LOGINShare
บทที่ 20
Related chapters
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 21
วันรุ่งขึ้นหลินตงนอนหลับจนถึงเที่ยงก่อนจะลุกขึ้นหลังจากอาบน้ำเสร็จ หลินตงก็มาถึงโรงแรมโกลเด้นลิฟ"สวัสดีค่ะ ประธานหลิน!""สวัสดีค่ะ ประธานหลิน!"ระหว่างทางเข้าไปในโรงแรมก็มีคนทักทายมากมายหลังอาหารกลางวัน หลินตงก็ตรงเข้าไปในห้องทำงานของท่านประธานเพื่อพักผ่อนไม่นานก็มีเสียงเคาะประตู"ก๊อก...ก๊อก...""กรุณาเข้ามา!"จ้าวซวนเปิดประตูแล้วเข้ามา"ประธานหลิน การส่งมอบโรงแรมได้เริ่มขึ้นแล้ว คุณคิดว่าคุณจะมีเวลาเมื่อไหร่?""พี่ซวน ผมบอกว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับการส่งมอบ พี่ตัดสินใจเลย แจ้งให้ผมทราบเมื่อพี่ต้องการชำระเงิน!""ก็ได้! ถ้าอย่างนั้นฉันจะไม่รบกวนการพักผ่อนของประธานหลินแล้ว ใช่แล้ว ฉันจะย้ายมาคืนนี้! คืนนี้คุณเปิดประตูให้ฉันด้วย!"จ้าวซวนพูดจบไม่รอให้หลินตงตอบสนองก็ออกจากห้องทำงานมันบ้าไปแล้ว...โดนอ่อยอีกแล้ว...หลินตงนั่งบนเก้าอี้แล้วดูโทรศัพท์ของเขาเปิดไลน์หลิวเผิงส่งข้อความมา"ตงจื่อ นายจะกลับไปโรงเรียนเมื่อไหร่?""พรุ่งนี้!" หลินตงตอบ"ตงจื่อ ฉันจะบอกอะไรบางอย่างกับนาย นายต้องอดทนไว้""ว่ามา""ไอ้เวรหวงจุนหลาง โพสต์รูปนายอาเจียนเป็นเลือดและหมดสติในเครือข่าย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 22
หลังจากเข้าไปในห้องส่วนตัวก็ไม่มีใครอยู่ที่นั่นหานชือหยุนหาที่นั่งแล้วนั่งลงอย่างสบาย ๆ ในใจยังคงรู้สึกประหม่าเล็กน้อยหลังจากนั้นไม่นาน...เสียงประตูเปิดออกหานชือหยุนตกใจและเงยหน้าขึ้นมองไปทางประตูประตูห้องส่วนตัวเปิดออกและมีร่างวัยรุ่นเดินเข้ามาเมื่อเห็นคนเข้ามา หานชือหยุนก็รู้สึกคุ้นเคยอย่างคลุมเครือ"คุณคือหลินตง?" หานชือหยุนลุกขึ้นยืนและถามอย่างไม่มั่นใจ"สวัสดีเพื่อนหานชือหยุน ฉันคือหลินตง ไม่คิดว่าเพื่อนหานจะรู้จักฉัน ดูเหมือนว่าฉันจะมีชื่อเสียงในโรงเรียนจริง ๆ แล้ว" หลินตงยิ้มอย่างขมขื่นและตอบ"คุณคือหลินตงจริง ๆ เหรอ?" หานชือหยุนถามอีกครั้ง"หากเป็นของปลอมให้เปลี่ยนใหม่!""คุณเป็นไม้ขีดอันเล็กที่มอบของขวัญให้ฉันมากกว่า 10 ล้านเมื่อคืนนี้เหรอ?""ทำไม? ไม่เหมือนเหรอ?""เป็นไปได้ยังไง? ถ้าคุณเป็นหลินตง คุณจะ..."หานชือหยุนนตกใจและพูดไม่ออกในเวลานี้หลินตงมีชื่อเสียงในมหาวิทยาลัยเจียงหนานในช่วงสองวันที่ผ่านมา แต่ไม่ใช่ชื่อเสียงที่ดีการกระทำของเขาถูกเผยแพร่อย่างกว้างขวางในไลน์ และเครือข่ายมหาวิทยาลัยแฟนสาวที่คบกันสี่ปีถูกคนอื่นแย่งไป ทนไม่ไหวอาเจียนออกมาเป็นเ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 23
หานชือหยุนอยู่ในภาวะสับสนตั้งแต่เธอออกมาจากโรงแรมโกลเด้นลิฟหลินตงชายผู้น่าสงสารที่มีข่าวลือในโรงเรียนไม่กี่วันก่อน แท้จริงแล้วคือซุปเปอร์บอสที่ซ่อนอยู่ ใครจะกล้าเชื่อล่ะ?เขายังเป็นเจ้าของโรงแรมโกลเด้นลิฟด้วยโรงแรมโกลเด้นลิฟมีมูลค่าเท่าไร? หมื่นล้าน? หรือสองหมื่นล้าน?ดูเหมือนว่าโรงแรมโกลเด้นลิฟไม่น่ากล่าวถึงต่อหน้าหลินตง หลินตงมีเงินเท่าไหร่? หนึ่งแสนล้าน? หรือสองแสนล้าน?ที่ไร้สาระยิ่งกว่านั้นคือพี่ใหญ่เช่นนี้ถูกเจียงซานทิ้ง!เจียงซานเธอรู้จัก ทั้งสองเป็นสมาชิกของชมรมเต้นรำของโรงเรียน แม้ว่าพวกเขาจะไม่ค่อยคุ้นเคยกันมากนัก แต่ก็ยังถือว่าเป็นคนรู้จักถ้าเจียงซานรู้เกี่ยวกับภูมิหลังหลินตง เธอคงจะเสียใจ ไปเก็บเม็ดงา ทิ้งเครื่องบินในเมื่อหลินตงต้องการให้เธอเก็บเป็นความลับและต้องการเก็บตัวเงียบ ๆ ต่อไป เธอก็เก็บเป็นความลับให้ดี บังเอิญไม่มีใครมาแย่งชิงหลินตงกับตัวเอง เธอตัดสินใจแล้วว่าจะพึ่งพาหลินตงไลฟ์สดคาดว่าคงทำไม่ได้แล้ว พอตนไลฟ์ต้องโดนด่าแน่ ๆ ในห้องไลฟ์สดมีอะไรก็พูดหมดในความคิดของคนส่วนใหญ่ ฉันกลัวว่าพวกเขาเป็นคนของหลินตงอยู่แล้ว แต่จริง ๆ แล้ว ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 24
หลินตงยังคงเดินไปที่ห้องเรียนของเขาราวกับว่าเขาไม่ได้ยินอะไรเลยเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น คงจะเข้าไปจัดการเขาเลยไม่ได้! อีกอย่าง ตัวเองคนเดียวไปจัดการสามคน ไม่ใช่ไปหาที่ตายเหรอ?อดทนไว้อีกสองสามวัน! เมื่อฉันกลับมาพร้อมกับรอบูกาติรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่น ฉันจะทำให้ตาของพวกแกตาบอดเข้าสู่ห้องเรียนของตัวเองนักเรียนส่วนใหญ่นั่งอยู่ในห้องเรียนแล้วเมื่อพวกเขาเห็นหลินตงเข้ามา ทุกคนก็เงยหน้าขึ้นมองหลินตงอย่างสงสัยหลินตงกลับมาที่ที่นั่งของเขา หลิวเผิงและคนอื่น ๆ ก็เข้ามาพวกเขาอยู่ด้วยกันมานานกว่าหนึ่งปีเมื่อเข้ามาในโรงเรียนครั้งแรก แต่พวกเขายังคงมีความสัมพันธ์ที่ดีเพราะพวกเขาเรียกตัวเองว่า "สี่จี๊ดมหาวิทยาลัยเจียง""ตงจื่อ! นายโอเคไหม?" หลิวเผิงกล่าว"ฉันสบายดี พวกนายสองคนกำลังทำอะไรอยู่! ทำยังกับฉันกำลังจะตาย" หลินตงตอบ"ไม่เป็นไรก็ดี เพื่อนสองสามคนยังกลัวนายยืนไม่ไหม ทำให้บารมีของพวกเรา สี่จี๊ด อ่อนแอลง" คนที่พูดในครั้งนี้คือฟ่านเปียว หนึ่งในสี่จี๊ด"ไม่ใช่แค่ผู้หญิงเหรอ! คางสามขาในยุคนี้หายาก ผู้หญิงสองขาเต็มถนน" นี่คือโจวเหวินหัวสี่จี๊ดอีกคน"พอแล้ว พวกนายไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับฉัน พ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 25
หลังจากติงเว่ยสมัครเป็นคนแรก ก็มีเด็กชายหลายคนสมัครเพื่อแสดงร่วมกับซูยิงเสวี่ยแต่สุดท้ายอาจารย์ที่ปรึกษาก็ตัดสินใจเลือกติงเว่ยอยู่ดี ช่วยไม่ได้ เขาเป็นหัวหน้าห้อง ต้องมีสถานะในใจอาจารย์แน่นอน"ยิงเสวี่ย ติงเว่ย ยังมีเวลาอีกไม่กี่วัน พวกคุณซ้อมเยอะ ๆ ไม่ขอให้พวกคุณได้อันดับอะไร แต่ก็ต้องไม่เสียหน้า"หลังจากที่อาจารย์ที่ปรึกษาพูดจบก็ออกจากห้องเรียนทันทีที่อาจารย์ที่ปรึกษาออกไป มีคนปรากฏตัวที่ประตูชั้นเรียน"ไม่ทราบว่าเพื่อนหลินตงอยู่ไหม?"ทันทีที่เสียงดัง ทุกคนในชั้นเรียนก็มองไปที่ประตู"ให้ตายเถอะ นี่หานชือหยุนเป็นหนึ่งในสามเทพธิดาไม่ใช่เหรอ?""หานชือหยุนเพิ่งบอกว่าเธอมาหาใคร?""มาหาหลินตง?""ไม่มั้ง!""เพื่อนหานชือหยุน คุณมาหาใคร?" เพื่อนคนหนึ่งถาม"ฉันมาหาหลินตง!" หานชือหยุนตอบ"ให้ตายเถอะ มาหาหลินตงจริง ๆ เหรอ?"ทุกคนมองดูหลินตงด้วยสายตาที่เหลือเชื่อหลินตงถูกมองด้วยสายตาหลายสิบคู่ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากลุกขึ้นและเดินออกไปเมื่อเขาเดินไปที่ประตู เขาก็พูดกับหานชือหยุน "ไปกันเถอะ!"จากนั้นเขาก็เดินไปข้างหน้าหานชือหยุนตามหลินตงอย่างเชื่อฟังทันทีที่หลินตงและหานชื
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 26
"พูดมา! เพื่อนหานชือหยุน เธอมาหาฉันทำไม?" หลินตงถาม"ไม่มีธุระมานายไม่ได้เหรอ? เพื่อนหลินตง!"หานชือหยุนถาม"ถ้าอย่างนั้นเธอก็ส่งข้อความหาฉันหรือโทรหาฉันก็ได้! ทำไมเธอต้องตรงไปที่ห้องเรียนเพื่อหาฉันด้วย?""เพื่อนหลินตง ฉันกำลังช่วยคุณอยู่ตอนนี้! อย่าเข้าใจผิดในความหวังดีของฉัน""โอ้ ช่วยฉันเหรอ? ช่วยอะไรฉัน?" หลินตงถามหานชือหยุนคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า"เพื่อนหลินตง ลองคิดดู! เนื่องจากเรื่องอื้อฉาวในช่วงสองวันที่ผ่านมา ทันทีที่คุณปรากฏตัวตอนนี้ จะมีคนพูดทันที ดูสิ นั่นคือหลินตง เขาถูกนอกใจเมื่อสองวันก่อน อาเจียนเป็นเลือดจนหมดสติ""แต่ตอนนี้หลังจากที่ฉันมาหานายแล้ว พอนายปรากฏตัว สิ่งที่ผู้คนพูดถึงไม่ใช่เรื่องที่คุณโกรธอาเจียนเป็นเลือดจนหมดสติแล้ว แต่คุยกันว่าเราสองคนคบกันจริงหรือเปล่า""นายคิดว่าสองแบบนี้พูดถึงนายณ อันไหนดีกว่า?"พอหลินตงคิดก็ใช่จริง ๆ"งั้นผมก็ต้องขอบคุณคุณแล้ว เพื่อนหานชือหยุน!""ไม่จำเป็นต้องขอบคุณ! ฉันไม่ได้ขอบคุณที่คุณให้ของขวัญมากมายกับฉัน ทำให้ฉันไม่สามารถออกเดทกับหวงจุนหลาง และเลี้ยงอาหารฟรีฉันทุกวัน!""แต่เพื่อนหานชือหยุน เธอไม่กลัวที่จะทำลายชื่อเส
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 27
หลังจากทั้งคู่กินเสร็จก็พักเที่ยงที่โรงแรมโกลเด้นลิฟแน่นอนว่าหลินตงกำลังพักผ่อนอยู่ในห้องทำงานของท่านประธาน ในขณะที่ หานชือหยุนเปิดห้องชุด แต่เมื่อมีหลินตงเป็นประธานก็ไม่จำเป็นต้องใช้เงินตอนเรียนช่วงบ่ายทั้งคู่จึงกลับไปเรียนด้วยกัน การออกไปกินข้าวนอก 2-3 ชั่วโมง ก็ยิ่งทำให้จินตนาการช่วงบ่ายผ่านไปอย่างรวดเร็วหลินตงเดินในมหาวิทยาลัยตามที่หานชือหยุนวิเคราะห์ วิธีที่ทุกคนมองเขาตอนนี้เปลี่ยนจากการดูถูกเป็นการอิจฉาและความเกลียดชังหลินตงเดินกลับไปที่โรงแรมโกลเด้นลิฟทันทีที่เข้าไปในประตู พนักงานต้อนรับตัวสูงทั้งสี่ก็โค้งคำนับและตะโกนเหมือนเดิม "สวัสดีค่ะ ประธานหลิน!"เมื่อเข้าไปในล็อบบี้ ผู้จัดการล็อบบี้ที่เพิ่งแต่งตั้งใหม่ก็รีบเข้ามาและโค้งคำนับ "สวัสดีค่ะ ประธานหลิน!""ต่อไปอย่าเกรงใจขนาดนี้ เป็นคนของตัวเองทั้งหมด คุณยุ่งกับคุณไป ผมขึ้นไปเองก็ได้แล้ว" หลินตงพูดกับผู้จัดการล็อบบี้คนใหม่"ค่ะ! ประธานหลิน!"หลินตงเดินเข้าไปในลิฟต์แล้วหายจากล็อบบี้แต่หลินตงไม่ได้สังเกตมีหญิงสาวสวยคนหนึ่งนั่งอยู่ในห้องโถงสำหรับแขกที่มาพักโดยเฉพาะ คอยสังเกตการณ์อยู่ตลอดเวลาซุนซืออี๊นั่งอยู่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 28
เพราะทันทีที่หลินตงเข้าไปในประตู พนักงานต้อนรับทั้งสี่ก็โค้งคำนับเขา แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ห่างไกลออกไปเล็กน้อย แต่ซุนซืออี๊ก็ไม่ได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูด แต่เธอสามารถเห็นความเคารพบนใบหน้าของพวกเขาได้หลังจากนั้นผู้จัดการล็อบบี้ของโรงแรมก็วิ่งเหยาะ ๆ และโค้งคำนับซุนซืออี๊นั่งอยู่ในบริเวณพักผ่อนนานกว่าหนึ่งชั่วโมง มีแขกเข้าและออกจากโรงแรมอย่างน้อย 20 หรือ 30 คน แต่ไม่มีใครทำให้พนักงานเหล่านี้โค้งคำนับดังนั้นซุนซืออี๊จึงเกือบจะแน่ใจว่าหลินตงมีภูมิหลังที่น่าตกใจ อาจจะเป็นเจ้าของที่นี่หรือเป็นลูกหลานของผู้ถือหุ้นที่นี่แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเธอ แค่รู้สึกอยากรู้อยากเห็นเล็กน้อยและยังต้องรอโทรศัพท์ต่อไปผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง...ในที่สุดโทรศัพท์ของซุนซืออี๊ก็ดังขึ้น"ฮัลโหล! ผู้กำกับเสียง คุณอยู่ไหน? ฉันมาถึงโรงแรมโกลเด้นลิฟแล้ว" ซุนซืออี๊รับสายและถาม"คุณซุน ขอโทษที่ให้รอนานขนาดนี้ มาเลยที่ ตอนนี้คุณตรงมาที่ 15-1 เถอะ ผมจะรอคุณอยู่ที่นี่" เสียงของผู้กำกับเสียงดังมาจากโทรศัพท์"ผู้กำกับเสียง มีเรื่องอะไร เราคุยกันข้างนอกไม่ได้เหรอ?""คุณซุน คุณต้องรู้ว่าสิ่งที่เรากำลังพูดถ
Latest chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1415
อสูรดาราในอสูรกาแล็กซีเหล่านี้ไม่ได้ฆ่าหลินตงทันที แต่เลือกที่จะค่อยๆ เข้าใกล้และบีบวงล้อมของพวกมันพวกเขาจะทำเช่นนี้เพราะทั้งหลินตงและคนอื่นๆ ต่างก็เป็นปรมาจารย์ระดับเซียนเดินดินที่มีศาสตราเทพมายาอันตรายอย่างยิ่งหากทั้งสองร่วมมือกันและโจมตีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งโดยกะทันหัน ก็มีแนวโน้มว่าจะส่งผลให้ได้รับบาดเจ็บสาหัสหรือถึงแก่ชีวิตได้ดังนั้นจึงจำเป็นต้องป้องกันไม่ให้หลินตงและเฉินจิงจื่อหานตอบโต้ตราบใดที่ขวางทางถอยของหลินตงและค่อยๆ รุกคืบ แม้ว่าหลินตงจะลอบโจมตี พวกเขาก็จะมีเวลาตอบสนองและหลีกเลี่ยงผลที่ตามมาอันเลวร้ายหากปรมาจารย์ระดับเซียนเดินดินเกือบสามสิบคนรวมใจกันเป็นหนึ่ง แล้วโจมตีพร้อมกัน โดยไม่สนว่าตัวเองจะบาดเจ็บหรือไม่ หลินตงกับเฉินจิงจื่อหานจะไม่มีโอกาสต้านทานท้ายที่สุดแล้ว ความแตกต่างด้านจำนวนคนของทั้งสองฝ่ายนั้นมากมายเกินไปน่าเสียดายที่ไม่ใช่พวกเขาอสูรยักษ์สีทองเหล่านี้คือกำลังรบชั้นนำของเผ่าพันธุ์ของตน ไม่เพียงแต่เป็นตัวแทนของเผ่าพันธุ์ตัวเองเท่านั้น แต่ยังเป็นตัวแทนของอสูรดาราที่ัตัวเองสังกัดอยู่ด้วยหากใครคนใดคนหนึ่งถูกหลินตงเล็งเป้าโจมตีอย่างกะทันหันจนได้รับบาดเจ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1414
หลังจากเข้าใกล้เต่ายักษ์แล้ว พวกเขาก็ถอนกายาทองคำอมตะและยืนอยู่บนกระดองของมันอย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้กลับไปที่คฤหาสน์การเคลื่อนไหวของพวกเขาดึงดูดความสนใจของอสูรยักษ์สีทองที่อยู่รอบ ๆ ทันที“เกิดอะไรขึ้น? เมื่อกี้แกยังทำเป็นเก่งอยู่เลยไม่ใช่เหรอ? ไม่เพียงแต่แกเรียกพวกเราว่าสัตว์เดรัจฉาน แถมยังบอกอีกว่าถึงเราจะโจมตีพร้อมกัน ก็ยังไม่สามารถฆ่าแกได้ ตอนนี้ทำไมล่ะ? กลัวขึ้นมาแล้ว? ถ้ากแน่กริงก็เข้ามา! มาสู้กันอีกสามร้อยยก!” ป้าเทียนเยาะเย้ย"ชิ!!! ในหัวนั่นมีสมองอยู่ไหม? แกมองยังไงว่าฉันหนี? ถ้าฉันกลัวคงวิ่งหนีไปแล้ว? ตอนนี้ฉันยืนอยู่ตรงนี้ ถ้าพวกแแกกล้าก็มาฆ่าฉันสิ!" เฉินจิงจื่อหานตะโกนตอนนี้ เขาได้กลับมามีท่าทีเหมือนเจ้าสำนักน้อยแห่งสำนักดาวสวรรค์อีกครั้งแล้วนี่แหละยังอธิบายได้ว่า ใช้อำนาจรังแกคนอื่นมีไป๋หลี่เหยียนหง ปรมาจารย์ระดับราชันย์อมตะหนุนหลังอยู่แน่นอนว่าเขาจะไม่กลัวขยะพวกนี้เฉินจิงจื่อหานเมินอสูรยักษ์สีทองที่กำลังเข้ามาเหล่านี้แต่หลินตงที่อยู่ข้างๆ กลับรู้สึกกังวลเล็กน้อยไป๋หลี่เหยียนหงเคยกล่าวไว้90% ของพลังการต่อสู้ของเธอ จะต้องใช้เพื่อระงับความปรารถนาที่กำ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1413
คำพูดของเฉินจิงจื่อหาน เรียกได้ว่าด่าอสูรยักษ์สีทองเรียงแบบเหมารวมเลยพวกเขาคืออสูรดาราที่สูงส่ง เคยโดนเหยียบศักดิ์ศรีขนาดนี้เมื่อไหร่ ถึงกลับถูกด่าว่าเป็นสัตว์เดรัจฉานนี่มันเกินกว่าที่ใครจะทนได้แล้วจริง ๆแต่ถึงอย่างนั้น ก็ยังไม่มีใครกล้าลงมือทันทีแต่เพราะกำลังรอการกระทำต่อไปของป้าเทียนป้าเทียนคือหนึ่งในสามปรมจารย์อาณาจักรนิรันดรระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดินของมังกรทลายฟ้าถูกซัดจนบาดเจ็บไม่พอ ยังโดนด่าเป็นสัตว์เดรัจฉานอีก แน่นอนว่าไม่มีทางปล่อยอีกฝ่ายไว้ได้"ดี! ดีมาก! ดีจริงๆ !"ป้าเทียนพูดคำว่าดีออกมาติดกันถึงสามครั้ง ก่อนจะตะโกนลั่น “พี่ใหญ่! พี่รอง! พวกท่านก็ได้ยินใช่ไหม ไอ้มนุษย์นั่นมันกล้าด่าพวกเรามังกรทลายฟ้าว่าเป็นสัตว์เดรัจฉานเลือดโสโครก มังกรทลายฟ้าเคยถูกเหยียบศักดิ์ศรีขนาดนี้เมื่อไหร่กัน? แล้วพวกคุณ เมื่อครู่ก็โดนด่าเหมือนกัน ทุกคนยังจะทนได้อยู่อีกเหรอ?”คำพูดของเขายังไม่ทันจบดี ก็มีเสียงตอบรับดังกลับมา“ทุกคนลุยพร้อมกันเลยเถอะ! รีบจัดการให้จบเร็วๆ ตามที่น้องสามของฉันพูดเมื่อกี้ ของรางวัลจากศึกนี้ มังกรทลายฟ้าของฉันขอแค่สนับมือ ส่วนที่เหลือ พวกคุณก็เอาไปแบ่งกันเอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1412
ไม่ว่าจะเป็นหลินตง หรือมนุษย์ที่อยู่ข้างเขา ก็ไม่ต่างกันหลินตงสามารถข้ามระดับย่อยสองขั้น แล้วเอาชนะปรมาจารย์เซียนเดินดินตอนปลายอย่างหยวนเซิงได้มนุษย์หนุ่มคนนี้ก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน สามารถข้ามย่อยหนึ่งระดับ แล้วเอาชนะป้าเทียน ที่อยู่ระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดินเหล่าอสูรยักษ์สีทองที่ล้อมอยู่รอบๆ ต่างก็อิจฉาตาร้อนพวกเขาแทบรอไม่ไหว อยากจะลงมือจัดการหลินตง เพื่อแย่งชิงศาสตราเทพมายาที่เขาครอบครองไว้ถ้าแย่งมาได้ ตัวเองก็จะมีพลังที่สามารถสู้ข้ามระดับเช่นกัน“อาณาจักรนิรันดรระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดิน? มีแค่นี้เองเหรอ!!! ฮ่า ๆๆ” เฉินจิงจื่อหานหลังจากซัดป้าเทียน แล้วก็ยังยืนหัวเราะลั่นอยู่ที่เดิมเสียงหัวเราะของเขานั้น ป้าเทียนได้ยินเต็มๆ ช่างบาดหูมากการที่ตัวเองถูกมนุษย์ที่มีพลังต่ำกว่าหนึ่งขั้นเล่นงาน จนได้รับบาดเจ็บถือเป็นความอัปยศครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขาเลยในอสูรกาแล็กซี มังกรทลายฟ้าคือเผ่าพันธุ์อันดับหนึ่ง ไม่มีเผ่าพันธุ์ใดกล้าท้าทายเคยชินกับการใช้กำลังข่มขู่ จนกลายเป็นนิสัยของพวกเขา และไม่เคยถูกเหยียบศักดิ์ศรีแบบนี้มาก่อน?ในเวลานี้ ในใจของป้าเทียนเองก็เต็มไปด้วยความตกตะลึ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1411
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1410
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1409
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1408
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1407
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน
