All Chapters of ซุนจือหลินข้าจะเป็นคนขายผักที่สวยที่สุดในหมู่บ้าน: Chapter 1 - Chapter 10

หมู่บ้านซานซานเป็นหมู่บ้านขนาดกลาง ๆ ไม่เล็กไม่ใหญ่ในหมู่บ้านจะมีกฎอยู่ข้อหนึ่งคือมีผัวเดียวเมียเดียว หากผัวตายเมียตายและเป็นหม้ายก็ไม่ผิดที่จะมีผัวหรือเมียใหม่ได้ไม่ผิด ยังไม่เคยมีครอบครัวใดที่แต่งเมียเข้าบ้านพร้อมกันคนสองคนเพราะจะเป็นการประจานครอบครัวตนเองและเป็นขี้ปากชาวบ้านไม่มีใครอยากตกเป็นของขี้ปากคนอื่นที่พูดคุยในวงสนทนายามพักเที่ยงนั่งจับกลุ่มพูดคุยเรื่องชาวบ้านที่เกิดขึ้นในหมู่บ้าน แต่ไม่ใช่กับครอบครัวซุนที่ตกเป็นจำเลยในวงสนทนาอยู่ตระกูลซุนซุนกวางหวาที่เป็นหัวหน้าครอบครัวแต่บัดนี้ร่างกายของเขาเริ่มเสื่อมสภาพลงไปทุกทื่ เพราะความที่ทำงานหนักมาตั้งแต่เด็ก "จ่างลี่เจ้าจะมารับพี่ใช่หรือไม่"ซุนกวางหวานอนเพ้อถึงซุนจ่างลี่ที่เป็นภรรยาคนแรกที่เสียไปได้นานหลายปีแล้ว แต่ในใจไม่เคยลืมนางได้เลย"คนมันตายไปแล้วพี่จะเพ้อถึงมันอีกทำไม"ซุนอีเหยียนนางแต่งเข้าตระกูลซุนมาเป็นภรรยารองต่อจากนางจ่างลี่ที่ตายไป นางเองไม่ได้มีทางเลือกมากนักเพราะนางเองเป็นสตรีผ่านการแต่งงานมาแล้วแต่ก็หย่าร้างกับสามีไป แถมนางยังมีลูกกับสามีเก่าติดมาอีก ที่บ้านไม่ได้ให้ความสำคัญกับนางเท่าไหร่การแต่งงานออกเรือนคือสิ่ง

ซุนอีเหยียนพูดคุยและถามไถ่สิ่งที่มู่ซงหยวนจะได้จากบ้านมู่ถึงจะเป็นสิ่งที่ไม่สมควรที่จะถามก็ตาม แต่เพราะหลังจากแต่งงานแล้วมู่ซงหยวนก็ต้องแยกออกมาอยู่ข้างนอกเอง เพราะฟังจากที่พี่มู่ต๋าและมู่ฉวนพูดแล้วความเป็นไปได้สูงมาก"ก็อย่างที่ข้าถามออกไปถึงจะไม่สมควร แต่ก็เพื่อความสบายใจของบ้านซุนว่าซุนจือหลินจะไม่ต้องไปเริ่มชีวิตครอบครัวที่ลำบาก ไม่ใช่ว่าแต่งงานเสร็จต่อหาเลี้ยงสามี ต้องหาที่หลับที่นอน ที่อาศัย""เรื่องนั้นทางข้าเองไม่ได้จะใจดำกับลูกชายของตนเอง หลังจากแต่งกันแล้วก็คงต้องแยกบ้านข้ากับมู่น่าหลิงได้พูดคุยกันแล้วว่าจะให้เงินมู่ซงหยวน 100 อีแปะ กับที่ดินอีกสองหมู่"มู่ต๋าเองก็ละอายใจเพราะรู้ว่ามันเป็นจำนวนที่น้อยมากหากเทียบกับตอนที่มู่จื่อชิวกับมู่ฉวนได้แต่งงาน "ฮ่า ๆ พี่มู่ต๋าข้าเองไม่ได้ติดใจอะไรกับสิ่งที่มู่ซงหยวนได้ติดตัวมาหลอกนะ เพราะฐานะทางบ้านข้านั้นยากจน แต่น่าแปลกที่มู่ซงหยวนไปเป็นทหารส่งเงินมาที่บ้านตั้งเท่าไหร่ แต่กับมีที่ดินสองหมู่ กับเงินเพียงหยิบมือติดตัวยามเขากำลังทุกข์ยากเช่นนี้ นังมู่น่าหลิงมันใจร้ายเกินคนแล้วลูกในไส้แท้ ๆ ทำเหมือนไม่ใช่ลูกตัวเองคิดจะทิ้งจะขว้างยังไงก็

ซุนอีเหยียนวิ่งสุดชีวิตให้มาถึงบ้านท่านหมอชาวบ้านให้เร็วที่สุด เพราะไม่รู้ซุนจือหลินจะเป็นเช่นไรบ้างนางโดนงูกัดตัวใหญ่ขนาดนั้นพิษน่าจะแรงด้วย ในใจภาวนาขอให้นางนั้นรอดด้วยเถิดบ้านท่านหมอฉี้(หมอชาวบ้าน)"ท่านหมอฉี้อยู่หรือไม่ข้าซุนอีเหยียนเจ้าค่ะ""อยู่ ๆ มีเรื่องอันใดล่ะวิ่งหน้าตาตื่นมาอย่างนี้""ท่านหมอจือหลินโดนงูกัดเจ้าค่ะช่วยไปดูนางหน่อยเถอะเจ้าค่ะอาการนางไม่ค่อยดีเท่าไหร่""ไป ๆ รีบไปช้าไม่ได้"หมอฉี้รับปากไปทั้งที่ไม่รู้ว่าจะรักษาได้หรือไม่เพราะงูนั้นหากมีพิษทางรอดนั้นก็จะมีน้อยลงหรืออาจจะไม่มีเลยก็ได้เมื่อมาถึงบ้านซุนมีชาวบ้านมากมายมายืนอยู่ที่หน้าบ้านซุนและพูดคุยเรื่องที่ซุนกวางหวานั้นเสีย ซึ่งยังไม่ได้เป็นข่าวที่จริงหรือออกมาจากปากของซุนอีเหยียน แต่เป็นการตีความกันไปเอง"ท่านหมอฉี้มาแล้ว"ชาวบ้านต่างแหวกทางให้ท่านหมอได้เข้าไปด้านในบ้านชาวบ้านต่างถามไถ่ซุนอีเหยียนแต่นางนั้นไม่ได้ตอบคำถามใครเลยสักคนแถมปิดประตูบ้านเงียบหมอฉี้ที่เห็นบาดแผลของซุนจือหลินก็มองหาทางรอดของนางนั้นยากมาก เพราะงูที่กัดนางนั้นที่พิษ "งูมีพิษเช่นนี้ข้าขอไม่รับปากว่านางจะรอดเพราะโอกาสของนางช่างน้อยนัก""ท่า

ซุนอีเหยียนไปอุ่นโจ๊กที่นางทำไว้ในตอนเช้ามาให้ซุนจือหลินเพราะเดี๋ยวบ่าย ๆ ท่านหมอชาวบ้านจะมาตรวจซุนจือหลินอีกครั้งและคงจะไม่ได้มาคนเดียวอย่างแน่นอน มีชาวบ้านทราบเรื่องนี้มากมายและคอยที่จะรู้ผลลัพธ์ของเรื่องที่ซุนจือหลินจะรอดหรือไม่รอด แต่เอียนเอียงไปทางที่ไม่รอดมากกว่าข่าวของซุนจือหลินโดนงูกัดดังไม่ทั่วหมู่บ้านใครก็อยากที่จะรู้ว่าซุนจือหลินนางจะรอดหรือไม่ แต่ดูจากอาการเมื่อครู่ที่นางรู้สึกตัวก็ไปในทางที่ดีว่านางจะต้องรอดปลอดภัยอย่างแน่นอน"เดี๋ยวกินโจ๊กแล้วกินยาและพักผ่อน เดี๋ยวท่านหมอมาข้าจะมาปลุกเจ้าเอง""เจ้าค่ะท่านแม่เล็ก"ซุนจือหลินกินโจ๊กโดยง่ายเพราะท่านแม่เล็กเป็นคนป้อนนางสัมผัสเช่นนี้นางไม่เคยได้รับเลยจากคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแม่"เจ้ายังดูอ่อนเพลียอยู่มากซุนจือหลินต้องพักผ่อนเยอะ ๆ ขยับตัวน้อย ๆ ท่านหมอสั่งไว้""เจ้าค่ะท่านแม่เล็ก""เดี๋ยวเจ้าพักผ่อนต่อข้าจะไปดูพ่อของเจ้าสักหน่อยจะไปบอกว่าเจ้ารู้สึกตัวแล้วเขาจะได้คลายกังวล"ซุนอีเหยียนที่จัดการป้อนโจ๊กป้อนยาให้ซุนจือหลินเสร็จนางก็รีบมาดูสามีต่อเลย เพราะซุนกวางหวาเองก็เป็นห่วงซุนจือหลินอยู่ไม่น้อยทั้งร้องไห้แต่ต้องเก็บอาการเพราะไ

ซุนจือหลินสะดุ้งตื่นทันทีหลังจากที่ท่านผู้มีแสงผลักนางออกมาจากถุงวิเศษ ในตอนนี้นางมีถุงวิเศษกับกระบอกน้ำวิเศษที่ท่านเทพให้มาดื่มและภารกิจที่นางจะต้องทำ และไม่สามารถที่จะยกเลิกภารกิจได้และหากทำภารกิจไม่สำเร็จจะถูกหักเงิน 50 อีแปะ หากติดลบดวงวิญญาณจะหายไปในการทำภารกิจจะได้เงิน 10 อีแปะ หากทำภารกิจสำเร็จในเวลาที่กำหนดไว้จะได้เงิน 40 อีแปะ ในภารกิจที่ 1 ที่นางได้รับมา แต่ภารกิจในอนาคตนั้นขึ้นอยู่กับความยากง่ายจำนวนเงินที่จะได้ก็จะมากขึ้นติ่ง ตึง ติ๋ง"สวัสดีดีซุนจือหลิน ข้าเป็นระบบภารกิจของท่านข้าชื่อโฮสต์ ข้ามีหน้าที่ดูแลภารกิจของทุกอย่างที่ท่านจะต้องกระทำทั้งหมด ข้ามีหน้าที่มอบภารกิจและเก็บเงินภารกิจของท่านที่ท่านทำได้ ท่านจะสามารถถอนเงินออกมาได้อาทิตย์ละครั้งตามที่ท่านจะสะดวก""โฮสต์หรือ""เมื่อท่านเปิดถุงวิเศษถือว่าท่านเริ่มทำภารกิจ ของวิเศษของท่านผู้มีแสงที่ให้ท่านอยู่ข้างในถุงวิเศษท่านสามารถที่จะนำเอาออกมาได้ทันที""แล้วข้าจะติดต่อโฮสต์ได้อย่างไร""เมื่อท่านต้องการข้าขอเพียงเอ่ยชื่อเรียกข้าและเปิดปากถุงวิเศษข้าจะออกมาทันที"ซุนจือหลินมองโฮสต์เป็นระบบเพราะโฮสต์ไม่ได้เป็นผู้ดูแลอย่า