แชร์

บทที่ 150

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-03 09:28:56
“เหล่าจาง อาหารนี่พวกเรากินกันได้จริงๆ ใช่ไหม” ชายหนุ่มอายุน้อยที่สุดในกลุ่มถามขึ้น ดวงตาจับจ้องหมั่นโถวกับผัดผักในชามใหญ่ไม่กะพริบ

นี่เรียกว่าผัดผักที่ไหนกันต้องบอกว่าเป็นผัดเนื้อหมูใส่ผักต่างหาก!

“กินได้สิ เจ้าของบ้านให้คนเอามาให้ ทำไมจะกินไม่ได้เล่า” ลุงจางหยิบหมั่นโถวแจกจ่ายให้ทุกคนจนครบ มองที่เ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 253

    แววตาคมกริบที่พุ่งตรงมาทำให้ซุนไฉถึงกับมือเท้าอ่อน เจ้าตัวหันไปมองทางผู้อาวุโสจินเพื่อขอความช่วยเหลือ ก่อนจะพบว่าสีหน้าอีกฝ่ายก็ไม่ได้ดีกว่าตนเองเท่าใดนัก“จินไท่ ซุนไฉ พวกเจ้ารู้ความผิดของตนเองหรือไม่” น้ำเสียงของฝูซีเนิบช้าชัดเจนไม่ต่างจากแววตากระจ่างใสของเขา ทว่าซุนไฉที่ได้ยินกลับเกิดความอึดอัดพู

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 252

    ฟังคำพูดกลับดำเป็นขาวของซุนไฉ เยว่อวิ๋นไม่แม้แต่จะขมวดคิ้ว นางเดาะลิ้นหนหนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะลงมือทุบตีคนไม่รอต่อไปอีกแล้ว ทว่ายามสายตาเหลือบไปเห็นชายชราผู้ใบหน้าพิมพ์เดียวกับคนสำคัญของตน หญิงสาวก็เม้มปากแน่น คิดในใจว่ารอดูท่าทีของอีกฝ่ายไปก่อนดีกว่า“อืม ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้นี่เอง” เจ้าสำ

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 251

    ประโยคที่เอ่ยเนิบช้านั้นมีโทนเสียงคุ้นหูเป็นอย่างมาก เยว่อวิ๋นฟังแล้วใจเต้นถี่แรง ใบหน้างามหันขวับไปยังทิศทางของเสียงทันที ก่อนจะหลุดคำพูดออกมาด้วยสีหน้าตกตะลึง“ตา... อาจารย์!”บุคคลที่อยู่กลางกลุ่มคนที่กำลังเดินตรงเข้ามา เป็นชายชราสูงวัยรูปร่างผอมบางที่มีใบหน้าคุ้นเคยเป็นอย่างยิ่ง แม้แต่เซี่ยฉงอวิ

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 250

    เพียงแต่พวกเขาไม่รู้ ความจริงในใจเยว่อวิ๋นพ่อค้านั้นน่ากลัวกว่าที่คิด นางเป็นแม่ทัพกรำศึกมาหลายสนามจึงเข้าใจความหมายของประโยคที่ว่าหนึ่งอีแปะปราบยอดบุรุษดีกว่าผู้ใด ในสนามรบอันแร้นแค้น สิ่งที่ขับเคี่ยวกันรองจากมันสมองยุทธการความสามารถของแม่ทัพ คือกำลังพล จากนั้นก็เป็นเสบียงกรังและอาวุธและสามสิ่งหลั

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 249

    กับคนที่มีความต้องการแต่ไร้การสนับสนุนเช่นนี้ผู้อาวุโสจินมีหรือจะไม่นำอำนาจในมือของตนมาบีบคั้นเพียงแต่น่าเสียดายที่การกระทำนี้ของผู้อาวุโสจินเป็นการเลือกผิดคน“สามี ข้าว่าพรุ่งนี้พวกเราคงต้องเข้าไปสำนึกศึกษากันเสียหน่อยแล้ว” เยว่อวิ๋นหันไปบอกกับเซี่ยฉงอวิ๋นด้วยน้ำเสียงจริงจัง“จะได้ไปคุยกับอาจารย์

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 248

    สองสามีภรรยายืนสนทนาหวานชื่นอยู่พักใหญ่ จนกระทั่งความวุ่นวายเสียงเอะอะเริ่มซาลง พวกเขาจึงค่อยพากันไปดูอาการของซุนไฉอย่างไม่รีบร้อน“ไม่ได้เป็นอะไรมาก ก็แค่มีความร้อนสะสมในร่างกายเยอะเกินไปเท่านั้น อีกเดี๋ยวข้าจะเขียนใบสั่งยาให้” จางถิงที่ถูกเยว่อวิ๋นเรียกมาตรวจคนเอ่ยเรียบๆ ทว่ามือที่กดบนจุดเหรินจงนั

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 247

    ทว่า...“แม่ไก่ขันยามเช้า?” เยว่อวิ๋นทวนคำพลางหัวเราะแผ่วๆ ในอดีตที่นางควบอาชานำกองทหารบุกย่ำไปทั่วทิศทั้งสี่ เจ้างั่งนี่ยังไม่ทันเป็นเกิดเป็นตัวอ่อนด้วยซ้ำ กล้าดีอย่างไรมาชี้หน้าพ่นถ้อยคำวาจากำแหงใส่นาง“ในอดีตมีวีรสตรีมากมาย ในรัชสมัยของอดีตฮ่องเต้โจวคังปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์โจว ก็เคยมีการแต่งตั้ง

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 246

    ก่นด่ารากเหง้าของตัวเองคำพูดประโยคนี้แม้ตีความได้หลากหลาย แต่ความหมายกลับแปลออกมาได้เพียงอย่างเดียว นั่นคือไร้ศีลธรรมลืมเลือนตัวตนต้นกำเนิด พูดให้เข้าใจได้ง่ายก็คือคนเนรคุณบ้านเกิดอย่างไรเล่ามีประโยคนี้ขวางค้ำอยู่ พวกเขาจะกล้าออกหน้าพูดอะไรได้อีกกัน ควรต้องรู้ไว้อย่างหนึ่งว่าบรรดาชายหนุ่มที่อยู่ตร

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 245

    “หลานชายเจ้าเป็นอะไรมากหรือไม่ มันเป็นอุบัติเหตุข้าไม่ได้ตั้งใจ ขออภัยเจ้าด้วย” เซี่ยเหล่าซานตั้งสติได้ก็รีบขอโทษขอโพยทันที“อย่ามาแตะข้า” หยูไห่ปัดฝ่ามือที่ยื่นมาตรงหน้า พลางกล่าวน้ำเสียงเย็นชา “คนบ้านนอกก็คือคนบ้านนอก ไร้มารยาทสิ้นดี”ในที่สุดก็หาข้ออ้างให้ดูถูกเหยียดหยามคนได้ ซุนไฉกับคนอื่นๆ ราวก

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status