EP. 6 : นายหญิง

ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศกระทบผิวเนียนที่โผล่พ้นผ้าห่มผืนหนา ทำให้หญิงสาวต้องซุกตัวหาความอบอุ่นจากแผงอกแกร่งของสามีหมาดๆ นั่นทำให้มาเฟียหนุ่มลืมตาตื่นเพราะสัมผัสของเธอ

ดวงตาคมกริบจ้องมองหญิงสาวยามหลับไหลรอยยิ้มมุมปากปรากฎขึ้นที่ใบหน้าคมคาย หญิงสาวคงเหนื่อยล้าจากกิจกรรมบนเตียงเมื่อคืน ร่างกายขาวเนียนดังน้ำนมมีร่องรอยแห่งความรักที่เขาเป็นคนทำเอง

"ตัวเล็ก วันนี้เรามีนัดไปลองชุดแต่งงานกันนะครับ" เสียงปลุกนุ่มทุ้มกระซิบแผ่วเบา หญิงสาวค่อยๆ ลืมตาตื่น กระพริบตาสองสามทีเพื่อปรับโฟกัสการมองเห็น พลันสายตากลับจ้องมองแผงอกแกร่งของมาเฟียหนุ่มด้วยความหลงไหล

ใบหน้าสวยงามเกิดสีแดงระเรืิอด้วยความเขินอาย ร่างกายร้อนผ่าววูบวาบเมื่อนึกถึงกิจกรรมบนเตียงเมื่อคืน มือเล็กสัมผัสแผงอกของมาเฟียหนุ่มแผ่วเบา ก่อนตั้งสติได้ ยัยหมี่!!! แกกำลังเคลิบเคลิ้มไปกับผู้ชายตรงหน้านะยะ

"ลงจากเตียงไหวไหม" มาเฟียหนุ่มถามด้วยน้ำเสียงกระเซ้าเย้าแหย่ ก่อนก้มลงจูบหนักๆ ที่ปากเรียวบางรัวๆ ดังคนที่ห่างกันไปไกล "แดดดี้ อย่าแกล้งหมี่ซิคะ" สองมือเล็กยกขึ้นประคองพวงแก้มด้วยความเขินอาย

เมื่อทั้งสองแต่งตัวเสร็จมาเฟียหนุ่มเดินประคองหญิงสาวลงจากบันไดวนชั้นสอง หญิงสาวผงะเพียงเล็กน้อยเมื่อเห็นชายชุดดำนับสิบยืนเรียงรายอยู่เต็มพื้นที่ "เออ แดดดี้คะ" มาเฟียหนุ่มยิ้มให้หญิงสาวอย่างอ่อนโยนก่อนตีสีหน้าเข้มเดินลงบรรได

"อรุณสวัสดิ์ครับนาย / อรุณสวัสดิ์ครับนายหญิง" บอดี้การ์ดนับสิบเอ่ยทักทายผู้เป็นนายและนายหญิงหมาดๆ ของตน

"นายหญิง หมายถึงหมี่หรือเปล่าคะ แดดดี้" ถึงจะรู้อยู่แก่ใจว่าหมายถึงตัวเองแต่เธอต้องการแค่เพียงถามย้ำเท่านั้น "ตัวเล็กคนเดียวเท่านั้น ที่เป็นนายหญิงของที่นี่"

"นายหญิงคะ ป้าชื่อป้าอุ่น เป็นหัวหน้าแม่บ้านที่นี่นายหญิงต้องการอะไรเรียกใช้ป้าได้เลยนะคะ"

"ขอบคุณค่ะ"

เหล่าบรรดาคนรับใช้และบอดี้การ์ดรู้สึกชื่นชอบ และชื่นชมนายหญิงของตัวเองเป็นอย่างมากเธอทั้งดูดีมีสง่า และยังดูใจดีอีกด้วย

"นี่มันอะไรกันคะแดดดี้ ทำไมถึงมีคนมากมายขนาดนี้?"

"พวกมันมาต้อนรับนายหญิงคนเดียวของบ้าน ตัวเล็กไม่ต้องกังวนนะ พวกนี้จะปฎิบัติกับตัวเล็ก เหมือนที่ทำกับแด๊ด"

"ทุกคนฟัง ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปบะหมี่จะย้ายมาอยู่ที่นี่กับกู กูคิดว่าพวกมึงคงรู้ว่าต้องปฎิบัติกับเธอยังไง" มอน์แกนประกาศกึกก้องทั่วทั้งเพนท์เฮาส์ ให้ทุกคนได้รับรู้ว่าที่นี่มีนายคนใหม่เพิ่มเข้ามา

"อาทิตย์หน้ากูกับนายหญิงของพวงมึงจะแต่งงานกัน ขอให้พวกมึงเตรียมตัว และเตรียมความพร้อมไว้ให้ดี กูไม่ชอบความผิดพลาด หากมันเกิดขึ้น พวกมึงคงรู้ว่ากูจะจัดการยังไง" เป็นคำสั่งงานที่หน้าเกรงขามมากคะแดดดี้

"ตัวเล็ก จะทานข้าวที่นี่ หรือจะไปทานข้างนอกครับ" มาเฟียหนุ่มถามภรรยาหมาดๆ ด้วยความห่วงใย

"ทานที่ไหนก็ได้คะ หมี่ทานได้หมดเลย"

"งั้นขึ้นไปทานผัวอีกทีไหมคะ เหมือนมีคนยังไม่อิ่ม" มาเฟียหนุ่มเย้าแหย่คนรัก ภาพที่น่ารักทำให้ลูกน้องในความปกครองมีความสุขไปด้วยนานมากแล้วที่ไม่เคยเห็นผู้เป็นนายมีความสุขขนาดนี้มาก่อน

"เสร็จแล้วไปหาคุณพ่อของแดดดี้ ดีไหมคะ"

"ตามใจตัวเล็กเลยคะ"

สองหนุ่มสาวเดินตรงไปยังรถยนต์คันหรู ชายชุดดำเปิดประตูหลังให้ผู้เป็นนาย และนายหญิงก่อนปิดเบาๆ รีบวิ่งไปยังตำแหน่งคนขับ "ตัวเล็ก" มาเฟียหนุ่มตบหน้าขาแกร่งสองสามทีเพื่อเป็นการบอกให้หญิงสาวไปนั่งบนหน้าตักแกร่ง

"แดดดี้คะ หมี่โตแล้วนะ ไม่ต้องนั่งตักแล้วค่ะ" มาเฟียหนุ่มใช้สายตาเป็นการกดดันหญิงสาว เขาไม่ชอบการถูกขัดใจ โดยเฉพาะคนที่เพิ่งมีเมียหมาดๆ อย่างเขา ก็อยากกระหนุงกระหนิงกับเมียบ้าง

หญิงสาวเขยิบเข้าไปนั่งตักชายหนุ่มในท่าหันข้าง สองมือโอบรอบลำคอหนา มองตาชายหนุ่มปริบๆ ประหนึ่งว่าลูกแมวน้อยกำลังออดอ้อนออาหาร "อะไร มองหน้าแด๊ดทำไม" น้ำเสียงไม่พอใจเปล่งออกมาจากปากของชายหนุ่ม

"มีคนแก่งอนหมี่ด้วย แดดดี้ช่วยจัดการให้ได้ไหมคะ" ไม่พูดเปล่าหญิงสาวยังคงใช้มือเล็กบีบปลายจมูกชายหนุ่มด้วยความหมั่นไส้ มือหยาบยกขึ้นจับมือเล็กแผ่นเบา "แค่ตัวเล็กไม่ขัดใจ แด๊ดก็พอแล้ว"

ลูกน้องที่นั่งดูอยู่อดขำกับท่าทางของผู้เป็นนายไม่ได้ "พวกมึงขำอะไรกัน" เสียงตวาดดังลั่นรถ จนหญิงสาวบนหน้าตักสะดุ้งเฮือก "ปะ ปล่าวครับนาย"

"ใครให้มึงมองเมียกู มึงยังอยากมีตาไว้มองถนนอยู่ไหม" เขารู้สึกไม่ชอบใจเวลาที่ใครจ้องมองหญิงสาว สองมือเล็กประคองใบหน้าคมคายให้หันกลับมาจ้องมองตัวเอง "แดดดี้ื ดุลูกน้องแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะคะ หมี่ยังไม่เห็นพวกเขาทำอะไรผิดเลยนะ"

"ตัวเล็กเป็นอาจารย์แต่ในมหาวิทยาลัยก็พอ ค่ะ" หญิงสาวยู่ปากด้วยความไม่สบอารมย์

ฟอดดดดดดดดด

"อะ แดดดี้!!" ไม่มีการเอ่ยคำขอโทษใดๆ แต่ก้มลงมาหอมแก้ม นี่เป็นการขอโทษหรือเปล่า

[ห้องลองชุด]

"เจ้าสาวมาแล้วค่ะนาย" หญิงสาวเดินออกมาพร้อมชุดเจ้าสาวลายลูกไม้สีขาว กระโปรงเรียบไปกับขาเรียว ช่วงแขนเป็นซีทรู ปาดไหล่เพียงเล็กน้อยดูแล้วเหมากับเธอมาก "โอเคไหมคะนาย"

"อืม" คำตอบเพียงสั่นๆ แต่กลับเขย่าหัวใจดวงน้อย เพราะคนที่ยืนตรงหน้าจ้องมองเธอไม่ละสายตาเลยสักวินาที ดังคนที่กำลังตกหลุมรักอย่างถอนตัวไม่ขึ้น

"แดดดี้คะ" ภวังค์ความคิดได้หายวับไปกับตา เมื่อหญิงสาวเอ่ยเรียก ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนเดินตรงเข้าหาหญิงสาว ท่อนแขนแกร่งโอบรัดรอบเอวบาง โน้มใบหน้าคมคายประชิดริมฝีปากหนักๆ เขาใช้เวลาสักพักในการประกบจูบหญิงสาว ก่อนผละออกอย่างอ้อยอิ่ง

"รีบกลับบ้านกัน ก่อนที่แด๊ดจะทนไม่ไหว"

"หื่นได้ทุกที่ ทุกเวลาเลยนะคะ"

"แด๊ดเป็นแค่กับตัวเล็กคนเดียวนะ" มือหนายกขึ้นจับผมหญิงสาวด้วยความเอ็นดู

"ไปค่ะ แดดดี้" หญิงสาวเอ้ยเรียกชายหนุ่มทันทีที่ลองชุดเสร็จ "กลับบ้านเลยนะ"

"ทำไมรีบจังคะ"

"ตัวเล็กอยากเอาท์ดอร์ไหมละ" คนบ้า ใบหน้าสวยงามขวยเขินจนแดงระเรือ