32

ดาวลดารู้ดีว่าพี่สาวใส่ใจตนมากเพียงใด แต่เธอรับไม่ได้กับประโยคสุดท้าย รีบยกสองมืออุดหูส่ายศีรษะไปมา จนผมยาวสลวยพลิ้วกระจาย

“พี่เยลอย่าพูดแบบนี้นะ แยมรับไม่ได้” ทำไมต้องเอาเรื่องหน้าอกของเธอมาล้อด้วยนะ ใช่ว่าเธออยากให้มันอึ๋ม แต่แม่ให้เธอมาเยอะเองนี่ จะคืนก็คืนไม่ได้ “พี่เยลรู้ไหมว่าแยมคิดมากกับมันขนาดไหน บางทีก็รู้สึกภูมิใจ บางทีก็รู้สึกเหมือนเป็นปมด้อย”

“ทำไมต้องเป็นปมด้อย แยมต้องภูมิใจที่แม่ให้หุ่นที่เพอร์เฟคแบบนี้มาให้แยมสิ ขนาดพี่ยังอิจฉาแยมเลย”

“พี่เยลเป็นพี่ของแยมก็ต้องพูดปลอบใจแยมสิ แยมอยากมีหน้าอกเล็ก ๆ เหมือนผู้หญิงทั่วไปเขาบ้าง จะได้ไม่เป็นจุดเด่น”

“รู้ไหมว่าผลสำรวจเขาบอกว่าผู้หญิงส่วนใหญ่ อยากมีหน้าอกขนาดสามสิบสี่คัพบีขึ้นไปทั้งนั้น พี่เองยังอยากได้เลย เบื่อสามสิบสองเอจะแย่อยู่แล้ว อยากได้ขนาดประมาณตอนนี้เลย” เดือนนภากุมเต้านมที่ขยายใหญ่ขึ้นเพราะการตั้งครรภ์ของตนอย่างพอใจ “ตั้งใจว่าคลอดลูกแล้วจะไปเสริมอยู่”

“เสริมจริงเหรอพี่เยล”

“จริงสิ พี่บอ