เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 6 แล้วเราก็เจอกัน..ใกล้แค่นี้
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-01 19:28:12คาร์ลอสไปหอสมุดตั้งแต่เช้าเพราะอยากเจอเธอก่อนที่วันนี้จะต้องสอนยาวตลอดทั้งวัน
เมื่อไปถึงหอสมุดก็เห็นว่าเช้านี้มีนักศึกษามาเพียงไม่กี่คน เขาตรงไปยังเคาน์เตอร์ที่ให้บริการ ยืม-คืน หนังสือ แต่คนที่นั่งอยู่ตรงนั้นก็ไม่ใช่เธอ
“ให้ช่วยอะไรไหม” บรรณารักษ์วัยเกือบ 50 ทักทาย
“เอ่อ คือ...” ชายหนุ่มตะกุกตะกัก
“คุณคงเป็นอาจารย์ อยากได้หนังสืออะไรเป็นพิเศษไหมคะ ตอนนี้คนยังไม่เยอะฉันอาจช่วยคุณได้”
“ขอโทษที่รบกวนนะครับ คือผมมาหาเพื่อนครับ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะยังไม่เข้ามา” เขาตอบ
“ก็คงจะอย่างนั้น เช้านี้ฉันยังไม่เห็นอาจารย์คนไหนเข้ามาที่นี่เลย ถ้ายังไงคุณนั่งรอก่อนก็ได้นะคะ มุมตรงนั้นค่อนข้างเป็นส่วนตัว” เธอชี้ไปยังมุมหนึ่งที่อยู่หลังชั้นวางหนังสือ
เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงก็ยังไม่มีวี่แววว่าคนที่เขามารอจะเข้ามาทำงาน
ครั้นจะเดินไปถามว่าวันนี้เธอจะเข้ามาทำงานไหม ก็ดูท่าว่าจะไม่เหมาะสมเท่าที่ควร
เพราะดูเหมือนว่าตอนนี้ทุกคนกำลังทำงานกันวุ่นจนเขาเองไม่กล้าเข้าไปขัดจังหวะ
ชายหนุ่มจึงเดินออกไปอย่างเงียบๆ แล้วคิดว่าตอนเย็นจะเข้ามาดักรอเธอที่นี่อีกครั้ง
ห้องสมุดประจำคณะเศรษฐศาสตร์
“พี่เบญค่ะ อัญขอตัวไปที่หอสมุดสัก 15 นาทีนะคะ พอดีมีของที่จำเป็นต้องใช้น่ะคะ”
“ไปนานกว่านั้นก็ได้ค่ะ ไม่ต้องรีบหรอก มีเวลาพักกลางวันตั้งชั่วโมง” ที่นี่แบ่งกันทานอาหารกลางวันคนละชั่วโมงซึ่งเบญญาภานั้นไปทานมาแล้วเมื่อชั่วโมงก่อน
“ขอบคุณนะคะ แล้วอัญจะรีบกลับ” หญิงสาวเดินตัวปลิวออกไปจากห้องทันที
ขณะที่คาร์ลอสกำลังเดินกลับหลังจากทานอาหารกลางวันเสร็จแล้วเมื่อเขาก็เดินผ่านชั้นล่างสุดของตึก
ชายหนุ่มเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินลับตาไปดูคลับคล้ายคลับคลากับคนที่เขากำลังตามหา
เขารีบเดินตามไปดูแต่เธอก็หายไปจากมุมตึกเสียแล้ว
เขาคงตาฝาด คาร์ลอสคิดในใจ แล้วเดินกลับเข้ามาในตึก
เมื่อจะผ่านห้องสมุดเขาก็คิดขึ้นได้ว่ามีหนังสือที่เขาฝากให้บรรณารักษ์สั่งเผื่อเขาไว้จึงแวะมาเอา
“อ้าว อาจารย์คาร์ลอส หนังสือมาถึงตั้งแต่เมื่อวาน พี่ว่าจะโทร.บอกแต่ก็ยุ่งๆ จนลืมไปเลย ขอโทษด้วยนะคะ”
“ไม่ต้องขอโทษหรอกครับพี่เบญ ผมเองก็ไม่ได้รีบอะไร พอดีวันนี้นึกได้เลยว่าจะแวะมาถามสักหน่อย อีกอย่างก็อยากแวะมาทักทายด้วย”
“นี่ค่ะ หนังสือ”
“ขอบคุณครับ” เขารับหนังสือไปเปิดดูพอให้รู้ว่าใช่เล่มที่กำลังตามหาก็ส่งยิ้มให้เธอ
“ถูกต้องไหมคะ”
“ถูกครับ ไม่มีครั้งไหนเลยที่ผมฝากพี่สั่งแล้วจะผิดพลาด นี่นึกไม่ออกเลยว่าถ้าพี่ลาคลอดผมจะฝากใครซื้อได้บ้าง” ชายหนุ่มกล่าวอย่างเสียดาย เพราะหนังสือบางเล่มก็สั่งยากมากเพราะผู้ผลิตมักจะพิมพ์มาจำนวนจำกัดและจำหน่ายให้แค่ห้องสมุดเท่านั้น
“ไม่ต้องกังวลไปหรอกค่ะ เดี๋ยวพี่บอกน้องๆ คนอื่นให้นะคะ”
“ขอบคุณครับ ขนาดจะลาคลอดแล้วผมยังตามมากวนใจอีก”
“อย่าเรียกว่ากวนใจเลยค่ะ อาจารย์คาร์ลอสเองก็ช่วยพี่ตั้งหลายอย่าง”
ตอนที่เบญญาภามีปัญหาเพราะติดต่อสามีที่ไปทำงานที่ประเทศอังกฤษไม่ได้นานนับสัปดาห์ก็ได้ชายหนุ่มที่ช่วยให้เพื่อนที่นั่นตามมาให้ สุดท้ายก็เจอว่าอิริคสามีของเธอโดนปล้นและโดนทำร้ายร่างกายนอนไม่ได้สติอยู่ที่ รพ. ครั้งนั้นเลยทำให้เขากับเธอได้พูดคุยกันมากขึ้นเบญญาภาเลยกลายเป็นอีกคนที่เขามักแวะมาคุยด้วยเสมอ
หอสมุด
“สวัสดีค่ะพี่กิ๊ก” อัญญายกมือไหว้กาญจนาหัวหน้าบรรณารักษ์ที่กำลังง่วนอยู่กับการตารางการทำงานของทุกคนในหอสมุด
“อ้าว มาได้ไงเนี่ย” สาวใหญ่เงยหน้ามอง เมื่อเห็นว่าเป็นใครเธอก็ยิ้มกว้าง
“คิดถึงพี่กิ๊กไงคะ เลยแวะมาหา” อัญญาตอบเสียงหวาน
“ปากหวานอีกแล้วน้องสาวเรา”
“แหมพี่กิ๊กก็พูดอยากกะเคยชิมอย่างนั้นแหละ” เสียงไอรดาที่เดินเข้ามาแล้วได้ยินก็อดแซวไม่ได้
“รดาพูดก็น่าคิดนะ ว่าแต่พี่อยากรู้จังว่าใครกันนะที่จะได้ลิ้มลองว่าหวานจริงไหม”
“โอ๊ย สองคนนี้พูดอะไรก็ไม่รู้ คนเขาอุตส่าแวะมาทักทายยังจะพูดอะไรแบบนี้อีก” หญิงสาวหน้าแดง รีบหลบสายตา
“อายุก็เยอะขึ้นทุกปี แล้วเมื่อไหร่น้องสาวของพี่จะมีแฟนสักทีนะ ดูอย่างรดาสิเรียนจบปุ๊บก็แต่งงานปั๊บเลย”
“เอาไว้ก่อนดีกว่าค่ะ อัญว่าอยู่แบบนี้ก็สบายดีแล้ว”
“สบายแต่ไม่สนุกนะพี่” ไอรดาล้อ
“ไม่พูดด้วยละ อัญขอตัวไปทักทายคนอื่นๆ ก่อนนะคะเดี๋ยวจะรีบกลับไป ไม่อยากให้พี่เบญต้องเหนื่อย”
“ตามสบายจ้ะ แล้วเบญคลอดเมื่อไหร่อย่าลืมส่งข่าวพี่ด้วยนะ”
“ได้ค่ะพี่กิ๊ก แล้วอัญจะไลน์มาบอกนะคะ”
อัญญาเลี่ยงออกไปทักทายเพื่อนร่วมงานคนอื่นแต่นี่ไม่ใช่จุดประสงค์ของเธอ
ที่เธอมีนี่เพราะอยากจะเจอผู้ชายคนนั้นอีกสักครั้ง เธอเองก็อยากรู้ว่าถ้าเจอเขาอีกครั้ง หัวใจของเธอยังจะเต้นแปลกๆ อีกไหม
หรือบางทีเจอเขาแล้วไอ้อาการอยากเจออยากเห็นหน้าอาจจะหายไปก็ได้
เธอเดินทักทายเพื่อนร่วมงานจนทั่วระหว่างนั้นก็คอยมองหาชายหนุ่มร่างสูงใหญ่
แต่ดูจนทั่วก็ไม่เจอ จนเธอเองถอดใจ
ดีละ ที่ไม่เจอ เพราะถ้าเจอก็ไม่รู้จะพูดอะไรกับเขาจะมองหน้าเขาติดไหม
อัญญาคิดทบทวนแล้วก็รีบกลับไปทำงานต่อ
ห้องสมุดประจำคณะเศรษฐศาสตร์
“เย็นนี้มีธุระที่ไหนรีบกลับไปทำหรือเปล่าจ๊ะอัญ”
“ไม่มีค่ะ พี่เบญมีอะไรหรือเปล่าคะ”
“พี่มีคนอยากแนะนำให้อัญรู้จักหน่อยน่ะ”
“ใครเหรอคะ” อดถามไม่ได้เพราะเท่าที่รู้ตอนนี้เธอก็รู้จักทุกคนที่ทำงานร่วมกันแล้ว
“อาจารย์ท่านหนึ่งน่ะจ้ะ พอดีว่าอาจารย์เขามีบุญคุณกับครอบครัวพี่ พี่อาจต้องรบกวนอัญช่วยเขาบ้างเรื่องที่ต้องสั่งหนังสือบางเล่มจากสำนักพิมพ์จ้ะ”
“ได้เลยค่ะพี่ สำหรับอัญผู้มีประคุณของพี่ก็เหมือนผู้มีประคุณของอัญเหมือนกันค่ะ” อัญญาไม่ได้พูดเกินจริงเพราะครั้งหนึ่งตอนที่เธอเริ่มงานใหม่ๆ ก็ได้เบญญาภาคนนี้คอยช่วยเหลือ
“นั่นไง พูดถึงก็มาพอดีเลย”
อัญญาหันไปทางประตูก็ต้องตกใจเพราะคนที่เดินเข้านั้นเป็นชายคนเดียวกับที่เธอพยายามไปตามหาที่หอสมุดเมื่อตอนกลางวัน
คาร์ลอสเองก็ตะลึงไม่แพ้กันเพราะเขาเอาแต่ไปรอเธอที่หอสมุดโดยไม่รู้เลยว่าเธออยู่ใกล้เขาแค่เอื้อม
“อาจารย์คาร์ลอส นี่น้องอัญ คนที่จะมาทำหน้าที่แทนช่วงที่พี่ไม่อยู่” เธอหันไปบอกชายหนุ่มผู้มาเยือน
“อัญจ๊ะ นี่ไงอาจารย์ที่พี่พูดถึง”
“ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณอัญผมชื่อคาร์ลอส” เขากล่าวทักทายพร้อมยืนมือเพื่อจับทักทายตามธรรมเนียมประเทศของเขา
“ค่ะ ยินดีได้รู้จักค่ะ” เพื่อมารยาททางสังคมแล้วอัญญาต้องยื่นมือเล็กๆ ของเธอออกไปแม้ว่ามันจะสั่นเล็กน้อยก็ใครจะคิดล่ะว่าเขาจะเป็นคนเดียวกับคนที่ขโมยจูบเธอไปเมื่อวันก่อน
คาร์ลอสกระชับมือน้อยๆ เบาๆ เขาสัมผัสได้ว่ามือของเธอเย็นเฉียบและสั่นเล็กน้อย เขาอ้อยอิ่งที่จะปล่อยมือของเธอ จนอัญญาเองต้องรีบดึงมือกลับ
“พี่คงต้องขอตัวก่อน สองคนพูดคุยทำความรู้จักกันไปนะ อย่างน้อยก็คงเจอกันบ่อยๆ อีกสัก 3 เดือนล่ะ”
“ค่ะ”
“ครับ”
พอเบญญาภาเดินออกจากห้องสมุดไปแล้วทั้งสองคนก็ได้แต่ยืนนิ่ง
อัญญาเริ่มใจเต้นแรงที่เจอเขาอีกครั้ง
ทางด้านคาร์ลอสเองก็ไม่ต่างกันนัก เขารู้สึกประหม่าอย่างบอกไม่ถูก
ในชีวิตของเขาพบเจอผู้หญิงมาก็มาก แต่ไม่มีใครที่ทำให้เขารู้สึกใจเต้นแรงอย่างนี้ แม้แต่เอมิลี่แฟนสาวคนที่เคยรักอย่างสุดหัวใจก็ตาม
“ขอตัวก่อนนะคะ” อัญญาไม่อยากอยู่ในบรรยากาศที่แสนอึดอัดนี้
“เดี๋ยวก่อน” คาร์ลอสรีบคว้าต้นแขนของหญิงสาวทันทีเมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะออกจากห้องนี้ไป
อัญญาสะบัดแขนออกโดยอัตโนมัติ เธอกลัวที่จะอยู่ใกล้เขา กลัวเขาจะทำแบบวันนั้นอีกและที่สำคัญที่สุดคือเธอกลัวใจตัวเอง
ชายหนุ่มรีบเอาตัวเองเข้ามาขวาง
“...” อัญญามองหน้าเขาที่ห่างไปเพียงคืบ เขาสูงเสียจนเธอเองต้องเงยหน้ามอง
“เรื่องวันนั้น..คือผมขอโทษ ปกติผมไม่ใช่คนแบบนั้น” ชายหนุ่มพยายามอธิบาย
“แบบนั้น แบบไหนเหรอคะ” หญิงสาวตีรวน
“ก็แบบที่เจอกันครั้งแรกก็..” เขายิ้มเจ้าเล่ห์
“ไม่ต้องพูดล่ะคะ ฉันลืมมันไปหมดแล้ว” เธอรีบบอกเมื่อเห็นแววตาของเขา
“ผมยังไม่ได้พูดเลยว่าเรื่องไหน”
“ไม่ว่าเรื่องไหนฉันก็ลืมไปหมดแล้ว หลีกทางด้วยค่ะ”
“ถ้าคุณลืมแล้ว ผมนี่แหละจะเตือนความทรงจำให้เอง” ท่าทางคุกคามของเขาทำให้เธอขนลุก
“คนบ้า โรคจิต” อัญญาพูดจบก็วิ่งออกจากห้องไปทันที
บทที่เกี่ยวข้อง
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 7 เหตุบังเอิญ
“พี่เบญท้องแก่ใกล้คลอดอย่างนี้ อัญจะยอมให้พี่นั่งแท็กซี่กลับคนเดียวได้ยังไงกันคะ”อัญญาช่วยหญิงสาวท้องโตถือกระเป๋าเตรียมกลับบ้านพร้อมกันปกติแล้วเบญญาภาจะให้อีริคมารับ-มาส่ง แต่วันนี้สามีของเธอติดประชุมจึงโทรศัพท์มาแจ้งให้หญิงสาวกลับบ้านเอง อัญญาเข้ามาได้ยินพอดีจึงอาสาขับรถไปส่งเธอที่บ้าน“แต่พี่เกรงใจ บ้านเราคนละทางกันเลยนะ”“ไม่เห็นต้องเกรงใจเลยค่ะ ดีเสียอีก อัญจะได้ไปบ้านพี่เบญถูก เพราะหลังคลอดคงต้องไปหาพี่เบญบ่อยๆ แน่เลยค่ะ”“งั้นเราแวะทานข้าวก่อนกลับดีไหม แถวบ้านพี่มีร้านอร่อยๆ เยอะเลย”“ดีเหมือนกันค่ะ”ทั้งสองคนเดินมาถึงบันไดหน้าตึก อยู่ๆ เบญญาภาก็หยุดเดิน เธอรู้สึกเสียวแปลบบริเวณท้อง ใบหน้าเหยเก“เป็นอะไรคะพี่”“พี่ปวดท้อง” หญิงสาวเริ่มพยุงตัวเองไม่อยู่ เธอทรุดลงนั่งตรงบันไดมือก็ควานหายาดมในกระเป๋า“หรือว่าพี่เบญจะคลอด” อัญญาพูดอย่างตื่นเต้นทำอะไรไม่ถูก“พี่คิดว่าคงจะอย่างนั้น โอย..”“เราเรียกรถพยาบาลดีไหม” อัญญามือไม้สั่นพยายามเสิร์ซหาเบอร์โทรศัพท์ของโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด แต่เหมือนยิ่งรีบยิ่งช้า โทรศัพท์ในมือร่วงหน้าจอร้าวจนมองไม่เห็น“เป็นอะไรหรือเปล่าคุณ” เสียงทุ้มดังมาแต่ไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-01ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 8 มีใครเคยบอกไหม ว่าอย่าโนบรา
“บ้านคุณอยู่ที่ไหนเหรอ”อัญญาบอกชื่อคอนโดมิเนียมของเธอให้กับชายหนุ่ม เขาพยักหน้ารับรู้ก่อนที่จะขับรถออกไปอย่างช้าๆ ผิดกับตอนที่มาอย่างลิบลับ“หิวไหม” เขาพยายามชวนเธอคุย“ไม่ค่ะ” หญิงสาวส่ายหัว“แต่ผมหิว”“อาจารย์จอดข้างหน้าก็ได้นะคะ เดี๋ยวฉันกลับเองได้ คุณจะได้ไปหาอะไรทาน”“ผมบอกเหรอว่าผมจะไปคนเดียว” คาร์ลอสรู้ดีว่าเธอเองก็คงหิวไม่ต่างกันเท่าไหร่ เพราะตอนนี้ก็เลยเวลาอาหารเย็นมานานมากแล้วอัญญาอยากจะปฏิเสธอีกครั้งแต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจเธอเลย เพราะชายหนุ่มเลี้ยวรถเข้ามาจอดยังร้านอาหารเล็กๆ ที่ยังเปิดอยู่แม้ว่าจะดึกมากแล้วคาร์ลอสจอดรถแล้วลงมาเปิดประตูให้เธอ อัญญาทำตัวไม่ถูกเพราะไม่เคยมีใครเปิดประตูให้กับเธอแบบนี้"ลงมาสิคุณ ผมหิว”“ค่ะ” เธอลงจากรถแล้วเดินตามเขาไปอย่างว่าง่ายถนนยามค่ำคืนรถโล่งกว่าตอนกลางวันอยู่มากเพียงไม่กี่นาทีจากร้านอาหารเขาก็พาเธอมาถึงที่พัก“ขอบคุณนะคะที่มาส่ง”“จะไม่ชวนผมขึ้นข้างบนหน่อยเหรอ”“ฉันว่าไม่ดีกว่าค่ะ”“ผมคงมีโอกาสได้ขึ้นไปข้างบนนั้น”อัญญาไม่ตอบเธอรีบลงจากรถทันทีโดยไม่รอให้เขาเปิดประตู“แล้วเจอกันนะครับ” คาร์ลอสเปิดกระจกตะโกนไล่หลัง******เช้าวันเสา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-01ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 9 ขอนะ ผมหิวนม nc
คาร์ลอสก้มหน้ามาจนหน้าผากชิด ตาจ้องตา เขาพรหมจูบไปที่หน้าผากช้าๆ อัญญาหลับตาพริ้มเมื่อเขาประทับรอยจูบอย่างแผ่วเบามาที่เปลือกตาทั้งสองข้าง เลื่อนลงมาที่สองแก้ม วนหยอกล้ออยู่กับริมฝีปากมือหนึ่งเชยคางเธอขึ้น ส่วนอีกมือก็ดันท้ายทอยเพียงนิดเขาจุมพิตเธออย่างแผ่วเบา ที่ข้างใบหู จนอัญญาเคลิบเคลิ้ม ปากเล็กเผยออกตามแรงอารมณ์เขาค่อยแทรกลิ้นร้อนๆ เข้าไปในโพรงปากนุ่มหญิงสาวจูบตอนแบบที่เขาทำ อย่างกล้าๆ กลัวๆ นั่นยิ่งกระตุ้นอารมณ์ของคาร์ลอสให้เตลิดจูบของทั้งสองร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ ลิ้นหนาเข้าไปควานหาน้ำหวานจากโพรงปากสาว ลิ้นร้อนตวัดพันกันไปมา เขานำเธอตาม เธอเรียนรู้ไปกับเขาทีละน้อยเสียงจ๊วบจ๊าบ ดังไปทั่วห้องในขณะที่จูบอย่างดูดดื่ม เขาก็สอดมือใต้เสื้อลูบไล้แผ่นหลังเปลือยเปล่ากระตุ้นอารมณ์สาวจนกระเจิงอัญญาชอบรสจูบที่เขามอบให้ หญิงสาวเขย่งตัวสูงขึ้นเพื่อให้ได้รับจูบของเขาอย่างเต็มที่“อืม” คาร์ลอสพอใจเป็นอย่างมากกับการตอบสนองของหญิงสาว“ผมอยากจูบคุณแบบนี้นานๆ” เขาพลอดคำหวานระหว่างถอนปากออกเพื่อให้เธอได้พักหายใจอัญญาพยายามฝืนตัวเองเธอผลักร่างหนาออกแต่ดูเหมือนแรงเธอจะมีเพียงน้อยนิดชายหนุ่มรุกจนหญ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-02ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 10 สับสน
อัญญานอนขดตัวนิ่งในผ้าห่มหลังจากที่เขาออกไป เธอรู้สึกสมเพชตัวเองอย่างที่สุด ที่ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับไฟราคะที่เขามอบให้ ความรู้สึกสุขอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน แต่ก็เหมือนว่ามันยังไม่ถูกเติมเต็ม เธอโหยหา เธออยากให้เขาสอดใส่ อยากให้เขาทำมากกว่านี้ ในใจอยากร้องขออยากให้เขาเข้ามาในตัวเธอ พอคิดถึงเรื่องนี้น้ำตาเธอก็ไหลรินเขารังเกียจเธอ เป็นเหตุผลเดียวที่เธอคิดได้ในตอนนี้เขารังเกียจเธอ เขารังเกียจเธอ เขารังเกียจเธอ คำเดิมวนเวียนอยู่ในหัวครั้งแล้วครั้งเล่า ตอกย้ำให้เธอต้องลืมเรื่องวันนี้ให้ได้หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด เธอเดินไปส่องกระจกเงาบานใหญ่ ก็ต้องตกใจ เพราะปากเธอบวมเจ่อเหมือนคนแพ้อาหาร เขาทิ้งร่องรอยไว้ทั่วร่างกาย สองเต้ามีทั้งรอยจูบและรอยแดงเป็นปื้น จากการบีบเคล้น นั่นยิ่งตอกย้ำให้เธอได้นึกถึงเขาร่างกายร้อนรุ่มขึ้นมาอีกครั้งเพียงแค่คิดว่าเขาเมื่อครู่เขาทำอย่างไรกับร่างกายเธอบ้างหญิงสาวรีบเดินไปยังห้องน้ำแล้วเปิดฝักบัวเต็มแรง ดับความร้อนรุ่มและชำระล้างร่างกาย และหวังว่ามันจะชำระความทรงจำไปด้วยกว่าคาร์ลอสจะขับรถมาถึงโรงพยาบาลที่เพื่อนเขาทำงานอยู่ก็กินเวลานานโข ทั้งๆ ที่มันไม่ได้อยู่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-02ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 11 ครั้งแรก แต่ไม่ใช่ครั้งเดียว nc
“ปล่อยคุณน่ะเหรอ” เขาหัวเราะในลำคอ“ฉันว่าคุณเมาแล้วนะ กลับไปก่อนเถอะ”“คุณก็เห็น ผมดื่มไปนิดเดียว”“แต่ฉันง่วง” เธอพยายามไล่“ยังไม่ดึกเลยจะรีบง่วงไปไหน หาความสุขกันก่อนนะ”“ฉันนึกว่าคุณมีความสุขดีแล้วเสียอีก คู่รักของคุณออกจะสวยปานนั้น”“หึงเหรอ”“ไม่เลยสักนิด”“แต่ผมว่าคุณหึงนะ ถ้ายังงั้นคงไม่เอาแต่หน้างอตลอดทางตอนที่ผมมาส่งหรอก”“ไม่หึงก็คือไม่หึง อีกอย่างเราก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน ฉันจะหึงคุณทำไม” ท่าทางแสนงอนนั้นทำเขาใจเต้นแรง“แล้วอยากเป็นไหมล่ะ” เขาไม่รอคำตอบท่อนแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อกระชับร่างบางเข้าหาตัว สะโพกกลมกลึงแนบกับร่างกายแกร่งทรวงอกนุ่มหยุ่นปะทะเข้ากับแผงอกกว้าง ยอดปทุมถันหดตัว แม้จะมีเชิ้ตเนื้อดีขวางอยู่แต่เธอก็รู้สึกได้ว่ามันภายใต้เนื้อผ้านั้นมีกล้ามเนื้อกำยำซ่อนอยู่ หญิงสาวรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัวรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะเป็นไข้ ใบหน้าแดงก่ำ ไม่กล้าสบตา สะโพกผายถอยหนีคาร์ลอสมองกิริยานั้นอย่างชอบใจ เขากระตุกสายชุดคลุมอาบน้ำครั้งเดียวก็หลุดสาบชุดคลุมแยกออก เขากดสะโพกของเธอเข้าหาร่างแกร่งอัญญาหน้าแดงก่ำเมื่อได้สัมผัสกับความแข็งของท่อนเอ็นที่บดเบียดกับหน้าท้องเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-02ซ่อนลีลารัก ตอน 12 ร้องขออย่างลืมอาย nc
คาร์ลอสจูบเล้าโลม ทั่วไปหน้า ซอกคอ ก่อนจะงับเบาๆ ที่ยอดปทุมถัน ก่อนจะดูดมันจนแก้มตอบ เหมือนทารกน้อยที่หิวโหยอัญญาเผลอครางกระเส่า ความเสียวแผ่ไปทั่วร่าง สองมือจับไหล่หนาไว้แน่น“อืมมม” เขาครางในลำคอขณะที่ปากยังเต็มไปด้วยเต้างาม เขาดูดกินโดยไม่รู้สึกเบื่อท่อนเอ็นก็แทงเข้าออกจากเบาเป็นหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ หัวแม่มือเขี่ยยอดเกสรเป็นจังหวะ“ได้โปรด คาร์ลอส อย่าทรมานฉันเลย” ในที่สุดหญิงสาวก็ทนไม่ไหว เสียงกระซิบที่ข้างหูเต็มไปด้วยแรงปรารถนาอยากให้เขาช่วยปลดปล่อยเสียงนั้นกระตุ้นให้ร่างหนากระหน่ำใส่ร่างอรชร ที่ร่อนสะโพกแอ่นรับตรงหน้าอย่างดุดัน อารมณ์พิศวาสพลุ่งพล่าน“อ่า โอวส์ ซีด เมียจ๋า “ร่องสาวตอดรัดเขาจนต้องห่อปากซี๊ด เขาเองก็ทรมานไม่ต่างจากเธออัญญาหอบสะท้านไปทั้งร่าง แผ่นหลังโค้งจนเต้างามลอยเด่น ปรนเปรอความหิวกระหายของชายหนุ่มด้วยความเต็มใจเมื่อเขาทั้งกัด ทั้งดูดเธอก็เกร็งสะท้าน มือเรียวกดลงบนไหล่หนาอย่างเต็มแรงคาร์ลอสจับขาข้างหนึ่งของเธอชี้ขึ้นพาดไว้บนไหล่กว้าง แล้วตัวเองก็คุกเข่ามันทำให้เขาสอดใส่ได้ลึกขึ้นกว่าเดิมมาก เนินขาวลอยเด่น“อ่าส์ ตอดแรงแบบนี้ถึงใจผมที่สุด ซี๊ด อ่าส์ “เขาพอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-02ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 13 ขอเวลา
คาร์ลอสมาหาอัญญาตอนบ่าย รปภ.แจ้งว่าหญิงสาวออกไปข้างนอกแล้วเขาจึงนั่งรออยู่ที่มุมรับแขกของคอนโดจนถึงเวลาห้าโมงเย็น เธอก็ยังไม่กลับเขาชักเริ่มเป็นห่วงมากขึ้นเรื่อยๆ จึงตัดสินใจโทร.ถามเบญญาภา เพราะคิดว่าเธอคงจะไปเอารถที่นั่น“น้องอัญออกไปตั้งแต่เที่ยงแล้วนะคะ ยังไม่ถึงคอนโดอีกเหรอ”“ผมยังไม่เจอเธอเลย”“แล้วมีธุระอะไรกับเธอหรือเปล่า ทำไมดูร้อนใจจัง”“ก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญหรอกครับ พอดีวันนี้เรานัดกันว่าตอนบ่ายจะไปมหกรรมหนังสือด้วยกัน โทรไปเธอก็ไม่รับผมเลยนึกเป็นห่วง”“ลองไปตามเธอที่ร้านกาแฟที่หน้ามหาลัยสิคะ ร้านใหญ่ๆ พี่ก็จำชื่อร้านไม่ได้ น้องอัญมักจะไปอยู่ที่นั่นบ่อยๆ เหมือนว่าจะเป็นเพื่อนกับเจ้าของร้าน”“ขอบคุณครับพี่เบญ” เขารีบไปตามที่เธอบอกในร้านมีลูกค้ากับพนักงานเหลืออยู่ไม่กี่คนคงเพราะใกล้ปิดแล้วเขาเดินไปถามหาเจ้าของร้านกับพนักงานคนหนึ่งแล้วก็ได้เบอร์โทรศัพท์ของเธอมาทางด้านอัญญากับนวนันท์ก็พากันมาทานข้าวที่ร้านประจำ“อัญฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ แกสั่งเลยฉันเอาแบบเดิม”พอออกจากห้องน้ำก็มีสายเข้า นวนันท์ชั่งใจว่าจะกดรับดีใหม่เพราะเป็นเบอร์ที่ไม่ได้บันทึกไว้ยิ่งตอนนี้มีพวกแก๊งค์คอลเซนเต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-03ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 14 เพื่อนใหม่ ประสบการณ์ใหม่
“มาทะเลทั้งฝนตกซะได้ เฮ้อ” อัญญาบ่นกับตัวเองเธออุตส่าห์ดีใจว่าได้มาประชุมไกลถึงภูเก็ต แต่ฝนก็ตกทุกวันจนไม่ได้ออกไปไหนเลย“อัญคืนนี้พวกเราจะไปดื่มกันที่ผับชั้นล่างของโรงแรมนะ สนใจไปด้วยกันไหม”จุ๊บแจงเพื่อนที่ประชุมด้วยกันมาชวน“ไปด้วยกันนะอัญ ที่นี่น่ะหนุ่มๆ หล่อๆ ทั้งนั้นเลย” รุ่นพี่อีกคนก็เห็นด้วย“แหมๆ เรื่องหนุ่มๆ ละไวเชียวนะพี่เชอร์รี่” แพรวารุ่นน้องอีกคนอดแซวไม่ได้การประชุมร่วมกันมา 3 วันทำให้พูดคุยกันได้อย่างสนิทสนม“จริงๆ อาชีพอย่างเราหาแฟนยากจัง วันๆ อยู่แต่ห้องสมุด ผู้ชายที่เจอก็นักศึกษาเด็กๆ หรือไม่ก็อาจารย์แก่ๆ” จุ๊บแจงเสริมทั้งสี่สาวพากันหัวเราะ“แล้วอัญล่ะ มีแฟนหรือยัง”อัญญาส่ายหัวแทนคำตอบ“แต่เอ๊ะ แจงจำได้ว่าปีก่อนโน้นพี่เชอร์รี่นะคะ” แต่งงานแล้ว“แต่งได้ก็หย่าได้นะน้อง”“เรื่องมันเป็นยังไงคะ เล่าได้ไหม แพเป็นคนชอบกินเผือกค่ะพี่”“สามีเก่าพี่เป็นคนดีมาก สุภาพ อ่อนโยน ให้เกียรติพี่ ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่”“งั้นที่เลิกก็เพราะดีเกินไปเหรอคะ” อัญญาแปลกใจ“ก็ไม่เชิงหรอก อยู่กันเกือบ 2 ปี แต่เวลาอยู่บนเตียงมันเหมือนตกนรก”“เขาซาดิสม์เหรอพี่” จุ๊บแจงขยับเก้าอี้เข้ามาใกล้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-03
บทล่าสุด
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 23 มุมในสุดของห้องสมุด nc
ช่วงปิดเทอมแบบนี้ห้องสมุดค่อนข้างเงียบเหงา ป้ายที่หน้าห้องแจ้งว่าปิด แต่อัญญากับเพื่อนร่วมงานก็ยังจัดหนังสือเข้าชั้นอยู่ข้างใน ตั้งแต่วันนี้ห้องสมุดที่นี่จะปิดประมาณ 2 สัปดาห์แต่อัญญาก็ต้องไปทำงานที่หอสมุดของมหาวิทยาลัย ซึ่งก็พอดีกับที่แฟนหนุ่มของเธอจะไปอังกฤษการที่ไม่ต้องมาทำงานที่ตึกนี้คงพอช่วยให้เธอไม่ต้องคิดถึงเขามา เพราะที่หอสมุดงานค่อนข้างยุ่ง การทำงานคงจะช่วยให้วันเวลาผ่านไปโดยเร็ว“ไปกินข้าวกันไหมพี่อัญ” กานพลูเริ่มหิวเพราะนี่ก็ถึงเวลาอาหารแล้ว“ไปก่อนเลยจ้ะ พี่จะจัดต่ออีกหน่อยเดี๋ยวก็เสร็จแล้ว ตอนบ่ายกานไม่ต้องเข้ามานะ ไปที่หอสมุดเลย”“ได้ค่ะพี่อัญ กุญแจอยู่ในลิ้นชักนะคะ” กานพลูหอบหิ้วของใช้ส่วนตัวพะรุงพะรังไปหมด เพราะกะว่าทานข้าวเสร็จแล้วจะได้ไม่ต้องกลับมาเอาของอีกรอบรุ่นน้องออกไปแล้วตอนนี้ทั้งห้องมีเพียงหญิงสาวกำลังจัดหนังสือเล่มสุดท้ายเข้าชั้นวางหนังสือที่มุมด้านในสุดของห้องสมุดอัญญาดึงทิชชูเปียกออกมาเช็ดฝุ่นในมือจนสะอาด พอหมุนตัวจะเดินออกมาจากมุมอับก็ต้องดีใจปนตกใจที่เห็นว่าตอนนี้มีใครยืนอยู่“ทำไมทำหน้าตกใจแบบนั้นล่ะที่รัก”“อัญคิดว่าตอนนี้คุณน่าจะกำลังจัดกระเป๋าเตรีย
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 22 คุ้มค่ากับการรอคอย nc
คาร์ลอสพรมจูบไปทั้งหลังขาวเนียนอย่างแผ่วเบา ริมฝีปากร้อนแตะไปตรงไหน ร่างสาวก็แทบละลาย“โอ้วว” เสียงแหบต่ำของคาร์ลอสที่พยายามควบคุมตัวเองอย่างที่สุดสะโพกงอนงามลอยเด่นอยู่ตรงหน้า ร่องเสียวยังมีน้ำไหลซึม กลีบกุหลาบที่เคยปิดตอนนี้มันแย้มออกเพราะบทรักที่ผ่านมาเมื่อครู่ไม่มีจุดไหนบนร่างกายเธอที่เขาไม่เคยเห็น และเมื่อได้เห็นมากเท่าไหร่เขาก็รู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดอัญญาทั้งบริสุทธิ์ สะอาดแต่ก็เร่าร้อนไปในตัว เธอพร้อมรับกับบทรักที่เขามอบให้อย่างไม่มีเขินอาย เธอเรียนรู้ได้เร็วและเขาเองก็ชอบที่เธอมอบความสุขให้เขาทุกครั้งนิ้วหัวแม่มือลูบไล้วนติ่งเกสรวนเป็นวงกลม ก่อนที่ลิ้นร้อนจะก้มลงดูดเลียด้วยความหื่นกระหาย อัญญาสะดุ้งเฮือก สองมือกอดหมอนแน่น เสียงครางอยู่ในลำคอเพราะความเสียวที่เขามอบให้“เมียจ๋า ของเมียทั้งหวานทั้งหอม” เขาปาดเลียลิ้นไปทั่วทำเอาคนที่กึ่งนอนกึ่งคุกเข่าอยู่สั่นสะท้านเขาสอดปลายลิ้นเขาไปดูดกลืนกินน้ำรักของเธอที่ตอนนี้มันไหลรินออกมาตามแรงปรารถนานิ้วยาวเรียวสอดเข้าเปิดทางรัก ร่องสาวตอดรัดแน่น คาร์ลอสรัวนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะอย่างคนชำนาญในเกมส์แห่งรัก เขารู้วิธีปรนเป
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 21 เกือบเดือนมันนานเกินไปนะ nc
คาร์ลอสรู้สึกว่าการทานอาหารร่วมกับคณบดีและเพื่อนอาจารย์วันนี้มันช่างยาวนานเป็นที่สุด เขาอยากกลับไปหาอัญญาใจแทบขาด แต่ก็ไม่อาจเสียทำมารยาทแบบที่คิดได้“อาจารย์คาร์ลอสเป็นคนพูดน้อยแบบนี้ตลอดหรือเปล่าคะ” วิรัณดาหรือดาหวันลูกสาวท่านคณบดีอดที่จะถามไม่ได้ เพราะเกือบ 2 ชั่วโมงบนโต๊ะอาหารนั้น เธอแทบไม่ได้ยินเสียงของเขาเลย“ครับ”“ผมเองก็ได้ยินชื่อเสียงคุณมานาน เห็นว่าพูดน้อย แต่เรื่องสอนนั้นถือว่าใช้ได้เลยทีเดียว”“ขอบคุณครับ” เขากล่าวของคุณอย่างเกรงใจอาจารย์อรรถสิทธิ์รู้ดีว่าตอนนี้อาจารย์หนุ่มรุ่นน้องของเขานั้นอึดอัดแค่ไหน เขาจึงรีบชวนท่านคณบดีคุยเรื่องอื่นคาร์ลอสมาถึงคอนโดก็เกือบห้าทุ่ม อัญญาปิดไฟเข้านอนแล้ว เขาจึงรีบอาบน้ำในห้องนอนเล็กเพราะกลัวว่าจะรบกวนเธออัญญานอนหดตัวตะแคงอยู่ใต้ผ้าห่มสีเทาผืนหนา โดยไม่รู้ว่าตอนนี้แฟนหนุ่มของเธอนั้นกลับมาแล้วและเขากำลังจะปลุกเธอขึ้นมาเพราะแรงคิดถึงอย่างล้นเหลือคาร์ลอสดึงห่มออกจากร่างบางที่นอนหลับปุ๋ยอย่างเบามือ เขาคิดถึงเธอจนรอให้ตื่นไม่ไหว ร่างบางของอัญญาอยู่ในชุดนอนผ้าซาตินสีครีมเนื้อบางเบาจนแนบไปกับทุกสัดส่วน“คาร์ลอส กลับมาแล้วเหรอคะ” เธอถามพลิกต
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 20 ความเข้าใจ
เช้าวันจันทร์คาร์ลอสมาส่งอัญญาที่ทำงานแต่เช้าหลังจากส่งเธอเขาก็กลับไปที่คอนโดของตัวเอง วันนี้เขามีสอนแค่ช่วงบ่ายแม้ว่าวันหยุดที่ผ่านมาเขาไม่ได้พักอย่างเต็มที่แต่ก็ไม่ทำให้รู้สึกเหนื่อยเลยสักนิด เขาดูแลเธอด้วยความเต็มใจ ไม่มีเรื่องเซ็กส์เข้ามาเกี่ยวข้องเลยแม้แต่น้อย แต่มันก็มีความสุขในอีกรูปแบบหนึ่ง ความสุขในแบบที่เรียบง่ายแต่อบอุ่นไปทั้งหัวใจกลางวันทานข้าวด้วยกันนะครับ เดี๋ยวผมซื้ออาหารเข้าไปเองเขาส่งข้อความให้เธอจากนั้นก็ล้มตัวลงนอนโดยไม่ลืมตั้งเวลาปลุกคาร์ลอสถือชุดเบนโต๊ะที่เขาซื้อระหว่างทาง ชายหนุ่มแวะที่ห้องสมุดกะให้ถึงเวลาพักของอัญญาพอดี แล้วก็พาเธอเดินขึ้นไปทานอาหารที่ห้องทำงานของตัวเอง เขาไม่สนใจว่าจะมีสายตาอีกกี่คู่ที่มองเขากับเธอที่เดินหายเข้าไปด้วยกัน“อร่อยไหมครับ”“ค่ะ คุณจะลองหน่อยไหม” เธอเลื่อนเซ็ตอาหารของเธอให้เขาเพราะคาร์ลอสซื้อมาแค่อย่างละเซ็ต“ป้อนผมหน่อยได้ไหม”เพราะเห็นว่านี่เป็นห้องทำงานส่วนตัวของเขาอัญญาจึงไม่ต้องคอยระวังว่าจะมีใครเปิดเข้ามา เธอใช้ตะเกียบคีบแซลมอนจิ้มโชยุกับวาซาบิเพียงเล็กน้อยก่อนส่งเข้าปากเขาอย่างว่าง่าย“อืม อร่อยจัง” คาร์ลอสเคี้ยวตุ้ยๆ เหม
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 19 ในวันที่ฉันอ่อนแอ
อัญญาเดินออกมาจากหอสมุดพร้อมกับเพื่อนร่วมงานอีก 2 คน พอเดินถึงที่จอดรถก็เห็นรถของเขาจอดรออยู่แล้วติ๊ง...เดี๋ยวผมขับตามไปนะ เอารถไปเก็บก่อนแล้วค่อยไปกินข้าวกันนะเมื่ออ่านข้อความจบเธอก็หันมายิ้มให้เขาก่อนจะขับรถตรงยังที่พักของเธออัญญาขับรถไปจอดยังที่ประจำแล้วก็นั่งรถเขาออกไป“ทำไมวันนี้ถึงต้องทำงานเลิกค่ำแบบนี้ เหนื่อยไหมครับ” เขาถามขณะที่รออาหาร“ไม่หรอกค่ะ อัญชินแล้วแต่ก่อนก็เลิกงานเวลานี้ประจำ แต่พอไปทำที่ห้องสมุดคณะก็ได้เลิกงานเร็ว แต่ก็ยังต้องมาช่วยงานที่นี่บ้างเพราะช่วงเย็นคนจะค่อนข้างเยอะ”“คุณล่ะคะ เป็นยังไงบ้าง”“ผมก็เรื่อย ๆ ตอนนี้ก็ใกล้จะปิดคอร์สแล้ว งานก็จะเยอะหน่อยทั้งเตรียมข้อสอบแล้วไหนจะยังตรวจวิทยานิพนธ์อีก”“แบบนี้ต้องกินเยอะๆ นะคะจะได้มีแรงทำงาน” เธอตักกุ้งตัวโตในจานผัดบล็อคโคลี่ให้เขาทานเสร็จเขาก็ขับรถไปส่งเธอ“ไม่ต้องขึ้นไปส่งหรอกค่ะ เหนื่อยมาทั้งวันแล้วนะคะ คุณรีบกลับไปพักเถอะค่ะ แล้วก็อย่านอนดึกนะคะเดี๋ยวจะไม่สบาย”เขาจับมือเธอขึ้นมาจูบไปที่หลังมือเบาๆ ก่อนจะยอมให้เธอลงจากรถ“ถึงแล้วผมจะไลน์มาบอกนะครับ คุณก็รีบอาบน้ำเข้านอนนะครับ”“บ๊าย บายค่ะ ขับรถดี ๆ นะคะ”
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 18 แค่ได้เจอก็สุขใจ
บ่ายวันอาทิตย์อัญญาตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่น หลังจากนอนพักไปนานหลายชั่วโมงเมื่อคืนหลังจากคาร์ลอสพาเธอไปอาบน้ำซึ่งดูเหมือนว่าจะไม่ใช่แค่การอาบน้ำปกติอย่างที่เธอคิด ไม่รู้ว่าเขาไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน กว่าเขาจะยอมปล่อยให้เธอได้พักก็เกือบหลับคาห้องน้ำข้างกายว่างเปล่าเจ้าของห้องคงตื่นไปนานแล้วเพราะพื้นที่นอนข้างเธอเย็นเฉียบ ประตูห้องนอนปิดสนิท หญิงสาวเดินผ่านห้องแต่งตัวก็เห็นกระเป๋าเดินทางของตัวเองวางอยู่ เธอค้นหาเสื้อผ้าที่ยังไม่ได้ใส่ก่อนเดินหายเข้าไปในห้องน้ำแล้วกลับออกมาด้วยชุดใหม่ เดรสสีฟ้าแขนกุดคอวีเนื้อผ้าบางเบายาวคลุมเข่าเล็กน้อยพอเปิดประตูออกมาก็ไม่เห็นคนตัวโตที่เป็นเจ้าของห้อง เธอได้ยินเสียงคุยโทรศัพท์จึงเดินตามเสียงนั้นไป“เดี๋ยวผมลงไปรับครับ” เขาวางสายแล้วหันมาพอดี“ตื่นแล้วเหรอที่รัก หลับสบายไหม”“ค่ะ คุณตื่นนานแล้วเหรอ”“ก็ก่อนหน้าคุณสักพัก หิวหรือเปล่า ผมสั่งอาหารมาแล้ว รอแป๊บนะครับเดี๋ยวผมลงไปเอา”“ฉันรบกวนคุณหรือเปล่า”“โอ้ว ที่รัก อย่าคิดอย่างนั้น เดี๋ยวผมมานะ” เขาก้มลงจูบแก้มเนียนก่อนคว้ากระเป๋าเงินเดินออกจากห้องไปหลังทานอาหารเธอเป็นคนล้างจานจากนั่นก็มานั่งดูเขาทำงาน
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 17 ถ้าครั้งเดียวคงไม่ใช่คาร์ลอส nc
คาร์ลอสปลุกเร้าอารมณ์อย่างช้าๆ อัญญาแอ่นอกสะท้านเมื่อเขาเขี่ยนิ้ววนไล้ยอดเต้าทั้งสอง ร่างกายเสียวสะท้านเขาโน้มคอลงมาจูบเธอจากด้านหลัง ปากเขาร้อนผ่าว เธอเผยอปากรับ เบี่ยงตัวออกเล็กน้อยเพื่อให้เขาจูบได้ถนัดขึ้นลิ้นร้อนเข้ามากวาดไล้ดูดความหวานอย่างหิวโหย ความซ่านสยิวแล่นไปทั่ว ท้องน้อยปั่นป่วน แขนเกาะเกี่ยวไหล่กว้างยึดเกาะไว้แน่น“อืม” คาร์ลอสพอใจกับการตอบสนองจูบวาบหวามเนิ่นนาน“ที่รัก ผมอยากเห็นคุณชัดๆ” เขาบอกเมื่อถอนจูบออกแล้วดันตัวเธอออกจากอกแกร่ง“คาร์ลอส” อัญญารีบยกมือปิดเต้างามเขาค่อยๆแกะมือเธอออกจากสองเต้าด้วยมือที่สั่นเทา เขาเคยเห็นของเธอมาแล้วแต่ก็ยังอยากเห็นโดยเฉพาะในห้องของเขาที่เปิดไฟสว่างจ้า“โอ้ว มันสวยมากเลยที่รัก”เพียงแค่เขามองสองเต้าก็เหมือนจะขยายใหญ่ ปลายยอดรัดตึง กระตุ้นสัญชาตญาณในตัวของหญิงสาวโดยไม่ต้องพึ่งฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เลยสักนิดสองมือแกร่งโอบใต้เต้างาม ร่างเธอสั่นสะท้าน เมื่อนิ้วหัวแม่มือของเขาไล้ไปตามยอดที่แข็งเป็นไต เขาสะกิดเบาๆ“อ่า” อัญญาเผยอปากกว้างเพราะความเสียวชายหนุ่มอดใจแทบไม่ไหว รั้งร่างเธอเข้าใกล้แล้วซุกใบหน้าเข้ากลางร่องอกคู่งามสูดกลิ่นสาว สองมือ
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 16 หันหน้าคุยกัน
ฝนยังคงตกต่อเนื่อง แม้จะเลยเวลาอาหารกลางวันมาแล้วก็ยังไม่เห็นแสงแดดเลยสักนิดอัญญานอนซุกตัวใต้ผ้าห่มโดยมีร่างหนาของคาร์ลอสโอบเอวอยู่ไม่ห่างเมื่อคืนทั้งคู่ร่วมรักกันอย่างไม่รู้จักเหนื่อยกว่าเขาจะยอมให้เธอได้นอนพักก็ปาไปเกือบตีสี่คาร์ลอสมองร่างสาวด้วยแววตาเปี่ยมสุข รู้สึกหัวใจที่มันตายด้านไปแล้วได้กลับมามีน้ำหล่อเลี้ยงอีกครั้ง ภายนอกเธอก็เป็นแค่คนธรรมดา ออกจะดูจืดชืดเย็นชาสำหรับสายตาคนอื่นด้วยซ้ำ แต่พอได้ใกล้ชิดเขาก็รู้ว่าหญิงสาวคนนี้ซ่อนความเร่าร้อนไว้ภายใน ทุกครั้งที่อยู่ใกล้ เหมือนว่าเธอมีมนตร์เสน่ห์ดึงดูดจนเขาแทบหลอมละลายทุกครั้งอัญญาลืมตาเมื่อรู้สึกว่าคนข้างขยับตัว เธอไม่รู้ว่าหลับไปนานเท่าไหร่ รู้แต่เพียงว่าเมื่อคืนเธอกับเขามีความสุขกันมากแค่ไหน“มอร์นิ่งจ้ะที่รัก” เขากล่าวทักทาย ก่อนจะมอบจูบหวานรับวันใหม่“มอร์นิ่งค่ะ” อัญญาทักทายตอบเมื่อเขาถอนจูบออก“คุณนอนต่อสักหน่อยก็ได้ หิวหรือเปล่า เดี๋ยวผมจะสั่งรูมเซอร์วิสให้ อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหม”อัญญาส่ายหน้าแทนคำตอบ เธอรู้สึกประหม่าไม่น้อยที่เห็นเขาร่างเปลือยเปล่านอนอยู่ใกล้ ทั้งๆ ที่เมื่อคืนก็ใกล้ชิดกันจนร่างกายแทบจะหลอมรวม“คุณช่
ซ่อนลีลารัก ตอนที่ 15 เสียงฟ้าร้องทำให้เกิดเสียงสองเรา nc
“คาร์ลอส” น้ำเสียงดีใจทำให้ชายหนุ่มยิ้ม รีบเข้าไปกอดเอวคอดแล้วพากันเดินออกไปเขาพาเธอมายังลิฟต์แล้วกดชั้นที่ต้องการ อัญญามองตามแต่ไม่ได้ถามเพราะตอนนี้ใจเต้นแรงที่เห็นเขาเธอมองอย่างสงสัยที่เขามีคีย์การ์ดของห้องเธอ“เนี่ยเหรอ ขอที่ฟร้อนมาไง” เขาอธิบายเมื่อเห็นเธอเอาแต่จ้อง“เดี๋ยวนี้เขาให้กันง่ายเลยเหรอ โรงแรมนี้ยังไงไม่มีความปลอดภัยเอาซะเลย” เธอบ่น“ก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น แต่คนอย่างผมลองอยากได้อะไรแล้วก็ต้องได้” คำพูดหยิ่งผยองของเขาทำให้เธอเริ่มไม่พอใจ“ก็คงอย่างนั้น” พูดจบก็ดันประตูเข้าไปคาร์ลอสเอามือดันประตูไว้ไม่ให้เธอ“ส่งแล้วก็กลับได้”“ใครบอกว่าผมมาส่ง คืนนี้ผมจะค้างที่นี่”“ไม่ได้นะ”“ได้สิ ทำไมจะไม่ได้”“คุณมีสิทธิ์อะไร”“จะให้ผมพูดไหมล่ะ ว่าผมมีสิทธิ์อะไร หรือเราจะยืนเถียงกันถึงเรื่องสิทธิ์จนเพื่อนที่คุณไปเที่ยวด้วยที่ผับมาเห็นล่ะ”อัญญาเลยต้องยอมเพราะกลัวว่าจะมีคนเห็นเปรี๊ยง!!!“ว้าย!!!”อัญญากระโดดกอดคนตัวโตทันทีด้วยความตกใจคาร์ลอสโอบกอดเธอกลับทันทีอย่างปลอบโยนพร้อมลูบศีรษะเบาๆ“กลัวเหรอครับ” เขากระซิบข้างหู“ค่ะ” อัญญาพึ่งรู้ตัวว่าตอนนี้อยู่ในอ้อมกอดของเขา“คิดถึงผมไหม” เ
