บทที่ 49

คำพูดที่เจ้าเล่ห์และเย็นเยียบนั้น ทำให้จื่อเหยาที่กำลังถูกเหนี่ยวรั้งคอเสื้ออยู่ถึงกับขมวดคิ้วมุ่น นางไม่ได้แสดงอาการหวาดกลัวแต่กลับเงยหน้าขึ้นสบตากับคนผู้นี้อย่างตรงไปตรงมา

"หากท่านผู้บัญชาการปล่อยมือที่เสียมารยาทของท่านออกไปเสียก่อน...บางทีข้าน้อยอาจจะมีสมาธิในการช่วยท่านคิดหาปริศนาที่