ตอนที่ 30 คืนที่ไฟจะเผาทุกอย่างเพื่อคนคนเดียว (1)

🏚️ บ้านพักริมทะเล — เวลาประมาณ 20.45 น.

ฝนหยุดตกไปแล้ว แต่เสียงคลื่นยังคงซัดกระทบหน้าต่างอย่างต่อเนื่อง ลมทะเลเย็นเฉียบ พัดผ้าม่านให้พลิ้วเบาในห้องไม้ที่ไร้ความอบอุ่น

มินาเอะนั่งอยู่บนโซฟา ผ้าห่มผืนบางคลุมไหล่ แสงจากโคมไฟหัวเตียงสาดลงมาเพียงพอให้เห็นว่า...เธอไม่ได้กลัวอีกต่อไป

ไม่เหมือนเมื่อคืน

ตอนนี้ ดวงตาของเธอไม่ได้ไหวไหวด้วยความตกใจ หรือหวาดระแวง แต่มัน ‘นิ่ง’ และ ‘คิด’

คิด—อย่างหนัก คิดทุกทางที่จะออกจากที่นี่ให้ได้

‘นายล็อกฉันไว้ แต่ไม่ได้ล็อกสมองฉันซะหน่อย’

เธอพึมพำในใจ ก่อนจะเหลือบตามองโต๊ะกลางห้องที่วางของบางอย่างไว้โดยไม่ได้ตั้งใจ

มือถือของซัน

เขาเพิ่งเดินออกไปเมื่อราวครึ่งชั่วโมงก่อน บอกเพียงว่า “จะไปทำอาหารเย็น” น้ำเสียงยังนุ่มนวล รอยยิ้มยังเหมือนเดิม…แต่ประตูก็ยังล็อกจากด้านนอกตามระเบียบ

หน้าต่าง? เปิดไม่ได้

มือถือของเธอ? แน่นอนว่า...ไม่มี

แต่มือถือของเขา…วางอยู่ตรงนั้น

ซึ่งปกติเขาจะไม่เคยลืมมันเลย แต่เพราะมีสายโทรเข้า และเขากำลังทอดเนื้ออยู่ — เขาจึงรีบวางมันทิ้งไว้แบบไม่ทันคิด

สมองของเธอทำงานเร็วกว่าคลื่นทะเลที่ซัดเข้าฝั่งเสียอีก

นายคงไม่รู้สินะ…ว่าฉันมันเด็กสายเทค

ฉันค