เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 14 ข้าคิดถึงท่าน
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-12-10 19:46:29
บทล่าสุด
ชะตาไม่อาจฝืน หัวใจไม่อาจห้าม ตอนที่ 24 ทำตามใจต้องการ(ตอนจบ)
ตอนที่ 24 ทำตามใจต้องการเพล้ง!!“กรี้ดหวงกุ้ยเฟยเป็นอันใดหรือไม่เพคะ” นางกำนัลวิ่งกรู่เข้ามาประคองกายตรวจสอบดูอาหารของหวงกุ้ยเฟยทันที“อย่าทำเช่นนี้อีกเลย เรื่องที่ผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไปที่กระหม่อมเลือกกลับมาในครั้งนี้ได้คิดแล้วว่ากระหม่อมจะละทิ้งความทรงจำเลวร้ายที่ผ่านมา และจะขออยู่เคียงข้างองค์ชายอย่างมีความสุข อย่าทำใหกระหม่อมนึกถึงเรื่องเลวร้ายนั้นอีกเลย”“ไม่ว่าจะครั้งใดก็เป็นข้าที่คิดน้อย เพราะสมองโง่เขลาของข้าขอบคุณเจ้าจริง ๆ ซ่งเจี้ยนหยูอึก ฮื้อ ๆ” หวงกุ้ยเฟยเสียใจที่ครั้งหนึ่งคิดแยกเขาทั้งสองคนและคิดกำจัดคนที่รักบุตรชายของนางได้มากถึงเพียงนี้ นางละอายใจเสียใจไม่อยากเก็บกลั้นมันเอาไว้ร่ำไห้น้ำตาหลั่งเป็นสายเลือด จนหมดแรงนางกำนัลรีบพานางกลับตำหนักพักผ่อนกลัวว่านางจะไม่สบายไปอีกคน2 วันถัดมาเจี้ยนหยูดูแลร่างกายของจื่อถงไม่ห่าง ทั้งคอยเช็ดตัวและคอยล้างแผลจนตอนนี้ทุกอย่างเริ่มดีขึ้นใบหน้าเริ่มแดงระเรื่อมีเลือดไหลเวียนกลับมาเป็นเช่นเคย“เจี้ยนหยูอย่าทิ้งข้าไป อย่าทิ้งข้าไป” จื่อถงสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพ้อหาเจี้ยนหยูทันที“องค์ชายฟื้นแล้ว รีบไปตามหมอหลวงมาตรวจร่างกายเร็วเข้า” ขันทีหย
ชะตาไม่อาจฝืน หัวใจไม่อาจห้าม ตอนที่ 23 ตัดสินใจแล้ว
ตอนที่ 23 ตัดสินใจแล้ว“ซ่งเจี้ยนหยูตัดสินใจแล้ว พระองค์เดินทางกลับเถอะพ่ะย่ะค่ะ”“ข้าขอโทษ….เพราะข้าเองที่ผิดข้าไม่ถือโทษโกรธเจ้าที่ไม่กลับวังหลวงในครั้งนี้ ข้าเข้าใจดีเพราะเจ้าเจ็บปวดจากที่นั่นข้าขอให้เจ้าเดินทางปลอดภัยและฝากขอโทษมารดาของเจ้าด้วย” น้ำเสียงแผ่วเบาเอ่ยออกมาอย่างสิ้นหวังและเอ่ยขอโทษเจี้ยนหยูด้วยความจริงใจก่อนจะเดินทางกลับวังหลวงพร้อมกับหยาดน้ำตาจินฟานจึงสั่งให้ทุกคนกลับไปทำหน้าที่ของตนเอง เขาหันไปมองรถม้าครู่หนึ่งก่อนจะครุ่นคิดในใจตอนนี้หวงกุ้ยเฟยก็รู้ถึงการมีตัวตนอยู่ของเจี้ยนหยูแล้ว ต้องออกเดินทางอีกหรือไม่! หรือว่าต้องออกเดินทางหากวันหนึ่งหวงกุ้ยเฟยเปลี่ยนใจและนึกแค้นเจี้ยนหยูขึ้นมา เขายกมือขึ้นไม่ให้สารถีควบม้าออกเดินทาง เขาอยากถามเจี้ยนหยูหากเจี้ยนหยูตัดสินใจออกเดินทางจริง ๆ เขาจะไม่เสียใจในการตัดสินใจอย่างนั้นหรือ ? หากว่าเจี้ยนหยูตัดสินใจจะออกเดินทางเขาก็พร้อมเดินทางไปทุกที่กับเจี้ยนหยู หากว่าตอนนี้เขาอยากไปวังหลวงจินฟานก็จะยอมปล่อยมือเขาไปแต่โดยดี ความสุขของเขาคือการเห็นเจี้ยนหยูมีความสุข แม้ได้กายของเจี้ยนหยูไปแต่หัวใจของเขาอยู่วังหลวงจะมีประโยชน์อันใด ตั้งแต
ชะตาไม่อาจฝืน หัวใจไม่อาจห้าม ตอนที่ 22 องค์ชายอาการหนัก
ตอนที่ 22 องค์ชายอาการหนักวังหลวง2 วันถัดมาอาการของจื่อถงแย่กว่าเดิม ภายในตำหนักเงียบเฉียบร่างกายของจื่อถงซูบผอม บาดแผลเริ่มกลายเป็นหนองเหวอะวะ แมลงบินเข้ามาตอมเลือดหนองที่ไหลเยิ้มออกมา ริมฝีปากแห้งผากดวงตาเหม่อลอยไม่รู้จักเจ็บบาดแผลราวกับไร้จิตวิญญาณ“ขันทีหย่งอู่หากปล่อยไว้เช่นนี้องค์ชายจะแย่เอาได้ทำอย่างไรดีขอรับ”“ข้าจะทำอย่างไรได้เล่า ไปหาท่านซ่งเจี้ยนหยูอ้อนวอนแทบเท้าเขาก็ไม่ยอมใจอ่อนสักนิด คงมีทางเดียวบอกเรื่องนี้แก่ฝ่าบาท” ขันทีหย่งอู่ถอนหายใจเฮือกใหญ่นี่คือหนทางสุดท้ายที่จะช่วยให้องค์ชายยอมรับการรักษา แต่ทว่าไม่ทันได้ไปทางใดจู่ ๆ เสียงในห้องนอนดังขึ้นโคร้ม!!!ขันทีหย่งอู่กับองครักษ์ใบหน้าแตกตื่นรีบวิ่งไปเข้าด้านในทันที“องค์ชายเกิดอะไรขึ้นพ่ะย่ะคะ” เมื่อทั้งสองเดินเข้าไปด้านในดวงตาเบิกโพลงมากกว่าเดิมตอนนี้ร่างของจื่อถงล้มลงกับพื้นหมดสติ ใบหน้าซีดเผือดไร้เลือดฝาด ริมฝีปากคล้ำจนออกม่วงองครักษ์รีบแบกกายขององค์ชายไปนอนบนเตียง ขันทีหย่งอู่ตะโกนเรียกนางกำนัลไปตามหมอหลวงมารักษาทันที“ผู้ใดอยู่ด้านนอกรีบไปตามหมอหลวงมาดูอาการขององค์ชายเร็วเข้า”“เจ้าค่ะ”ตำหนักจุ่ยเซียงวุ่นวายนางกำ
ชะตาไม่อาจฝืน หัวใจไม่อาจห้าม ตอนที่ 21 ขันทีหย่งอู่มาหา
ตอนที่ 21 ขันทีหย่งอู่มาหารุ่งเช้าวันต่อมาจินฟานเตรียมรถม้าใส่ของนำไปฝากให้แก่ฮูหยินซ่งทว่าเขาเองมีงานมากมายที่ต้องจัดการ ก่อนจะย้ายไปอยู่แคว้นอื่น ที่นี่จะมีองครักษ์และพ่อบ้านเก่าแก่เฝ้าดูแลให้ เขาจึงต้องจัดการส่งมอบงานมากมายให้ทุกฝ่ายได้รับรู้ จึงทำได้เพียงส่งเจี้ยนหยูที่หน้าจวนเท่านั้น“เดินทางปลอดภัย ข้าให้องครักษ์ฝีมือดีตามเจ้าไปด้วยแม้รู้อยู่แล้วว่าฝีมือเจ้าเก่งกาจเพียงใดแต่เพื่อความสบายใจของข้าให้พวกเขาไปเป็นเพื่อนเจ้าเถอะนะ”“ขอรับ ข้าจะรีบเดินทางกลับมานะขอรับ” เจี้ยนหยูกำลังก้าวเท้าบนรถม้าทว่าตอนนั้นเองเขาได้ยินเสียงเรียกดัง ๆ ที่หน้าจวนเร่งรีบวิ่งมากลัวว่าจะไม่ทันเจี้ยนหยู“จิ้งเซียนอย่าพึ่งไปขอรับ ข้ามีเรื่องจะขอร้องท่าน” เจี้ยนหยูชะงักเล็กน้อยตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ไม่มีผู้ใดเรียกชื่อนี้อีก จู่ ๆ ก็ได้ยินมันอีกครั้งทว่าน้ำเสียงนั้นเขาจำมันได้ดี“ขันทีหย่งอู่ท่านมาที่นี่ทำไมอีก ข้าไม่อยากพบเจอและเสวนากับคนในวังหลวงแม้สักคนเดียว”“ท่านจิ้งเซียนข้าขอร้องล่ะฟังคำขอร้องของข้าก่อนนะขอรับ”“ขนาดชื่อของข้าท่านยังเรียกไม่ถูกเลย ข้าไม่มีเรื่องจะพูดคุยกับท่านหลีกไปข้ารีบ”“องค์ชาย องค์
ชะตาไม่อาจฝืน หัวใจไม่อาจห้าม ตอนที่ 20 ไม่มีอีกแล้วไป๋จิ้งเซียน
ตอนที่ 20 ไม่มีอีกแล้วไป๋จิ้งเซียนครานั้นสายตาของจื่อถงเหลือบไปเห็นรอยแผลบนใบหน้าของจิ้งเซียนขนาดใหญ่ ดวงตาสั่นคลอนยื่นมือไปใกล้ใบหน้าแม้นั่นอาจจะทำให้กายของเขาเข้าไปใกล้ปลายมีดของจิ้งเซียนที่ชี้มาทางตน“ใบหน้าของเจ้าเหตุใดถึงเป็นเช่นนี้ จิ้งเซียนข้าบอกแล้วใช่หรือไม่ว่าข้าหวงแหนร่างกายเจ้าใบหน้าของเจ้ามากกว่าสิ่งใด เจ้าคงเจ็บปวดมากสินะ”“เอามือของท่านออกจากใบหน้าของข้า อย่าแม้จะมาแตะต้องไม่ว่าจะเป็นใบหน้าของข้าหรือร่างกายของข้ามันมิใช่ของท่านอีกต่อไป ” จิ้งเซียนรู้สึกได้ถึงแรงที่จื่อถงกำลังเดินเข้ามาใกล้จนตอนนี้ปลายมีดของเขาแทงที่เนื้อกายของจื่อถงจนจิ้งเซียนมือสั่นหรือไล่ให้เขาออกไป เขาเองก็ไม่อยากจะลงมือเพราะทำไม่ลง“เจ้าเอ่ยเช่นนี้อีกแล้ว นี่คงเป็นฝีมือท่านแม่สินะ ข้าน่าจะพาเจ้าไปด้วยหากพาเจ้าไปตอนนี้เจ้าก็คงไม่เจ็บตัวและเราสองคนคงได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข”“ฮึ ฮึ หยุดเสแสร้งเสียที ข้าไม่เชื่อคำพูดหลวง ๆ ของท่านอีกแล้ว บาดแผลนี้ไม่เจ็บเลยสักนิดหากเทียบกับสิ่งที่ท่านทำ” จิ้งเซียนดันกายของจื่อถงออกไปห่างจากตน ก่อนที่เขาจะวางมือนำมีดมาถือไว้ข้างกายพรางเอ่ยถามสิ่งที่เขาอยากได้ยินจาก
ชะตาไม่อาจฝืน หัวใจไม่อาจห้าม ตอนที่ 19 มาทวงของ
ตอนที่ 19 มาทวงของดวงตะวันบ่ายคล้อยจื่อถงลืมตาขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือ ศีรษะหนักอึ้งไปหมดราวกับถูกหินทุบที่หัว“องค์ชายฟื้นแล้ว องค์ชายท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะพ่ะย่ะค่ะกระหม่อมใจไม่ดีเลย”“ขันทีหย่งอู่เจ้าจะหลั่งน้ำตาทำไมกันข้าไม่ได้ตายเสียหน่อย โอ้ย! แล้วนี่ข้าได้บาดแผลมาตอนไหน” จื่อถงจำเรื่องที่ตนเองทำไม่ค่อยได้ยันกายลุกขึ้นนั่งรู้สึกเจ็บที่ช่วงท้องด้านซ้ายจี้ด ๆ ก่อนที่ภาพความทรงจำจะไหลผ่านเข้ามา“องค์ชายเจ็บมากหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจะรีบไปตามหมอหลวงมาตรวจอาการอย่างละเอียด”“ไม่ต้องๆ ข้าจำได้เแล้ว ได้ข่าวจากองครักษ์หรือยังตอนนี้เจอตัวของจิ้งเซียนหรือไม่” เมื่อฟื้นขึ้นมาได้สิ่งแรกที่เขาถามหาคือจิ้งเซียนไม่สนใจความเจ็บปวดของตนเองสักนิด“องค์ชายกระหม่อมขอเข้าไปนะพ่ะย่ะค่ะ” ยังพูดไม่ทันจบเสียงองครักษ์ดังขึ้นจากด้านนอก เดินเข้ามาอย่างเร่งรีบเพื่อแจ้งข่าวแก่องค์ชาย“เข้ามาได้ เป็นเช่นไรบ้างได้ข่าวหรือไม่”“กระหม่อมตามหาจนทั่วตอนนี้รู้ว่าท่านจิ้งเซียนปลอดภัยและยังมีชีวิตอยู่พ่ะย่ะค่ะ”“รีบบอกมา ข้าจะไปตามเขากลับ” จื่อถงลุกขึ้นยืนพรวดดีใจจนลืมความเจ็บปวด หัวใจเต้นระรัวเมื่อได้ยินการมีชีวิตอ
บางทีคุณอาจจะชอบ
ชะตาชีวิตพลิกผันทะลุมิติมาปลูกแตงกวา
วริษา2.0K viewsฉาวชู้
อิสระ&ชน459 viewsINVINCIBLE LOVE.สายลับสวมรอยรัก
youdimple1.1K viewsลลิตจะปกป้องหม่าม้าเอง
ไอละมุน740 viewsCan't deny #ของคุณเชาว์
Blue Horizon719 viewsท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 2
ลูกแกะขนปุย862 viewsข้ามเวลามาคว้ารักโลกคู่ขนาน
Light Pandora1.1K viewsจับพลัดจับผลู จากคู่หูมาเป็นคู่รัก
ลันลาบายหมายเลขแปด372 views
