Beranda / มาเฟีย / ดวงใจมาเฟีย / EP. 5 : รักไม่ต้องการเวลา NC++

Share

EP. 5 : รักไม่ต้องการเวลา NC++

last update Terakhir Diperbarui: 2025-08-07 19:00:59

"ตัวเล็กเป็นเมียแด๊ดโดยสมบูรณ์แล้วนะครับ" พูดจบเขากระชากแขนหญิงสาวขึ้นให้อยู่ด้านบนในขณะที่เขาเองยังคงนั่งอยู่ สองมือหยาบยกตัวคนตัวเล็กขึ้นเล็กน้อย ก่อนกระแทกกระทั้นแก่นกายเข้าออกหนักหน่วง "อ๊าาาา แดดดี้ หมี่เจ็บ"

ราวกับร่างกายถูกฆ้อนปอนด์ทุบจนแหลก ความเจ็บปวดที่มาเฟียหนุ่มมอบให้หญิงสาวเกินจะทนรับไหว น้ำตาใสไหลอาบสองแก้ม สองมือเล็กยังคงโอบรอบลำคอหนาของมาเฟียหนุ่ม "อ๊าา จะ เจ็บ"

เขารู้ว่าเธอเจ็บปวดเพียงใด แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะหยุดกระแทกกระทั้น "เดี๋ยวก็เสียวแล้วครับ อ่า~" คำปลอบโยนจากเขาไม่ได้ทำให้เธอหายเจ็บขึ้นมาเลย สองมือเล็กเริ่มจิกที่แผ่นหลังแกร่งเมื่ออยู่ๆ ความรู้สึกเจ็บได้แปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านเมื่อมาเฟียหนุ่มกระแทกกระทั้นแก่นกายเข้ามาจนลึกสุดลำเอ็น

"อ๊าาาา แดดดี้ หมี่รู้สึกแปลกๆ ค่ะ" มาเฟียหนุ่มยกยิ้มพึงพอใจก็ความรู้สึกแปลกๆ ที่หญิงสาวเอ่ยมา มันคือความเสียวซ่านที่เธอไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน เขาจงใจกระแทกกระทั่นแก่นกายเน้นตรงติ่งเกสรของหญิงสาวเพิ่มความเสียวซ่านให้เธอ

สองมือเล็กยังคงจิกที่แผ่นหลังแกร่ง ใครจะรู้ว่าเธอเรียนรู้งานได้อย่างเร็วด้วยการเป็นฝ่ายยกสะโพกขึ้นลงเอง "อ่าาา~. ร้อนแรงจังที่รัก" ชายหนุ่มหลุดครางเมื่อหญิงสาวปรนเปรอให้อย่างถึงพริกถึงขิง

ความเสียวซ่านไม่เข้าใครออกใคร เมื่อหญิงสาวจงใจกดสะโพกขึ้นสุดลำเอ็นแล้วกดพรวดลงมาทีเดียว หนักๆ เธออดรนทนไม่ไหวกับความเสียวซ่าน ขมเม้มร่างกายมาเฟียหนุ่มจนมีแต่รอยกุหลาบปรากฎขึ้นตามตัว นั่นยิ่งสร้างความเสียวซ่านให้ชายหนุ่มเป็นอย่างมาก "เสียวไหมครับ"

"อ๊าา หมี่ เสียวมากเลยค่ะแดดดี้ เสียวจะทนไม่ไหวอยู่แล้วค่ะ"

สองมือแกร่งจับสะโพกงอนงามให้ยกขึ้นก่อนหยัดกายลุกขึ้นยืนลงบนพื้น สองขาเรียวเล็กเกี่ยวรอบเอวหนาสองมือเล็กโอบรอบลำคอชายหนุ่มจับหญิงสาวกระแทกกระทั้นในท่ายืน ทำให้แก่นกายเข้าออกร่องสวาทลึกกว่าเดิม "อ๊าาาา แดดดี้ เสียวร่องที่สุดเลยค่ะ"

คำพรรณณาของหญิงสาวสร้างความพึงพอใจให้เขาเป็นอย่างมาก เขาเองก็ลุ่มหลงในกายเธอสองมือแกร่งบังคับคุมสะโพกหญิงสาวขึ้นลงจนรับรู้ได้ถึงการตอดภายในร่องสวาท

"แดดดี้ขาาาา หมี่ปวดฉี่" เธอคงไม่เคยแม้แต่ช่วยตัวเองซินะถึงไม่รู้ว่าอาการของเธอมันไม่ใช่อาการของคนที่ปวดฉี่ "ปล่อยออกมาเลยที่รัก"

"อ๊าาา แดดดี้หยุด หมี่ปวดฉี่จะทนไม่ไหวแล้วค่ะ" ยิ่งเธอบอกให้เขาหยุดเขายิ่งเพิ่มพูนความรุนแรงใส่ร่องสวาทของเธออย่างบ้าคลั่ง ไม่เพียงแค่เธอเท่านั้นที่กำลังจะถึงปลายทาง เขาเองก็เช่นกัน

"เสียวคว_ ชิปหาย อ่าาา ร่องที่รักตอดดีจริงๆ" ชายหนุ่มรับรู้ได้ถึงปลายทางของเขาและเธอ เขาเร่งแรงอัดกระแทกแก่นกายเข้าออกรัวเร็ว "พร้อมกัน ที่รัก ปล่อยมันออกมา อ่าาาา~" เมื่อภายในร่องสวาทตอดรัดแก่นกายถี่ๆ ทั้งเขาและเธอจึงร่วมกันปลดปล่อยสายธารน้ำรักออกมาพร้อมๆ กัน

"อ๊าาายยยยยยย // อ๊าาสสสสสสสสส"

ทั้งสองร่างกระตุกเกร็ง ชายหนุ่มยังคงกอดรัดหญิงสาวไว้มั่น หน้าผากมนของเธอซุกลงที่ซอกคอหนาอย่างคนหมดเรียวแรง "เจ็บมากไหมครับ" เขาเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงค่อยๆ วางหญิงสาวลงบนเตียงนุ่ม

"เจ็บค่ะ" หญิงสาวพูดพลางออดอ้อน ในเมื่อเธอตกเป็นของเขาแล้ว เธอก็จะทำให้เขารักเธอจนไม่มีทางไปไหนได้เลย "แด๊ดขอโทษนะครับ ครั้งหน้าเจ็บน้อยกว่านี้แน่นอน" หาาายังจะมีครั้งหน้าอีกหรอ

"ยังจะมีครั้งหน้าอีกหรอค่ะแดดดี้ ทำหมี่เจ็บขนาดนี้หมี่คงต้องพักเป็นปีๆ แน่ๆ เลย" เธอกลั่นแกล้งมาเฟียหนุ่มด้วยการขู่ในสิ่งที่เขาต้องการจากเธอมากที่สุด "ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง แด๊ดจะหาหมอที่เก่งที่สุดมาดูแลตัวเล็กนะครับ"

"หมี่ิอยากพักแล้วค่ะ" หญิงสาวกดจูบเบาๆ ที่ปากหนาได้รูปของชายหนุ่ม เธอล้มตัวลงนอนอย่างคนหมดเรี่ยวแรง มาเฟียหนุ่มหันมองสตรีที่ขึ้นเชื่อว่าเมียหมาดๆ ของตัวเอง นี่เป็นคืนแรกที่มีคนรุกล้ำพื้นที่ส่วนตัวของเขา แต่เขาเต็มใจ

หญิงสาวเห็นมาเฟียหนุ่มไม่ล้มตัวนอนสักที เธอจึงดึงแขนของเขาเบาๆ มือเล็กตบลงที่หมอนข้างๆ กายเพื่อบอกให้เขานอนลง ชายหนุ่มยังคงจ้องมองการกระทำของเธอด้วยรอยยิ้ม แต่ทวาหญิงสาวกลับตบลงตรงไหล่มนของตัวเอง เพื่อบอกให้ชายหนุ่มเปลี่ยนตำแหน่งหนุนนอน

"โกรธแด๊ดไหมครับ" ชายหนุ่มเอ่ยถามในสิ่งที่ตัวเองทำลงไป ความจริงเขาไม่จำเป็นต้องแคร์อะไรเธอก็ได้ แต่เพราะเป็นเธอเขาจึงต้องแคร์มากกว่าใคร "โกรธค่ะ แดดดี้ข่มขืนหมี่ทางอ้อมนะคะ ให้หมี่ยิ้มรับหรอ" หญิงสาวแสดงท่าทางกระเง้ากระงอดออกมาได้อย่างน่ารัก

"แด๊ดต้องง้อยังไงครับ ตัวเล็กถึงจะหายโกรธ" อืมมม หญิงสาวทำท่าครุ่นคิดก่อนส่ายหน้า "เดี๋ยวคิดออกแล้วจะบอกนะคะ" มาเฟียหนุ่มเอื้อมมือหยิบสมาร์ทโฟนเครื่องหรู หันมาจับมือเล็กของหญิงสาว เขาจิ้มที่เครื่องสักพัก ก่อนเอานิ้วชี้น้อยๆ ของเธอมาแตะที่มือถือเครื่องหรู

"เราจะไม่มีความลับต่อกัน แด๊ดจะมีตัวเล็กเป็นเมียเพียงคนเดียว และคนสุดท้าย" เขาใช้ลายนิ้วมือของเธอสแกนเข้ากับเครื่องสมาร์ทโฟนของตัวเอง เป็นการบ่งบอกว่าเขา และเธอคือคนเดียวกันเธอสามารถเข้าถึงพื้นส่วนตัวของเขาได้ทุกที่

"แต่แดดดี้คะ เราไม่ได้รักกันมาก่อน" เธอยังคงไม่มั่นใจในความสัมพันธ์ ชายหนุ่มรู้ดีว่าเธอรู้สึกอย่างไร เพราะเขาเองก็ยังคิดว่ามันเร็วไปกับคนที่รู้จักกันได้แค่สองวันแล้วมันลงเอยแบบนี้ เธอคงคิดว่าเขาแค่ต้องการเก็บเธอไว้ พอเบื่อก็ทิ้ง

"ตัวเล็กรู้จักคำว่า รักไม่ต้องการเวลาไหม" มันไม่ใช่คำปลอบโยนแต่มันคือความจริงที่เขารู้สึกกับเธอ คนอย่างเขาหากไม่ยอมก็ไม่มีใครหน้าไหนมาบังคับเขาได้

มาเฟียหนุ่มเขยิบร่างกำยำกอดรักหญิงสาวมือหนาลูบศรีษะเล็กแผ่วเบา ก่อนกระทำการอุกอาจจนคนตัวเล็กสะดุ้งเฮือกก "อ๊าาา แดดดี้" เขาดันแก่นกายใหญ่โตเข้ามาทางช่องทางรักก่อนขยับสะโพกหนารุนแรง "อ่า~ ที่รักตอดลำคว_ ดีเหลือเกิน" ในท่านอนตะแคง เขาจับขาเรียวเล็กยกขึ้นก่อนกระแทกกระทั้นแก่นกายเข้าออกถี่ๆ

"ยังไม่พอหรอคะแดดดี้. ซี้ดดดดดด...."

"กับตัวเล็กเท่าไหร่ก็ไม่พอ" ว่าจบมาเฟียหนุ่มอัดกระแทกแก่นกายใหญ่เข้าออกด้วยความร้อนแรง

ค่ำคืนนี้ไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้งที่ทั้งสองคนร่วมรักกันอย่างบ้าคลั่งเธอตอบสนองทุกสัมผัสของชายหนุ่มอย่างลุ่มหลง ตลอดทั้งคืนจนเกือบเช้า

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • ดวงใจมาเฟีย   EP. 40 : ตอนจบ

    เสร็จสิ้นพิธีฝังศพของคุณแด๊ด พวกเราก็กลับเข้ามายังเพนท์เฮาส์ที่เมื่อก่อนครึกครื้น มีคุณแด๊ดคอยวิ่งเล่นกับมาร์ติน มาร์แชล อย่างมีความสุขบัดนี้มันไม่มีอีกแล้ว ฉันจับมือแดดดี้ไว้เพื่อให้กำลังใจสามีของตัวเอง อดไม่ได้ที่เห็นสามีต้องเศร้าแดดดี้บีบมือฉันแน่นตอนนี้ภายในจิตใจของเขาคงจะกำลังแตกสลายไม่มีชิ้นดี “แดดดี้ไปพักเถอะค่ะ เดี๋ยวหมี่ทำอะไรให้ทานนะคะ”มอร์แกนรั้งตัวหญิงสาวเอาไว้ เขากอดเธอไว้แน่นราวกับต้องการที่พักใจให้หายเหนื่อยเพียงเท่านั้น ร่างกายไม่เท่าไหร่ แต่จิตใจอ่อนล้าเหลือเกิน “ไม่เป็นไรนะคะ เดี๋ยวทุกอย่างจะดีขึ้นเองค่ะ”[ห้าปีต่อมา]“ยินดีที่ได้ร่วมทำธุรกิจกับคุณนะครับคุณมอร์แกน” บาสเตียนเอ่ยขึ้นเมื่อได้ตกลงทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ร่วมกันกับมอร์แกน ผู้ที่เป็นทั้งมาเฟียและนักธุรกิจที่ไม่มีใครยำเกรง รวมถึงตัวเขาผู้ที่มีอำนาจทั้งบนดินและได้ดิน“ผมก็ยินดีที่ได้ทำธุรกิจร่วมกับคุณครับคุณบาสเตียน” สองหนุ่มยื่นมือจับแสดงความยินดีกับธุรกิจของทั้งคู่ที่ร่วมลงทุนด้วยกันจนได้ผลกำไรเป็นกอบเป็น

  • ดวงใจมาเฟีย   EP. 39 : ความสูญเสีย

    “จัดการเรียบร้อยไหม” ทันทีที่ประตูห้องทำงานเปิดออกมามอร์แกนถามเพื่อนรักทั้งสองด้วยความเป็นกังวน กังวนว่าสิ่งที่ตัวเองทำมันจะผิดไหม กังวนว่า สิ่งที่เขาทำมันรุนแรงไปหรือเปล่า แต่เขาก็มีคำตอบให้ตัวเองในใจแล้ว ใครที่แตะต้องลูกเมียเขา ใครที่คิดร้าย เขาคงปล่อยให้มีชีวิตต่อไปไม่ได้จริงๆ“อืม ... เรียบร้อยไม่ต้องกังวนให้ลูกน้องเก็บกวาดอยู่” คอสโม่เป็นคนตอบคำถามนั้น ขณะที่วิคเตอร์กำลังจุดบุหรี่เดินไปนั่งตรงโซฟา “ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอก มึงทำถูกต้องแล้ว” วิคเตอร์เอ่ยขึ้นเพื่อให้มอร์แกนสบายใจ ถึงแม้ว่าตัวเองจะรู้สึกไม่ต่างกันเลยก็ตาม“อย่าคิดมาก ทุกคนรู้สึกเหมือนกันหมดนั่นแหละ” คอสโม่เองก็รู้สึกไม่ต่างกัน เมื่อเพื่อนต้องมาดับชีวิตลงด้วยน้ำมือของเพื่อน ใครกันเล่าจะทนรับไหว แม้แต่หัวใจมาเฟียที่แข็งแกร่งดังหินผาเฉกเช่น มอร์แกน วอคเตอร์ และตัวเขาเอง ก็เจ็บปวดไม่น้อย อีกทั้งเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นทันเป็นเพราะดีออนเองที่ทำมันพัง

  • ดวงใจมาเฟีย   EP. 38 : สามมาเฟียจอมโหด

    [หลายสัปดาห์ต่อมา]"ตัวเล็กค้าบบบ ผลเป็นไงบ้าง" ช่วงเช้าของหลายสัปดาห์ต่อมามอร์แกนมักจะให้บะหมี่ตรวจครรภ์เพื่อหวังว่าจะมีนางฟ้าตัวน้อยๆ มาวิ่งเล่นเป็นเพื่อมาร์ติน กับมาร์แชล และเช้านี้ก็เช่นกันบะหมี่ส่ายหน้าเบาๆ สายตาแอบผิดหวังนิดๆ ที่ทำให้สามีผิดหวัง เธอเองก็หวังให้สามีสมหวังกับการมีลูกสาวเช่นกัน"ไม่เป็นไรครับ แด๊ดโอเค" ถึงจะว่าอย่างนั้นแต่มอร์แกนกลับมีสายตาผิดหวังนิดๆ แต่หากบะหมี่ไม่สามารถมีตัวเล็กๆ ได้อีก เขาก็ไม่ว่าอะไรมอร์แกนดึงคนรักเขามาสวมกอดด้วยความรักใคร่เพื่อหวังปลอบใจให้เธอไม่ต้องกังวนใดๆแกร่ก~!!!เสียงเปิดประตูดังขึ้นทำให้มอร์แกน และบะหมี่ต้องหันไปมองตามเสียงที่ดังขึ้น เมื่อเห็นเป็นวิคเตอร์กับคอสโม่ มอร์แกนยิ่งกอดบะหมี่แน่นขึ้นเพื่อแสดงความหวงแหน"หวงเป็นหมาหวงกระดูกเลยนะมึง" วิคเตอร์เอ่ยขึ้นอย่างนึกหมั่นไส้เมื่อเห็นอาการของมอร์แกนที่หวงภรรยาสาว"พวกมึงเคาะประตูเป็นป่ะ ไอ้ห่ากูว่ากูก็สร้างประตูไว้นะ" วิคเตอร์ไม่สนใจคำกระแหนะกระแหนของมอร์แกนเลยสักนิด แถมยังยักไหล่ให้เขาเป็นเชิงไม่สนใจอีกต่างหาก

  • ดวงใจมาเฟีย   EP. 37 : ทำน้องให้สองแฝด NC++

    [หนึ่งสัปดาห์ต่อมา]"มาทานข้าวด้วยกันซิคะ คอสโม่ วิคเตอร์" บะหมี่เอ่ยชวนเพื่อนสามีที่ตอนนี้ย้ายมาอยู่ด้วยกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วเหตุเพราะความหน้ามึนของเพื่อนสามีทั้งสองคนอยากจะอยู่ใกล้มาร์ติน กับ มาร์แชล ตลอดเวลา ทำให้อยู่ก็กลายเป็นครอบครัวเดียวกันไปโดยปริยาย"มีอะไรกินบ้าง บะหมี่ทำเองหรอ" คอสโม่เดินตรงไปยังโต๊ะรับประทานอาหารขณะที่วิคเตอร์ก็ตามมาติดๆ"มาร์ติน มาร์แชล ไปไหน" ดูท่าแล้วคนที่ติดเด็กแฝดจะไม่ใช่แค่มอร์แกน คนเดียว ทุกครั้งที่วิคเตอร์ กับ คอสโม่ กลับมาจากทำงาน ไม่ว่าจะดึก จะเหนื่อยแค่ไหน เขาต้องเข้ามาขุดเอาสองแฝดไปนอนด้วยทุกครั้ง"แดดดี้พาไปเดินเล่นที่สวนหลังบ้านคะ" คอสโม่นั่งลงที่โต๊ะอาหารมองหน้าบะหมี่ อย่างนึกอาลัยอาวรณ์ แต่เมื่อนึกถึงหน้าสองแฝดขึ้นมาเขาลุกพรวดขึ้นในทันทีเดินตรงไปยังสวนหลังบ้าน"เออ ... อย่าบอกนะว่าจะไปแย่งมาร์ติน กับมาร์แชลมาน่ะ" วิคเตอร์พยักหน้าพลางเลื่อนเก้าอี้แล้วนั่งลงฝั่งตรงข้ามบะหมี่"มีอีกสักสองคนซิ ถ้ามอร์แกนมันไม่มีน้ำยาแล้วเดี๋ยวฉันทำเอง""ไม่ได้!!"พูดไม่ทันขาดคำน้ำเสียงท

  • ดวงใจมาเฟีย   EP. 36 : ออกฤทธิ์ออกเดช

    เวลาล่วงเลยมาร่วมสิบเดือนเศษแล้วนอกจากมอร์แกนที่ทำหน้าที่หลักคือเลี้ยงสองจอมมาร เป็นทาสเมีย แล้วยังต้องคอยกันพวกพ่อบุญธรรมมโนอีกเห้อชีวิตมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ใครมาเห็นเข้าเขาจะว่ายังไงเนี่ย มอร์แกนได้แค่บ่นในใจถึงอย่างไร เขาก็เต็มใจที่จะทำหน้าที่นี้"แอ๊ะ~ / แอ๊ะ~" ลูกรัก ตื่นทีก็ตื่นพร้อมกันเลยหรอเนี่ย ถึงจะเป็นแฝดแต่ก็ไม่จำเป็นต้องเหมือนกันขนาดนี้ก็ได้ เขาแอบคิดในใจก่อนหยัดกายลุกขึ้นอุ้มมาร์ติน กับ มาร์แชล ลงไปนั่งเล่นที่ห้องรับแขกข้างล่าง"วันนี้อย่าดื้อกับแด๊ดนะครับ มัม ไม่อยู่ไปสอนหนังสือ" เขาวางมาร์ติน กับ มาร์แชล ลงบนเบาะสำหรับเด็กเล็กขนาดใหญ่ที่สั่งทำพิเศษเพื่อลูกชายที่รักด้วยความระมัดระวัง"ทีวันนี้ต้องการความช่วยเหลือ ไอ้สองพ่อบุญธรรมจอมมโนก็หายเข้ากลีบเมฆไปเลย" มอร์แกนทิ้งตัวลงนอนมองสองแฝดที่กำลังไล่งับหูกันอยู่อย่างอารมย์ดี"มาร์ติน อย่าอมหูน้องซิลูก โอ้ยยย มาร์แชล คลานมานี่ ไปให้พี่อมหูเล่นทำไมลูก" โอ้ยย กูจะบ้าตายลูกไล่อมหูกันสงสัยคิดว่าเป็นนมละมังทันทีที่แยกสองแฝดออกจากกันได้ โดยให้มาร์ตินอยู่ฝั่งซ้าย มาร์แชล อยู่ฝั่งขวา แล้วมอร

  • ดวงใจมาเฟีย   EP. 35 : ลูกบุญธรรม

    ทันทีที่ได้ยินเสียงเด็กร้องระงมห้องคลอดความเจ็บปวดที่มีเมื่อครู่กลับหายไปฉับพลันราวกับว่ามันไม่เคยเจ็บปวดเลยสักนิด และทันทีที่เห็นใบหน้าจิ้มลิ้มของลูกรัก น้ำตากลับไหลออกมาอย่างต่อเนื่องด้วยความยินดี ก่อนที่ทุกอย่างที่มองเห็นจะพร่ามัวและดับวูบลงไปทันทีมอร์แกนยังคงมองเด็กแฝดด้วยดวงตาพร่ามัวเช่นกัน เพราะน้ำตาที่เออรื้นออกมามันบังม่านตาจนพร่ามัว เขาได้สัมผัสกับคำว่าครอบครัวแล้วจริงๆ จมูกโด่งคมเป็นสันสัมผัสกับพวงแก้มนุ่มนิ่มของลูกรักทั้งสองอย่างหวงแหนเวลาผ่านไปราวสามชั่วโมงที่บะหมี่หลับไปภายในห้องพักฝื้นผู้ป่วย เธอลืมตาตื่นขึ้นมากวาดตามองไปรอบๆ พลันเห็นคนรักของตัวเล่นกำลังจ้องมองเด็กแฝดที่เพิ่งออกมาลืมตาดูโลกไมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา ข่าวการคลอดลูกของบะหมี่ถูกส่งถึงคอสโม่ และวิคเตอร์ อัตโนมัติด้วยฝีมือของทั้งสองเอง ปม้พ่อเด็กจะไม่ได้ส่งข่าวใดๆ ไปเลยก็ตาม“ตื่นแล้วเหรอครับ ตัวเล็ก ค่อยๆ นั่งเดี๋ยวแด

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status