม่กำลังเล่นสงครามประสาทกับผมอยู่ใช่ไหม""ก็ไม่รู้สินะ คนเราจะอยู่ได้ยังไงถ้าไม่มีเงินใช้ หนูวันจันทร์ก็คงคิดแบบนั้น""ถ้าอยากได้เงินก็ขอมาสิครับ" ที่เขาไม่ได้เอาเงินให้เธอใช้เพราะเห็นว่าแม่พาไปซื้อของตลอด แถมบ้านในปางไม้ก็ไม่มีอะไรให้ซื้อ ถ้าออกไปก็ต้องออกไปกับแม่ ยังไงแม่ก็ต้องให้เงินเธออยู่แล้ว"ไม่มีใครเขาอยากจะขอเงินคนอื่นใช้ตลอดไปหรอกนะลูก ยิ่งคนที่ไม่มีสถานะแล้วด้วย" ทำไมนางจะไม่รู้ว่าลูกชายคิดอะไรอยู่"แม่หมายความว่ายังไง""อย่าบอกนะว่าลืมคำพูดตัวเองแล้ว""ก็ตอนนั้นแม่ถามผมไงผมก็ต้องบอกไป""บอกไปโดยไม่คิดถึงความรู้สึกของคนอื่นเลยเนี่ยนะ""เรื่องนั้นมันผ่านไปแล้วครับ ใครเขาจะเก็บมาคิดล่ะ" ความหมายของพันฤทธิ์คิดว่าเธอคงไม่เก็บมาใส่ใจแล้ว"แม่ขี้เกียจพูดกับเราแล้วล่ะ หนูวันจันทร์อยากทำงานก็ปล่อยให้ทำไปเถอะ ถ้ามีคนที่ถูกใจอยากจะสร้างครอบครัว..""อะไรนะครับแม่?" แม่ยังพูดไม่จบเลยด้วยซ้ำเขาก็รีบพูดแทรกขึ้นมาก่อนก
จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 40
"วันจันทร์?""คุณใหญ่""เธอเป็นอะไร" ชายหนุ่มที่เพิ่งพังประตูเข้ามารีบไปดูคนที่นอนขดตัวอยู่บนเตียง"ปวดท้อง""ไปหาหมอกัน" คนร่างหนาโน้มตัวลงไปกำลังจะอุ้ม"ฉันเดินเองได้ค่ะ""ยังจะทำเก่งอีก พวกมันทำอะไรเธอหรือเปล่า"วันจันทร์ส่ายหน้าตอบไปพอออกมาก็ไม่เห็นคนของพ่อแล้ว เพราะพวกนั้นโทรไปรายงานพ่อเลี้ยงอิทธิพลก็เลยสั่งให้ลูกน้องถอยออกมา"เดี๋ยวฉันพาไปหาไอ้หมอ""ไม่ต้องหรอกค่ะ แค่พาฉันไปหาอะไรทานก็พอแล้ว""อะไรนะ? เธอเจ็บท้องหิวข้าวเหรอ"วันจันทร์พยักหน้าตอบไปอีกครั้ง"พวกมันไม่หาอะไรให้เธอกินเลยหรือไง""ให้..แต่ฉันทำมันตกแตก" เพราะแบบนี้แหละเธอถึงถูกทำโทษไม่ให้กินอะไรมาทั้งวันพันฤทธิ์ทำได้แค่กัดฟันไว้ ถึงแม้จะแตกไปเป็นสิบก็ต้องหามาให้เธอทานสิ แต่นี่ทำไมต้องลงโทษกันแรงขนาดนี้ด้วย[ร้านอาหารริมทาง] เขาจอดร้านที่เห็นว่ายังเปิดขายอยู่ เพราะอยากให้เธอได้ทานอะไรก่อน"ค่อยๆ กิน""ก็ฉันหิวนี่" เธอเคยเป็นโรคกระเพาะอาหาร พออดข้าวหน่อยก็เจ็บท้องแบบนี้ทานไปยังไม่หมดจานวันจันทร์ก็อิ่ม เพราะกระเพาะของเธอไม่ได้ใหญ่อะไร"อยากกินอะไรอีกไหม""อิ่มแล้ว""เดี๋ยวจะพากลับบ้าน""บ้านไหน""ก็กลับไปหาแม่ไง""ฉัน
จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 39
"ตาเล็ก?" กนกจันทร์หันกลับไปก็เห็นว่าลูกชายเดินมากับเพธาบุตรชายคนเล็กของสามี"สวัสดีครับ" เพธากล่าวสวัสดีแม่ใหญ่ก่อนที่จะเดินเข้าไปสวัสดีผู้ใหญ่ที่ร่วมโต๊ะอยู่อีกหลายคน"ตาเล็กลูกชายอีกคนของผม" พ่อเลี้ยงอิทธิพลก็เลยแนะนำเพธาให้กับพิทักษ์และปทุมวันรวมถึงม่านฟ้าได้รู้จัก"คนนี้เองเหรอครับ ลูกชายคนเล็กของพ่อเลี้ยง"อิทธิพลไม่ได้ตอบว่าเป็นลูกชายคนเล็กไหม เพียงแค่บอกว่าเป็นลูกชายอีกคน"เชิญนั่งก่อนสิจ้ะ" ปทุมวันก็เลยเชิญหนุ่มๆ ทั้งสองนั่งลงร่วมรับประทานอาหารด้วยกัน"ขอบคุณครับ" ทั้งหมดทั้งมวลมีแต่เพธาที่กล่าวทักทายส่วนพันฤทธิ์ทำแค่เดินเข้ามานั่งขณะที่ร่วมรับประทานอาหารกันอยู่ก็มีแต่ผู้ใหญ่ที่พูดคุยจนสมควรแก่เวลาพ่อเลี้ยงอิทธิพลก็เลยเกริ่นถึงเรื่องหมั้นหมาย"ทางผมก็ไม่ติดขัดอะไรหรอกครับ" พิทักษ์ก็รอเวลานี้อยู่เหมือนกัน"พ่อคะ" ม่านฟ้าเห็นว่าฝ่ายชายไม่พูดอะไรเลย ตกลงเขาอยากหมั้นกับเธอจริงไหมเนี่ย "เรื่องนั้นเราค่อยคุยกันวันหลังก็ได้นะคะ""ทำไมลูกพูดแบบนี้ล่ะ""การสู่ขอมันต้องเป็นความยินยอมพร้อมใจของทั้งสองฝ่ายไม่ใช่เหรอคะ" แต่นี่เธอไม่เห็นเขาพูดอะไรเลยสักคำ มาถึงก็นั่งกินเอากินเอาได้ยินปร
จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 38
>>{"โทรมามีอะไร"} {"คือว่านงค์"} นงลักษณ์ ภรรยาคนที่สามของพ่อเลี้ยงอิทธิพล พอทางฝ่ายสามีรับโทรศัพท์นางก็ไม่รู้จะถามยังไงกนกจันทร์ก็เลยขอเป็นคนคุยเอง {"ฉันเองค่ะ"} พอรู้ว่าสามีเลือกรับสายของภรรยาอีกคน นางก็ได้แต่กลืนความชอกช้ำใจลงไป>>{"มีอะไร"} น้ำเสียงเปลี่ยนไปเล็กน้อยเพราะไม่คิดว่าภรรยาคนแรกจะมาไม้นี้ {"คุณเอาหนูวันจันทร์ไปไว้ที่ไหน"} ถ้าไม่เพราะเด็กสาวคนนี้ นางคงไม่บากหน้ามาขอให้เมียน้อยของสามีต่อสายให้>>{"ถ้าจะมาถามเรื่องนี้ ไม่ต้องโทรมาอีก"} {"คุณ.."} แต่ไม่ทันแล้วพ่อเลี้ยงอิทธิพลได้ตัดสายไปแล้ว"นงค์ขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ""ถามอะไร""ผู้หญิงที่ชื่อวันจันทร์?" นงลักษณ์ไม่รู้เรื่องนี้เลย ถึงแม้จะอยู่บ้านเดียวกัน แต่ไม่คิดจะวุ่นวายกับบ้านหลังใหญ่"ชีวิตของเด็กคนนี้น่าสงสารมาก""น่าสงสารยังไงคะ"กนกจันทร์ก็เลยเล่าให้ภรรยาอีกคนของสามีฟัง เพราะอยากจะขอความช่วยเหลือ"น่าสงสารจังเลยนะคะ" ที่จริงชีวิตของผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาพัวพันกับพ่อเลี้ยงอิทธิพล ไม่มีคนไหนไม่น่าสงสารเลย รวมถึงตัวของคนที่พูดนี้ด้วย"ฉันอยากให้เธอ ลองถามพ่อเลี้ยงอีกทีนะ""ค่ะ" นงลักษณ์คิดว่าแม่เลี้ยงคงเอ็
จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 37
[สถานที่นัด]กวินบุตรชายของปลัดพิชิตออกจากโรงพยาบาลวันนี้ ก็เลยไม่ได้นัดไปที่โรงพยาบาล"สวัสดีครับพ่อเลี้ยง ไม่คิดว่าวันนี้พ่อเลี้ยงอิทธิพลจะมาด้วยตัวเอง""สวัสดีคุณปลัด คราวก่อนขออภัยด้วยที่ไม่ได้มาขอโทษด้วยตัวเอง" พ่อเลี้ยงอิทธิพลอายุมากกว่าปลัดก็หลายปีอยู่"พ่อเลี้ยงไม่ผิดไม่จำเป็นต้องขอโทษครับ ผมคิดว่าคนที่ผิดน่าจะเป็นคนขอโทษมากกว่า" สายตาปลัดพิชิตมองไปดูพันฤทธิ์ที่ยืนอยู่ด้านหลัง "ผมว่าเชิญเข้ามาข้างในก่อนดีกว่าครับ" แล้วปลัดก็กล่าวเชิญทุกคนให้เข้ามานั่ง"บ้านพักคุณปลัดดูกว้างขวางดีนะครับ" ขณะที่เดินเข้ามาพ่อเลี้ยงอิทธิพลก็คุยกับปลัดแบบเป็นกันเอง"ขอบคุณมากครับ"ในห้องรับแขกที่ไม่หรูหราอะไรเลยเพราะเป็นบ้านข้าราชการ.."เป็นไงบ้างจ๊ะกวิน ดีใจด้วยนะที่ออกจากโรงพยาบาลแล้ว""ครับ" กวินมองแม่เลี้ยงเล็กน้อยก่อนที่จะกรอกสายตามองไปที่ลูกชายของท่าน ทีแรกก็อดมองหาผู้หญิงอีกคนไม่ได้ แต่ไม่เห็นเธอมาด้วยก็เลยไม่ได้สนใจอะไร"ใหญ่" พ่อเลี้ยงอิทธิพลเรียกลูกชายด้วยน้ำเสียงที่สื่อให้รู้ว่าถึงเวลาของลูกแล้ว"ผมขอโทษครับ ที่ทำให้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น""ขอโทษใคร" กวินไม่เห็นว่าคนที่ขอโทษมองมาเลยแค่พูด
You may also like
คลั่ง(รัก)เมียเด็ก
RICHES.15.0K viewsชีวิตหลังความตายของเซินมาน
จี้เสี่ยวนวน79.4K viewsห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม
เฟเธอร์ในลมอ่อน110.5K viewsบทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน
เซียงปู้อี๋76.1K viewsโซ่เสน่หากามเทพ
มณีมายา/แอล/รมตี2.2K viewsเปลี่ยนห่านอย่างเธอให้เป็นหงส์
นรินทร์ลดา183 viewsหย่ารักคุณสามี | อ่านฟรี
พาริตาParita849 viewsPWP รวมเรื่องรักใคร่สุดสยิว NC20++
Chocolate lily 833 views
