พออรอุมาออกจากห้องไปเท่านั้นแหละ...
ขวัญเมษามองคนตรงหน้ากะพริบตาปริบๆ
ขณะที่เมธากรเองยังคงอึ้งไม่ต่างกัน…ต่างฝ่ายต่างอึ้งกันไปหลายวินาที
“อาจารย์นายแพทย์เมธากร...เอ่อ!” ทั้งสองคนมองหน้ากันก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างห้ามตัวเองไม่อยู่ แทนที่จะโกรธเคืองกลับขำลั่น เพราะสำหรับขวัญเมษาแล้วเธอไม่ใช่คนเก็บเรื่องเล็กมาคิดให้เป็นเรื่องใหญ่ แถมเรื่องที่เขาไม่ได้บอกก็ดันไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไร แค่เซอร์ไพรส์มากก็เท่านั้น
ได้นอนกอด นอนกก กับคุณหมอใหญ่มาตั้งหลายคืนน่าดีใจจะตายไป! นักเทคนิคการแพทย์คนใหม่รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นวีไอพีของโรงพยาบาลนี้ ไม่นึกไม่ฝันว่ามันเกิดขึ้นแล้ว
“เปลี่ยนสีผมมาใหม่น่ารักดีนะ เมย์ห้ามโกรธพี่นะ คืนนั้นเราเจอกันวัน Aprill Fool’s Day นี่นา พี่ก็เลย...”
“พี่หมอกไม่ได้เป็นเจ้าของผับอย่างที่บอกเมษ์แต่แรกใช่ไหมคะ?” หญิงสาวมองคุณหมอใหญ่อย่างจับผิด ก่อนร่างสูงจะลุกจากเก้าอี้เดินมาหาเธอด้วยสีหน้าสำนึกผิด
มองดูเหมือนหมาตัวโตที่กำลังง้อเพศเมียอะไรแบบนั้น
“ครับ แล้วพี่ก็ไม่ได้ชื่อหมอกด้วย เอาล่ะ...” ว่าพลางดึงร่างเล็กเข้ามากอดใกล้ๆ ออดอ้อนเธอเต็มที่เพราะไม่ว่าอย่างไรเขาก็ได้ชื่อว่าโกหกเธออยู่ดี
“พี่จะบอกความจริงเมษ์ทุกอย่าง พี่ชื่อเมธ หรือนายแพทย์เมธากร เขมาภิวัฒน์ แพทย์ศัลยกรรมประสาทและสมอง ทายาทคนโตของเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนในเครือภิวัฒน์บำรุง…ที่มีสาขาอยู่ทั่วประเทศ”
หลังจากคำเฉลยถูกพ่นออกมา หญิงสาวไม่ได้อยากทำหน้าตาเหวอแบบนี้ แต่เป็นใครไม่อึ้งบ้าง!
จริงอยู่ว่าเธอทำการบ้านเกี่ยวกับโรงพยาบาลนี้มามากพอสมควร แต่ที่เธอไม่เคยหาข้อมูลก็คือเรื่องของทายาทที่จะมาสืบทอดธุรกิจต่อจากนี้ นี่หมายความว่าพี่หมอก...ไม่สิ ‘พี่เมธ’ จะขึ้นเป็นเจ้าของโรงพยาบาลที่เธอเพิ่งได้รับเข้าทำงานเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้
นี่ถ้าหากเธอรู้ว่าตัวตนที่แท้จริงของเขาเป็นใครตั้งแต่คืนนั้น เธอก็คงจะไม่กล้าจีบไม่กล้าอ่อยเขาแน่ๆ
“เป็นอะไรไป โกรธพี่เหรอ” เมธากรเริ่มอยู่ไม่สุข เมื่อหญิงสาวเอาแต่เงียบไม่ยอมพูดอะไร
“ปะเปล่าค่ะ ก็แค่คิดว่าทำไมเราไม่รู้จักกันให้เร็วกว่านี้เมษ์จะได้ไม่ต้องเหนื่อยสัมภาษณ์งาน พี่หมอก เอ๊ย พี่เมธจะได้รับเมษ์เลย”
แปะ!
“โอ๊ย พูดเล่นน่า เมษ์ไม่อยากเข้างานได้เพราะมีเส้นใหญ่โตหรอกค่ะ” นักเทคนิคการแพทย์คนใหม่จับหน้าผากที่เพิ่งโดนคุณหมอใหญ่ดีดนิ้วใส่
“มันเขี้ยวจริงๆ พี่ไม่ได้อยากโกหกเมษ์เลยนะแล้วพี่ก็ตั้งใจว่าเย็นนี้จะบอกความจริงเมษ์ แต่ใครจะคิดล่ะว่าเราจะมาสมัครงานที่โรงพยาบาลของพี่”
“ก็เมษ์บอกพี่เมธตั้งแต่คืนนั้นแล้วไงคะว่าเมษ์เรียนด้านเทคนิคการแพทย์มา แต่เอาเถอะมันอาจจะดูเชื่อยากเพราะเราเจอกันในวันแห่งการโกหกนี่นา...เอ่อ อันที่จริงแล้วเมษ์เองก็มีเรื่องที่โกหกพี่เหมือนกันค่ะ” เสียงหวานพูดแผ่วลง คราวนี้หน้าหดลงเหลือสองนิ้วเมื่อสายตาคมมองเธออย่างจ้องจับผิด
“จริงๆ แล้วคืนนั้นไม่ใช่วันเกิดของเมษ์หรอกค่ะ”
“นั่นแน่ อยากหาเรื่องให้พี่เลี้ยงเหล้าเรางั้นสิ” เรื่องเล็กมาก หมอใหญ่อย่างเขาไม่เอาเรื่องนี้มาโกรธเคืองเธอให้วุ่นวายใจ
“เปล่าสักหน่อย เมษ์โกหกเพราะอยากหาเรื่องคุยกับพี่ต่อ แต่ว่าวันนี้เป็นวันเกิดของเมษ์จริงๆ นะคะ ตั้งใจว่าจะบอกพี่ตอนเย็นเหมือนกัน” เรื่องนี้เธอไม่ได้โกหก! แต่ที่เก็บเป็นความลับเพราะเธออยากบอกเขาพร้อมกับข่าวดีที่ได้รับเข้าทำงานต่างหาก
“ไม่โกหกพี่แน่นะ เพราะครั้งนี้ถ้าพี่จับได้พี่ไม่ยอมนะครับ” หนุ่มใหญ่กอดคนตัวเล็กแน่น สบตาเธออย่างเจ้าเล่ห์ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าขวัญเมษาทำให้นายแพทย์ที่ใจแข็งดั่งหินผากำลังตกอยู่ในภวังค์ จนลืมไปว่าตัวเองกับเธอยังคงอยู่ในห้องทำงานที่โรงพยาบาล
“ไม่ได้โกหกค่ะ เอาบัตรประชาชนไปดูเลยไหม วันนี้เมษ์อายุครบ 24 ปี แล้วน้าาา”
“เด็ก…โคตรเด็ก ฟังแล้วปวดใจสุดๆ” เธอ 24 ปี ส่วนเขา 40 ปี นี่มันรุ่นหลานแล้ว
“แต่เด็กเคี้ยวง่าย เคี้ยวอร่อย พี่เมธน่าจะชอบนะคะ” มือเล็กเอื้อมไปลูบไล้ที่ริมฝีปากหยัก อยากจะดึงอีกฝ่ายให้โน้มลงมาจูบ ติดตรงที่ว่ายังมีความละอายใจอยู่
“ไปกินข้าวกัน ก่อนที่พี่จะทนไม่ไหวจับเมษ์กินในห้องทำงาน”
“แล้วไม่ได้เหรอคะ” นั่น...ว่าจะไม่อ่อยแต่มันอดไม่ได้
“จริงๆ ก็ได้อยู่แหละ...แต่เมษ์อาจจะครางเสียงดังจนคุณอรอุมาได้ยินเข้า พี่น่ะไม่อายแต่เราอายหรือเปล่า” เมธากรเลิ่กคิ้วถามกลับอย่างคนเจ้าเล่ห์ อยากรู้เหมือนกันว่ายัยเด็กขี้ยั่วจะยังกล้าอยู่ไหม
เพราะถ้าเธอกล้า มีหรือที่เขาจะปฏิเสธ!
“งั้นไว้ครั้งหน้าก็ได้ค่ะ ตอนนี้เมษ์หิวแล้ว” ขวัญเมษาเลือกที่จะผละออกจากชายหนุ่ม ตัดสินใจเดินออกจากห้องไปก่อน และเป็นอย่างที่เขาว่าเอาไว้จริงๆ
อรอุมายืนรออยู่ด้านหน้าสบตาเธอและอาจารย์แพทย์ที่เดินตามหลังมาด้วยความสงสัยใคร่รู้…
หลังจากออกมาทานมื้อกลางวันด้วยกันหมอใหญ่ก็ไม่เข้าโรงพยาบาลอีกเลย เขาพาขวัญเมษาไปตระเตรียมความพร้อมด้วยการซื้อเครื่องแต่งกายสุภาพสำหรับนักเทคนิคการแพทย์ ทั้งสองคนพูดคุยแลกเปลี่ยนความรู้ในแง่การทำงานมากมายจนขวัญเมษาได้เห็นชายหนุ่มในอีกมุมหนึ่ง
มุมที่เขาเป็นคุณหมอที่มีความสามารถสมกับที่เป็นอาจารย์แพทย์ทางด้านศัลยกรรมประสาทและสมอง
แต่พอมาคิดถึงตรงนี้ หากมองในความเป็นจริงเมธากรมีทุกอย่างทั้งรูปร่างหน้าตา ฐานะ และองค์ความรู้ เรียกได้ว่าเขาเพอร์เฟคทุกด้านจนไม่น่าหลุดมาถึงเธอได้ เขาควรจะมีคู่ครอง มีภรรยาที่เหมาะสม และมีลูกน้อยที่น่ารักสักคนหรือสองคน ส่วนเด็กจบใหม่อย่างเธอยังคงห่างชั้นกับอีกฝ่ายอยู่มาก
จริงอยู่ว่าตอนนี้เขากำลังเห่อเธอ นั่นเพราะทั้งเธอและเขาเข้ากันเรื่องเซ็กซ์ได้ดี...แต่มันก็แค่เซ็กซ์ วันหนึ่งเขาก็อาจจะเบื่อและทิ้งเธอไป เมื่อถึงวันนั้นเธอคงไม่อาจทนเห็นหน้าเขาในที่ทำงานได้อีก“เมษ์ เมษ์! เป็นอะไรหรือเปล่าพี่เห็นเราเหม่ออยู่นานแล้ว” เมธากรเรียกหญิงสาวด้วยความเป็นห่วง ตอนนี้เขากำลังพาเธอมาดินเนอร์ที่ชั้นบนสุดของโรงแรมหรู แต่ดูเหมือนว่าคนที่เพิ่งได้งานในวันเกิดตัวเองจะไม่แฮปปี้เท่าที่ควร“ขอโทษค่ะ เมษ์คิดอะไรเพลินไปหน่อย” ขวัญเมษาฝืนยิ้มออกไป และเพียงแค่เขายิ้มกลับมาหัวใจเธอก็เต้นแรงอย่างกับคนกำลังจะหัวใจวายเธอหลงรักเขา รักทั้งที่ต่อให้เขาไม่ใช่อาจารย์นายแพทย์เมธากร เธอก็จะยังรักเขาอยู่ดี และยิ่งรักมากขึ้นทุกทีที่ได้อยู่ด้วยกัน“พี่เมธคะ”“ครับ?” หนุ่มใหญ่เงยหน้าสบตาขวัญเมษาด้วยความสงสัย“เมษ์มีเรื่องจะถามค่ะ พี่เมธต้องตอบเมษ์ตรงๆ ไม่เอารักษาน้ำใจอะไรทั้งนั้นนะ”“เมย์ดูเครียดจัง มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า ฮึ” เขาถึงกับวางช้อนส้อมเพื่อตั้งใจฟังคนที่นั่งตรงข้ามอย่างให้เกียรติเธอ นี่คงเป็นครั้งแรกที่เขาเห็นผู้หญิงที่สดใสร่าเริงตลอดกำลังมองเขา และทำท่ากลืนไม่เข้าคายไม่
1 เมษายน วัน April Fool’s Day@ผับ Falling in Youกลิ่นอายอบายมุขนี่มันหอมคละคลุ้งเยียวยาหัวใจได้ดีจริงๆ!นั่นเป็นความคิดแรกของ ‘นายแพทย์เมธากร เขมาภิวัฒน์’ หรือที่หลายคนเรียกว่า ‘อาจารย์หมอเมธ’ ทันทีที่ก้าวเข้ามายังผับสุดหรูของเพื่อนสนิทอย่าง ‘ภาคย์’ ใครจะคิดละว่านายแพทย์อย่างเขาที่ควรจะเข้านอนตั้งแต่สองทุ่ม รับประทานอาหารสุขภาพ และตื่นมาออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอตามคำแนะนำที่บอกคนไข้ทุกราย แท้จริงแล้ว...วิธีผ่อนคลายที่ดีสุดๆ มันจะมีอะไรไปได้นอกเสียจาก ‘การร่ำสุรา’ร่างสูงโปร่งดูสง่าดุดันแต่งกายด้วยเสื้อเชิ้ตสีดำสนิท กางเกงยีนส์รัดรูปตัวโปรด ทรงผมเซ็ตเสยอย่างเป็นธรรมชาติ เดินตรงเข้าไปยังโต๊ะวีไอพีที่มีไอ้เจ้าของผับหน้าเข้มนั่งรออยู่ก่อนแล้ว มิวายข้างกายมันยังมีสาวสวยอีกสองคนนั่งขนาบข้าง ดูผ่านๆ ไม่ต่างจากแฮมเบอร์เกอร์ที่มีเนื้อชิ้นใหญ่แปะอยู่ตรงกลาง“หึ” นายแพทย์หนุ่มใหญ่ยกยิ้มมองเพื่อนด้วยสายตาเคยชิน“ไงไอ้หมอ! ลมอะไรหอบมึงมาหากูที่นี่คืนนี้วะ” ภาคย์ทักเพื่อนพลางหันไปหอมแก้มสาวๆ คนละฟอดอย่างเท่าเทียมกัน“กูหิวเหล้า” เขาตอบนิ่งๆ หย่อนกายนั่งลงที่โซฟาตัวข้างกันกับภาคย์ เหล่มองสาว
“สวัสดีค่าาา วันนี้วันที่ 1 เมษายน เป็นวัน April Fool’s Day และในวันแบบนี้จะพบกับวงดนตรีไหนไม่ได้นอกจากพวกเรา วง April Fool’s Dayพวกเราจะมามอบความสุขสนุกสนานให้กับทุกคนในค่ำคืนนี้ ใครเป็นคอเพลงร็อคในตำนานลุกขึ้นเต้นแล้วก็ช่วยกันร้องได้นะค้าาา”เสียงหวานปลายแหบอย่างมีเสน่ห์ของนักร้องนำเรียกให้คุณหมอหนุ่มใหญ่หันไปมองหน้าเธอ เพราะฟังแค่เสียงพูดเขาก็รับรู้ได้แล้วว่าเธอคนนี้ต้องร้องเพลงออกมาได้อย่างไม่ธรรมดาเป็นแน่ และเมื่อได้เห็นหน้าเธอเขาก็ไม่ผิดหวังจริงๆ ริมฝีปากหยักกระตุกยิ้มอย่างถูกใจนักร้องสาวแต่งกายด้วยเสื้อสายเดี่ยว กระโปรงยีนส์สั้นทับด้วยแจ็คเก็ตหนัง ผมยาวสวยถูกย้อมเป็นสีชมพูมัดรวบเป็นหางม้า เผยให้เห็นใบหูที่ถูกเจาะประดับด้วยต่างหูสีเงินเป็นแนวยาว ในมือของเธอถือไมโครโฟนสีชมพูช็อกกิ้งพิงค์สะท้อนแสงมาแต่ไกลแต่ที่สะดุดตาแพทย์หนุ่มที่สุดเห็นทีจะเป็นสไตล์การแต่งหน้าของเธอ สาวน้อยบนเวทีกรีดตาสีดำเข้ม และทาปากสีม่วงจี๊ดจ๊าด เรียกได้ว่ามีเสน่ห์และอินดี้สมกับงานที่เธอทำอยู่ และทันทีที่เจ้าตัวร้องเพลง เมธากรก็ไม่ผิดหวังจริงๆ เพราะเสียงเธอดีถึงขั้นเป็นนักร้องออกอัลบั้มได้เลย!ร่างบางโยก
เมธากรขับไล่ความ ‘หน้าบาง’ ออกไป ปกติแล้วเขาก็ไม่ใช่พวกชอบแคร์คำพูดหรือความคิดใครเท่าไหร่นัก แต่คำพูดของแม่นักร้องสาวหัวชมพูคนนั้น มันทำให้นายแพทย์อย่างเขารู้สึกราวกับโดนหยามเกียรติอย่างบอกไม่ถูกทำไมวะ…สี่สิบยังแซ่บไม่ได้หรือไง!รอยยิ้มกระตุกขึ้นบนใบหน้าของหนุ่มใหญ่ที่เพิ่งโดนเรียกว่า ‘ลุง’ เมธากรจะทำให้ยัยนักร้องปากแจ๋วคนนี้ได้เห็นว่าลุงอย่างเขานี่แหละ ที่ไม่ธรรมดาจนเธอต้องขอถอนคำพูดให้ได้“ไอ้เมธ มึงจะไปไหนวะ” เจ้าของผับมองเพื่อนที่เวลานี้เดินมุ่งหน้าไปยังเวทีที่นักร้องสาวกำลังโยกย้ายส่ายสะโพกอย่างสนุกสนาน สายตาของเมธากรจับจ้องไปยังแม่สาวร่างบางแน่นิ่ง หากแต่มันไม่ใช่ดวงตาที่เต็มไปด้วยความหลงใหล แววตาของเขาเต็มไปด้วยความท้าทายต่างหากเห็นทีคืนนี้คงมีอะไรสนุกๆ ให้ได้เห็นอีกแล้วทันทีที่มาถึงด้านหน้าเวที เมธากรก็สบตากับขวัญเมษาที่กำลังมองมาด้วยสายตาตั้งคำถาม เขายิ้มมุมปากก่อนจะยื่นมือไปยังไมโครโฟนสีช้อกกี้พิงค์ที่เจ้าตัวถืออยู่ พลางยักคิ้วให้เธออย่างสื่อความนัยไปว่า…ไมโครโฟนสีสวยอันนั้นขอพี่เถอะ“นี่ลุงมันจนถึงขั้นอยากขอร้องเองเลยเหรอ”บอกตามตรงว่านักร้องสาวออกจะถูกใจกับหนุ่มใ
“อืม เคยเป็นนักร้องให้กับวงที่มหาลัยมาก่อน” คนโดนเรียกว่า ‘ลุง’ ตอบเธอเสียงสะบัด ทั้งที่เขาก็แสดงออกให้เห็นแล้วว่าตัวเองยังหนุ่มยังแน่นแล้วก็แรงดีไม่ต่างจากวัยรุ่นอย่างเธอแค่ไหน แต่มิวายยังเรียกเขาว่าลุงอยู่ได้ ฟังแล้วมันแสลงหูชะมัด!“ว้าว โคตรเท่เลยค่ะ ดูสิ มีแต่สาวๆ มองลุง” ไม่เว้นแม้แต่เธอ ที่ไม่สามารถละสายตาจากลุงคนนี้ได้เลยเพียงสักเสี้ยววินาที“นี่ ขอถามอะไรหน่อยสิ” เอาวะ…ถ้าอยากดื่มกันยาวๆ ก็ต้องปรับความคิดกันใหม่หน่อย“คะ?” คนตัวเล็กเอียงคอมองเขาด้วยความสงสัย“ผมดูแก่ขนาดนั้นเลยหรือไง ดูให้เต็มตา หล่อเข้ม กล้ามแน่น แรงดีไม่มีตกขนาดนี้ยังจะเรียกว่าลุงอีกเหรอ? เผลอๆ ไอ้หนุ่มน้อยคนอื่นมันยังไม่แซ่บเท่าผมเลยด้วยซ้ำ” เมธากรพูดออกมาอย่างหัวเสีย แต่แทนที่หญิงสาวจะสำนึกผิดรีบขอโทษ เธอกลับมองมาด้วยตาโตๆ คู่นั้น แถมยังกลั้นยิ้มราวกับว่าเรื่องที่พูดเมื่อกี้มันตลกสิ้นดีตลกตรงไหนวะ! เรื่องอายุอานามและความแก่มันไม่ใช่เรื่องพูดเล่นเลยสักนิดนะยัยเด็กบ้า“ตลก?” เขาปั้นเสียงเข้มถามกลับด้วยความดุดันไม่ต่างจากตอนดุนักศึกษาแพทย์ จนเธอต้องหุบยิ้มในทันที“โอเคๆ ขอโทษค่ะ หนูชื่อขวัญเมษานะคะ จะ
ทั้งสองนั่งดื่มนั่งดริ้งค์พร้อมกับพูดคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้กันอย่างสนุกสนาน แม้ไม่รู้ว่าเรื่องไหนเชื่อได้บ้างก็เถอะ!การพบเจอกันในวันแห่งการโกหกแบบนี้มันก็มีทั้งข้อดีและข้อเสีย แต่สำหรับเมธากรที่ชีวิตพบเจอแต่อะไรน่าเบื่อ ซ้ำซากจำเจทุกวี่วัน บอกตามตรงว่าการได้พบกับแม่นักร้องสาวแสนสวยคนนี้กลายเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นสำหรับเขาอย่างมากเลยทีเดียว!โดยเฉพาะรอยยิ้มที่แสนสดใส น้ำเสียงทรงเสน่ห์ชวนเคลิบเคลิ้มที่คอยเล่าเรื่องราวของตัวเองให้เขาฟังตกลงเด็กบ้านี่ตั้งใจจะอ่อยโคแก่อย่างเขาหรือไงกันนะ! นั่น…ดูสายตาหวานเยิ้มที่กำลังจ้องมองเขาอย่างหลงใหลในตอนนี้สิ“ที่จริงพี่หมอกน่าจะมาที่นี่บ่อยๆ นะคะ” ขวัญเมษาว่าพลางยกแก้วเหล้าแก้วที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้กระดกเข้าปาก“ทำไม เราจะได้มีเพื่อนดื่มงั้นเหรอ”“ใช่ค่ะ” หญิงสาวตอบไปตามความจริง“ต่อให้ไม่มีพี่ คนอย่างเมษ์ก็น่าจะมีคนเสนอตัวดื่มเป็นเพื่อนเยอะแยะไม่ใช่หรือไง นักร้องสาวมากเสน่ห์อะไรทำนองนั้น” เมธากรยักไหล่ ที่เขารู้ก็เพราะตอนที่เธออยู่บนเวที สายตาหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ต่างมองแม่นักร้องสาวราวจะกลืนกินก็ไม่ปาน ไม่เว้นแม้แต่ตัวเขาเองที่เจอเธอครั้งแรก
“สวยขนาดนั้น?” เออ เธอสวยขนาดนั้นเลยแหละ…แม้จะรู้อยู่เต็มอก แต่ทว่าคนเจ้าเล่ห์อย่างเขาก็อดแซวขวัญเมษาไม่ได้“เห้อ ไม่ช่วยก็ไม่ช่วย ไม่ง้อแล้ว…อ๊ะ!”ไม่ทันที่เธอจะได้เขยิบตัวออกห่างจากคนใจร้าย ลำแขนแกร่งข้างหนึ่งของเขาก็เข้ามาโอบกอดเธอไปแนบชิดกับกายแกร่งโดยที่คนตัวเล็กไม่ทันตั้งตัว“พี่หมอก” เรียวแขนข้างหนึ่งของเธอปะทะเข้ากับหน้าอกแน่นหนั่น เลยพลอยทำให้หัวใจของสาวน้อยที่ไม่เคยได้ใกล้ชิดชายใดอย่างขวัญเมษาเต้นรัวแรงจนกลัวว่าอีกฝ่ายจะได้ยินมันความตื่นเต้น วาบหวิวตามอารมณ์ทางเพศมันเป็นแบบนี้เองสินะ!“ใครบอกว่าพี่ไม่ช่วย...ถ้าจะเป็นเด็กพี่ก็ต้องนั่งใกล้พี่แบบนี้ เราโอเคไหม?” ทำไมคนอย่างเขาจะดูไม่ออกละว่าแม่สาวน้อยคนนี้ตื่นเต้นแค่ไหน เพราะไม่ใช่แค่เธอที่ตื่นเต้นแต่นายแพทย์ที่ผ่านประสบการณ์มากมายอย่างเขาก็ตื่นเต้นไม่แพ้กันก็ไอ้ร่างกายนุ่มนิ่มของเธอมันมีกลิ่นหอมเย้ายวนดีเหลือเกิน ปกติเมธากรไม่ใช่เด็กหนุ่มที่จะมาเล่นสนุกกับเรื่องพรรค์นี้ ทว่า...คืนนี้เขาขอแหกกฎตัวเองหน่อยแล้วกัน เพราะแม่กระต่ายน้อยในอ้อมกอดนั้นยั่วเก่งดีเหลือเกิน“โอเคค่ะ ขอแค่พี่หมอกช่วยเล่นให้สมบทบาทก็พอ” เอาวะ...มาถึงขนาดน
“พี่หมอกเล่นสมบทบาทเหมือนกันนะคะ” น้ำเสียงขวัญเมษาเบาราวกับเสียงกระซิบที่ฟังดูเซ็กซี่และยั่วยวนที่สุดเท่าที่เจ้าของเสียงเคยรู้สึกเธอไม่ได้ตั้งใจอ่อย…และก็ไม่ได้มีนิสัยขี้อ่อย หากแต่อารมณ์บางอย่างที่เกิดขึ้นมันเป็นตัวชักนำให้เธอชื่นชอบสัมผัสเขาเสียจนไม่อาจปิดบังได้“แล้วชอบไหม” อารมณ์ของแพทย์หนุ่มใหญ่พุ่งกระฉูดเพียงแค่ได้สบตากับคนตัวเล็กที่มองเขาด้วยสายตาฉ่ำเยิ้มราวกับเจ้าตัวกำลังส่งสัญญาณให้กัน ไม่พอแค่นั้น มือเล็กที่เคยลูบไล้แผ่นอกก็เริ่มซุกซนหนักข้อขึ้นด้วยการเปลี่ยนเป้าหมายมาลูบที่หน้าขาแกร่งของเขาแทนกลายเป็นว่าเวลานี้ทั้งเขาและเธอกำลังลูบไล้ล้วงกันอย่างไม่มีใครห้ามใครและไอ้ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีที่ก่อนหน้านี้เคยมีอยู่สูงทะลุเพดานก็ได้พังทลายกลายเป็นต่ำเตี้ยเรี่ยดิน เมธากรไม่อยากสนใจอะไรอีกแล้วนอกจากสาวสวยตรงหน้าไม่สนว่าเธอคือคนแปลกหน้า ไม่สนว่ากำลังเล่นละคร เขาสนแต่อารมณ์หื่นกระหายที่กำลังถูกปลุกเร้าด้วยสายตาและสัมผัสจากคนข้างๆ เท่านั้น“ชอบค่ะ เมษ์ชอบ…มาก”สิ้นคำตอบของเธอ มือหนาก็คืบคลานเข้าไปภายในกระโปรงสั้นจิ๋ว สัมผัสกับเนื้อผ้าบางเบาที่เป็นเกราะป้องกันจุดอ่อนไหวที่
จริงอยู่ว่าตอนนี้เขากำลังเห่อเธอ นั่นเพราะทั้งเธอและเขาเข้ากันเรื่องเซ็กซ์ได้ดี...แต่มันก็แค่เซ็กซ์ วันหนึ่งเขาก็อาจจะเบื่อและทิ้งเธอไป เมื่อถึงวันนั้นเธอคงไม่อาจทนเห็นหน้าเขาในที่ทำงานได้อีก“เมษ์ เมษ์! เป็นอะไรหรือเปล่าพี่เห็นเราเหม่ออยู่นานแล้ว” เมธากรเรียกหญิงสาวด้วยความเป็นห่วง ตอนนี้เขากำลังพาเธอมาดินเนอร์ที่ชั้นบนสุดของโรงแรมหรู แต่ดูเหมือนว่าคนที่เพิ่งได้งานในวันเกิดตัวเองจะไม่แฮปปี้เท่าที่ควร“ขอโทษค่ะ เมษ์คิดอะไรเพลินไปหน่อย” ขวัญเมษาฝืนยิ้มออกไป และเพียงแค่เขายิ้มกลับมาหัวใจเธอก็เต้นแรงอย่างกับคนกำลังจะหัวใจวายเธอหลงรักเขา รักทั้งที่ต่อให้เขาไม่ใช่อาจารย์นายแพทย์เมธากร เธอก็จะยังรักเขาอยู่ดี และยิ่งรักมากขึ้นทุกทีที่ได้อยู่ด้วยกัน“พี่เมธคะ”“ครับ?” หนุ่มใหญ่เงยหน้าสบตาขวัญเมษาด้วยความสงสัย“เมษ์มีเรื่องจะถามค่ะ พี่เมธต้องตอบเมษ์ตรงๆ ไม่เอารักษาน้ำใจอะไรทั้งนั้นนะ”“เมย์ดูเครียดจัง มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า ฮึ” เขาถึงกับวางช้อนส้อมเพื่อตั้งใจฟังคนที่นั่งตรงข้ามอย่างให้เกียรติเธอ นี่คงเป็นครั้งแรกที่เขาเห็นผู้หญิงที่สดใสร่าเริงตลอดกำลังมองเขา และทำท่ากลืนไม่เข้าคายไม่
พออรอุมาออกจากห้องไปเท่านั้นแหละ...ขวัญเมษามองคนตรงหน้ากะพริบตาปริบๆขณะที่เมธากรเองยังคงอึ้งไม่ต่างกัน…ต่างฝ่ายต่างอึ้งกันไปหลายวินาที“อาจารย์นายแพทย์เมธากร...เอ่อ!” ทั้งสองคนมองหน้ากันก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างห้ามตัวเองไม่อยู่ แทนที่จะโกรธเคืองกลับขำลั่น เพราะสำหรับขวัญเมษาแล้วเธอไม่ใช่คนเก็บเรื่องเล็กมาคิดให้เป็นเรื่องใหญ่ แถมเรื่องที่เขาไม่ได้บอกก็ดันไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไร แค่เซอร์ไพรส์มากก็เท่านั้นได้นอนกอด นอนกก กับคุณหมอใหญ่มาตั้งหลายคืนน่าดีใจจะตายไป! นักเทคนิคการแพทย์คนใหม่รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นวีไอพีของโรงพยาบาลนี้ ไม่นึกไม่ฝันว่ามันเกิดขึ้นแล้ว“เปลี่ยนสีผมมาใหม่น่ารักดีนะ เมย์ห้ามโกรธพี่นะ คืนนั้นเราเจอกันวัน Aprill Fool’s Day นี่นา พี่ก็เลย...”“พี่หมอกไม่ได้เป็นเจ้าของผับอย่างที่บอกเมษ์แต่แรกใช่ไหมคะ?” หญิงสาวมองคุณหมอใหญ่อย่างจับผิด ก่อนร่างสูงจะลุกจากเก้าอี้เดินมาหาเธอด้วยสีหน้าสำนึกผิดมองดูเหมือนหมาตัวโตที่กำลังง้อเพศเมียอะไรแบบนั้น“ครับ แล้วพี่ก็ไม่ได้ชื่อหมอกด้วย เอาล่ะ...” ว่าพลางดึงร่างเล็กเข้ามากอดใกล้ๆ ออดอ้อนเธอเต็มที่เพราะไม่ว่าอย่างไร
“อันที่จริงจะได้งานหรือไม่ได้งาน อย่างอื่นที่พี่หมอกว่ายังไงเมษ์ก็น่าจะได้กินอยู่ดีไม่ใช่เหรอคะ”ศีลเสมอกันสุดๆ! หมอใหญ่ยิ้มเจ้าเล่ห์มองคนรักที่เจ้าเล่ห์ไม่แพ้เขาเลย เธอไม่ได้อ่อยแบบสาวกร้านโลกแต่เธอใช้สายตาออดอ้อนน่ารักแทนการยั่วเย้าที่ผู้หญิงคนอื่นทำ เพราะแบบนี้เองสินะเขาถึงหลงขวัญเมษาจนโงหัวไม่ขึ้น“รู้ดีจังนะเรา”“อ๊ะๆ ไหนบอกว่าคืนนี้ให้เมษ์พักเอาแรงไงคะ” ขวัญเมษาเบี่ยงหน้าหนีจูบเร่าร้อนจากเขา“แค่จูบไม่ได้เหรอครับ” ครั้งแรกที่เมธากรตกอยู่ในฐานะไม่ต่างจากลูกไก่ในกำมือผู้หญิง ยอมรับว่าเวลานี้เขาไม่อยากห่างเธอเลย อยากจะกอด อยากจะจูบ และอยากทำให้ขวัญเมษาเป็นของเขาครั้งแล้วครั้งเล่า“แล้วมันเคยจบที่จูบไหมล่ะคะ” คนตัวเล็กเอียงคอมองหน้าสุดหล่อของเธออย่างรู้ทัน เพราะมันไม่เคยมีสักครั้งที่เขาจะขอแค่จูบ พอจูบมามือไม้ก็เริ่มทำงานและเมื่อนั้นแหละ...ไม่ใช่แค่เขาที่หยุดตัวเองไม่ได้ เธอเองก็ไม่อยากให้เขาหยุดเหมือนกัน“โอเคๆ ไว้ทบต้นทบดอกทีเดียว ถ้าอย่างนั้นคืนนี้ฝันดีนะครับ พรุ่งนี้พี่ขอให้มันเป็นวันของเมษ์นะพี่เชื่อว่าเมษ์ทำได้ หัวหน้าคนไหนไม่รับเมษ์เข้าทำงานก็โง่เต็มทีแล้ว”“ฮ่า พรุ
หลังจากใช้เวลาอยู่ด้วยกันบนเกาะเสม็ด แล้วก็เสร็จทุกวัน แถมไม่ใช่วันละครั้งสองครั้ง แต่เป็นวันละหลายครั้ง สามครั้งบ้าง ห้าครั้งบ้าง บอกตามตรงว่าผู้ชายคนนี้แก่แต่โคตรเด็ด โคตรแซ่บ จนขวัญเมษาระบมไปทั้งตัวโดยเฉพาะที่ตรงนั้น...ก็เขาเล่นกระแทกใส่กันไม่ออมแรง แต่พอจะห้ามก็ไม่กล้าเพราะลึกๆ เธอเองก็ชอบอยู่เหมือนกันถ้ารู้ว่าหนุ่มใหญ่อายุ 40+ จะลีลาจัดจ้านขนาดนี้ คืนนั้นเธอคงไม่ถอดใจง่ายๆ แล้วคงได้ฟาดกันก่อนจะไปเจอที่เกาะเสม็ดไปแล้วตอนนี้เธอกับชายหนุ่มกลับสู่โลกแห่งความเป็นจริง ตั้งแต่ขึ้นฝั่งมาเขาก็อาสาขับรถไปส่งเธอที่หอพัก ไม่มีท่าทีรังเกียจหรือทำอะไรที่เหมือนพวกผู้ชายได้แล้วทิ้งเลยแม้แต่นิดเดียว จนตอนนี้หญิงสาวอดคิดไปไกลไม่ได้ว่าบางทีความสัมพันธ์ของเธอกับหนุ่มใหญ่คนนี้อาจจะไปได้ไกลจนถึงขั้นแต่งงานกันถ้าจะโทษก็ต้องโทษดอกไม้เจ้าสาวที่รับได้มานั่นแหละ ที่ทำให้เธอมโนคาดหวังไปไกล“เมษ์”“คะ?” ขวัญเมษาหันไปมองหน้าชายหนุ่มด้วยท่าทีตกใจ“เหม่ออะไร ฮึ พี่เรียกตั้งหลายรอบ” เมธากรมองสาวน้อยตรงหน้าที่ไม่ว่าเธอจะทำอะไรเขาก็มองว่าน่ารักไปเสียหมด การได้อยู่ด้วยกันบนเกาะเสม็ดหลายๆ คืน มันทำให้เขารู
“เมษ์แน่ใจนะครับว่าอยากให้พี่ อา…” ดูท่าเธอจะแน่เสียยิ่งกว่าแน่เพราะช่วงล่างของเธอแอ่นขึ้นลงยั่วยวนเขาจนปวดร้าวไปหมด“เอาเข้ามานะคะพี่หมอก เมษ์อยากได้” เธอตัดสินใจดีแล้ว และอยากให้เขาเป็นคนแรกของเธอ“พี่สัญญาว่าจะทำให้เมษ์รู้สึกดีที่สุด” เสียงเล็กๆ ที่ร้องขอทำให้ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของหนุ่มใหญ่หมดลง เขาดันความเป็นชายเข้าไปด้านในโพรงเล็กแคบอย่างเชื่องช้า แม้มันจะพอมีน้ำหวานช่วยชโลมไม่ให้แก่นกายครูดสีกับเนื้อนุ่มอย่างแนบแน่น แต่ถึงอย่างนั้นความคับแน่นจากการไม่เคยถูกใครรุกล้ำมาก่อนก็ยังทำให้เมธากรเสียวปานขาดใจเช่นเดียวกับขวัญเมษาที่รู้สึกอึดอัด และเจ็บที่กึ่งกลางกายของตัวเอง แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่คิดอยากผลักไสคนตัวโต ซ้ำยังช่วยให้เขารุกรานเธอง่ายขึ้นด้วยการอ้าขาเปิดทางให้กว้างขึ้นเรื่อยๆ จนท่อนเอ็นเข้ามาได้ครึ่งลำท่ามกลางความสาดเสียวของทั้งสองคน“อา…แน่นมากเมษ์ แน่นจนพี่จะขาดใจแล้ว” เมธากรระบายลมหายใจออกมาเมื่อช่องทางรักเธอบีบรัดเขาได้อย่างพอดี ราวกับว่าเธอเกิดมาเพื่อเป็นของเขา“พี่หมอกขา เมษ์เสียว มันแน่นไปหมด” ไม่ใช่แค่เขาที่อึดอัดเธอเองก็รู้สึกไม่ต่างกัน จนอยากให้เขาดันแท่งอุ
ขวัญเมษากระตุกไหววูบไปทั้งตัวเมื่อได้รู้จักกับความสุขสมเป็นครั้งแรก เธอไม่แปลกใจเลยว่าทำไมใครต่อใครถึงชื่นชอบรสชาติของการร่วมรักนัก…ไม่สิ นี่แค่ปากกับลิ้นของเขาก็ทำให้เธอสุขจนแทบคลั่ง หญิงสาวไม่อยากจะคิดว่าหากมันเป็นอย่างอื่นที่เข้าไปในกายเธอจริงๆ จะสร้างความสุขให้เธอได้มากเพียงใด“พี่หมอก พี่หมอกคะ พอได้แล้ว อื้อออ”ทั้งที่จัดการเธอจนเสร็จสมได้แล้วแต่ความต้องการของเมธากรก็ยังไม่หมด เขายังอยากดูด อยากเลีย แล้วก็อยากกลืนกินน้ำรักของเธออย่างคนไม่รู้จักพอ เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาจับสะโพกผายตรึงไว้นิ่งๆ ก่อนที่เขาจะจัดการทำความสะอาดส่วนนั้นของเธอไม่ให้เหลือน้ำรักแม้แต่หยดเดียวทว่า…ยิ่งเลียมันก็ยิ่งชุ่มฉ่ำ โพรงเนื้อหวานกลั่นเอาหยาดน้ำสีใสออกมาอย่างล้นหลามอีกครั้งจนเขากระตุกยิ้มได้ใจแม่นักร้องสาวรู้สึกได้ไวจนเขาพอใจจริงๆ“พูดเหมือนเมษ์ไม่ชอบ เมื่อกี้ยังเสร็จใส่ปากพี่อยู่เลย” เขาว่าพลางดูดที่ติ่งเกสรเบาๆ อย่างเย้าแหย่“พี่หมอกขาาา เมษ์ไม่ไหวแล้ว เมษ์ เมษ์อยากเสร็จกับตรงนั้นของพี่มากกว่า” ขวัญเมษาเอ่ยเสียงสั่นขอร้องชายหนุ่มที่ยังคงรุกรานเบื้องล่างเธออย่างหื่นกระหาย แต่ยิ่งขอเขาก็ยิ่งรัว
“อ๊ะ!” ขวัญเมษาร้องเสียงหลงเมื่อหนุ่มใหญ่ด้านบนก้มลงมาดูดดึงที่ต้นคอเธออย่างรุนแรง ก่อนจะไล้เลียราวกับต้องการจะปลอบประโลมกัน มือหนาที่คราแรกจับที่เอวเล็กได้เคลื่อนขยับไปทั่ว แรงบีบเคล้น เคล้าคลึงหนักสลับเบาทำให้ขวัญเมษาสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว แล้วก็ต้องผวาจับที่บ่าแน่นอีกครั้งเมื่อเขากำลังขยำก้อนเนื้ออวบนุ่มทั้งสองของเธออยู่ใหญ่เหมือนที่เคยจินตนาการเอาไว้จริงๆ!หัวใจแพทย์หนุ่มใหญ่กำลังจะกระเด็นออกจากอก เขาจูบไล้เลียทั่วเนินอกอวบด้วยความชอบใจ มือที่บีบเคล้นข้างหนึ่งปัดป่ายปลายถันที่มันแข็งขืนเป็นไตซุกซ่อนอยู่ใต้บราเซียร์สีดำ เขาไม่อยากเสียเวลาละเลียดกินเธออีกแล้ว มืออีกข้างเอื้อมไปปลดตะขอก่อนจะโยนมันลงข้างเตียงอย่างไม่ใยดีและเมื่อหน้าอกอิ่มปรากฏตรงหน้าเขา...เมธากรจึงนึกอยากจะชกหน้าตัวเองแรงๆ ที่คืนนั้นทำตัวเป็นคนดีศีลธรรมสูงส่งทั้งที่กำลังปล่อยเนื้อหวานๆ ที่โคตรน่ากินตรงหน้าให้หลุดมือไปดีเท่าไหร่ที่คืนนี้เธอย้อนกลับเข้ามาในชีวิตขวัญเมษาตัวเล็กก็จริง แต่เธอกลับมีหน้าอกที่ใหญ่เกินตัว จนฝ่ามือเขาโอบอุ้มได้ไม่หมด ปลายถันเธอมีสีชมพูเข้มขนาดน่ากลืนกินจนเขาต้องกลืนน้ำลายลงคอด้วยความยา
นี่ตกลงว่าเขาอยากเอาเธอแล้วใช่ไหมขวัญเมษาบอกไม่ถูกว่าตอนนี้เธอตื่นเต้นแค่ไหน มือหนากอบกุมมือเธอแน่นระหว่างทางเดินไปยังห้องพักแบบวีไอพีที่เจ้าตัวจองเอาไว้ หลังจากจูบเร่าร้อนและคำเชื้อเชิญแสนหวานนั้น แน่นอนว่าเธอไม่คิดปฏิเสธเพราะร่างกายส่วนลึกก็ปรารถนาบทรักอันเร่าร้อนจากหนุ่มใหญ่ตรงหน้าแล้วเหมือนกันเมื่อเธอพยักหน้าตกลง เขาก็ไม่รอช้ากึ่งลากกึ่งจูงเธอกลับห้อง ไม่พูดไม่จา วางมาดเป็นหนุ่มใหญ่ผู้แสนนิ่งขรึม ทว่ามีเพียงขวัญเมษาเท่านั้นที่รู้ว่าเขากำลังตกอยู่ในห้วงไฟตัณหาราคะไม่ต่างจากเธอแกร๊ก...“อื้อ!”ทันทีที่เข้ามาอยู่ด้านในห้อง เธอยังไม่ได้กวาดสายตาสำรวจสิ่งใด คนใจร้อนก็รั้งเธอเข้าไปจูบ สอดแทรกเรียวลิ้นเข้ามากวาดชิมความหวานของเธออย่างไม่ให้เธอได้พักหายใจ ทว่าขวัญเมษาก็จูบตอบกลับเขาอย่างโหยหาไม่แพ้กัน ประสบการณ์ที่ได้จากคนตรงหน้าทำให้เธอเรียนรู้ได้ว่าจูบแบบไหนที่จะทำให้คนมากประสบการณ์อ่อนระทวยใช้ลิ้นแบบนี้ ขยับปากแบบนี้ บดเบา ๆ ขบตรงนี้นิดนึง…แล้วก็ใช้สองมือลูบไล้แถวๆ หลังเอวแกร่ง“อืม...”ไม่เบาเลยจริงๆ!เมธากรครางกระหึ่มพึงพอใจ เมื่อลิ้นเล็กของเธออยากลองดีด้วยการไล่ต้อนเขาคืน
หมับ! เมธากรไม่ตอบหากแต่เขากลับคว้าเอาไมโครโฟนจากมือนักร้องสาวมาไว้ที่ตัวเอง ก่อนจะเป็นฝ่ายร้องเพลงแทนเธอจนคนทั้งงานมองมาเป็นสายตาเดียวกัน ไม่เว้นแม้แต่ขวัญเมษาที่เธอรู้ดีอยู่แล้วว่าเขาร้องเพลงได้ แถมยังทำได้ดีไม่แพ้นักร้องอาชีพสายตาเธอมองเขาอย่างชื่นชม เช่นเดียวกับเขาที่มองเธออย่างชื่นชมไม่แพ้กันเลยคุณหมอหนุ่มใหญ่ร้องเพลงจนจบ ก่อนจะกล่าวอวยพรบ่าวสาวพอเป็นพิธี“ยินดีกับเจ้าบ่าวเจ้าสาวด้วยนะครับ ดีใจที่วันนี้ทั้งคู่หาคนที่ใช่เจอ แล้วก็เอาใจช่วยให้ผมเจอเจ้าสาวของตัวเองด้วยนะครับ” พูดจบเมธากรก็หันไปคืนไมโครโฟนให้กับพิธีกรของงาน ประโยคเมื่อครู่นี้เรียกเสียงกรี๊ดจากสาวน้อยใหญ่มากมายเพราะมันเป็นเหมือนการประกาศกร้าวออกมาครั้งแรกว่าเขายังโสดและไม่คิดปิดกั้นตัวเอง!ที่ผ่านมาคนบ้างานอย่างอาจารย์นายแพทย์เมธากรไม่เคยวางตัวเป็นหนุ่มเจ้าสำราญหรือเข้าถึงง่ายขนาดนี้มาก่อน ทว่าคืนนี้ใครบางคนทำให้เขาเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ และไอ้ประโยคสุดแสนจะขี้อ่อยเมื่อครู่นี้ก็พูดเพื่อต้องการจะบอกเธอเช่นกันเมธากรกำลังสนใจขวัญเมษา! นั่นคือความจริงที่คนอายุเข้าหลักสี่อย่างเขาไม่อยากโกหกตัวเองอีกแล้ว“กรี