ช่างยนต์หลงกาวน์ EP.2 น้องชายกระหายรัก [1]

ตึกตัก ตึกตัก

ฉันใจเต้นหนักเมื่อเด็กผู้ชายที่ฉันเคยภาวนากับตัวเองว่าจะไม่หวั่นไหวกับเขากำลังนั่งคุกเข่า ร่างกายกำยำที่เต็มไปด้วยรอยสัก ซิกแพคเป็นลอนหนาเย้ายวน พร้อมกับความผงาดใต้กางเกงยีนส์ที่กะจากระยะสายตาตรงนี้ว่ามันคงใหญ่ยาวเอาเรื่อง

ขาลเคยเป็นเพียงแค่เด็กตัวเล็กๆ คนนึง เป็นน้องชายที่ฉันเอ็นดู เพราะเขาว่านอนสอนง่าย เชื่อฟังฉันเหมือนสุนัขเชื่องๆ และพร้อมจะทำทุกอย่างตามที่ฉันขอ

จนวันนี้ขาลกำลังรุกฉันในคืนที่ฉันเสียการควบคุม น้องชายตัวน้อยที่ฉันเคยเอ็นดู บัดนี้กลายเป็นเพียงชายหนุ่มกลัดมันที่เร่าร้อนคนนึงเท่านั้น

ฉันเม้มริมฝีปากแน่น หน้าอกอวบสะท้อนตามแรงหายใจ มันเปลือยเปล่าจนเห็นยอดอกสีชมพู และร่างกายขาวจัดที่ไม่เคยเปิดเผยให้กับผู้ชายคนไหนมาก่อน

ที่บอกว่าฉันเวอร์จิ้นน่ะ เรื่องจริงนะ

ฉันเคยจูบกับแฟนเก่า แต่นั่นก็นานมาแล้ว อีกอย่างฉันก็ไม่ได้เป็นฝ่ายรุกจูบก่อนด้วย นั่นก็เพราะฉันจูบไม่เก่ง

ดูเหมือนว่าฉันเซ็กซี่ แต่งตัววาบหวิว และขี้อ่อยใครต่อใคร แต่เอาจริงๆ มั้ย ฉันไม่เคยถูกใครดูดหน้าอก ไม่เคยถูกจูบได้ดูดดื่มขนาดนี้ รวมถึงความใกล้ชิดที่อุ่นร้อนนี่ด้วย

ฉันแค่พยายามสร้างลุคยั่วยวนเพื่อป้องกันตัวเองจากความเจ็บปวดเท่านั้นเอง แล้วก็พยายามเรียนหมอเพื่อพิสูจน์ให้พ่อแม่และคนอื่นมองว่าฉันคือผู้หญิงที่เก่งเละสง่างาม เป็นผู้หญิงที่ควรค่าแก่การยกไว้บนหิ้ง

ไม่อยากให้น้องชายที่ฉันเคยคิดว่าเขาเป็นแค่เพียงสุนัขเชื่องๆ มาล้ำหน้าเหมือนกัน

“ก็เปิดออกมาสิคะ” ทั้งที่รู้ดีว่าตัวเองเมาจนเกินควบคุม ถ้าขาลจะปล้ำฉันในตอนนี้ฉันคงไม่มีแรงแม้แต่จะขัดขืนตัวใหญ่ๆ ของเขาเลย แต่ฉันก็ไม่วายที่จะท้าทาย

ไม่หรอก ขาลคงไม่ทำอย่างนั้นจริงๆ หรอกใช่มั้ย

นั่นก็เพราะฉันเกิดรู้สึกกลัวขึ้นมานิดหน่อย

“พี่แน่ใจแล้วเหรอ ว่าเป็นผม?” คนตัวโตถามย้ำออกมา เหมือนเด็กชายตัวน้อยในสายตาฉันจะรู้ว่าฉันกำลังพยายามอดกลั้นอะไรอยู่ เขาถึงได้ถามตอนที่ปลายนิ้วสากค้างเติ่งอยู่ที่ซิปกางเกง

“พี่...” ฉันสะอึก เพราะพูดไม่ออก พอเขาถามแบบนั้นเหมือนจะทำมันกับฉันจริงๆ ก็รู้สึกกลัวขึ้นมา

“อย่าคาดหวังว่าผมจะอ่อนโยนกับพี่” แล้วขาลก็ตอกย้ำความกลัวให้ฉัน ตอกย้ำว่าเซ็กซ์ของเขาจะไม่ใช่เซ็กซ์โรแมนติกในฝันของผู้หญิงหลายๆ คน และหนึ่งในนั้นก็คือฉัน “ผมรอวันนี้มานาน ร่างกายพี่มันยั่วเกินไป และผมจะกระแทกจนกว่าพี่จะกรี๊ดขอให้ผมหยุด”

“ขาล...”

“ผมไม่ใช่น้องขาลคนเดิมของพี่แล้ว พี่รู้ใช่มั้ย?” ชายหนุ่มตัวยักษ์พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นเพื่อย้ำความมั่นใจของฉัน การกระทำของขาลบ่งบอกว่าเขาให้เกียรติฉัน และบูชาฉัน เขาผงาดขนาดนั้นคงทรมานแย่ แต่ก็ยังไม่วายถามย้ำให้ฉันตัดสินใจก่อน

ฉันกัดริมฝีปากตัวเองแน่น เหมือนน้องขาลจะรู้แล้วว่าฉันเวอร์จิ้น

“... พี่แค่กลัวค่ะ”

“...”

“พี่ยอมรับก็ได้ว่าพี่ยังไม่เคย แล้วพี่ก็กลัวเจ็บ กลัวไปหมดเลย” ฉันยกฝ่ามือขึ้นมาปิดหน้าด้วยความขลาดอาย ที่อายที่สุดคือต้องยอมรับต่อหน้าคนที่อายุน้อยกว่าว่าไม่มีประสบการณ์นี่ล่ะ “พี่ต้องทำยังไงคะ พี่ก็แค่รู้สึกว่าพี่อยากมีแล้ว ก็พี่อายุเท่านี้แล้วนี่คะ”

“...”

“ขาลอ่อนโยนกับพี่ไม่ได้เหรอคะ... เพราะพี่...” ข้อมือเล็กถูกคว้าออกด้วยฝ่ามือหนาทันทีที่ฉันเอื้อนเอ่ยคำขอร้องที่น่าอายจากคนที่อายุปาเข้าไปครึ่งสามสิบแล้ว แต่พอลืมตาขึ้นมอง ก็พบว่าใบหน้าของขาลอยู่ใกล้แค่เอื้อม

เขากดจูบหนักๆ ที่หน้าผากของฉัน

“ถ้าพี่กลัว ก็ไม่ต้องฝืน” เขาผละออกมา สบสายตาคมกร้าวที่ลุ่มลึกมาที่ดวงตาของฉัน “ผมทนได้ จนกว่าพี่จะพร้อม”

“...”

“แต่พี่ต้องมีกับผมคนแรก ต้องให้ผมเป็นคนแรกของพี่เท่านั้น”

“...”

“เข้าใจนะครับ”

ฉันเม้มริมฝีปาก ก่อนที่จะพยักหน้ารับอย่างเสียไม่ได้ พูดตรงๆ มั้ย พอเห็นขาลที่ร้อนแรงขนาดนี้ ฉันก็อยากมีกับขาลเป็นคนแรกจริงๆ นั่นล่ะ แต่แค่ตอนนี้ฉันกลัว กลัวท่อนเนื้อที่อยู่ใต้ผ้าของเขา กลัวว่ามันจะทำให้ฉันเจ็บ

ถึงจะเจ็บใจที่ตัวเองใจสั่นกับน้องชายที่เห็นตั้งแต่ยังเล็ก

แต่ในขณะเดียวกันฉันกลับต้องการเขา

“ค่ะ พี่จะมีกับขาลคนแรก” ราวกับโดนสะกด กลายเป็นฉันเองที่โดนความเร่าร้อนและเป็นงานของขาลทำให้ตื่นตัว จนมารู้สึกตัวอีกทีตอนที่เด็กน้อยแตะปลายลิ้นลงมาที่ริมฝีปาก เขาต้องการที่จะจูบกับฉันอีก “... อื้อ”

จูบของขาล มันดีจริงๆ

เขาใช้ลิ้นเก่งจัง