56

มะไฟเป็นรองอย่างเห็นได้ชัด เพราะชายหนุ่มถูกซ้อมมาก่อนหน้านี้ เขาพยายามฮึดสู้ กำหมัดเล็งเข้าจุดสำคัญของมัน ฝ่ายตรงข้ามจะโดนไปหลายหมัด แต่มันก็ไม่ล้มง่ายๆ

“หลบไปสิวะ กูจัดการมันเอง!” ไอ้คนที่ถือปืนเดินมา เล็งปลายกระบอกปืนไปยังสองคนที่ต่อสู่กันอยู่ มันบอกเพื่อนอย่างหงุดหงิด เพราะสองคนนั้นตะลุมบอนกันนัวเนีย มันกลัวยิงพลาดโดนพวกเดียวกัน

การุณย์มองเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด จากจุดที่เขาหลบอยู่หากจะจัดการไอ้คนที่ถือปืนอยู่นั้นต้องมีความแม่นพอสมควร หนุ่มใหญ่สูดลมหายใจเข้าแล้วผ่อนออกช้าๆ เขาเล็งปลายกระบอกปืนคู่ใจไปยังเป้าหมาย ก่อนตัดสินใจยิง กระสุนเจาะกลางหน้าผากของมันอย่างเหมาะเหม็ง ปืนร่วงหล่นจากมือ และมันล้มฟุบหน้าลงกับพื้นทันที ไอ้คนที่กำลังสู้กับมะไฟเห็นเพื่อนถูกยิงตาย และอีกคนนอนหมดสติอยู่ มันก็รีบเอาตัวรอดวิ่งหนีลงข้างทางเข้าป่าไป

“ตัวจิ๋ว!” สองเสียงประสานกันเรียกหญิงสาวที่นั่งคุกเข่ากุมท้องอยู่หน้ารถคันใหญ่อีกคัน 

การุณย์วิ่งตรงไปหาลูกสาว ซึ