"ฮัลโหล โอมครับ "
เสียงเค้ารับสายออกไป สาวสวยใจสั่นระรัว เธอกำลังตื่นเต้นมากเหลือเกิน
"ฮัลโหล ได้ยินไหมครับ " เค้าถามย้ำอีกครั้ง เธอรีบตอบออกไป
"ได้ยินค่ะ คุณ " เสียงหวานตอบกลับมา
"มีอะไรครับคุณ "
เค้าถามออกไปอีกครั้ง เธอปากสั่นไปหมดด้วยความอาย
"ฉันเป็นคนไข้ของคุณหมอค่ะ อยากจะได้......"
เธอไม่กล้าบอกออกไปหมด แต่เค้าตอบออกมาแทน
"อสุจิผม เอ้ย ไม่ใช่ สเปิร์มผม "
เค้าบอกออกมาเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา
"ใช่ค่ะ" เธอรับคำเสียงเบาหวิว เค้าหัวเราะเบาๆ
"ผมว่าคุณหาแฟนสักคน แต่งงาน แล้วมีลูก ง่ายกว่าไหมครับ อย่าทำแบบนี้เลย " เค้าอธิบายออกไป
"ฉันคิดดีแล้ว ฉันจึงบอกกับหมอ อย่ามาเปลี่ยนใจฉันให้ยากไม่มีทาง "
เธอขึ้นเสียงตอบไปทันที ในใจคิดว่าทำไมเธอต้องมาง้ออีตาบ้านี่ด้วย หาเอาใหม่ง่ายกว่าไหม
"ถ้าคุณไม่โอเค ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณมาก สวัสดีค่ะ "
เธอตั้งใจจะวางสายทันที "อ้าว ถอดใจแล้วหรอคุณ " เค้าถามออกมาอีกที เมื่อฟังเธอพูดตัดบท
"ผมจะแนะนำให้นะครับ ถ้าคุณอยากมีลูกจริงๆ คุณนัดเจอกับผมหน่อย เลี้ยงข้าวผมสักมื้อ แล้วผมจะเลกเชอร์ให้ฟัง อีกทีนะครับ ดีไหม "
เค้าเสนอข้อเสนอออกไป บางทีเธออาจจะได้ฟังข้อมูลอีกด้านแล้วอาจจะเปลี่ยนใจก็เป็นได้ นักเทคนิคการแพทย์หนุ่มคิดอย่างนั้น เธอเงียบฟังยังไม่ตอบรับ
"เอาเป็นว่า คิดให้ดีนะครับ อย่างน้อยคุณจะได้เข้าใจอะไรมากขึ้นนะครับ ถ้าคุณต้องการจะมีลูกจริงๆ ผมจะได้แนะนำวิธีการดูแลตัวเองให้ก่อนจะมีลูกนะครับ " เค้าเสนอตัวออกไป เธอไม่ตอบรับในทันที
"ขอคิดดูก่อนนะคะ คุณสะดวกช่วงไหนคะ ถ้าเผื่อฉันจะโทรไปนัด "
เธอบอกเสียงเบา เค้ายิ้มออกมา "ผมเลิกงานหนึ่งทุ่มนะครับ บางอาทิตย์อาจจะอยู่ดึกบ้าง ยังไงคุณลองโทรมาแล้วกัน ถ้าคุณพร้อม " เค้าบอกออกไป แล้ววางสายทันที
หญิงสาวใจสั่นระรัว เธอโมโห เธอวุ่นวายใจ และ กังวลใจไปหมด แต่หมอบอกแค่ว่าเค้าเหมาะสมแล้ว อย่างน้อยลูกแข็งแรง ลูกจะโอเค เธอคิดทบทวนแล้วเปิดหาร้านอาหารที่บรรยากาศดี คนน้อย และเงียบสงบ เพื่อการนัดพบกับเค้าโดยเฉพาะ
"หมอคะ ฉันจะนัดพบกับเจ้าของสเปิร์มดีไหมคะ " เธอถามออกไป จิตแพทย์ยิ้มออกมา
"ดีค่ะ นัดเจอกันเลย นายคนนี้เค้าโอเคค่ะ เผื่อว่าจะดีขึ้นกว่าคุยทางโทรศัพท์ "
กามเทพสาว แนะนำทันที คนไข้ยิ้มออกมา เธอมั่นใจมากขึ้นในระดับหนึ่งทีเดียว
"โอเคครับ พรุ่งนี้เจอกัน ทุ่มครึ่ง ฉันจะสวมชุดสีชมพูนะคะ "
เธอบอกออกไปแล้วบอกสถานที่นัดพบอีกครั้ง ก่อนจะวางสายทันทีด้วยความอาย เธอนัดพบผู้ชาย หญิงสาววัย30ปี ปิดหน้าตัวเองเบาๆแล้วกรี้ดออกมา เธอตื่นเต้น กังวล และกลัวไปหมด แต่ว่าความตั้งใจเดิมไม่มีเปลี่ยน เธอจะต้องมีลูกให้ได้คอยดูสิ เธอไม่ยอมแพ้เค้าหรอก
ชายหนุ่มยิ้มออกมาหลังจากวางสาย
"แม่คุณเอ้ย กระตือรือล้นเสียจริง อยากจะมีลูกใจจะขาด อยากจะเห็นหน้านักเชียว ว่าทำไมถึงขายไม่ออกเสียที "
ชายหนุ่มคิดในใจ พรุ่งนี้เจอกันแม่คนอยากมีลูก สาวสวยไล่ดูชุดโทนสีชมพูที่แขวนอยู่ในตู้เสื้อผ้า เธอเป็นเจ้าของห้องเสื้อ แน่นอนว่าเรื่องแต่งตัวเธอไม่มีน้อยแน่ๆ มือบางหยิบชุดมาทาบทับลองดูแล้วจัดหาเสื้อผ้าเตรียมตัวไปพบเค้าพรุ่งนี้ อย่างตื่นเต้นไม่น้อย
รถสปอร์ตสีขาวรุ่นเดียวกับเธอจอดอยู่ที่ลานจอดรถหน้าร้านอาหารชื่อดัง ร้านอาหารแห่งนี้ค่อนข้างมีชื่อเสียง บรรยากาศดี และดูน่าจะคุยกันได้แบบรู้เรื่อง ไวน์สวมเดรสสีชมพูหวาน เดินตรงเข้าไปในร้าน เธอคิดว่าเธอจะต้องไปรอเค้าก่อน แต่กลายเป็นว่า เค้ามาถึงก่อน แถมยังสวมเสื้อสีชมพูมาด้วย เธอโทรหาเค้าก่อนพร้อมเดินเข้าไปในร้าน เสียงดังเพียงไม่กี่ครั้ง เค้าก็รับสายทันที
"ครับ โอมครับ " เค้าหันมามองเธอ
สายตาของเค้าหยุดอยู่ที่หน้าร้าน แม่สาวเลม่อนคนสวยคนนั้นนั่นเอง วันนี้มาในชุดสีชมพูหวานทั้งตัว เค้าลุกขึ้นยืนแล้วเดินตรงเข้าไปหาเธอ
"ผมโอมครับ " ชายหนุ่มแนะนำตัวทันที ถ้าเป็นสาวเลม่อนคนนี้ เค้ายอมมมมมมม
พนักงานในร้าน มองเจ้าของห้างที่ยืนรอ เจ้านายของตัวเองที่หน้าประตู ตอนนี้ร้านเอวี่ขยายพื้นที่ออกไปอีกหลายสิบตารางเมตร เพื่อรองรับลูกค้าที่เข้ามาในร้าน ยอดขายในแต่ละเดือนของที่นี่ สูงกว่ายอดที่สำนักงานใหญ่ เพราะพื้นที่ภายในห้าง มีสิ่งอำนวยความสะดวกหลายอย่าง ดังนั้น เมื่อสาวๆมาช้อปปิ้ง แฟนหนุ่มไปรอที่ร้านหนังสือ หรือร้านขายของเล่น ที่ตั้งอยู่ในห้างเดียวกัน รวมถึงมีโรงเรียนกวดวิชา และ โรงเรียนสอนทำกิจกรรมต่างๆ เหมาะสำหรับครอบครัว ดังนั้น ที่นี่ จึงมีครบทุกอย่าง สำหรับครอบครัว และ คู่รัก"เสร็จแล้วค่ะ รอนานไหม " เธอเดินมากอดแขนเค้า แล้วถามเสียงอ้อน ภูฟ้าอยากจะจูบปากบางสีชมพูหวานเหลือเกิน แต่สิ่งที่ทำได้ คือการจับมือเธอเอาไว้ แล้วพาเดินไปที่ ร้านอาหารที่จองเอาไว้ สำหรับเราร้านอาหารที่เปิดใหม่ ภายในห้างที่คิวยาวเหยียด แต่วันนี้ เธอได้มากินเพราะ คนข้างๆพามา"ภู ใช้สิทธิ์วีไอพีไหม " ภูฟ้าส่ายหน้า แล้วบอกกับเธอเสียงเบา"แฟนคุณเค้านิสัยไม่ดีขนาดนั้นหรอครับ " คนเป็นแฟนย่นจมูก แล้วซบลงที่อกของเค้า ดวงตาเป็นประกาย ระยะหลังนี้ เธอและเค้าถึงเนื้อถึงตัวกันมากขึ้น แต่ก็ยังไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าการจูบเล
ร้านแบรนด์เอวี่ ที่เปิดในห้างสรรพสินค้าขนาดกลางที่อยู่ใจกลางเมืองได้รับความนิยมอย่างมากมายจะผู้ที่ชื่นชอบเสื้อผ้าแฟชั่นที่ใช้งานได้จริงและราคาเป็นมิตรกับนักศึกษา และ บุคคลวัยทำงาน ที่มักจะใช้เสื้อผ้าที่เปลี่ยนไปตามกระแสของแต่ละช่วงเวลา แต่แบรนด์เอวี่ ก็ยังคงออกแบบเสื้อผ้ามาหลากหลายให้เข้ากับ ฤดูกาลและแต่ละเดือน ดังนั้น ภายในร้านเอวี่ จึงมีลูกค้า เข้ามาใช้บริการเป็นจำนวนมากไม่ขาดสาย พนักงานของเดิน ที่ดุแลลูกค้า เติมสต็อกสินค้า ที่หมดลงอย่างรวดเร็ว ก่อนจะแจ้งไปทางสำนักงานใหญ่ให้ได้ทราบว่า สินค้าคอลเล็กชั่นใหม่ ได้หมดลงเรียบร้อยแล้ว"ชุดคอลใหม่ล่าสุด ที่เป็นลิมิเต็ด ถูกนำมาขายอัพราคาเท่าตัวเลยค่ะ "เจ้าของแบรนด์ได้แต่มองหน้ากันกับทีมงาน ด้วยความกังวลใจ ตอนนี้ กำลังการผลิตของเอวี่ กำลังเร่งมือเปิดล็อตสองออกมาให้ลูกค้า แต่ สินค้ารีเซลล์ก็พุงขึ้นสูงมากจริงๆ"ตอนนี้ งานกำลังปัง รักก็กำลังรุ่ง ไม่ทราบว่า น้องเอวี่ ไปมูวัดไหนมาคะ "คู่ค้า ที่นำกระดุมมาส่งถามด้วยแววตาเป็นประกาย ข่าวลือว่า น้องเอวี่ กำลังคบหาดูใจกับเจ้าของห้างหนุ่ม ดังกระหื่มในวงนักธุรกิจรุ่นใหม่ไฟแรง ที่เคยจีบน้องเอวี่ แต่ก็ต้อ
รถเอสยูวีขับออกมาจากร้านอาหาร ด้วยความสุข ภูฟ้าที่เธอเคยรู้จัก เมื่อยี่สิบปีที่แล้ว เติบโตขึ้นมา อย่างดี เด็กชายที่ผอมบาง วันนั้น เป็นหนุ่มหล่อ ที่สาวๆ หลายคน ต้องหลงใหล ได้ไม่ยาก แล้วเธอละ เป็นสาวๆ ที่จะหลงใหลเค้าหรือเปล่า มือบางลูบแก้มของตัวเอง แล้วขับรถกลับบ้าน ด้วยแววตาเป็นประกายแม่ที่รอลูกสาวอยู่แล้ว กอดอกตัวเอง ยืนมอง คนที่เพิ่งกลับมาบ้าน ลูกน้องที่ไปด้วย โทรมากรี้ดใส่ ด้วยความตื่นเต้น ที่เห็นหลานสาว พ่วงตำแหน่ง เจ้านาย ถูกหนุ่มหล่อ จีบต่อหน้าต่อตา" อะไรคะ แม่ยิ้มแบบนี้ หมายความว่ายังไง "ลูกสาวกอดแขนแม่ เดินเข้าบ้าน แล้วนั่งลงคุยกับแม่" คนอื่นเล่า กับเอวี่เล่า จะเหมือนกันไหม"แม่ถามเสียงหวาน สังเกตเห็นลูกสาวแก้มแดงขึ้นมา" ป้าๆ เค้าบอกว่า ภูเค้าจีบ แต่ว่า เอวี่ก็คิดแบบนั้น "เธอโตพอที่จะรู้ว่า อะไรเป็นอะไร ภูฟ้าเอาเรื่ องงานมาบังหน้า เพื่ออยากเจอเธอ" แล้วเอวี่ ยอมให้จีบไหม "" แม่ขาก็ดูๆกันไป เวลายี่สิบปีที่ห่างกัน มันนานมากนะคะ บางที ภูอาจจะ มีแฟนแล้วก็ได้ "เธอบอกแม่ แล้วก็มองโทรศัพท์ที่สั่นรัว คนที่ถูกพูดถึง โทรเข้ามาหาพอดี" ถีงบ้านแล้วใช่ไหม"เค้าถามเธอ คำแรก หลังจากที
ร่างสูงใหญ่ของคนที่ลุกขึ้นยืนรอให้เธอ เดินไปหาเค้า ทำเอาหัวใจเต้นรัว ด้วยความตื่นเต้น ภูฟ้า ที่เธอเคยรู้จักก็สวมแว่นสายตา ใบหน้าที่ยิ้มออกมานิดเดียว ก่อนจะปรับสีหน้า ให้เป็นปกติ เมื่อเธอเดินไปถึงตัวเค้า"สวัสดีครับ คุณเอรินดา " หญิงสาวที่ถูกเรียกชื่อจริง ยิ้มออกมา แล้วยกมือไหว้เค้า มือบางสวมแหวนหลายวง ยกมือขึ้นไหว้ ก่อนจะสบตากับเค้าในระยะประชิด จนกลิ่นน้ำหอม จากตัวเค้า"สวัสดีครับ ผม ภูฟ้า " ชายหนุ่มแนะนำตัว แล้วเลื่อนเก้าอี้ให้เธอนั่งลง ตรงข้างๆเค้า ทำให้เค้าได้เห็นเธอแบบใกล้ๆ"ผมไม่อ้อมค้อมนะครับ ขอพูดตรงๆ เลย ที่ผมมาวันนี้ ผมอยากจะเชิญ เอวี่ ไปเปิดร้าน ที่ห้างของผม "เจ้าของห้างบอกกับเธอ ชัดเจน"ทางเอวี่ ขายออนไลน์เป็นหลัก เราไม่ต้องการลงทุนอะไรเพิ่มเติมค่ะ ค่าเช่า ค่าตกแต่ง คงต้องลงทุนอีกหกหลักเจ็ดหลัก เอวี่ขอบอกตรงๆว่า เรายังไม่มีทุนตรงนี้ " เธอบอกเสียงอ่อนหวาน และมองคนข้างๆที่สวมชุดทำงาน เสื้อสีขาวลายเส้นสีฟ้า และกางเกงสีกรมท่า กับรองเท้าหนังแบรนด์ดัง"แล้วถ้าทางเรา จะให้เอวี่ ขายฟรีละครับ "คนที่นั่งอยู่ มองหน้ากันทันที อย่างไม่ได้นัดหมาย นี่มันไม่ใช่การเจรจาธุรกิจ แต่เป็นการจี
20ปี ต่อมา เด็กหญิงตัวกลมที่เคยมีน้ำหนักเกินเกณฑ์มาตรฐาน ในตอนนั้น กลายมาเป็น สาวน้อยตัวบางในวันนี้ ใบหน้าขาวใส ยิ้มกว้างออกมา หลังจากที่งานเสร็จลุล่วงเป็นที่เรียบร้อย"หิวค่าาาาา " เสียงตะโกนดังลั่นห้องทำงาน ที่มีเพียงกระจกกั้น ทำให้ป้าๆลุงๆ วิ่งกรู กันเข้าไป"เอวี่ จะทานอะไรคะลูก " บรรดาแม่ทูนหัว ที่ทำงานกับแม่ไวน์มานานหลายสิบปี รักลูกสาวเจ้านายยิ่งกว่าอะไร เด็กหญิงที่เห็นตั้งแต่วันแรก จนเรียนจบรับปริญญา จึงมีแม่ทูนหัว คอยดูแลนับสิบคน"หมูจุ่มค่ะ " คำตอบที่เอ่ยออกมา ทำให้หลายคนที่นั่งกันอยู่ ลุกขึ้นพร้อมกระเป๋า คู่ใจ"ไปค่ะ หมูจุ่ม คอหมูย่าง ส้มตำไทย ไม่เผ็ด "เมนูอาหาร ประจำ ที่แม่ทูนหัวเอ่ยออกมา ทำให้ สาวน้อยรีบคว้ากระเป๋าของตัวเอง ลุกจากเก้าอี้ แล้ววิ่งตามออกมารถเอสยูวีคันใหญ่ ที่ขับมานานหลายปี และรถอีกหลายคัน ขับตามกันออกมาจากตึกออฟฟิศสูง 5ชั้น ที่เป็นร้านขายเสื้อผ้าแบรนด์ดังของแม่ไวน์ ที่ตอนนี้ มีหลากหลายแบรนด์แตกแขนงออกไป ตามกลุ่มลูกค้าโต๊ะพับ5ตัว ต่อเรียงกัน ตามจำนวนคนที่มา อาหารที่โทรมาสั่งล่วงหน้า เตรียมพร้อมอยู่แล้ว หญิงสาวในชุดกระโปรงยีนส์สั้น สวมเสื้อกล้ามสีขาวของแบรน
ผู้เป็นพ่อที่นานๆจะกลับบ้าน ยืนรออยู่ที่หน้าประตูห้องเรียน หลังจากที่ เอวี่กลับไปได้ไม่นาน ใบหน้าเล็กๆของเด็กชาย ยิ้มกว้าง เดินไปกอดพ่อที่มารออรับด้วยความดีใจ"พ่อมารับภู ครับ "คุณครูสาวส่งกระเป๋านักเรียนให้ แล้วเดินไปคุยกับผู้ปกครองท่านอื่น หลังจากที่เห็นว่า ภูฟ้าถูกพ่ออุ้มเดินออกไปแล้ว"พ่อมารับภู ดีใจไหม " เด็กชายพยักหน้า แล้วกอดคอพ่อแน่น เอวี่บอกว่า พ่อของเอวี่ทำงานเลิกเย็น ถึงได้ไม่มารับที่โรงเรียน พ่อของภูฟ้าก็ทำงาน แม่ก็ทำงาน ดังนั้น ภูฟ้าจึงมีพี่เลี้ยง มารับมาส่งแทน"วันนี้พ่อจะมารับพาภู ไปนอนที่คอนโด " พ่อบอกระหว่างที่ส่งลูกชายนั่งบนคาร์ซีท ก่อนจะขับรถคันหรูออกไป"แล้วพรุ่งนี้ จะมาโรงเรียนทันหรอครับ " ผู้เป็นพ่อเคยบอกว่า คอนโดริมแม่น้ำ อยู่ไกลจากโรงเรียนมาก ถ้าไปที่คอนโด ภูจะมาโรงเรียนไม่ทัน"ไม่ต้องมาดีไหม พรุ่งนี้พ่อจะพาภูไปทำธุระหลายอย่าง ภูไปกับพ่อนะ ไม่ต้องมาโรงเรียน " เด็กชายมอง ตุ๊กตาแพนด้าที่อยู่ในมือ แล้วพยักหน้า"ครับ " วันเดียวคงไม่เป็นอะไร บางที เพื่อนไม่สบาย ก็หยุดโรงเรียนหลายวันก็มีหุ่นยนต์ที่อยู่ในกระเป๋าถูกหยิบออกมาเล่นระหว่างที่นั่งบนรถ เด็กหญิง ทานผลไม้ที่