บทที่ 1355

หลังจากออกจากมุมมืด หลินตงก็ไปยังสถานที่ต่างๆ มากมายและพบปะผู้คนมากมายที่เขาคุ้นเคย ถือได้ว่าเป็นการกล่าวคำอำลากับผู้คนเหล่านี้!

ครั้งนี้ หากออกไปจากโลกพร้อมไป๋หลี่เหยียนหง ออกเดินทางข้ามพ้นกาแล็กซี ก็คงไม่รู้เลยว่าจะได้กลับมาอีกเมื่อไหร่

คาดว่าน่าจะใช้เวลาอย่างน้อยสิบปีหรืออาจถึงยี่สิบปี

สำหรับบางคน นี่อาจเป็นการพบกันครั้งสุดท้ายของพวกเขา

เมื่อเหลือเวลาอีกสามวันก่อนถึงกำหนดเส้นตายครึ่งเดือนที่ไป๋หลี่เหยียนหงกำหนดไว้ หลินตงก็ก้าวเข้าสู่หมอตู

เมื่อเข้าสู่หมอตูครั้งนี้ หลินตงวางแผนกับคนรู้จักสองคน คนหนึ่งคือเย่หง ซึ่งขายโรงแรมให้ตัวเองและชักชวนให้เขาเข้าร่วมเอสซีซีและอีกคนคือจูเก่อชางโฉง หนึ่งในสามนายใหญ่ของเอสซีซี

หลินตงไม่ใช่คนที่ลืมรากเหง้าของตัวเอง

สำหรับเขาในตอนนี้ ทั้งสองคนนี้ไม่มีค่าพอให้ใส่ใจ เป็นแค่ตัวหมากเล็กๆ ที่ไร้ความหมาย

แต่หลินตงก็ยังเลือกที่จะพบพวกเขาก่อนจะจากไป

เมื่อหลินตงเพิ่งได้ระบบมาและยังอ่อนแอมาก เย่หงและจูเก่อชางโฉงก็อาจช่วยเขาอยู่บ้าง

ตามสถานที่ที่ตกลงกันไว้ หลินตงมาถึงอาคารอันเป็นสัญลักษณ์ของหมอตู ซึ่งเป็นอาคารที่สูงที่สุดในเมืองเช่นกัน นั่นคือ หอคอยมนต