Mag-log inShare
บทที่ 1740
Pinakabagong kabanata
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1948
กู้หว่านเยว่รู้ว่าเหยาเสวี่ยหวังดีกับนาง พวกนางแม่ลูกพลัดพรากจากกันมาหลายปี เหยาเสวี่ยจึงระมัดระวังอย่างยิ่งที่จะไม่ก้าวก่ายเรื่องของนาง และยังกังวลเรื่องความสุขของนางด้วย ดังนั้น นางจึงจับมือของเหยาเสวี่ยไว้ แล้วกล่าวอย่างใจเย็น “เสด็จแม่วางใจเถอะ เขาดีกับข้ามาก จะไม่มีวันทำให้ข้าเสียใจเด็ดขาด”นางกับซูจิ่งสิงไม่เพียงแต่เป็นสามีภรรยา แต่ยังเป็นสหายที่ร่วมเดินทาง ผ่านความเป็นความตายมาด้วยกันเหยาเสวี่ยพยักหน้า เงยหน้าขึ้นปัดปอยผมที่หลุดลุ่ยข้างหูของกู้หว่านเยว่อย่างอ่อนโยน “ถ้าเจ้ารู้ดีแก่ใจ แม่ก็วางใจแล้ว”ลูกสาวของนางเก่งกาจและโดดเด่นถึงเพียงนี้ ทำให้นางมีความสุขจริง ๆ หากซูจิ่งสิงดีกับนางไปตลอดชีวิตก็แล้วไป แต่หากเขากล้าทรยศนาง เช่นนั้นทั้งแคว้นตงโจวของพวกเขาจะไม่มีวันปล่อยเขาไปแน่ขณะที่เหยาเสวี่ยกำลังครุ่นคิด จงเอ้าที่อยู่ข้าง ๆ ก็โพล่งขึ้นมา “ข้าว่าเจ้าหนุ่มคนนี้ไม่น่าจะทรยศลูกสาวของเราหรอก”สีหน้าของเขาดูขัดเขินเล็กน้อย ราวกับไม่คุ้นชินกับการพูดเข้าข้างซูจิ่งสิงแต่สิ่งที่เขาพูดก็เป็นความจริง ระหว่างทางที่มาที่นี่เขาได้ลองสืบข่าวมาแล้ว ซูจิ่งสิงถึงกับมอบอำนาจทั้งหมดในทา
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1947
กู้หว่านเยว่ส่ายหน้า ใบหน้ายังคงแสดงความประหลาดใจ “เพียงแต่ไม่คิดว่าจะได้พบท่านพ่อท่านแม่ที่นี่ พวกท่านไม่ได้กำลังท่องเที่ยวอยู่หรือ?”จงเอ้ายิ้มพลางกล่าวอธิบาย “ก็กำลังท่องเที่ยวอยู่จริง ๆ แต่บังเอิญได้ยินข่าวของเจ้า เลยแวะมาดูเจ้าเสียหน่อย”“ใช่แล้ว เราเดินทางมาถึงทางใต้พอดี ก็ได้ยินว่าทางใต้ถูกรวมเป็นหนึ่งแล้ว และคนที่รวมทางใต้ได้ก็คือลูกสาวสุดที่รักของแม่นี่เอง พวกเราจะไม่มาดูได้อย่างไรกัน” เหยาเสวี่ยประคองใบหน้าของกู้หว่านเยว่ ใบหน้าของลูกสาว มองอย่างไรก็ดูงดงามที่แท้ทั้งสองคนก็เดินทางผ่านมาทางใต้พอดี และได้ทราบข่าวของนาง จึงได้แวะมาหานาง กู้หว่านเยว่เข้าใจแล้วทันใดนั้นจงเอ้าก็หันหน้าไป สายตาจับจ้องไปยังซูจิ่งสิงอย่างพินิจพิเคราะห์“เจ้าหนุ่ม เจ้าก็คือสามีของเยว่เอ๋อร์ของพวกเราสินะ?”สายตาของพ่อตาที่จับจ้องอย่างพินิจพิเคราะห์พุ่งตรงมาปลายคิ้วของซูจิ่งสิงกระตุกเล็กน้อย เขาประสานมือคารวะพลางเอ่ยขึ้น “คารวะท่านพ่อตาท่านแม่ยาย เดิมทีควรจะไปเยี่ยมเยียนท่านทั้งสองด้วยตนเอง การที่ต้องให้ท่านทั้งสองมาหา ถือว่าผู้น้อยเสียมารยาทแล้ว”“เสียมารยาทจริง ๆ นั่นแหละ” จงเอ้าแค่นเสียงเย็
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1946
แต่เมื่อข่าวนี้แพร่ไปถึงแคว้นโยวหลาน พวกเขากลับตกตะลึงอย่างยิ่ง“ทางใต้เป็นสถานการณ์ที่กองกำลังต่าง ๆ เผชิญหน้ากันมาโดยตลอด ไม่มีใครยอมใคร เหตุใดตอนนี้ถึงรวมเป็นหนึ่งแล้ว?”ทุกคนต่างกังวลใจอย่างยิ่ง หากเป็นเช่นนี้จริง แสดงว่าผู้นำของกองทัพซินเยว่ผู้นี้มีความทะเยอทะยานสูง ในอนาคตอาจจะส่งผลกระทบต่อแคว้นโยวหลานของพวกเขาได้ ไม่แน่ว่าหลังจากรวมแผ่นดินทางใต้แล้ว ก็จะเปลี่ยนเป้าหมายไปยังแคว้นอื่น ๆ ทำให้ที่ราบแห่งความโกลาหลต้องเกิดความวุ่นวายปั่นป่วนหลังจากที่พูดคุยจอแจอยู่พักใหญ่ ก็พบว่าเป่ยหมิงโยวหลานที่อยู่หลังโต๊ะหนังสือกลับสงบนิ่งเป็นพิเศษ“ฝ่าบาท เหตุใดพระองค์จึงไม่ทรงกังวลเลยแม้แต่น้อยพ่ะย่ะค่ะ?”เป่ยหมิงโยวหลานทิ้งจดหมายลับลง “จะกังวลไปไย คนที่รวมแดนใต้เป็นหนึ่งคือคนรู้จักเก่า”ขุนนางที่อยู่ใกล้ที่สุดหยิบจดหมายลับขึ้นม เมื่ออ่านเสร็จก็รีบส่งให้คนอื่น ๆ ทุกคนต่างพากันตกตะลึงตาค้างอะไรนะ คนที่รวมแผ่นดินทางใต้เป็นหนึ่งเดียว เหตุใดจึงเป็นองค์หญิงน้อยกู้หว่านเยว่แห่งแคว้นตงโจวไปได้?เป็นคนรู้จักเก่าจริง ๆ “พวกเจ้าออกไปให้หมดเถอะ” เป่ยหมิงโยวหลานโบกมือเบา ๆ เหล่าขุนนางอาวุโสอยาก
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1945
สีหน้าของกู้หวานเยว่ดูกระอักกระอ่วนไปชั่วขณะ เจ้าเด็กจ้านจ้านคนนี้ซูจิ่งสิงโอบกอดนางไว้ คางเกยเบา ๆ ที่หน้าผากของนาง “มีลูกคนเดียวก็เพียงพอแล้ว ข้าไม่อยากให้เจ้าต้องลำบากเกินไป”ครั้งก่อน ภาพเหตุการณ์ที่กู้หวานเยว่ต้องเผชิญกับความเป็นความตายตอนคลอดลูกนั้น เขายังคงรู้สึกหวาดผวามาจนถึงทุกวันนี้“เรื่องนี้ ค่อยว่ากันทีหลัง”ตอนนี้กู้หว่านเยว่ยังไม่ได้คิดให้ดี ๆ ว่าจะมีลูกสาวอีกคนหรือไม่ บางทีหลังจากเรื่องราวในตอนนี้คลี่คลายลงแล้ว นางอาจจะอยากมีอีกคนก็ได้ แต่ไม่ว่านางจะอยากมีหรือไม่ นั่นก็เป็นการตัดสินใจส่วนตัวของนาง และต้องให้นางเป็นคนตัดสินใจเอง“ยิ่งจัดการเรื่องตรงหน้าได้เร็วเท่าไร ก็จะยิ่งได้กลับไปทวีปเทียนเสวียนเร็วขึ้นเท่านั้น”กู้หว่านเยว่มองดูโต๊ะทรายจำลองศึก ทางใต้เหลือเพียงพรรคฟ้าดินที่ยังคงดื้อรั้นต่อต้านอยู่กองกำลังอื่น ๆ ที่ยอมจำนนก็ยอมจำนนไปแล้ว ส่วนที่ถูกกำจัดก็ถูกกำจัดไปแล้ว เหลือเพียงพรรคฟ้าดินที่ยังคงปักหลักอยู่ในค่ายของพวกเขา ไม่ยอมสวามิภักดิ์อย่างเด็ดขาดกู้หว่านเยว่ไม่คิดจะตามใจพวกเขา และไม่ใช้นโยบาย “โอบล้อมอย่างเป็นมิตร” แต่กลับนำทัพใหญ่เคลื่อนพลพร้อมปืนใหญ่
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1944
ผู้นำรบสังเกตท่าทีของซูจิ่งสิง เมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้มีท่าทีหยิ่งผยอง ไม่ได้ดูแคลนหรือแสดงท่าทีรังเกียจพวกเขาที่มาสวามิภักดิ์ หรือแม้แต่แสดงท่าทีไม่พอใจออกมา ก็รู้สึกวางใจลงไปมาก หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาจึงแจ้งจุดประสงค์ที่มาโดยตรง “ไม่ปิดบังท่านเจ้าเมือง ข้ามาในครั้งนี้ก็เพื่อต้องการนำกองทัพพันธมิตรมาสวามิภักดิ์ต่อท่าน ไม่ทราบว่าท่านมีความเห็นเช่นใด?”“ยินดีต้อนรับอย่างยิ่ง”ซูจิ่งสิงก็ไม่ได้อ้อมค้อมเช่นกัน เขายิ้มแล้วกล่าวว่า “ได้ยินชื่อเสียงของกองทัพพันธมิตรมานานแล้ว หากกองทัพพันธมิตรยินดีที่จะสวามิภักดิ์ เพื่อร่วมกันทำการใหญ่ไปกับพวกเรา ข้าย่อมยินดีต้อนรับอยู่แล้ว”เขาโบกมือเล็กน้อย ฉินเซินก็ยื่นจดหมายฉบับหนึ่งมาทันที“นี่คือกฎหมายที่เมืองเจียงของพวกเราเพิ่งประกาศใช้ หากกองทัพพันธมิตรต้องการจะสวามิภักดิ์ ก็จะต้องปฏิบัติตามกฎหมายของพวกเรา”ฉินเซินส่งจดหมายให้พวกเขา ผู้นำรบรีบรับมาแล้วพิจารณาอย่างละเอียด แม้แต่จีอี๋และจางเวยก็ยื่นศีรษะเข้ามาแอบดู จางเวยอ่านหนังสือไม่ออก มีเพียงจีอี๋ที่พอจะอ่านเข้าใจ“ข้างบนเขียนว่าอะไร เหตุใดสีหน้าของผู้นำดูประหลาดใจเช่นนั้น?”“ไม่รู้สิ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1943
กู้หว่านเยว่เริ่มสนใจขึ้นมา “ท่านรู้จักเขา แต่เขาไม่รู้จักท่าน? หรือว่า เขามีบุญคุณต่อท่านหรือ?”ขณะที่พูดคุยกัน ทั้งสองคนก็ได้ตามทหารออกไปข้างนอกแล้วซูจิ่งสิงดึงกู้หว่านเยว่พลิกตัวขึ้นบนหลังม้า ทั้งสองคนมุ่งหน้าไปยังประตูเมืองทิศตะวันตกด้วยกันระหว่างทาง ซูจิ่งสิงก็ได้ไขข้อสงสัยให้กู้หว่านเยว่“เจ้าเดาไม่ผิด ผู้นำกองทัพพันธมิตรมีบุญคุณต่อข้าโดยบังเอิญจริง ๆ”แท้จริงแล้ว ในตอนนั้นหลังจากที่ซูจิ่งสิงขับเฮลิคอปเตอร์มาถึงทางใต้ สถานที่แรกที่เขาไปถึงก็คือบริเวณใกล้เคียงกับค่ายของกองทัพพันธมิตร“ตอนนั้นกระสุนและเสบียงบนเครื่องบินหมดเกลี้ยงแล้ว ข้าอดอาหารมาหลายวัน โชคดีที่ได้พบกับสามีภรรยาคู่หนึ่งที่ให้เสบียงอาหารเล็กน้อยแก่ข้า แต่ผลคือ ตอนที่ข้านั่งกินอาหารอยู่ที่แผงลอยเล็ก ๆ ของพวกเขา พวกเขากลับเจอกับคนของพรรคฟ้าดินมาเก็บค่าเช่า คนพวกนั้นหลังจากเก็บค่าเช่าไปแล้ว ก็ยังไม่พอใจ คิดจะข่มเหงสตรีผู้นั้นอีก”ซูจิ่งสิงย่อมทนดูต่อไปไม่ไหว จึงได้ลงมือต่อสู้กับพวกเขา คนเหล่านั้นจะเป็นคู่ต่อสู้ของซูจิ่งสิงได้อย่างไร ในไม่ช้าก็ถูกเขาอัดจนถอยหนีไปแล้วเพื่อไม่ให้สามีภรรยาคู่นั้นต้องเดือดร้อน ซู
Maaari mong magustuhan
ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้22.0K viewsพระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC
กระดิ่งจันทร์18.5K viewsฮูหยินแม่ทัพใหญ่..สายลุย
กระต่ายหยก9.5K viewsทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด
วริษา12.8K viewsสามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก
ผการุ้ง ช่อชมพู967 viewsในวันที่ใจของข้าถ่องแท้
28พิจิกาเฉิน130 viewsแวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก
บ.บี424 viewsพระรองตัวร้ายย่อมคู่กับตัวประกอบอย่างข้า
วอลจู1.9K views
