Share

บทที่ 1972

Author: ฮวาฮวาตีลังกาแปล
เวลาที่เหลือถึงจะสามารถไปที่ค่ายทหารได้

แต่ใครจะรู้ว่า เด็กคนนี้กลับโดดเรียนวันเว้นวัน

โดดเรียนก็แล้วไปเถอะ แต่ทุกครั้งยังพาองค์ชายน้อยไปด้วยอีก

เว่ยเฉิงปวดหัว สีหน้าก็ยิ่งย่ำแย่ลง

เว่ยเสียวฉู่แลบลิ้น “ท่านพ่อไม่ต้องกังวลหรอกเจ้าค่ะ เนื้อหาที่สอนในสำนักศึกษา ข้าเรียนรู้หมดแล้ว”

“เจ้าเรียนรู้จริงๆ หรือแกล้งทำเป็นเรียนรู้?” เว่ยเฉิงแสดงท่าทีไม่เชื่อ ไม่เชื่อเลยแม้แต่คำเดียว

“เรียนรู้แล้วจริง ๆ เจ้าค่ะ หากยังเรียนไม่รู้เรื่อง จะกล้าออกมาได้อย่างไร”

ขณะที่ในใจของเว่ยเสียวฉู่กำลังคิดว่าบิดาของตนนี่ช่างจู้จี้เสียจริง อีกด้านหนึ่งก็ก้มหน้าลงเอ่ยถามอย่างร้อนรน “องค์ชาย เจ้าจะไปหรือไม่? หากเจ้าไม่ไป ข้าจะไปก่อนแล้วนะ”

“ข้าไปด้วย!”

จ้านจ้านยื่นมือเล็ก ๆ สั้น ๆ ของเขาออกไปหาเว่ยเสียวฉู่

เว่ยเสียวฉู่ฝึกยุทธ์ทุกวัน ร่างกายจึงเต็มไปด้วยมัดกล้ามตั้งแต่เนิ่น ๆ พละกำลังนั้นมีมากกว่าบุรุษทั่วไปเสียอีก

นางยื่นมือไปคว้าเพียงครั้งเดียว ก็อุ้มจ้านจ้านออกมาจากทางหน้าต่าง แล้วพาเขาวิ่งหนีไป

“เว่ยเสียวฉู่!” เว่ยเฉิงเดือดดาล

เว่ยเสียวฉู่โบกมือ “ท่านพ่อไม่ต้องเป็นห่วง ข้าจะกลับไปกินข้าวเย็นที่บ้าน”

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1974

    “เจ้าชื่ออะไร?” เว่ยเสียวฉู่เอ่ยถามด้วยรอยยิ้มเด็กหญิงเบะปากเล็กน้อย ดวงตาทั้งสองข้างกวาดมองไปรอบ ๆ ท่าทางที่ไม่ค่อยจะฉลาดนักทำให้เว่ยเสียวฉู่รู้สึกสงสัย“เด็กคนนี้ไม่รู้ว่าตัวเองชื่ออะไร หรือว่าจะเป็นเด็กโง่กันนะ”เหยียนซือหยวนแสดงท่าทีเห็นด้วย “ดูเหมือนจะใช่นะขอรับ”ระหว่างทางเขาก็ถามเด็กหญิงคนนี้แล้วว่าชื่ออะไร แต่นางกลับทำหน้าซื่อบื้อ ไม่พูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียวรอบข้างมีคนอยู่มากมายขนาดนี้ เด็กหญิงตัวน้อยจึงรู้สึกกลัวอยู่บ้าง นางเหมือนกระต่ายขาวตัวน้อย ๆ ขยับขาสั้น ๆ ของตนหลบไปอยู่หลังก้อนหิน แล้วแอบมองพวกเขาเว่ยเสียวฉู่จึงเลิกสนใจนางไปเสียดื้อ ๆ แล้วสั่งให้นางกำนัลคอยดูนางไว้ อย่าให้ตกลงไปในทะเลสาบน้ำแข็งที่เจาะรู จากนั้นก็เรียกเหยียนซือหยวนมากินปลา“ปลาในทะเลสาบหลวง กินได้ด้วยหรือ?”“ให้เจ้ากินก็กินไปเถอะ!”ดังนั้นทั้งสามคนจึงนั่งล้อมวงกัน เริ่มกินปลาย่างชิ้นใหญ่กันอย่างเอร็ดอร่อยณ มุมหนึ่ง เด็กหญิงตัวน้อยจ้องมองพวกเขา น้ำลายไหลยืดจนถึงคางเพียงครู่เดียว นางก็ทนต่อสิ่งยั่วยวนไม่ไหว แอบย่องเข้าไปด้านหลังของทั้งสามคน ดวงตาจับจ้องไปที่ปลาย่างบนส้อมอย่างไม่วางตาเว่ย

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1973

    เหล่าปลาใต้ทะเลสาบน้ำแข็งต่างตัวสั่นงันงก ให้องค์ชายน้อยผู้นี้รีบจากไปได้หรือไม่? ด้วยบารมีของโอรสแห่งสวรรค์ที่คุ้มครองกาย พวกมันควบคุมตัวเองไม่ให้ไปติดเบ็ดไม่ได้เลย! “แปลกจริง!”เว่ยเสียวฉู่เริ่มสังเกตเห็นความผิดปกติ“เด็กน้อยอย่างเจ้า เหตุใดจึงตกปลาได้อีกแล้ว?”เพียงแค่นั่งอยู่ตรงนี้ครู่เดียว จ้านจ้านก็สะบัดคันเบ็ดตกปลาขึ้นมาได้ถึงสี่ตัวแล้วส่วนนาง ยังไม่ได้อะไรเลย!จ้านจ้านกะพริบตาโตที่น่ารักน่าเอ็นดูของเขา กล่าวด้วยน้ำเสียงไร้เดียงสา “ข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกัน”“เจ้า!” เว่ยเสียวฉู่รู้สึกหงุดหงิด นางมองแก้มยุ้ย ๆ ของจ้านจ้าน แล้วยื่นมือไปแกล้งหยิกแรง ๆ “ท่องหนังสือก็สู้เจ้าไม่ได้ ตกปลาก็ยังสู้เจ้าไม่ได้”เหล่าขันทีและนางกำนัลที่อยู่ข้าง ๆ มองดูอยู่ แต่ไม่กล้าเอ่ยปากห้ามคุณหนูเว่ยเป็นบุตรสาวของอัครมหาเสนาบดี ทั้งยังเป็นศิษย์รักของฮองเฮานางเฝ้ามององค์ชายน้อยเติบโตมาหลังจากที่ฮองเฮาและฮ่องเต้เสด็จจากไป ทุกครั้งที่องค์ชายน้อยร้องไห้งอแง ก็มีเพียงนางที่คอยปลอบอยู่ข้าง ๆ กล่าวอย่างไม่เกินจริงเลยก็คือ ในพระราชวังแห่งนี้ นอกจากองค์ชายน้อยแล้ว ก็ไม่มีใครกล้าแสดงความไม่พอใจต่อ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1972

    เวลาที่เหลือถึงจะสามารถไปที่ค่ายทหารได้แต่ใครจะรู้ว่า เด็กคนนี้กลับโดดเรียนวันเว้นวันโดดเรียนก็แล้วไปเถอะ แต่ทุกครั้งยังพาองค์ชายน้อยไปด้วยอีกเว่ยเฉิงปวดหัว สีหน้าก็ยิ่งย่ำแย่ลงเว่ยเสียวฉู่แลบลิ้น “ท่านพ่อไม่ต้องกังวลหรอกเจ้าค่ะ เนื้อหาที่สอนในสำนักศึกษา ข้าเรียนรู้หมดแล้ว”“เจ้าเรียนรู้จริงๆ หรือแกล้งทำเป็นเรียนรู้?” เว่ยเฉิงแสดงท่าทีไม่เชื่อ ไม่เชื่อเลยแม้แต่คำเดียว“เรียนรู้แล้วจริง ๆ เจ้าค่ะ หากยังเรียนไม่รู้เรื่อง จะกล้าออกมาได้อย่างไร”ขณะที่ในใจของเว่ยเสียวฉู่กำลังคิดว่าบิดาของตนนี่ช่างจู้จี้เสียจริง อีกด้านหนึ่งก็ก้มหน้าลงเอ่ยถามอย่างร้อนรน “องค์ชาย เจ้าจะไปหรือไม่? หากเจ้าไม่ไป ข้าจะไปก่อนแล้วนะ”“ข้าไปด้วย!”จ้านจ้านยื่นมือเล็ก ๆ สั้น ๆ ของเขาออกไปหาเว่ยเสียวฉู่เว่ยเสียวฉู่ฝึกยุทธ์ทุกวัน ร่างกายจึงเต็มไปด้วยมัดกล้ามตั้งแต่เนิ่น ๆ พละกำลังนั้นมีมากกว่าบุรุษทั่วไปเสียอีกนางยื่นมือไปคว้าเพียงครั้งเดียว ก็อุ้มจ้านจ้านออกมาจากทางหน้าต่าง แล้วพาเขาวิ่งหนีไป“เว่ยเสียวฉู่!” เว่ยเฉิงเดือดดาลเว่ยเสียวฉู่โบกมือ “ท่านพ่อไม่ต้องเป็นห่วง ข้าจะกลับไปกินข้าวเย็นที่บ้าน”

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1971

    “ดูเหมือนจะใช่ ข้าเกือบลืมไปแล้ว...”เว่ยเฉิงหันกลับไป พยายามที่จะค้นหาหนังสือจากชั้นวางหนังสือเพื่อรับมือกับคุณชายน้อยผู้นี้ใครจะไปคาดคิดว่า เด็กน้อยอายุเพียงสามขวบจะมีความทรงจำที่น่าทึ่งถึงเพียงนี้? ตำราที่สอนให้เขาท่องจำ เพียงแค่รอบเดียว เขาก็สามารถท่องออกมาได้อย่างครบถ้วนสมบูรณ์โดยไม่ตกหล่นแม้แต่ตัวอักษรเดียว“ท่านราชครู ท่านกำลังหาอะไรอยู่หรือขอรับ?”บนใบหน้าของจ้านจ้านเผยความสงสัยเหตุใดท่านราชครูถึงดูแปลกประหลาดเช่นนี้ บอกว่าหากท่องตำราพวกนี้จบแล้ว ท่านแม่กับท่านพ่อก็จะกลับมา เหตุใดเขาท่องจบหมดแล้ว แต่ยังไม่เห็นพวกท่านเลยเว่ยเฉิงกระแอมหนึ่งครั้งแล้วหันกลับมา“แค่ก ๆ ไม่ได้หาอะไรพ่ะย่ะค่ะองค์ชายน้อย โปรดฟังกระหม่อมก่อน เพียงแค่ท่องจำตำราเหล่านี้ได้ยังไม่เพียงพอ ยังต้องเข้าใจความหมายที่ตำราเหล่านี้ต้องการจะสื่อด้วยวันนี้กระหม่อมจะเริ่มสอนองค์ชาย บอกเล่าความหมายที่อยู่ในตำราเหล่านี้ให้องค์ชายเข้าใจดีหรือไม่ พวกเรามาเริ่มจากคัมภีร์สามอักษรกันก่อนนะพ่ะย่ะค่ะ”จ้านจ้านส่ายหน้า “ไม่เอา”“เหตุใดหรือพ่ะย่ะค่ะ?”“ท่านราชครูหลอกลวงข้า”จ้านจ้านทำแก้มป่อง ท่าทางโกรธเคืองเ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1970

    หร่วนหรงรีบกล่าว“ไม่ว่าจะมีอุปสรรคอะไร หม่อมฉันจะพยายามฟันฝ่าให้ถึงที่สุด จะไม่ทำให้เยว่อ๋องผิดหวังเพคะ”“ดี หร่วนหรง คุกเข่ารับพระราชโองการเถอะ”กู้หว่านเยว่เอียงศีรษะยิ้ม นางเตรียมพระราชโองการไว้นานแล้วหร่วนหรงคุกเข่ารับพระราชโองการ กลายเป็นหนึ่งในผู้ช่วยบรรณาธิการของหอสมุดอย่างเป็นทางการ หลังจากกลับไป นางนำเรื่องนี้ไปบอกนายท่านหร่วนกับฮูหยินหร่วนทั้งสองล้วนเป็นคนที่มีความคิดเปิดกว้าง หลังจากรู้เรื่องนี้ก็ดีใจมากนายท่านหร่วนลูบเครา “เยว่อ๋องเชื่อใจเจ้า เจ้าก็ต้องทำให้เต็มที่ อย่าทำให้เยว่อ๋องผิดหวังเสียล่ะ”เขาภูมิใจมากสุขภาพของลูกสาวไม่แข็งแรง เป็นสิ่งที่เขากังวลมาโดยตลอดแต่ในบรรดาเพื่อนขุนนางทั้งหมด มีลูกสาวของบ้านไหนที่เก่งเหมือนลูกสาวของเขา? สุขภาพอ่อนแอแล้วอย่างไร ท้ายที่สุดก็มีหน้ามีตาได้เช่นกันฮูหยินหร่วนก็ดีใจมาก “เพียงแต่ไม่รู้ว่าเป็นผู้ช่วยบรรณาธิการเหนื่อยหรือไม่ เจ้าเหนื่อยไม่ได้ ต้องระวังนะ”หร่วนหรงกล่าว “ท่านพ่อท่านแม่โปรดวางใจ ข้าจะดูแลสุขภาพของตัวเองให้ดีเจ้าค่ะ เยว่อ๋องอนุญาตให้ค่าพาสาวใช้ไปหอสมุดด้วย เหนื่อยก็สามารถกลับมาพักผ่อนที่บ้าน”ทั้งสองรี

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1969

    “หร่วนหรงเป็นสตีที่ดี”ฝีมือการเขียนของหร่วนหรงไม่แพ้ผู้ชาย วรรณกรรมที่ได้รับความนิยมในโรงน้ำชาล้วนมาจากมือนางคนเก่งเช่นนี้ เหตุใดต้องจำกัดอยู่แค่ในเรือนส่วนหลังต่อให้วันข้างหน้าไม่แต่งงานมีลูก นางก็สามารถยืนยันได้ด้วยตัวเองวันรุ่งขึ้น เดิมทีหร่วนหรงควรไปเที่ยวกับญาติผู้พี่ แต่กลับมีพระราชโองการเรียกนางเข้าวังที่เป็นครั้งที่สองที่ได้พบกับเยว่อ๋อง หร่วนหรงประหม่าเล็กน้อยนางออกมานานไม่ได้ แต่หวงแหนโอกาสในการได้พบกับกู้หว่านเยว่มาก ตอนที่รออยู่ในท้องพระโรง สายตาของนางมองไปยังโต๊ะตรงหน้า ดวงตาเต็มไปด้วยความใฝ่ฝันและชื่นชม“หร่วนหรง”มีเสียงดังขึ้นจากข้างหลัง หร่วนหรงรีบหันไปคำนับกู้หว่านเยว่ทันที“หม่อมฉันคำนับเยว่อ๋อง”น้ำเสียงของนางเต็มไปด้วยความเคารพ กู้หว่านเยว่เดินเข้าไปพยุงนางขึ้น“รีบลุกขึ้น ไม่ต้องมากพิธี วันนี้ที่เรียกเจ้าเข้าวัง เพราะมีเรื่องอยากคุยกับเจ้า”กู้หว่านเยว่กวาดมองหร่วนหรงแวบหนึ่ง ดูเหมือนเรื่องของหนานฉีไม่ได้ส่งผลกระทบต่อนางเลย วันนี้สีหน้าของนางยังดูดีใช้ได้เลยเมื่อหร่วนหรงได้ยินว่ากู้หว่านเยว่มีเรื่องอยากคุยกับนาง สีหน้าก็พลันเปลี่ยนเป็นจริงจัง น

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status