บทที่ 49 ไปเยี่ยมซุนเพ่ยหนิง

บ้านมู่ซงหยวน&ซุนจือหลิน

มู่ซงหยวนกลับมาถึงบ้านช่วงบ่าย ๆ แต่ก็ไม่มีใครอยู่บ้านทั้งซุนจือหลินและอาหาน เสี่ยวหมิง เองก็ไม่มีใครอยู่เลยสักคน

"บ้านเงียบจังพี่ซงหยวนพี่สะใภ้คงยังไม่กลับมากันขอรับ"

"หรือจะอยู่บ้านท่านพ่อซุนกัน"มู่ซงหยวนไม่ได้ไปตาม แต่เลือกที่จะรออยู่ที่บ้าน เพราะซุนจือหลินมีอาหานกับเสี่ยวหมิงไปด้วยเขาจึงไม่ได้เป็นห่วงมากเท่าไหร่

"เดี๋ยวเอาของไปจัดในครัวก่อนก็แล้วกัน"

ซุนจือหลินกำลังเดินกลับบ้านวันนี้นางได้ขึ้นเขาไปเก็บของป่ากับอาหานและเสี่ยวหมิง มีสมุนไพรที่นางรู้จักอยู่บางส่วนก็ขุดและนำมาปลูกที่บ้านต่อ ในป่าครั้งนี้นางยังไม่เจอพวกผลไม้ที่กินได้เท่าไหร่นัก แต่เผือกมันก็ยังมีอยู่ตลอดจึงขุดเอามาแค่พอกินเท่านั้น

"พี่สะใภ้ป่านนี้พี่ซงหยวนคงจะกลับมาแล้ว"

"น่าจะถึงแล้วด้วย"พรุ่งนี้นางจะไปเยี่ยมซุนเพ่ยหนิงมีมู่ซงหยวน ท่านแม่เล็ก ส่วนอาหาน เสี่ยวหมิง เจี้ยนโป จะรับหน้าที่ดูแลท่านพ่อซุนเองพวกเขาไม่ได้รังเกียจที่จะดูแลคนป่วย

ซุนจือหลินมาถึงก็เห็นมู่ซงหยวนกำลังทำคอกวัวอยู่กับเจี้ยนโปไม่รู้ว่ามาถึงกันนานแล้วหรือยัง "เดี๋ยวที่เหลือพี่จัดการเอง"อาหานกับเสี่ยวหมิงก็ไปช่วยคนทั้งสองทำคอกวั