10 วันต่อมา
ฉันรอที่จะให้คุณลุงมาหาฉันอีกครั้งแต่ก็ยังไม่มีวี่แววจะมาเลย โทรคุยกันแต่ละคืนเขาก็บอกว่าช่วงนี้เขางานยุ่งมาก เลยไม่มีเวลาได้มาหาเรา /// พอเวลาผ่านไปหลายวันเข้า ฉันเลยตัดสิ้นใจกลับบ้านในหยุดวันเสาร์อาทิตย์ที่จะถึงนี้ …………………………………………………. ตอนเย็นวันศุกร์ เวลา 18:00 น. ฉันกลับบ้านในตอนเย็นของวันศุกร์ และบอกคุณลุงและพ่อกับแม่ไว้แล้วด้วย ครั้งนี้ฉันไม่ได้เอารถกับฉันนั่งทัวร์กลับบ้าน และบังเอิญมากว่าแม่ให้คุณลุงที่ทำงานในเมืองมารับฉันที่สถานีขนส่ง นี่รีบมากจนไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนจะมาขึ้นรถเลย แบบนี้ฉันจะโดนใครว่าอะไรไหมหนิที่ใส่ชุดแบบนี้ ทีีฉันนั่งรถทัวร์มาเพราะกลัวแต่เป็นห่วงหรอกนะ แต่ยิ่งไม่อยากให้ฉันขับรถตอนกลางคืนอยู่ มาถึงแล้วสถานีขนส่งที่ในเมืองบ้านฉันแล้ว พอฉันเห็นรถคุณลุงที่มารอรับฉันแล้ว ฉันก็รีบลงจากรถทัวร์แล้วไปขึ้นรถของคุณลุงต่อเลย พอฉันขึ้นมานั่งด้านหน้าตรงข้างคนขับที่เป็นคุณลุงนั่งอยู่ คุณลุงก็มามองมาที่ฉันที่ใส่ชุดนักศึกษากระโปรงทรงเอสั้นๆ ต่างจากวันนั้นที่คุณลุงเคยไปส่งฉันที่มอ วันนั้นฉันใส่กระโปรงยาวเลยเข่าเพราะว่ากลัวคุณลุงดุถ้าเกิดใส่สั้นให้เห็น แต่วันนี้ฉันรีบมากจนรีบกลับบ้านมากจนลืมเปลี่ยนชุดก่อนออกมา และก็ไม่รู้ด้วยว่าคุณลุงจะเป็นคนมารับฉัน “นี่บอกแล้วใช่ว่าไม่ชอบให้ใส่สั้นขนาดนี้ ดูสิเสื้อก็รัดรูปไปหมดกระดุมเสื้อก็แทบปิออก คนมองเห็นร่องอกหมดแล้วมั้ง” ดูสิเขากลายเป็นลุงขี้บ่นไปแล้ว ฉันก็ว่านี่มันเป็นการใส่ปกติแล้วนะ คนอื่นๆ ก็ใส่แบบนี้แต่กับลุงคนนี้ ดูเขาสิเอาแต่บ่นฉัน แบบนี้ต้องเจอลูกอ้อนแล้วแหละจะได้หยุดบ่น “ถึงคนอื่นเขาเห็น เขาก็เอาไปไม่ได้ ยังไงมีแค่ลุงแหละค่ะที่เอาไปได้แค่คนเดียว” ฉันพูดถามโน่นตัวเข้าไปกอดแขนของเขาแล้วก็เอาหน้าลงซบเข้าที่ตรงไหล่ข้างซ้ายของเขา จากนั้นฉันเงยหน้าขึ้นมามองหน้าของเขา และเอามือของเขามาจับที่ต้นขาของฉัน เขาค่อยๆ ลูบตรงขาของฉัน และก้มลงมาจูบที่ริมฝีปากของฉันเบาๆ ค่อยๆ ขยับตัวหันมาจูบฉันอย่างดูดดื่ม และมือของเขาก็เริ่มสอดเข้าไประหว่างขาของฉัน จนไปถึงกางเกงชั้นในแล้ว ในระหว่างที่จูบกับเขาอยู่ฉันก็มองรอบๆ ดีนะที่ตรงที่เขาจอดรถอยู่มันไม่มีไฟด้านนอก มันเป็นที่จอดรถแบบมืดๆ ไม่มีไฟสักดวง และก็จะมีแสงเล็กๆ น้อยๆ จากบริเวณตรงพวกรถขนส่งจอดอยู่ แต่ตรงที่จอดรถทั่วไปมันก็อยู่ห่างออกมานิดนึงค่อยโล่งไปหน่อยที่รู้สึกว่าจะไม่มีใครมาเห็นหรอก เพราะในรถก็มืดแล้วด้านนอกก็มืดด้วยอีก และนั้นแหละมันก็ต้องโดนในรถจนเสร็จก่อนจะกลับเข้าบ้าน >>>ระหว่างทางกำลังกลับบ้านกับคุณลุง “ไหนบอกว่างานยุ่งล่ะคะ แต่ทำไมวันนี้มารับหนูได้” “ก็ยุ่งจริงๆ นี่ลุงก็จะกลับเข้าไปในออฟฟิศอีกรอบนะ คุณมารับเราเพราะป้าแกสั่งมาด้วยแหละ” “แบบนี้ต้องขอบคุณคุณป้าแล้วสิ แม่ของหนูนี่ได้เพื่อนดีจัง แล้วลุงกลับเข้าออฟฟิศแล้วจะกลับมาบ้านอีกทีตอนกี่ทุ่มดึกไหม” “ก็ประมาณตี1” “โห!! นานอ่ะ” ฉันทำท่ากอดอกแล้วก็หันหน้าหนีออกด้านข้างอีกฝั่ง “ทำไมอ่ะ อยากให้ลุงไปหาหรอคืนนี้” “…” “ทำไมเงียบอ่ะ แสดงว่าอยากให้ไปนอนด้วยจริงๆ โอ๋ๆ แค่ในรถนี่ก็พอแล้วเนาะ” เขาพูดพร้อมกับจับมือของฉันไปวางไว้ที่ขาของเขา แล้วจู่ๆ ฉันก็เผลอยิ้มนิดๆ บ้าชะมัดฉันเนี่ยบ้าชะมัดจะมาเขินอะไรเขาแค่จับแค่นี้เอง เขาทำมากกว่านี้ก็ทำมาแล้วจะมาเห็นแค่นิดๆ หน่อยๆ ด้วยหรอ แต่เขาทำแบบนี้กับฉันแสดงว่าเขาก็ทำกับคุณป้ามาก่อนสิ ฉันไม่มช่คนแรกชะหน่อย โอ้ยยยยยย!! แล้วจะเอาไปเปรียบเทียบทำไมในเมื่อตอนนี้เขารักเธอนะยัยเอเดียร์ หยุดคิดอะไรแบบนี้ได้แล้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว ฉันว่าฉันเริ่มติดเขาแล้วแหละแค่ฉันโดนเขาแตะเนื้อต้องตัวฉันก็เริ่มรอยละร่องแล้ว “หนูยังไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย” แต่เขาก็มองออกค่ะว่าฉันคิดยังไง เอาเป็นว่าคืนนี้ฉันก็พอใจแล้วแหละ ยังไงก็ฝันดีนะทุกคนฉันเข้าบ้านก่อนถึงบ้านแล้ว “คุณแม่คะ ทำไรกินคะ” ฉันที่เห็นแม่อยู่ในครัวไม่รู้ทำอะไรคนเดียว “อ้าวมาแล้วหรอลูก นี่ไงอาหารแม่แบ่งเอาไว้ให้ เพราะทุกคนกินข้าวกันหมดทุกคนแล้วนะ” “เอ้าหรอคะ” “ใช่แล้วก็นี่มันเลยเวลากินไปเยอะแล้ว พ่อกับน้องขึ้นนอนแล้วด้วย” พอแม่พูดว่าเลยเวลากินข้าว ฉันก็เลยหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูเวลา …ใช่จริงด้วย ตอนนี้ 2 ทุ่มใกล้จะ 3 ทุ่มแล้ว บ้านฉันกินข้าวกันช่วง 1 ทุ่ม “งั้นหนูกินเลยนะ” ฉันหยิบส้อนขึ้นมาแล้วก็รีบตักอาหารมาที่จานข้าวและก็ยัดใส่ปากเล็กๆ ด้วยคำโตๆ “โอ้ๆ!! แล้วกินคำใหญ่ไปไหมนั้น เดี๋ยวก็ติดคอก่อนชะหรอก” “ไม่ติดหรอกแม่ ฝีมือแม่นี่ไม่ดร็อปเลยนะ ทำอร่อยยังไงก็ทำอร่อยอยู่อย่างนั้นเรื่อยมา ภูมิใจว่ะมีแม่ทำอาหารอร่อย” “นี่ก็ชมแม่เว้อเกินไป ใครๆ เขาก็ทำอาหารกันอร่อยกันตั้งเยอะแยะไม่ได้มีแค่แม่คนเดียวชะหน่อย แล้วเราหน่ะก็หัดทำอาหารชะบ้าง เวลามีแฟนก็จะได้ทำให้แฟนทาน เขาจะได้ติดใจอาหารฝีมือเราเหมือนที่ลูกติดใจอาหารฝีมือแม่ไง” พอแม่พูดถึงแฟน ฉันก็เริ่มคิดถึงใครสักคนที่มันไม่สามารถเปิดเผยได้ นี่ถ้าเรื่องราวที่ฉันทำผิดอยู่ตอนนี้มันถูกเปิดเผยในสักวัน ฉันจะรับมือกับมันได้ไหมวะ ทุกคนต้องผิดหวังในตัวฉันมากแน่ๆ “อ้าว!! เป็นอะไรไป เมื่อกี้ยังร่าเริงอยู่เลย แม่พูดอะไรไม่พอใจหรือป่าว” “ป่าวค่ะแม่ แค่คิดเรื่องที่หนูไม่มีแฟนมาให้แม่ดูสักที” “โธ่!! จะเป็นไรไป เรามีเวลาอีกตั้งเยอะ มันแค่ยังไม่ใช่เวลานี้ที่จะได้เจอเขา พอถึงเวลาเดี๋ยวเนื้อคู่ของเราเขาก็โผล่มาให้เห็นเอง” “จริงหรอแม่” ก๊อกๆ ~~~ “เอ่อพอดีหนูเดียร์ลืมกระเป๋าตังไว้บนรถลุง ลุงเลยเอามาให้ก่อนออกจะออกไปที่ออฟฟิศ” แล้วจู่ๆ คุณลุงก็โผล่เข้ามาเฉยเลย “ค่ะ มากินข้าวค่ะคุณลุง” “กินเลยจ๊ะ ลุงกินมาแล้ว” “อ๋อ เดี๋ยวแม่ไปเอากับลุงเขาเองลูก ลูกกินข้าวต่อเถอะ” แม่ฉันพูดพร้อมกับยิ้มให้ฉันก่อนจะเดินไปเอากระเป๋าตังกับคุณลุง “ขอบคุณนะคะที่เก็บมาให้ หนูเดียร์นี่ขี้ลืมจริงๆ เลย” “ครับ งั้นพี่ไปก่อนนะ” “ค่ะพี่น่าน” แล้วคุณลุงก็เดินออกจากประตูบ้านตรงห้องรับไป ส่วนมาก็เดินมาที่ฉัน"เมื่อวานเค้าบอกพ่อกับแม่แล้วนะ" เอเดียร์พูดกับเจมส์ตอนที่นัดมาเจอกันที่สวนสาธารณะใกล้บ้าน"เค้ารู้แล้ว พ่อเธอมาหาเมื่อวาน""อะไรนะ แล้วพ่อว่ายังไงบ้าง""พ่อเธอก็แค่ถามว่ารักเธอจริงไหม และให้เค้าสัญญาว่าจะเลี้ยงเธอกับลูกให้ดี แล้วก็ถามอะไรต่างๆนาๆเกี่ยวกับเธอ""ก็น่าจะถามเหมือนถามเค้าเมื่อคืนแหละ""ถามเธอด้วยหรอ""อือ!!""พ่อเธอเขาเป็นห่วงเธอมากนะ และเขาก็เป็นพ่อที่ดีคนนึง ขนาดเขาไม่ใช่ลูกเขาแท้ๆยังสัมผัสได้เลยเวลาที่ได้ทำงานด้วยกันกับเขา เป็นคนที่ใส่ใจลูกน้องทุกคนถึงแม้ว่าเขาจะไม่ค่อยได้เข้ามาโรงงานบ่อย แต่เมื่อไหร่ที่เข้ามาก็มีของมาฝากทุกคนตลอด""เค้ารู้ว่าพ่อดี ถ้าพ่อเค้าไม่ดีป่านี้เธอคงโดนไล่ออกจากที่ทำงานแล้วแหละ""ก็จริง ฮ่าๆ""ถึงเคลียร์เรื่องนี้เสร็จแล้วแต่เค้าก็ยังมีความรู้สึกกลัวอยู่ดี""กลัวอะไรอีก""กลัวว่าจะเลี้ยงเขาได้ไม่ดีพอ""ไม่ต้องกลัวหรอก ไม่ได้มีแค่เราสองคนนะที่จะคอยดูแลเขา ยังมีทั้งพ่อแม่เธอและแม่ของเค้าอีก เขาจะได้รับการดูแลอยากทุกคนอย่างดีแน่นอนเชื่อเค้า""ไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว คิดมาก ปะ กลับบ้านกันเถอะเดี๋ยวเค้าไปส่งบ้าน" เจมส์พูดต่ออีกเพราะเห็นเอเดียร์นั่งเหม่ออ
"เดี๋ยวค่ะ" เธอหยุดอาจารย์ที่กำลังจะก้มหน้าลงไซร้ซอกคอเธอ"ทำไม""นี่อาจารย์คิดว่าหนูง่ายหรอ""เป็นอะไรของเธอ""อ๋อนี่แสดงว่าที่ผ่านมาอาจารย์มาเอากับหนูทุกครั้งเพราะคิดว่าหนูเป็นคนง่สยมาโดยตลอด ที่ตัดสินใจอยากคบกับหนูเพราะจะได้มีคนให้เอาตลอดเวลาสินะ"เมื่อเธอดูเหมือนคนง่ายในสายตาคน เธอก็ถึงกับใจไม่ดี จนเผลอพูดจาแบบนั้นออกไป เพราะอารมณ์ตอนนั้นมันรู้สึกแบบนั้นจริงๆมองในมุมกับกันเธอแค่คิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ต้องการความรักดีๆกับใครสักคนแค่นั้น แต่ ณ ช่วงเวลานึงเธอดันไปหลงกับสิ่งที่ตัวเองหลงไหลและชอบมันมากกับแค่รูปลักษณ์ภายนอกเท่านั้น โดยที่ไม่ได้รู้ถึงใจคอและความคิดของเขาลึกเลยด้วยซ้ำ ถึงเวลามีอะไรกันก็อะมาเอาก็เอา เอากันเสร็จก็จบแยก แล้วก็นัดกันอีกเพื่อมีอะไรกันอีก วนๆอยู่แบบนี้เพราะไม่เคยได้รับความรักจากการที่เธอชอบใครก่อนแต่พอวันนึงเธอได้เจอกับความรักที่เธอคิดว่าดีแล้ว เพราะทั้งร่างกายรูปลักษณ์ภายนอกและจิตใจของเขาก็ดูโอเคดี มีความใส่ใจ ดูแล ไม่ปล่อยให่เหงาและเบื่อหน่าย ถ้าเขามีเวลามากขึ้นก็คงให้เวลานั้นกับเธอทั้งหมด"ออกไปเลยนะ" เธอไล่อาจารย์โซ่ออกจาห้องไปโดยที่ไม่ได้พูดอะไรต่ออีก แต
ลิฟต์เปิดขึ้นมี่ชั้น1 เขาและเธอเดินออกจากลิฟต์ พนักงานคนอื่นๆ ที่เห็นท่านประธานก็พากันยกมือไหว้แล้วเขา ส่วนเธอที่เดินตามหลังท่านประธานก็เอาแต่ห่อตัวไม่กล้ามองใคร อย่างกับคนละกันกับตอนที่อยู่มหาวิทยาลัยคนขับรถเปิดประตูรถตู้ให้เขาและเธอขึ้นไปนั่ง เธอได้แต่คิดในใจว่า โอโหเคยเห็นแต่ในซีรีส์ไม่คิดว่าจะได้มานั่งรถตู้แพงๆ แบบนี้เธอดูหน้าตื่นตาตื่นใจมากๆ แต่ก็พยายามเก็บอาการ อยากจะเอาโทรศัพท์ขึ้นมาถ่าย แต่ก็ไม่กล้า ก็เลยนั่งนิ่งๆ ไปกับท่านประธานตลอดทางพอมาถึงที่ที่ท่านประธานต้องทำธุระแล้วเธอก็ทำได้แค่เดินตามท่านประธานเข้าไปในที่แห่งนั้น ที่นี้เป็นสถานที่พื้นปูนกว้างแต่เป็นปูนที่แตกและดูรกมากๆ ท่านประธานเดินไปดูรอบๆ สถานที่นี้เกือบจะทั่วแล้วจู่ๆ ก็มีรถอีกคันขับมาจอดแล้วคนบนรถก็ลงมาจากรถสปอร์ตนั้นในทันทีที่รถจอดคนที่เดินลงมาเป็นชายที่ดูเพลย์บอยหน่อยใส่ชุดสูทที่ด้านในสูทก็จะเป็นเสื้อเชิ้ตที่กระดุมไม่ได้ติดลงมาถึงกลางหน้าอก โชว์เนื้อหนังกล้ามหน้าอกของเขาให้เห็นแบบชัดเจน เป็นคนผิวเข้มหน่อยๆ ผมทรงบ๊อบด้านหน้าเสยขึ้นแล้วอยู่ประมาณเลยหูนิดๆ ตรงกรามขอบหน้า มีหนวดด้วยแต่ไม่ได้หนาเยอะมาก แบบพอดูเป็น
แต่เอ่ะ!! ดูเหมือนว่าทางไปห้องท่านประธานจะคุ้นๆ นะ ก๊อกๆ~ ในขณะที่เธอเห็นพี่จูนเปิดประตูห้องเดียวกันกับห้องที่เธอเข้าผิดเมื่อเช้า ก็พูดอยู่ในใจคนเดียวว่า 'ใช่จริงๆด้วย เขาคนนั้นคือท่านประธานเองหรอกหรอ' "สวัสดีค่ะท่านประธาน จูนพาเด็กฝึกงานมาแนะนำตัวกับท่านประธานค่ะ นี่ค่ะเอเดียร์เด็กฝึกงานที่ถูกสอบคัดเลือกผ่านเข้ามาค่ะ" "ครับ" "ส่วนนี่ท่านประธานพีนัสจ๊ะหนูเอเดียร์" "สวัสดีค่ะ" แล้วเอเดียร์ก็ทำตัวเหมือนยังไม่ได้เจอท่านประธานคนนี้มาก่อน "เธอคือคนสุดท้ายเลยนะที่พาเด็กเข้ามารายงานตัว ทั้งที่ห้องทำงานพวกคุณก็อยู่ชั้นเดียวกันกับผม แต่ชั้น2กับพาเด็กมารายงานตัวกับผมตรงเวลากว่าพวกคุณ ไม่สิก่อนเวลาด้วยซ้ำไป" "เอ่อคือว่า..." จูนได้แต่ก้มหน้าไม่สู้ตาท่านประธาน "ความผิดหนูเองค่ะ หนูเข้างานสายค่ะ" "แล้วทำไมมาสาย ทั้งๆที่รู้ว่าวันนี้เริ่มฝึกงานวันแรก เขาได้บอกรายงานคุณก่อนไหมว่าจะเข้าสาย แล้วคุณได้ถามเขาไหมว่าเขาไปไหนมาทำไมมาสาย" ทั้งๆที่เขารู้ว่าเธอหลงมาห้องเขาก่อน แต่เขาทำไมต้องว่าพี่จูน "ไม่ทราบค่ะ" "เอาล่ะคุณออกไปรอข้างนอกก่อนผมขอสัมภาษณ์เด็กคุณก่อน" "ค่ะ" จูนหันหน้าม
ไม่นานเขาก็ผลักเธอเข้าห้องแล้วล็อคประตูก่อนจะนำเธอไปนอนบนเตียงนอน"อ๊อย อ๊ะ อาจารย์คะหนูจักจี้" เมื่อเธอโดนอาจารย์ไซร้ซอกคอก็เริ่มรู้สึกจักจี้ขึ้นมาเพราะโดนตอหนวดของเขาสัมผัสที่ซอกคอ"จักจี้แล้วเสียวด้วยไหม" อาจารย์เอาหน้าขึ้นมามองหน้าเธอแล้วถาม ก่อนจะจูบลงที่ริมฝีปากบางของเธอเบาๆสักพักก่อนถอดริมฝีปากออกแล้วมองหน้าเธออีกครั้ง"กะ ก็...เริ่มเสียวแล้ว" "วันนี้คุณต้องให้ผมเอาเขารูคุณได้แล้วนะ เพราะผมไม่ได้กระแทกเข้ารูคุณตั้งหลายวันแล้วผมก็ทนไม่ไหวแล้วนะ""พูดอะไรแบบนั้นคะ พูดอย่างกับว่ามันนานมาก แค่ไม่กี่วันเอง""เถอะนะ นะๆ""ขอโทษนะคะ เอาไว้เป็นวันหลังเถอะนะคะ วันนี้หนูไม่สบายจริงๆ""เห้ออ!! ก็ได้ครับ งั้นคุณอยากเมื่อไหร่ก็ทักบอกผมแล้วกัน"แล้วอาจารย์ก็ลุกจากเตียงนอนแล้วเดินออกจากห้องเธอไปดูเหมือนเธอจะทำเขาหัวเสียไปเลยนะ อารมณ์เขากำลังมาแต่ก็ตัดท้อเขาชะงั้น แต่ก็เข้าใจเธอว่าเธอรู้สึกเพลียและไม่มีอารมณ์จริงๆ แต่เวลาเธออยากจริงๆเธอก็ทำมีความเข้าหาด้วยมากๆ มาเจอเธอในมุมไม่มีอารมณ์สิจะบูดๆแบบนี้แหละ เธอให้เวลาอยู่กับการเรียนและโปรเจ็คจบเป็นเวลา3เดือนกว่าๆเลย ตลอดช่วงเวลานั้นเจมส์แฟนของเธ
กริ๊ง!! กริ๊ง!! กริ๊ง!!!! ...!!เสียงโทรศัพท์มือถือของเอเดียร์ดังขึ้นมาดังขึ้นรอบแรกเธอได้ยินแต่หยิบไม่ทันกริ๊ง!! กริ๊ง!! กริ๊ง!! ...?มาถึงรอบที่สอง เธอควรต้องรับสายแล้วแหละ ยังไงก็ต้องรับเผื่อว่ามันคือสายสำคัญในขณะที่อาจารย์กำลังกระแทกเธออยู่ แต่เธอก็ยังเอามือไปหยิกโทรศัพท์มือถือของตัวเองมารับเพราะมันคือสายของแฟนเธอที่เป็นคนโทรมาเธอจะบอกอาจารย์ให้หยุดทำก่อนแต่ก็ไม่น่าจะได้เพราะอารมณ์เขากำลังจะใกล้ถึงจุดสุดแล้วตัดสินใจกดรับสายในขณะที่ที่โดนเอาอยู่ พยายามไม่ให้มีเสียงครางออกมาจากปากตัวเองและบอกอาจารย์ให้ทำเบาเสียงลงหน่อย"วะว่าไงคะ เธอถะถึงบ้านแล้วหรอ""ครับผมถึงแล้ว เป็นอะไรหรือเปล่าทำไมพูดติดๆ ขัดๆ""ปะเปล่าค่ะ คือพะพอดีออกมาข้างนอกกับพะเพื่อนสงสัยแถวนี้ไม่ค่อยมีสัญญาณค่ะ เธอเค้าต้องไปทำธุระกับเพื่อนก่อนแค่นี้ก่อนนะไว้คุยกันนะ""ครับๆ"แล้วเธอก็กดวางสายทันที"แรงๆ เลยค่ะ อ๊ะ!! อ๊ะ!! อ๊ะ!! อ๊าาาาาาาาาา" เมื่อกลั้นเสียงครางอยู่นาน พอวางสายปุ๊บเธอก็ปลดปล่อยด้วยการร้องครางออกมายาว สุดท้ายสักพักทั้งสองก็เสร็จกันไปพร้อมกันจัดการเสื้อผ้าตัวเองให้กลับมาเป็นปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น