Share

บทที่ 1869  

Author: ฮวาฮวาตีลังกาแปล
นางรู้สึกหนาวสะท้านไปทั่วร่างกาย ตัวสั่นงันงก สองมือปิดหน้า รับความจริงไม่ได้

“หยุดพูด ได้โปรดหยุดพูดได้แล้ว”

พระสนมโจวยิ้มเยาะอย่างลำพองใจ “เหตุใดจะพูดไม่ได้? หยวนอิง แม้ว่าเจ้าจะมีฐานะสูงส่ง ส่วนข้าเป็นเพียงสาวใช้ตัวน้อย ๆ อยู่เคียงข้างเจ้า”

“แต่บัดนี้เจ้าคือสตรีไร้ค่า บุรุษที่เจ้ารักที่สุด ก็มีแต่ความเสแสร้งต่อหน้าเจ้าตลอดหลายปีที่ผ่านมา”

“สิ่งที่เจ้าเคยมีในอดีต ข้าค่อย ๆ ได้รับมัน แต่ทุกอย่างที่เป็นของข้า เจ้าจะไม่มีวันได้รับมันตลอดชีวิต”

หยวนอิงเงยหน้าขึ้น ในส่วนลึกของสายตาคู่นั้นได้ฉายแววตาที่ไม่อยากเชื่อ

“เจ้าหมายความว่าอย่างไร?”

…... ฝ่าบาทเขา?

“หยวนอิง พี่สี่และพี่หกของเจ้าสิ้นใจแล้ว สิ้นใจด้วยเงื้อมมือของฝ่าบาท

องครักษ์หลวงได้นำศีรษะของพวกเขาทั้งสองคนควบม้ากลับมาแล้ว เจ้าอยากเห็นหรือไม่?”

พระสนมโจวโบกมือหนึ่งครั้ง ข้าหลวงที่อยู่ด้านหลังจึงยกพานสองใบเข้ามา

หยวนอิงก้มหน้าลง ใบหน้าที่แสนคุ้นเคยทั้งสองได้ประจักษ์แก่สายตาของนาง

เลือดสดไหลหลั่ง!

หนาวสะท้านไปทั่วทั้งตัว!

นางอ้าปากค้าง น้ำตาที่เอ่อล้นรอบดวงตาได้หลั่งรินอาบแก้มทั้งสองข้าง นางจ้องเขม็งไปยังศ
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1872

    “ดูจากฝีมือที่ว่องไว และยังรู้วิชาแพทย์ คนผู้นี้น่าจะไม่ธรรมดา เหตุใดเมื่อก่อนไม่เคยเห็นบุคคลเช่นนี้อยู่ข้างกายพี่ใหญ่เลย?”ทันทีที่กู้หว่านเยว่ไป ทุกคนก็เข้าไปในทางใต้ดิน ในที่สุดเป่ยหมิงฉีอวี้ที่ช่างอยากรู้อยากเห็นก็ทนไม่ไหวจนเอ่ยปากถามเป่ยหมิงโยวหลานลังเลครู่หนึ่ง“อย่าไปสนใจเลย พาเสด็จแม่ออกไปอย่างปลอดภัยก่อน”“พี่ใหญ่ ห่อผ้าที่ท่านแขวนไว้ตรงเอวตลอดคืออะไร?” ฉีเยว่มองเอวของเป่ยหมิงโยวหลาน จู่ๆ ก็เกิดลางสังหรณ์ที่ไม่ดีห่อผ้านั่นมีกลิ่นคาวเลือดที่แรงมาก…เป่ยหมิงโยวหลานเม้มปาก “หัวของลุงสี่กับลุงหก”“อะไรนะ?”คบไฟในมือขององค์ชายสามที่เดินนำหน้าเกือบหล่นลงพื้น สีหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความตกใจและเศร้าสลด“เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้ เหตุใดท่านลุงทั้งสอง…”“เรื่องนี้พูดแล้วเรื่องมันยาว แต่พวกเจ้าก็จงรู้เอาไว้ว่า เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับความแค้นของตระกูลหยวนของเรา”สีหน้าเป่ยหมิงโยวหลานเคร่งขรึม พลางเดินพลางเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ทุกคนฟัง แรกเริ่มพวกเขาไม่อยากเชื่อ แต่พอฟังถึงตอนท้าย แต่ละคนกำหมัดแน่นและโกรธจนตัวสั่น“เสด็จพ่อถึงกับทำเรื่องเช่นนี้ลงคอ ไม่น่าแปลกใจที่เขาจะขังพวกเราทั

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1871

    “อ๊า!” พระสนมโจวกรีดร้องทีหนึ่ง และยังไม่ทันได้พูดอะไรออกมา ก็ถูกเป่ยหมิงโยวหลานฟันจนล้มลงกู้หว่านเยว่ถอยหลังสองก้าว เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เลือดกระเด็นมาโดนตัว“เป่ยหมิงเต๋อเซิ่งรังแกครอบครัวข้า ข้าจะไม่ละเว้นเขาเด็ดขาด!”เป่ยหมิงโยวหลานกำหมัดแน่น ความเกลียดชังอันไร้ที่สิ้นสุดระเบิดออกมาจากดวงตาเขาถอดเสื้อเพ้าชั้นนอกออก แล้วใช้เสื้อห่อศีรษะของลุงทั้งสองอย่างระมัดระวัง“อืม”“ตอนนี้น้องชายของเจ้าและองค์หญิงห้าฉีเยว่ถูกกักบริเวณอยู่ในพระราชวัง ไปพาพวกเขาออกไปด้วยกันเถอะ จะได้ไม่ถึงจุดอ่อนไหว”เป่ยหมิงโยวหลานพยักหน้าและแบกฮองเฮาขึ้นหลัง ผ่านไปครู่หนึ่ง ทั้งสองก็มาถึงตำหนักที่กักขังเหล่าองค์ชายและองค์หญิง“พี่ใหญ่!”ฉีเยว่ก้าวออกมาเป็นคนแรก“พี่ใหญ่ เสร็จพ่อ….”ทุกคนต่างรู้ว่าเกิดเรื่องใหญ่ แต่เกิดอะไรขึ้นกันแน่ และเหตุใดเสด็จพ่อต้องกักขังพวกเขา พวกเขาไม่รู้“ข้ารู้แล้ว ที่นี่ไม่ควรอยู่นานนัก พวกเราออกจากพระราชวังกันก่อน”เป่ยหมิงฉีอวี้กระแอมทีหนึ่งแล้วกล่าวอย่างอ่อนแรง “พี่รอง พวกเราถูกวางยาพิษ ร่างกายไร้เรี่ยวแรง ไม่สามารถไปจากที่นี่”สีหน้าขององค์ชายแต่ละคนอิดโรย บ้างก็นอ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1870  

    “ส่วนเสด็จลุงที่ยังรอดชีวิต เราจะต้องได้รู้สถานการณ์ของพวกเขาอย่างแน่นอน” เป่ยหมิงโยวหลานหันไปมองกู้หว่านเยว่ด้วยแววตาซาบซึ้งใจ จากนั้นก็จับตัวพระสนมโจวขึ้นมา บนไหล่ของพระสนมยังมีปิ่นปักผมปักอยู่ สีหน้าซีดเผือดอย่างน่าเวทนา แขนขาอ่อนแรง “เป่ยหมิงโยวหลาน เจ้าถูกกักบริเวณอยู่ในเมืองจินหลินไม่ใช่หรือ? เจ้าโผล่มาที่นี่ได้อย่างไร?” มันต้องมีอะไรผิดพลาดอย่างแน่นอน? “ข้าขอถามท่าน เสด็จลุงอีกสี่ท่านเป็นอย่างไรบ้าง?” “ข้าไม่รู้” “ดูท่าทางเจ้าคงจะพูดดี ๆ ไม่ชอบ ต้องให้ลงไม้ลงมือก่อนสินะ” กู้หว่านเยว่ยืนมองจากอีกด้าน เป่ยหมิงโยวหลานนั้นมีวิธีการสอบสวน เขาเดินออกไปดูลาดเลาด้านนอก ป้องกันไม่ให้ใครเข้ามา ไม่นานพระสนมโจวก็สารภาพออกมา เดิมทีนางเป็นเพียงสตรีอ่อนแอผู้หนึ่ง ทั้งยังรักตัวกลัวตาย สุดท้ายก็หวาดกลัวจนทนไม่ไหว “ลุงอีกสี่คนของเจ้า กำลังเดินทางมาเมืองหลวง ฝ่าบาททรงตรัสกับพวกเขาว่าราชินีสิ้นพระชนม์แล้ว ให้พวกเขากลับมาร่วมงานศพ” ร่างกายของหยวนอิงซวนเซ มิน่าล่ะ มิน่าล่ะพี่สี่และพี่หกที่อยู่ไกลเป็นพันลี้ กลับถูกพวกเขาฆ่าตายเสียได้ ที่แท้พวกเขาก็เล่นลูกไม้สกปรกเช่นนี้นี่เ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1869  

    นางรู้สึกหนาวสะท้านไปทั่วร่างกาย ตัวสั่นงันงก สองมือปิดหน้า รับความจริงไม่ได้ “หยุดพูด ได้โปรดหยุดพูดได้แล้ว” พระสนมโจวยิ้มเยาะอย่างลำพองใจ “เหตุใดจะพูดไม่ได้? หยวนอิง แม้ว่าเจ้าจะมีฐานะสูงส่ง ส่วนข้าเป็นเพียงสาวใช้ตัวน้อย ๆ อยู่เคียงข้างเจ้า” “แต่บัดนี้เจ้าคือสตรีไร้ค่า บุรุษที่เจ้ารักที่สุด ก็มีแต่ความเสแสร้งต่อหน้าเจ้าตลอดหลายปีที่ผ่านมา” “สิ่งที่เจ้าเคยมีในอดีต ข้าค่อย ๆ ได้รับมัน แต่ทุกอย่างที่เป็นของข้า เจ้าจะไม่มีวันได้รับมันตลอดชีวิต” หยวนอิงเงยหน้าขึ้น ในส่วนลึกของสายตาคู่นั้นได้ฉายแววตาที่ไม่อยากเชื่อ “เจ้าหมายความว่าอย่างไร?” …... ฝ่าบาทเขา? “หยวนอิง พี่สี่และพี่หกของเจ้าสิ้นใจแล้ว สิ้นใจด้วยเงื้อมมือของฝ่าบาท องครักษ์หลวงได้นำศีรษะของพวกเขาทั้งสองคนควบม้ากลับมาแล้ว เจ้าอยากเห็นหรือไม่?” พระสนมโจวโบกมือหนึ่งครั้ง ข้าหลวงที่อยู่ด้านหลังจึงยกพานสองใบเข้ามา หยวนอิงก้มหน้าลง ใบหน้าที่แสนคุ้นเคยทั้งสองได้ประจักษ์แก่สายตาของนาง เลือดสดไหลหลั่ง! หนาวสะท้านไปทั่วทั้งตัว! นางอ้าปากค้าง น้ำตาที่เอ่อล้นรอบดวงตาได้หลั่งรินอาบแก้มทั้งสองข้าง นางจ้องเขม็งไปยังศ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1868 

    กลับพบว่าเสื้อผ้าบนร่างกายของเขาถูกเปลี่ยนเป็นอีกชุดไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ กระทั่งนึกได้ว่าในนี้มีแค่เขาและกู้หว่านเยว่เพียงสองคน เช่นนั้นเสื้อผ้าบนตัวของเขาก็ต้องเป็นฝีมือของกู้หว่านเยว่อย่างแน่นอน ในขณะนั้นเอง เป่ยหมิงโยวหลานก็รู้สึกถึงใบหน้าที่ร้อนผ่าว เขารีบหยิบเสื้อคลุมที่ค่อนข้างหนาข้างตัวขึ้นมา เกรงว่าหลังจากนี้อาจจะต้องเจอศึกใหญ่หลวง เขาจะต้องดูแลตัวเอง “สถานการณ์ของเมืองอวี้หลานคงจะไม่ไม่ได้แย่ไปกว่าเมืองจินหลิน คาดว่าก็น่าจะมีการเฝ้าระวังอย่างแน่นหนา” “ข้าเดาว่าเสด็จพ่อจะต้องก่อรัฐประหารขึ้นมาอย่างแน่นอน” ครั้นเอ่ยถึงเรื่องนี้ กู้หว่านเยว่ก็ยังคงประหลาดใจ “เสด็จพ่อของเจ้าคือฮ่องเต้แห่งแคว้นโยวหลาน มีอำนาจสูงสุดไม่มีใครเทียบเคียง เหตุใดยังต้องก่อรัฐประการด้วย” “เพราะอำนาจอีกครีงหนึ่งของแคว้นโยวหลานยังอยู่ในมือของตระกูลเสด็จแม่ของข้า เสด็จแม่ของข้าคือสายเลือดของนักปราชญ์หญิงแห่งแคว้นโยวหลาน เป็นสายเลือดที่สูงส่งมาก” “ในตอนแรกเสด็จพ่อเป็นแค่องค์ชายที่ไม่ได้รับความโปรดปราน แต่เพราะได้รับการสรับสนุนจากตระกูลของเสด็จแม่ จึงได้ขึ้นครองบัลลังก์” “ข้ามีเสด็จลุง

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1867  

    กู้หว่านเยว่เลิกคิ้วสูง “ในเมื่อเจ้าถูกจับอยู่ในคุก ทำไมถึงรู้เรื่องนี้เสียได้?” เป่ยหมิงโยวหลานลุกขึ้นนั่ง “ก่อนจะเกิดเรื่อง ข้าสังเกตเห็นถึงความผิดปกติ จึงให้ถังซือนำหน้าไปก่อนหนึ่งก้าว ข่าวนั้น เขาเป็นคนส่งให้ข้าระหว่างทาง ส่วนพลุส่งสัญญาณนั้น ข้าก็เป็นคนให้เขาเอง บอกว่าหากข้าถูกจับขังคุกใต้ดิน ให้เขาจุดพลุส่งสัญญาณได้เลย” กู้หว่านเยว่พยักหน้า เป่ยหมิงโยวหลานยังไม่ถือว่าโง่เขลานัก “ในเมื่อเจ้าจุดพลุส่งสัญญาณ ก็คิดว่าน่าจะรู้แล้วว่าเงื่อนไขที่ข้าช่วยเจ้าคืออะไร” เป่ยหมิงโยวหลานตัวแข็งทื่อไปเล็กน้อย หลังจากนั้นไม่นานก็พยักหน้า “ข้ารู้” น้ำเสียงของเขาสั่นเครือ “ที่ข้าขึ้นครองบัลลังก์นี้ เพราะข้าอยากทำให้ความปรารถนาของเสด็จพ่อเป็นจริง” นับตั้งแต่ที่เขาเกิดมา เขากลายเป็นองค์ชายที่มีพรสวรรค์ที่สุดในแคว้นโยวหลาน เสด็จพ่อคาดหวังในตัวเขามาก และรักเขามาก กระทั่งอบรมสั่งสอนด้วยตนเอง เขาไม่อยากทำให้ความหวังของผู้เป็นบิดาต้องพังทลาย จึงพยายามร่ำเรียนอย่างหนัก ไม่ว่าจะเป็นด้านวรรณกรรม ด้านสงคราม ก็เหนือกว่าสหายรุ่นราวคราวเดียวกันในทุกด้าน ชื่อเสียงของเขาเลื่องลือไปทั่วทั้งที่ราบ

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status