LOGINShare
บทที่ 1290
Related chapters
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1291
“ข้าไม่มีทักษะทางการแพทย์จริงๆ นั่นแหละ แต่ข้าสามารถช่วยเจ้าได้”เขาพยายามพิสูจน์ตัวเอง“เจ้ายังไม่เคยเห็นทักษะดาบของข้า ทักษะดาบของข้าสูงมาก หากเจอแมงป่องพิษจริงๆ ข้าสามารถสับมันเป็นสองท่อนได้ในคราเดียว”เกาเจี้ยนกระตือรือร้นที่จะพิสูจน์ตัวเองถ้าไม่ใช่เพราะกลัวว่าจะล่วงเกินลั่วยาง เขาก็อยากจะม้วนแขนเสื้อตัวเองขึ้นด้วยซ้ำ ให้ลั่วยางดูกล้ามแขนที่บึกบึนของเขา“อุ๊บ!”ลั่วยางส่งเสียงหัวเราะเบาๆ“ท่านรู้ไหมว่าในทะเลทรายนั้นมีแมงป่องพิษมากน้อยแค่ไหน?”นางเหมือนเห็นคนโง่“แมงป่องพิษในทะเลทรายนั้น ข้ามองปราดเดียวก็นับไม่ถ้วน มีนับร้อยนับพันตัว แม้ว่าทักษะดาบของท่านจะสูงส่งเพียงใด แต่จะสามารถสับแมงป่องพิษทั้งหมดให้เป็นสองส่วนได้เชียวหรือ?”“เรื่องนี้...”เกาเจี้ยนไม่เคยพิจารณาถึงปัญหาข้อนี้จริงๆ“ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้”สองหมัดยากจะต่อกรสี่มือ ถ้าหากเขาเป็นปลาหมึกยักษ์ล่ะก็ บางทีอาจจะทำได้“ข้าให้พี่หญิงหว่านเยว่ไปกับข้า พี่หญิงหว่านเยว่น่าจะมีผงยาบางอย่าง ที่สามารถทำให้แมงป่องพิษเหล่านั้นอ่อนข้อให้ได้”ลั่วยางอธิบายสรรพสิ่งต่าง ๆ ล้วนเชื่อมโยงซึ่งกันและกัน แมงป่องพิษก็มีศัตร
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1292
ชิงเหลียนกระแอมไอ นางไม่กล้าให้เกาเจี้ยนรู้ว่านางกำลังนินทาลับหลัง“ใช่ ๆ ๆ พรุ่งนี้เราจะไปทะเลทรายกัน ข้าต้องเตรียมตัวให้ดี”เกาเจี้ยนคิดว่า ต่อให้เขาจะไม่รู้ว่าผลพุทราทรายคืออะไร ไม่เข้าใจเรื่องสมุนไพร แต่เขาก็ยังต้องช่วยลั่วยางบ้าง“พระชายา ท่านยังต้องการออกไปเดินเล่นข้างนอกอีกไหม?”เกาเจี้ยนรีบมองไปทางกู้หว่านเยว่ แต่ที่จริงแล้วในใจเขากำลังร้อนรนอยากจะกลับไปเตรียมตัวกู้หว่านเยว่เดินเล่นข้างนอกมาทั้งวัน อยู่ในโรงหมอนานเช่นนี้ ก็รู้สึกเพลียเล็กน้อย จึงส่ายหน้า“ไม่ต้องหรอก ที่ควรเดินก็เดินมาเกือบหมดแล้ว เรากลับจวนกันก่อนเถอะ”นางจะได้กลับไปทักทายซูจิ่งสิงพอดีทั้งสองคนกลับมาถึงจวนเป็นไปตามที่กู้หว่านเยว่คิดไว้ ซูจิ่งสิงเพิ่งกลับมาหลังจากจัดการธุระเสร็จพอดีกู้หว่านเยว่รีบเข้าไปบอกซูจิ่งสิงเรื่องที่นางจะไปเก็บผลพุทราทรายในทะเลทราย แน่นอนว่าประเด็นสำคัญคือนางได้ยินมาว่าอาจมีสมบัติอยู่ในทะเลทราย“ทะเลทรายนั้นมีแมงป่องพิษมากมายมิใช่หรือ?”ซูจิ่งสิงขมวดคิ้วโดยจิตใต้สำนึก เป็นห่วงว่ากู้หว่านเยว่อาจจะได้รับบาดเจ็บ“มีแมงป่องพิษมากมาย แต่มีในมิติของข้ามีผงยาชนิดหนึ่งที่แมงป่อง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1293
เป็นห่วงว่าหากเกิดอะไรกับพวกเขา คว้าน้ำเหลว จะไม่เป็นผลดี“พี่สะใภ้ใหญ่ พวกท่านจะไปไหน?”ซูจิ่นเอ๋อร์กระสับกระส่าย นางอึดอัดว้าวุ่นมาตลอดหลายวันนี้ทันทีที่ถามออกไป ก็ถูกปลายนิ้วของกู้หว่านเยว่กดหน้าผากไว้“ไม่ว่าพวกข้าจะไปที่ไหน เจ้าก็ตามไปไม่ได้”นังหนูคนนี้มีแต่จะเป็นตัวถ่วงกู้หว่านเยว่เห็นแก่ที่นางเป็นน้องสาวสามี ร่วมทุกข์ร่วมสุขมาระหว่างที่ถูกเนรเทศ ถึงได้อดทนกับนางมาก“อยู่ในจวนดี ๆ รอพวกข้ากลับมา”ซูจิ่งสิงยังช่วยเสริมอีกว่า “ไปแล้วมีแต่จะเป็นตัวถ่วง”“จิ่นเอ๋อร์ เจ้ากับข้าอยู่ในจวนเถอะ อย่าไปสร้างปัญหาเพิ่มให้พวกเขาเลย”ฟู่หลานเหิงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้พวกเขามีปัญหามากพอแล้วซูจิ่นเอ๋อร์เห็นทั้งสามคนไม่ยอมให้นางตามไป ก็รู้สึกห่อเหี่ยวใจขึ้นมาชั่วขณะ“ตกลง ข้าแค่ถามเฉย ๆ”นางแค่อยากติดตามไปช่วยเหลือเท่านั้น ไม่ได้คิดจะไปยุ่งวุ่นวาย แต่ทุกครั้งนางกลับทำพังเสมอ ก็ไม่ได้อยากให้เป็นเช่นนั้นเหมือนกัน”“พวกท่านสองคนพักผ่อนให้สบาย พวกข้าขอตัวกลับก่อน”กู้หว่านเยว่ใช่ว่าจะไม่สังเกตเห็นอารมณ์ที่ห่อเหี่ยวของซูจิ่นเอ๋อร์แต่ว่าโตแล้ว ต้องพึ่งพาตัวเองซูจิ่งสิงและกู้หว่า
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1294
ด้วยความสำเร็จทางการทหาร จึงค่อย ๆ ก้าวมาถึงตำแหน่งเจิ้นเป่ยอ๋อง“นี่ ท่านพี่ ท่านดูทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือเหมือนจะมีดาวดวงหนึ่งที่สว่างเป็นพิเศษ”กู้หว่านเยว่ชี้ไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ที่นั่นดูเหมือนจะเป็นสถานที่ที่ผลพุทราทรายเจริญเติบโตตามที่ลั่วยางพูดไว้เมื่อตอนกลางวัน“มันสว่างไสวจริง ๆ นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นภาพเช่นนี้”ซูจิ่งสิงเหมือนกำลังครุ่นคิด แต่เขาไม่ค่อยมีความรู้เกี่ยวกับปรากฏการณ์บนท้องฟ้ามากนัก รู้สึกอยู่เสมอว่ามีบางอะไรอย่างอยู่ที่นั่น“ลมเริ่มแรงแล้ว ไปกันเถอะ เรากลับกันก่อน”เมื่อเห็นลมพัดแรงมาจากที่ราบ ซ้ำยังนำพาพายุทรายมาเป็นจำนวนมาก ซูจิ่งสิงก็ถอดเสื้อคลุมออก แล้วคลุมร่างกายให้กู้หว่านเยว่ จากนั้นทั้งสองก็กลับเข้าไปในห้องด้วยกันก่อนเข้านอนกู้หว่านเยว่ก็เข้าไปในมิตินางนำเพลงควบคุมสัตว์ร้ายออกมาฝึกฝนอยู่ครึ่งชั่วยาม “สองวันมานี้เมื่อเป่าเพลงควบคุมสัตว์ร้ายในครึ่งหลัง มักจะมีความรู้สึกแปลก ๆ อยู่เสมอ”กู้หว่านเยว่มองไปยังจูเชวี่ยที่อยู่ข้างกายนาง นางถึงกับเกิดความคิดขึ้นมา รู้สึกว่านางดูเหมือนจะเข้าใจสิ่งที่จูเชวี่ยพูด“เลอะเลือนจริง ๆ”กู้หว่านเยว่ส
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1295
“พี่หว่านเยว่ เมื่อวานท่านนอนไม่เต็มอิ่มหรือ?”ลั่วยางดูแปลกใจ เพราะนางรออยู่ที่ประตูเมืองนานแล้ว“มีเรื่องกลุ้มใจนิดหน่อย”กู้หว่านเยว่ไม่ได้พูดอะไรมากนัก ไม่เหมาะสมที่จะพูดถึงเรื่องก่อกบฏ กำลังคิดที่จะเรียกลั่วยางให้ออกเดินทางด้วยกันเสียงตะโกนเรียกของเกาเจี้ยนก็ดังมาจากทางด้านหลัง“เฮ้ เฮ้ เฮ้ ข้าว่าแล้วพวกท่านคิดไม่ซื่อ เหตุใดถึงไม่รอข้า?”เกาเจี้ยนควบม้าเข้ามาอย่างร้อนใจ“จิ่งสิง ทำไมพวกท่านสองคนไม่เรียกข้า?”เขาหลับเพลินไปหน่อย เกือบจะพลาดไปแล้ว“เจ้าก็จะไปหาผลพุทราทรายด้วยหรือ?”“ใช่แล้ว!” เกาเจี้ยนอยากจะร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตา เมื่อคืนเขาตื่นเต้นเกินไป อยากแสดงออกให้ดีที่สุดต่อหน้าลั่วยาง ปรากฏว่าเพิ่งได้หลับไปตอนก่อนเช้าตรู่ ทำให้นอนเพลินไปหน่อย“เชื่อเจ้าก็แปลกแล้ว”สายตาของซูจิ่งสิงจับจ้องไปที่ลั่วยาง แล้วเบือนออกอย่างหมดคำจะพูดตามหาผลพุทราทรายเป็นเรื่องหลอกลวง ตามเกี้ยวสาวต่างหากที่เป็นเรื่องจริงใช่ไหม?“ข้าอยากสนุกด้วยไม่ได้หรือ จะว่าไปแล้ว ร้ายดีอย่างไรข้าก็เป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งของด่านซานไห่เช่นกันไปกับพวกท่าน แล้วยังสามารถปกป้องพวกท่านได้อีกด้วย”“ยอดฝีม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1296
ซูจิ่งสิงตบบ่าเขา แต่ความจริงแล้วเขาก็ไม่อยากซักถามเกาเจี้ยน แต่เป็นกู้หว่านเยว่ที่เป็นห่วงลั่วยาง ดังนั้นนางจึงขอให้เขามาถามทั้งสองชะลอฝีเท้าลงในระหว่างที่พูดคุยกัน กู้หว่านเยว่และลั่วยางที่อยู่ด้านหลังได้ตามมาทันแล้ว“ท่านพี่ ดื่มน้ำหน่อยสิ”กู้หว่านเยว่ยื่นถุงน้ำให้ซูจิ่งสิง สองสามีภรรยาแลกเปลี่ยนสายตากันซูจิ่งสิงพยักหน้าเล็กน้อย กู้หว่านเยว่ถอนหายใจ เกาเจี้ยนจัดการเรื่องซวนลู่ได้แล้วก็ดี“ข้างหน้าก็คือพื้นที่รกร้างที่มีผลพุทราทรายเจริญเติบโตอยู่”ลั่วยางเอ่ยเตือนขึ้นอย่างฉับพลัน น้ำเสียงของนางค่อนข้างจริงจัง“เราต้องระวังหน่อย แมงป่องอาจออกมาจากพื้นทรายได้ทุกเมื่อ”ทรายในบริเวณนี้มีมากขึ้นเรื่อย ๆ เห็นได้ชัดว่าไม่เหมาะกับการขี่ม้าเข้าไปแล้วกู้หว่านเยว่และคนอื่น ๆ กระโดดลงจากหลังม้า แล้วส่งม้าให้ผู้ติดตามไว้ชั่วคราว“ชิงเหลียน พวกเจ้ารอเราอยู่ข้างนอก”กู้หว่านเยว่ออกคำสั่ง ชิงเหลียนรีบพยักหน้าเกาเจี้ยนก็พาผู้ติดตามมาด้วย รับผิดชอบเรื่องดูแลม้าของเขาและลั่วยาง“ที่ตัวข้ามีถุงหอมอยู่หลายซอง พวกเจ้าสวมติดตัวไว้”กู้หว่านเยว่หยิบถุงหอมสามซองออกมาจากอก ส่งให้พวกเขาสามคน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1297
เกาเจี้ยนรีบพูดว่า “ส่งกล่องมาให้ข้า ข้าจะไปช่วยเก็บ มีผู้ช่วยเพิ่มอีกคนรวดเร็วกว่า”“ได้”ลั่วยางเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง แล้วส่งกล่องให้เขาเกาเจี้ยนแตะปลายเท้า เหาะเหินออกไป“พี่หญิงหว่านเยว่ ท่านรอพวกข้าอยู่ที่นี่”ลั่วยางย่อมรู้สึกไม่สบายใจที่จะรบกวนกู้หว่านเยว่อีกครั้ง เมื่อใช้ผงยาของกู้หว่านเยว่แล้ว ตลอดเส้นทางก็ไม่เห็นแมงป่องพิษอีกเลย“ข้าเก็บมาเต็มสองกล่องก็จะกลับมา”ก่อนออกเดินทาง ปรมาจารย์แพทย์ให้นางเอากลับมาให้มากที่สุด“ตกลง”กู้หว่านเยว่หยิบถุงมือยางออกมาจากห่อสัมภาระ นางตั้งใจจะจับแมงป่องพิษสักสองสามตัว เพื่อนำมาสกัดเป็นสมุนไพรและปรุงยาพิษแมงป่องพิษนั้นมีพิษ แต่เมื่อแปรรูปเป็นสมุนไพรแล้ว ก็จะสามารถรักษาโรคไขข้ออักเสบและโรคลมชักได้นางขุดแมงป่องพิษออกมาหลายตัวจากซอกหิน แมงป่องพิษส่วนใหญ่ไม่ชอบกลิ่นของผงยาที่ติดตัว เมื่อนางเข้าไปก็วิ่งหนีอย่างร้อนรน“อย่าหนีนะ!”กู้หว่านเยว่สวมถุงมือหนา ไม่กลัวว่าจะถูกแมงป่องพิษต่อยนางจับแมงป่องพิษหลายตัวติดต่อกัน แล้วโยนใส่ในขวดยา“น้องหญิง เจ้าวางแผนจะใช้แมงป่องพิษนี้ทำยาพิษใช่ไหม?”ซูจิ่งสิงเดินเข้ามาหาด้วยความสนใจใคร่รู้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1298
“ที่พี่หญิงหว่านเยว่ให้พวกเราอยู่ที่นี่ นางมีเหตุผลของนาง”นางโน้มน้าวอย่างมีเหตุผล“ทักษะการต่อสู้ของพวกเราสู้พวกเขาไม่ได้ หากเกิดอะไรขึ้น มีแต่จะเป็นตัวถ่วงของพวกเขา”ซูจิ่งสิงมองลั่วยางอย่างชื่นชม นางก็มีความเฉลียวฉลาดที่เกาเจี้ยนเสนอตัวที่จะติดตามไป ก็เพราะคิดว่าเมื่อมีคนเพิ่มอีกคนก็จะมีความแข็งแกร่งมากขึ้น แต่หลังจากฟังการวิเคราะห์ของลั่วยางแล้ว ก็รู้สึกว่ามีเหตุมีผล“ตกลง เช่นนั้นข้าจะเชื่อฟังพวกท่าน”เกาเจี้ยนเอ่ยอย่างตรึกตรอง“ข้ารู้ว่าพวกท่านสองคนสนใจพระราชวังใต้ดินที่เป็นที่กล่าวขาน แต่ทะเลทรายแห่งนี้เมื่อตกกลางคืนจะมีความอันตราย”เขาตัดสินใจเชื่อฟังคำพูดของซูจิ่งสิง“หลังจากที่พวกข้าสองคนเก็บผลพุทราทรายเสร็จแล้ว ก็จะไปรวมกับผู้ใต้บังคับบัญชาของท่าน รอพวกท่านอยู่ข้างนอก”เขาตบบ่าซูจิ่งสิง“พวกท่านรีบกลับมา”“ตกลง”ซูจิ่งสิงไม่ได้พูดอะไรมาก หลังจากปรึกษากับเกาเจี้ยนเสร็จแล้ว ก็กลับไปหากู้หว่านเยว่อีกครั้งทางด้านนี้ เมื่อหญิงผู้นั้นเห็นกู้หว่านเยว่ยินดีที่จะตามพวกเขาไปตรวจดูก็แนะนำตัวอย่างตื่นเต้นในทันที“ข้าชื่อกัวเสี่ยวม่าน ท่านนี้คือเพื่อนสนิทของสามีของข้า
Latest chapter
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1668
“อ๊ะๆๆๆ!”วูเมิ่งร้องคร่ำครวญอย่างเจ็บปวด ถ้าหากไม่ได้โดนมัดไว้ เขาคงเจ็บจนกลิ้งไปกลิ้งมาบนพื้นแล้ว“เขียนบนพื้น”กู้หว่านเยว่ยื่นน้ำชาให้เขาหนึ่งถ้วยน้ำตาของวูเมิ่งแทบจะแห้งแล้ว แม้ห้องปรุงพิษของพวกเขาก็มักจะสอบสวนผู้อื่นเช่นนี้แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาโดนสอบสวน“ข้าเขียน ข้าเขียน”เขารีบทำปากพูด พลางยื่นมือสองข้างที่โดนมัดเข้าด้วยกันออกไป ใช้นิ้วชี้จุ่มลงไปในน้ำชาเดิมทีอยากฉวยโอกาสดีดยาพิษในซอกเล็บออกมา กลับพบว่าโดนกู้หว่านเยว่ค้นตัวจนไม่เหลืออะไรเลย แม้แต่ยาพิษในซอกเล็บก็โดนขูดออกมาแล้วเขากัดฟันแน่น ใช้ดวงตาที่เป็นประกายจ้องกู้หว่านเยว่เขาชอบผู้หญิงสวย ผู้หญิงที่เก่งกาจ เขายิ่งชอบ‘ชวีอวี้’ เก่งกาจเช่นนี้ เขาชอบสุดๆรอเขามีโอกาส เขาจะสยบนางแน่นอน“เขียน” กู้หว่านเยว่สั่งอย่างใจเย็นเหลือเวลาไม่มากแล้ว ชวีเฟิงกล้าร้องหนึ่งชั่วยาม แต่ใช้ว่าวูเมิ่งจะทำได้นานเช่นนี้“คุกใต้ดินห้องปรุงพิษ” วูเมิ่งเขียนลงบนพื้นกู้หว่านเยว่ประหลาดใจ “เจ้าบอกว่าอยู่ในมือของเจ้าไม่ใช่หรือ เหตุใดจึงอยู่ที่ห้องปรุงพิษ?”แววร้อนตัวแลบผ่านดวงตาวูเมิ่งเขาเขียน “ไม่พูดเช่นนี้ เจ้าจะยอมแต่งง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1667
“ให้ตายเถอะ!”ชวีเฟิงยังไม่ทันได้ใช้ศิลปะการต่อสู้เลย ก็เห็นเขาโดนกู้หว่านเยว่ผลักจนล้มลง จึงอุทานออกมาด้วยความตกใจ“ท่านทำอะไรกับเขา?”“เปล่านี่ แค่ทำให้เขาสลบ จะได้สอบสวนง่ายขึ้น”กู้หว่านเยว่พูดอย่างสบายๆนางเป็นไปที่ตรงหน้าวูเมิ่ง ค้นตามร่างกายเขาครู่หนึ่ง พบอาวุธลับและยาพิษมากมาย“แหม โชคดีที่ทำให้เขาสลบก่อน ของพวกนี้สามารถทำให้พวกเราเสียเวลาพักใหญ่เลย”“ของพวกนี้มันอะไร?” ชวีเฟิงมองขวดเหล่านั้นอย่างงงงวย“นี่คือยาพิษที่ฆ่าคนได้ในพริบตา”“น้ำยาทำลายศพ ความหมายตามชื่อเลย มีฤทธิ์กัดกร่อนสูงมาก”“ไห่ถังเจ็ดดาว ไร้สีไร้รส ผู้ที่ถูกพิษจะหมดสติทันที ตายอยู่ในความฝัน อีกทั้งยังเป็นฝันดีด้วย ตอนตายยังยิ้มอยู่เลย”“อันนี้…”“เดี๋ยวก่อน เลิกพูดได้แล้ว!”กู้หว่านเยว่ยังจะพูดต่อ ชวีเฟิงรีบห้ามนาง “ของพวกนี้ก็น่ากลัวมากแล้ว ขืนฟังต่อไป ข้ากลัวว่าข้าจะฝันร้ายทำไมเขาถึงพกยาพิษมากมายเช่นนี้ ไม่กลัวตัวเองโดนพิษของตัวเองเลยหรือ”“เขาเป็นคนของห้องปรุงพิษ เจอยาพิษป้องกันตัวบนตัวเขาก็เป็นเรื่องปกติ”กู้หว่านเยว่เก็บยาพิษเหล่านั้นเข้าไปในมิติอย่างใจเย็นหลังจากนั้น นางเดินไปที่ประตู ม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1666
“อวี้เอ๋อร์ ข้ามารับเจ้าแล้ว ทำไมเจ้าถึงล็อคประตูล่ะ? เป็นเจ้าสาวก็เลยเขินอย่างนั้นหรือ?”เสียงของผู้ชายดังมาจากข้างนอกความเกลียดชังปรากฏขึ้นบนใบหน้าชวีอวี้“วูเมิ่งมาแล้ว”“เจ้ารีบไปซ่อนตัวเร็วเข้า”กู้หว่านเยว่รีบกล่าวออกคำสั่ง ชวีอวี้พยักหน้า ออกจากห้องเวลานี้เป็นไปไม่ได้แล้ว นางกวาดมองโดยรอบ แล้วรีบไปหลบที่ใต้เตียงชวีเฟิงจะเข้าไปเปิดประตูกู้หว่านเยว่กล่าวเตือน “จำไว้ ไม่ว่าเวลาใดก็อย่าเปิดเผยตัวตน หากทนไม่ไหวจริงๆ ก็นึกถึงแค้นบัญชีเลือดของครอบครัวเจ้า”“เข้าใจแล้ว”ชวีเฟิงข่มอารมณ์แล้วพยักหน้าหลังจากเขามองกู้หว่านเยว่อย่างลึกซึ้งแวบหนึ่ง จึงจะเดินไปเปิดประตูเขากับวูเมิ่งเคยเจอกัน กลัวว่าอีกฝ่ายจะจับได้ ดังนั้นหลังจากเปิดประตูก็รีบก้มหน้า โชคดีที่ความสนใจของวูเมิ่งไม่ได้อยู่ที่เขา“อวี้เอ๋อร์”สายตาของวูเมิ่งราวกับติดอยู่กับตัว ‘ชวีอวี้’ เขาเดินไปที่ตรงหน้านาง แล้วจ้องนางอย่างหลงใหล“วันนี้เจ้าสวยจริงๆ สวยจนข้าไม่กล้าเชื่อสายตาตัวเอง”สีหน้าวูเมิ่งเต็มไปด้วยความลุ่มหลงเขายื่นมือออกไป หวังจะจับแก้มของ ‘ชวีอวี้’“ไสหัวไป!”‘ชวีอวี้’ หันหน้าหนีอย่างความรังเกียจ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1665
กู้หว่านเยว่เผยอปาก นี่คือสิ่งที่นางอยากได้ยิน“อยากให้ข้าช่วยให้สกุลชวีผ่านมรสุมครั้งนี้ มันไม่ใช่เรื่องยาก เพียงแต่ว่าต่อจากนี้เจ้าต้องฟังข้า”กู้หว่านเยว่มีเจตนาที่ชัดเจน เห็นได้ชัดว่านางคิดแผนรับมือไว้ตั้งแต่เมื่อครู่แล้ว“ท่านพูดมาได้เลย”ชวีเฟิงรีบลุกขึ้น“ให้พี่หญิงของเจ้าถอนชุดแต่งงานกับมงกุฎหงส์ลงมาก่อน”กู้หว่านเยว่ออกคำสั่ง“เจ้าหาข้ออ้างเรียกสาวใช้ที่อยู่หน้าประตูเข้ามา หลังจากตีนางสลบ ถอดเสื้อชั้นนอกของนางออก แล้วสวมบนตัวเจ้า”กู้หว่านเยว่สั่งอย่างเป็นระเบียบ ชวีเฟิงมองไปทางชวีอวี้ พยักหน้าเบาๆ“พี่หญิง ทำตามที่นางบอก”“...ได้”ชวีอวี้คิดแล้วคิดอีก ท้ายที่สุดก็ยังเลือกเชื่อกู้หว่านเยว่ อย่างไรก็ตามสีหน้ากู้หว่านเยว่ดูเรียบเฉยมาก ราวกับว่าทุกอย่างอยู่ในการควบคุมนางเรียบถอดชุดแต่งงานและมงกุฎหงส์ลงมาวางบนโต๊ะ“หลังจากนั้นล่ะ?”“หลังจากนั้นข้าจะปลอมตัวเป็นเจ้าสาว แต่งเขาบ้านวูเมิ่งแทนเจ้า”กู้หว่านเยว่ฉีกหน้ากากหนังมนุษย์บนใบหน้าออก ชวีอวี้จึงจะพบว่าที่แท้นางเป็นผู้หญิงด้วยความประหลาดใจกู้หว่านเยว่สวมชุดแต่งงานและมงกุฎหงส์ โชคดีที่การสวมใส่มงกุฎหงส์ของเมี่ยวเ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1664
“พี่หญิง บางทีท่านอาจจะรู้สึกว่าข้ารักตัวกลัวตาย แต่ในใจกลับรู้สึกว่าหนานเจียงไม่มีที่ยืนสำหรับพวกเราแล้วบางทีสิ่งที่ข้าทำอาจช่วยทำให้สกุลชวีมีทางรอด”“ทางรอด?”เมื่อชวีอวี้ได้ยินคำพูดนี้ รอยยิ้มเย้ยหยันก็ปรากฏขึ้นที่ใบหน้า“สกุลชวีของเราไม่มีทางรอดแล้ว”นางมองไปทางชวีเฟิง“คิดว่าตอนที่เจ้าเพิ่งเข้ามาก็เห็นแล้ว ข้างนอกล้วนเป็นคนของสกุลวู ฮองเฮาอยากให้พวกเราตาย สกุลวูก็อยากให้พวกเราตาย พวกเราไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว”ในแววตาของนางเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง ราวกับว่าเคยผ่านความเป็นความตายมาแล้วชวีเฟิงนึกถึงอะไรบางอย่างกะทันหัน“พี่ชวีหลิงล่ะ?”เขาเป็นคู่หมั้นของพี่หญิง เหตุใดจึงไม่เห็นเขาปรากฏตัว และพี่หญิงก็ไม่ได้พูดถึงเขาเลยจู่ๆ เขาก็มีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี“พี่หญิง พี่ชวีหลิงล่ะ?”จนกระทั่งเวลานี้เอง ในที่สุดร่างกายของชวีอวี้ก็สั่นอย่างไม่สามารถควบคุม นางปิดหน้า หยดน้ำตาไหลออกมาจากระหว่างนิ้ว “ตายแล้ว เขาตายแล้ว”“อะไรนะ!”ชวีเฟิงทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ จิตใจได้รับการกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง ถึงว่าชวีอวี้จะแต่งงานกับวูเมิ่ง ชวีหลิงไม่เคยปรากฏตัวเลย“วูเมิ่งฆ่าเขาหรือ?”ชวีเฟิง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1663
กู้หว่านเยว่ยกกระเบื้องแผ่นหนึ่งขึ้น แล้วมองเข้าไปในห้อง“เป็นอย่างไรบ้าง?” ชวีเฟิงกล่าวถาม“ในห้องมีแค่คุณหนูใหญ่สกุลชวีคนเดียว ไม่เห็นพ่อแม่เจ้า”หลังจากกู้หว่านเยว่สำรวจดูอย่างละเอียด สายตาไปตกที่ใบหน้าชวีอวี้ หน้าตางดงาม มีเสน่ห์แบบคนต่างแดน นางเป็นหญิงงามจริงๆ ด้วย ไม่แปลกใจเลยที่วูเมิ่งยอมทำทุกอย่างเพื่อแต่งงานกับนางเดี๋ยวก่อน กู้หว่านเยว่เห็นชวีอวี้ล้วงมีดสั้นออกจากแขนเสื้อกะทันหัน“เหมือนว่าพี่หญิงเจ้าจะฆ่าตัวตาย”“อะไรนะ!”ชวีเฟิงไม่สามารถสงบสติอารมณ์แล้ว กระโดดลงจากคานโดยตรง แล้วปีนเข้าไปในห้องผ่านหน้าต่างที่อยู่ด้านหลังการเคลื่อนไหวนี้ทำให้ยามในเรือนรู้ตัวทันที“ใคร?”มียามสองคนมาตรวจดู และเจอเข้ากับกู้หว่านเยว่ที่ตามหลังมาพอดี“โทษที”พลันกู้หว่านเยว่ยกมือขว้างผงพิษออกไป ทำให้ยามสองคนนี้หมดสติโดยตรง“พี่หญิง ท่านกำลังทำอะไร?” ชวีเฟิงมาถึงตรงหน้าชวีอวี้แล้ว เขาแย่งมีดสั้นมาด้วยมือเปล่าโดยไม่สนใจความคม“เจ้า?”ชวีอวี้ตกใจ เนื่องจากชวีเฟิงในเวลานี้กำลังปลอมตัว ดังนั้นชั่วขณะนางจึงจำไม่ได้กระทั่งได้ยินเสียงที่คุ้นเคย ในที่สุดก็รู้แล้วว่าคนตรงหน้าก็คือชวีเฟิงน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1662
“ท่านพ่อกับท่านแม่ล่ะ พวกเขาถูกปล่อยออกมาแล้วหรือ?”“ยังเจ้าค่ะ ทางสกุลวูบอกว่ารอท่านแต่งเข้าไปแล้ว พวกเขาจึงจะปล่อยนายท่านกับฮูหยินออกมา”คนรับใช้พูดพลางกำหมัดแน่นเพื่อบีบให้คุณหนูใหญ่แต่งงานกับคุณชายใหญ่สกุลวู พวกเขาถึงกับจับนายท่านกับฮูหยินไป“วันนี้เป็นวันมงคลของข้า แต่พวกเขายังขังพ่อแม่ของข้าไว้ในคุก และยังไม่ให้พวกเขามาร่วมงานแต่งของข้า นี่มันงานแต่งแบบไหนกัน”รอยยิ้มเย้ยหยันปรากฏที่มุมปากชวีอวี้“คุณหนูใหญ่…”“พอแล้ว เจ้าไม่ต้องพูดแล้ว ออกไปก่อนเถอะ ข้าอยากอยู่ที่นี่เงียบๆ สักพัก”ชวีอวี้หลับตา ท่าทางดูอ่อนล้ามาก ราวกับไม่อยากเอ่ยปากพูดอีกแม้แต่คำเดียวคนรับใช้มองนางอย่างระมัดระวังแวบหนึ่ง รู้เช่นกันว่าตอนนี้นางไม่สบายใจ ไม่อยากพูดอะไรมากอีก กลัวว่าสภาพจิตใจของชวีอวี้จะยิ่งหดหู่ด้วยเหตุนี้จึงหมุนกายเดินออกไป และปิดประตูห้องอย่างเชื่อฟัง“ที่นี่หรือ?”นอกประตูของสกุลชวีในเวลานี้ กู้หว่านเยว่มองดูคฤหาสน์ที่แขวนผ้าสีแดงและโคมไฟสีแดงเต็มไปหมด มีความสงสัยปรากฏขึ้นในแววตา“ใช่ ที่นี่แหละ”ชวีเฟิงกำหมัดแน่น สีหน้ายิ่งดูน่าเกลียดหลังจากเข้าเมือง ระหว่างทางก็ได้ยินผู้คน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1661
ชวีเฟิงหัวเราะเยาะ “สกุลวูเชี่ยวชาญแมงป่องพิษ เพราะช่วยฮองเฮาเพาะเลี้ยงราชาแมงป่องพิษ ดังนั้นเฮาฮองจึงให้ความสำคัญมากเดิมทีตระกูลของพวกเขารั้งท้ายสุดในห้าตระกูลใหญ่ แต่ตอนนี้สกุลชวีของเราเข้ามาแทนที่ ได้กระโดดขึ้นไปเป็นผู้นำห้าตระกูลใหญ่และสาเหตุที่ฮองเฮาจะเล่นงานสกุลชวีของเรา ก็เป็นเพราะสกุลวู”ที่แท้คุณหนูใหญ่สกุลชวีที่วูเมิ่งคุณชายใหญ่สกุลวูชอบก็คือชวีอวี้พี่สาวแท้ๆ ของชวีเฟิงแต่ชวีอวี้มีคนในใจนานแล้ว ซึ่งเป็นคนในตระกูลสกุลชวีก็ให้ทั้งสองหมั้นหมายกันนานแล้ว ย่อมไม่มีทางตอบตกลงวูเมิ่ง“วูเมิ่งคนนี้มักจะวนเวียนอยู่ในบ่อนพนันหรือซ่องโสเภณี เขาก็เป็นหนึ่งในสมาชิกของห้องปรุงพิษ จิตใจอำมหิตไร้ความปรานี เชี่ยวชาญการใช้ยาพิษ เพื่อบรรลุเป้าหมายไม่เลือกวิธีการ ครั้งหนึ่งเคยมีคนจากหมู่บ้านหนึ่งล่วงเกินเขา เขาถึงกับวางยาพิษฆ่าคนทั้งหมู่บ้าน หลังจากเกิดเรื่องก็สั่งให้คนปิดเรื่องนี้เพียงแต่ตอนนั้นสกุลชวีของเราพอจะมีอิทธิพลอยู่บ้าง ดังนั้นจึงรู้เรื่องนี้อย่างลับๆคนต่ำช้าที่จิตใจอำมหิตและเห็นชีวิตของคนเป็นผักปลาอย่างเขา อย่าว่าแต่พี่หญิงไม่ชอบเขาเลย สกุลชวีของเราก็ไม่มีทางให้พี่หญิงแต
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1660
กู้หว่านเยว่พยักหน้า เดิมทีนางเองก็ไม่ได้คิดจะอยู่ในเมืองเล็ก ๆ แห่งนี้อยู่แล้ว แค่อยากเข้าไปพักผ่อน แวะกินอาหารเช้าแล้วค่อยเดินทางต่อก็เท่านั้น ภารกิจก็ต้องทำ ข้าวก็ต้องกิน“ไป เราเข้าไปดูก่อนเถอะ”กู้หว่านเยว่ขี่ม้ามาถึงหน้าประตูเมือง จากนั้นก็มองพิจารณาชื่อของเมืองแห่งนี้“เมืองโยวหุน”นางกระตุกมุมปาก ชื่อของเมืองนี้ฟังดูแปลกยิ่งนัก หากไม่รู้คงคิดว่าเป็นเมืองผีในระหว่างนั้นขนตามตัวก็พากันลุกซู กู้หว่านเยว่กลงจากหลังม้า และเดินเข้าไปในเมืองโยวหุนผู้คนที่สัญจรในเมืองแห่งนี้มีจำนวนมากนางในตอนนี้แต่งตัวเป็นคนหนานเจียงแล้ว ดังนั้นจึงไม่ได้ดึงดูดสายตาของใครทั้งสองคนเดินมานั่งอยู่หน้าแผงลอยแห่งหนึ่งรอบตัวของพวกนางมีคนหนานเจียงที่กำลังกินอาหารกันอยู่ไม่น้อย กินไปพลางพูดคุยไปพลาง กู้หว่านเยว่ตั้งใจฟังอยู่ครู่หนึ่งพบว่าไม่มีใครสนใจสงครามระหว่างต้าฉีกับหนานเจียงเลยสักคนชวีเฟิงกล่าวอธิบายเสียงต่ำ “หนานเจียงไม่มีสงครามมาหลายร้อยปีแล้ว และไม่เคยมีศัตรูจากข้างนอกเข้ามายุ่งย่าม ดังนั้นชาวบ้านจึงไร้ความรู้สึกกันนานแล้ว คิดว่าสงครามไม่มีทางมาถึงหนานเจียงได้อย่างแน่นอน ที่นี่จะต้องเป
