ตำบลเหลียง 1

หมู่บ้านฉือเถียน เมืองลั่วสุ่ย

ในหมู่บ้านตอนนี้มีแต่ซากปรักหักพังที่โผล่พ้นน้ำ พายุฝนห่าใหญ่ได้กระหน่ำติดต่อกันเป็นเวลาถึง 10 วัน 10 คืน โดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุดหย่อน ท้องฟ้าถูกปกคลุมด้วยเมฆหมอกสีดำทะมึนจนแทบไม่เห็นแสงอาทิตย์ เสียงฟ้าร้องคำรามดังครืน ๆ ราวกับมังกรพิโรธอยู่เหนือน่านฟ้า เสียงน้ำป่าไหลหลากดัง ซ่า ซ่า ไม่ขาดสาย

ไร่นาที่เคยเขียวขจีตอนนี้กลายเป็นบึงน้ำขนาดใหญ่ น้ำโคลนสีขุ่นไหลทะลักเข้าท่วมบ้านเรือนที่สร้างจากดินและไม้ผุพัง บ้านเรือนหลายหลังทนทานต่อแรงน้ำไม่ไหวจึงพังทลายลงมาเป็นกองดิน

ตามไหล่เขาก็เกิดดินภูเขาถล่มลงมาเป็นแนวยาว ซัดเอาบ้านเรือนและผู้คนลงไปในกระแสน้ำอันเชี่ยวกราก เรือนสกุลหานที่อยู่ท้ายหมู่บ้านก็เป็นหนึ่งในนั้น

ความเงียบงันปนด้วยเสียงสะอื้นไห้ปกคลุมทั่วหมู่บ้าน ผู้คนล้มตายจำนวนมาก บางส่วนถูกดินถล่มทับ บางส่วนถูกกระแสน้ำพัดพาไปโดยไม่มีใครสามารถช่วยเหลือได้ทัน

สิ่งที่น่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าความตายคือความอดอยากและโรคภัย ชาวบ้านขาดแคลนเสบียงอาหารอย่างหนัก อาหารแห้งที่เก็บไว้ถูกความชื้นทำลายจนหมดสิ้น น้ำดื่มสะอาดแทบไม่มีให้เห็น ชาวบ้านจำนวนมากเริ่มเจ็บไข้ได้ป่วย บาง