แชร์

บทที่ 185

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-05 10:40:49
ใช้เวลาแค่ชั่วกะพริบตา หลี่อี้ก็สามารถคว้าคอเสื้อของหลีจวินได้แล้ว เขาหัวเราะร่วนอย่างอารมณ์ดี ขณะลากเด็กหนุ่มเข้าห้องโดยไม่สนใจถึงอาการขัดขืนของเจ้าตัวสักนิด

“ปล่อยข้านะ คนแซ่หลี่เจ้าจะต้องไม่ตายดีแน่!” หลีจวินที่ถูกหิ้วคอเข้าไปยังคงส่งเสียงด่าทอ จากนั้นเสียงพูดกลั้วหัวเราะของหลี่อี้ก็ดังเล็ดลอดออก
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 365

    “จะติดคนอะไรนักหนา” เด็กหนุ่มบ่นพึมพำไม่จริงจัง นิ้วเรียวขาวสะอาดทั้งบีบจมูกดึงแก้มคนตัวเล็ก เมื่อเห็นอีกฝ่ายฮึดฮัดปัดป้องทำท่าจะลืมตาตื่นจึงได้ยอมวางมือ“ฮึ!” เสียงแค่นจากลำคอดังขึ้นสั้นๆ คล้ายไม่พอใจ ทว่าใบหน้าที่ยังไม่เติบโตเต็มที่นั้นกลับมิได้มีแววรังเกียจแม้แต่น้อย รอจนไอเย็นที่ติดมาบนร่างสลายไ

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 364

    สมแล้วที่เป็นคนของฮ่องเต้...พอได้ยินรายงานของหลงซานกับโจวหนี พวกมู่หรงเซียนรวมถึงหลีจวินจึงค่อยรู้สึกคลายความโกรธลงได้บ้าง ส่วนเรื่องที่คนพวกนั้นอาจจะตายน่ะหรือผู้ใดใครสนกันใจกันเล่า!ยามซวีมาเยือน ราตรีมืดมิด เซี่ยฉงอวิ๋นที่เพิ่งส่งภรรยาเข้านอนก็ย้อนกลับมายังห้องหนังสืออีกครั้ง ทว่าครั้งนี้ภายในห

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 363

    “ขอบใจเสี่ยวอวี้กับต้าเป่าที่เป็นห่วงนะลูก”หลีจวินมองภาพอบอุ่นตรงหน้าในใจท่วมท้นไปด้วยความรู้สึกผิด เด็กหนุ่มคิดอย่างรู้สึกผิด เป็นเพราะเขาที่ทำอะไรไม่รอบคอบ เยว่อวิ๋นถึงต้องมาบาดเจ็บเช่นนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะต้องการช่วยเหลือเขาที่มุทะลุ อีกฝ่ายจะเป็นแบบนี้ได้อย่างไรเห็นท่าทางห่วงใยจนดูล้นหลามของแต่ละ

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 362

    คราวนี้มุมปากฉิงฮวนกระตุกเบี้ยวโดยแท้จริง เป็นนางกำนัลข้างกายองค์หญิงใหญ่มานานขนาดนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่นางเสียกิริยาต่อหน้าอีกฝ่ายแน่นอนว่ามู่หรงเซียนย่อมไม่ได้ต้องการคำตอบจริงจัง เพราะเรื่องราวระหว่างนางกับน้องชายอกตัญญูผู้นั้น หาได้เรียบง่ายและสามารถจบลงได้ง่ายดายอย่างที่กล่าวมาไม่เยว่อวิ๋นที่น

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 361

    “ฮ่าๆ นายท่านต้องการสิ่งใดขอรับ” เสี่ยวเอ้อร์เห็นดังนั้นก็รีบวิ่งเข้ามาทันที ใบหน้าดำๆ ของเจ้าตัวมีแววอึกอัก เมื่อครู่เขารีบหนีเอาตัวรอด ในใจจึงเกิดความกลัวว่าเยว่อวิ๋นจะไม่พอใจ“นี่เป็นค่าเสียหาย ส่วนนี่ให้เจ้าเป็นค่าทำขวัญ” เยว่อวิ๋นไม่รู้สึกว่าการที่เสี่ยวเอ้อร์หนีเอาตัวรอดเป็นเรื่องผิดแต่อย่างใด

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 360

    ฉางซิ่วที่ถูกปาโคลนใส่พลันได้สติ ยามนี้คำว่าเกรงใจถูกเขาโยนทิ้งออกจากความคิดไปโดยสิ้นเชิง ต้องรู้ว่าการมารับตำแหน่งของเขาที่ซานซีมีความเกี่ยวข้องกับองค์ชายสี่ หากฮ่องเต้รู้ว่าเขาปล่อยคนที่คิดทำร้ายโอรสของพระองค์ไป อนาคตคงไม่มีศีรษะไว้ให้สวมหมวกเป็นแน่“เจ้าหน้าที่ จับตัวพวกเขาทุกคนให้หมด”“ใต้เท้าฉา

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status