Share

บทที่ 72

“น้องสาวของฉงอวิ๋นนี่ใช้ไม่ได้เลยจริงๆ”

“นางไม่ถามไถ่ก็รีบปัดสวะพ้นตัว ใจดำเหลือเกิน”

“แต่เดิมครอบครัวสี่ก็ล้วนไม่ใช่คนดีอะไรอยู่แล้ว อย่าลืมสิว่าฉงอวิ๋นดีต่อพวกเขาแค่ไหน พอหมดประโยชน์แล้วพวกนั้นทำกับเขาอย่างไร”

“ชู่ อย่าเสียงดังไป เรื่องนี้ข้าว่าไม่ต้องรอให้ผู้ใหญ่สอบถาม ก็มั่นใจได้ว่าเป็นฝีมือนางแ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 301

    ไม่รู้เพราะเหน็ดเหนื่อยสะสมจากเรื่องของหลีจวินที่ผ่านมา หรือความกดดันจากการได้เจอคนหน้าเหมือนเหออ๋อง เยว่อวิ๋นที่ถูกเซี่ยฉงอวิ๋นอุ้มกลับรถม้าจึงผล็อยหลับไปทั้งอย่างนั้น กระทั่งรถม้าแล่นเข้าประตูรั้วนางก็ยังไม่รู้สึกตัวตื่นด้วยซ้ำรอจนเซี่ยฉงอวิ๋นอุ้มภรรยาเข้าห้องนอน จัดแจงทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย เมื่

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 300

    มองร่างสูงองอาจบนอาชาสีดำมะเมื่อม แววตาของเยว่อวิ๋นขุ่นมัวเต็มไปกลิ่นอายกดดันผู้คน นางเพิ่งจะรู้สึกตัวก็เวลานี้นี่เองที่แท้ความคิดปล่อยวาง รวมถึงความสงบทั้งหมดที่นางเคยแสดงออก ล้วนเป็นเพียงแค่การปลอบประโลมตัวเองของนาง เพราะรู้ตนว่าไม่สามารถไปทวงคืนสิ่งที่ประสบมาจากคนคนนั้นได้ก็เท่านั้นไม่ว่าจะเป็น

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 299

    เป็นหนี้ต้องใช้คืน หอโคมเขียวของพวกเขาทำการค้าขายเนื้อหนัง อีกทั้งเซี่ยหว่านหรูก็งดงามดูดีกว่าหญิงชาวบ้านทั่วไป หากไม่มีเงินชดใช้ก็นำคนมาแทน นี่แป็นกฎที่ไม่อาจปฏิเสธ ทว่าเซี่ยหว่านหรูมีหรือจะยินยอม นางจึงอาศัยช่วงเวลาที่มารดาเป็นลม จ้างคนไปส่งข่าวแก่เถ้าแก่ฉีให้มาช่วยตัวเองก่อนแล้วในความคิดของเซี่ย

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 298

    แม้เรื่องราวคลื่นใต้น้ำในเมืองหลวงจะยังเป็นแค่การคาดเดาที่ยังมาไม่ถึงตัว แต่เยว่อวิ๋นกับสามีก็ได้พูดคุยปรึกษาปัญหา เพื่อวางแผนรับมือเฉพาะหน้ากันไว้ก่อนแล้ว“พวกเรายามนี้ไม่ต่างจากแมลงวันไร้หัว หากเอาแต่บินสะเปะสะปะโดยไร้ทิศทางย่อมไม่ใช่เรื่องดี ดังนั้นสิ่งเหมาะสมที่ควรทำก็คือขุดหลุมพรางรอคนมาตกแทน อ

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 297

    จะว่าไปนี่ก็ถือว่าท่านผู้เฒ่าขาดการติดต่อไปนานพอดู ก่อนหน้านี้แม้จะไม่มีเบาะแสของคุณชายใหญ่ ทว่าเจ้าตัวก็ยังส่งข่าวเล่าเรื่องราวสนุกๆ มาให้องค์หญิงใหญ่ได้สำราญพระทัยเป็นระยะๆ“หรือว่าจะให้หม่อมฉันไปบอกองครักษ์หลี่ ให้ส่งคนไปดูท่านผู้เฒ่าดีเพคะ”“ไม่เป็นไร บางทีอาจเพราะก่อนหน้านี้ทางการประกาศเลื่อนกา

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 296

    หากไม่เพราะนางพอรู้อะไรเป็นอะไรอยู่บ้าง ยามนี้ได้ฟังคำเขาคงคิดไปว่าอีกฝ่ายหมายจะเกี่ยวดองรับเอาลูกเขยน้อยเข้าบ้านเป็นแน่ คิดแล้วนางจึงถอนใจถามออกไปด้วยประโยคเรียบง่าย “เซี่ยฉงอวิ๋น พูดมาแบบนี้ ท่านอยากถามถึงหลีจวินหรือตัวท่านเองกันแน่”น้ำเสียงกระจ่างใจดุจสายน้ำเย็นดังผ่านหู เซี่ยฉงอวิ๋นก็พลันตัวสั่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status