LOGINShare
บทที่ 13
Latest chapter
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 213
เขาคิดว่าตนเองได้โจมตีหนิงหนานเสว่อย่างหนักแล้ว ทว่าในสายตาของหนิงหนานเสว่ การข่มขู่แบบนี้เป็นเรื่องที่น่าขำสิ้นดี บางครั้งเธอถึงกับเริ่มอยากรู้เสียแล้วว่าวงจรประสาทของฟู่เฉินเป็นอย่างไรกันแน่? เมื่อก่อน หนิงหนานเสว่คิดมาตลอดว่าตนเองเป็นพวกคลั่งรัก แต่ตอนนี้พอมาคิดดูอย่างละเอียดแล้ว อยู่ ๆ ก็รู้สึกว่า คนที่คลั่งรักจริง ๆ ดูเหมือนจะเป็นฟู่เฉินมากกว่าตอนนี้เกิดเรื่องราวต่าง ๆ ขึ้นมากมายขนาดนี้แล้ว เขายังจะมาโยนความผิดทั้งหมดว่าเพราะเธอรักเขาแต่ไม่ได้ครอบครอง? โคตรน่าไม่อายหนิงหนานเสว่ส่ายหน้ายิ้มอย่างดูถูก จากนั้นก็นอนลงทันที และเริ่มต้นการพักฟื้นอย่างสงบสุขบนรถ สวีจือหรูมองดูฟู่เฉินอย่างระมัดระวังพลางเอ่ยถามด้วยเสียงแผ่วเบาว่า “อาเฉิน ตอนนี้ควรทำยังไงดีคะ?”“แค่เงินนิดหน่อยเท่านั้น ถ้าเธอต้องการก็ให้เธอไปซะก็สิ้นเรื่อง” ฟู่เฉินแค่นเสียงอย่างไม่ใส่ใจแม้แต่น้อยถึงยังไงฟู่ซื่อกรุ๊ปก็ถือได้ว่าเป็นบริษัทที่มีมูลค่าห้าหมื่นล้าน แค่หกร้อยล้านกว่า ๆ ไม่เห็นจะสำคัญอะไรเลย ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้พวกเขายังเป็นสามีภรรยากันอยู่ ก็แค่เป็นการเปลี่ยนจากมือซ้ายไปมือขวาเท่านั้นเอง ถ้าย้ายอ
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 212
ฟู่เฉินดึงสวีจือหรูที่อยู่บนพื้นขึ้นมาโดยทันที และมองตรงไปยังหนิงหนานเสว่ “เธอแน่ใจนะว่าเธอต้องการยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามเพื่อเป็นศัตรูกับฉันน่ะ?”“ฉันแค่กำลังเป็นการเป็นงานอยู่เท่านั้นเอง ฉันจัดการเรื่องต่าง ๆ ตามกฎของคุณ นี่ก็ไม่ได้เหรอคะ?” หนิงหนานเสว่ยักไหล่ด้วยใบหน้าไร้เดียงสา “ฟู่เฉิน อย่าพูดถึงเรื่องอื่นกับฉันเลยค่ะ สิ่งที่ไม่จำเป็นจะต้องพูดที่สุดระหว่างพวกเราก็คือความรู้สึก” “หนิงหนานเสว่ เธอเชื่อไหมว่าฉันจะขุดฟู่สุยสุยขึ้นมา? บดกระดูกแล้วโปรยทิ้งซะ” ทันใดนั้นฟู่เฉินก็ยิ้มอย่างโหดร้ายเขาจ้องมองหนิงหนานเสว่อยู่แบบนี้ เธอใส่ใจนังเด็กสารเลวนั่นที่สุดไม่ใช่เหรอ? งั้นก็ลองดู! หนิงหนานเสว่ได้รู้ซึ้งถึงความเลือดเย็นของฟู่เฉินมานานแล้ว เธอรู้ว่าหากตอนนี้ตัวเองแสดงความอ่อนแอออกมาละก็ เช่นนั้นก็จะพ่ายแพ้โดยสมบูรณ์“ตอนที่สุยสุยมีชีวิตอยู่ คุณก็ไม่ได้ให้ความสำคัญของเธออยู่แล้ว นับประสาอะไรกับตอนตายไปแล้ว? ทำไมฉันต้องไม่เชื่อด้วย?”“คุณอยากบดกระดูกแล้วโปรยทิ้งก็แล้วแต่เลย ตอนนี้มันสมัยไหนกันแล้ว คนตายไปแล้วก็คือตายไปแล้ว ใครจะไปใส่ใจเรื่องแบบนี้กัน?”หนิงหนานเสว่หัวเราะ หัวเราะด้วยเสียง
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 211
เมื่อแม่ฟู่ได้ยินคำพูดนี้ก็ราวกับว่าได้ยินเรื่องตลกอะไรใหญ่โตอย่างไรอย่างนั้น จึงหัวเราะออกมาในทันที “โชคดีที่แกยังรู้ว่านี่คือพ่อของแก!”“พอแล้ว ตอนนี้ผมจะไปจัดการเรื่องบ้าน”ฟู่เฉินไม่อยากฟังอีกต่อไปแล้ว เขาคิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าจะมีวันหนึ่งที่คำว่ายุ่งจนหัวหมุนสี่คำนี้ จะสร้างมาเพื่อเขาโดยเฉพาะฟู่เฉินเอียงศีรษะมองสวีจือหรูที่ร้องไห้สะอึกสะอื้น เขารู้สึกผิดและจนใจไปชั่วขณะ “ไม่เป็นไรนะ?”“ไม่เป็นไรค่ะ ที่จริงแม่ฟู่ก็ไม่ได้พูดผิดอะไร เป็นฉันที่ไม่ดีเอง ทั้งหมดเป็นความผิดของฉันค่ะ”“อาเฉิน ฉันอยากคืนคุณให้กับคุณหนิงมากจริง ๆ นะคะ แต่จะให้ทำยังไง ฉันทำไม่ได้จริง ๆ ฉันรักคุณค่ะ ฉันไม่มีคุณไม่ได้ ถ้าฉันไม่มีคุณ ฉันอาจตายก็ได้ค่ะ!”สวีจือหรูดึงแขนเสื้อของฟู่เฉินเอาไว้แน่นอยู่แบบนั้น นัยน์ตามีความอยากครอบครองและหวังพึ่งพาจนแทบเสียสติแต่ทว่าสิ่งที่ฟู่เฉินชอบที่สุดก็คือการหวังพึ่งพาและความอยากครอบครองที่ผิดปกติแบบนี้ เพราะว่ามีเพียงแบบนี้เท่านั้น ฟู่เฉินถึงจะสามารถมั่นใจได้ว่าตนเองถูกรัก และเป็นที่ต้องการเขาหยิกแก้มของสวีจือหรู พลางยิ้มแล้วกล่าวว่า “คุณจะไม่สูญเสียผมไปหรอก เด็กโง่ ”
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 210
“ป้าใจเย็นก่อนค่ะ”สวีจือหรูกอดเอวแม่ฟู่ไว้แน่น ในที่สุดก็ดึงคนทั้งสองแยกกันได้สักที“เธอไปให้พ้น!”แม่ฟู่ผลักสวีจือหรูออกทันที แล้วพูดอย่างดุร้ายว่า “เธออย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าเป็นเพราะนังจิ้งจอกอย่างเธอที่ให้ท่าลูกชายฉัน! ครอบครัวดี ๆ ของฉัน ถูกเธอทำให้กลายเป็นสภาพไหนแล้ว ตอนนี้เธอโผล่มาทำตัวเป็นคนดี ถุย! หน้าไม่อาย!”“โวยวายอะไร?”ฟู่เฉินก้าวมาข้างหน้า ขวางอยู่ตรงกลางของทุกคนลุงตำรวจจัดเสื้อผ้าบนร่างตนเองเล็กน้อย แล้วมองฟู่เฉินด้วยสายตาเย็นชา “คุณก็คือผู้จัดการใหญ่ของฟู่ซื่อกรุ๊ปสินะ? ยังไงก็นับว่าเป็นคนมีหน้ามีตา ทำไมคนในครอบครัวถึงได้ไร้มารยาทขนาดนี้? ตอนนี้มีคนแจ้งความว่าพวกคุณบุกรุกและยึดครองเคหสถานของผู้อื่น ให้เวลาพวกคุณหนึ่งสัปดาห์ ต้องย้ายออก ไม่งั้นเราก็คงต้องดำเนินการตามกฎหมาย”อะไรนะ?ฟู่เฉินถึงขั้นนึกว่าตนฟังผิดไป ที่นี่คือคฤหาสน์เก่าตระกูลฟู่ เขาเติบโตที่นี่มาตั้งแต่เด็ก แล้วจะบุกรุกและยึดครองเคหสถานของผู้อื่นได้อย่างไร?“คุณตำรวจเข้าใจผิดหรือเปล่า ที่นี่บ้านผมนะครับ”คิ้วของฟู่เฉินขมวดเข้าหากันแน่น ใครกำลังเล่นแผลง ๆ อยู่กันแน่?มองท่าทางไม่เห็นโรงศพไม่หลั่ง
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 209
“งั้นก็เอาคืนไปเลย!”เจียงเหยียนเชินหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมา ค่อย ๆ เช็ดน้ำตาให้หนิงหนานเสว่จนหมดสะอาด มองเธออย่างอบอุ่น “ไม่ว่าเธอจะตัดสินใจยังไง ฉันจะอยู่ข้างเธอเสมอ”เผชิญหน้ากับแววตาอบอุ่นของเขา หนิงหนานเสว่สับสนไปชั่วขณะหนึ่ง แต่ไม่นานก็ใจเย็นลง เธอพยักหน้าอย่างแรง “ใช่ พวกเราไปเอาคืนกัน! พวกเขาสมควรตายให้หมด!”“นี่สิถึงจะเป็นหนิงหนานเสว่ที่ฉันรู้จัก เธอไม่เคยเป็นสาวน้อยผู้อ่อนแอเลย พวกเขาเอาชนะเธอไม่ได้ด้วยซ้ำ” เจียงเหยียนเชินลูบศีรษะเธอเบา ๆ อย่างอ่อนโยน ให้กำลังใจเธอ และยอมรับในตัวเธอความดีที่แทรกซึมอย่างไร้สุ้มเสียงเช่นนี้ ทำให้หนิงหนานเสว่ใจเย็นและสงบนิ่งลงทั้งคน เธอแบกรับเจตนาร้ายที่ไม่ควรมีมามากเกินไปแล้วจริง ๆ แต่โลกนี้ไม่ได้เลวร้าย อย่างน้อยก็ยังมีคนที่ดีกับเธอ ถนอมเธอ“รุ่นพี่ เรากลับกันเถอะค่ะ”“ได้”พอหนิงหนานเสว่ขยับเขยื้อนเช่นนี้ บาดแผลด้านหลังก็หนักขึ้นไม่น้อย ตอนที่กลับมาถึงโรงพยาบาล หมอทำแผลไปพลาง บ่นไปพลาง “ถ้าคุณเอาแต่เป็นแบบนี้ แผ่นหลังนี่ก็คงเก็บไว้ไม่ได้แล้ว คุณเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง ทำไมถึงไม่รักร่างกายตัวเองขนาดนี้?”“ฉันรับรองว่าจะเชื่อฟังแน่นอน
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 208
หลายปีนี้ หนิงหนานเสว่คิดซ้ำ ๆ แต่คิดอย่างไรก็คิดไม่ตกว่าตอนนั้นทำไมเธอถึงตื่นขึ้นบนเตียงของฟู่เฉิน และคิดไม่ตกด้วยว่าตนกับฟู่เฉินมีสุยสุยอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัวได้อย่างไรหลายปีนี้ ฟู่เฉินรู้สึกว่าเธอเป็นผู้หญิงเลวเหลี่ยมจัดคนหนึ่งเพราะเรื่องนี้มาตลอด จึงพาลเกลียดสุยสุยไปด้วย ทั้งหมดเป็นเพราะเขา เป็นเพราะลุงแท้ ๆ ของเธอ!“ลุงทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง? ทำไมลุงต้องทำแบบนี้กับฉัน!”“ฉันเป็นหลานแท้ ๆ ของลุงนะ! ฉันเป็นหลานสาวลุงไง!”หนิงหนานเสว่โกรธจนตาเหลือก น้ำตาไหลออกมาทั้งอย่างนี้ มือสองข้างยึดแน่นอยู่บนกระจก เธอคิดไม่ตกเลย!ความลำบากที่เธอกับสุยสุยได้รับตั้งหลายปี มันคืออะไรกันแน่!“ฉันก็หวังดีกับแกทั้งนั้นแหละ! ถ้าแกไม่รีบหาคนดี ๆ แล้วแต่งงานด้วยตอนที่ยังสาว แกจะทำอะไรได้อีก!”“เสว่เอ๋อร์ ฉันเป็นลุงแก ฉันจะทำร้ายแกได้ยังไง! ฟู่เฉินไม่ดีตรงไหน ทำไมแกถึงเอาใจเขาให้ดี ๆ ไม่ได้ล่ะ!”ตอนนี้หนิงไห่เทาก็เถียงข้าง ๆ คู ๆ แล้ว อย่างไรตอนนี้เขาก็ถูกขังอยู่ข้างใน สิ่งที่ควรพูดและไม่ควรพูดก็ได้พูดไปหมดแล้ว!เห็นเขาที่ดูไม่สำนึกผิดเลยสักนิดเดียว หนิงหนานเสว่จึงหมดหวังกับคนผู้นี้โดยสิ้นเชิงแล
You may also like
วิศวะลวงรักร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์26.2K viewsท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน
เจียงจื่อหยา140.1K viewsเด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
ลำเจียก342.2K viewsครูสาว สวิงเสียว
Tiwa Tatree21.7K viewsเบื่อเเล้วบทนางร้าย
เจลสีเหลือง457 viewsสัมพันธ์ร้าย พี่ชายสุดที่รัก DEAR BROTHER
MaNIE-STORY365 viewsพายุแค้นซ่อนรัก
Yaygoh1.2K viewsรักร้ายนายแฟนเก่า
ดอกอ้อลู่ลม520 views
