ผมกำลังจะตายเพราะคุณ NC

“ผมจะอ่อนโยนกับคุณ” เอเดรียนหวังว่าสิ่งที่พูดออกไปจะเป็นความจริง เขาไม่เคยรู้สึกปรารถนาผู้หญิงคนไหนมากเท่ากับคนตรงหน้า เขาจุมพิตเป็นทางตั้งแต่ข้างขมับ กรอบหน้า ปลายคาง พร้อมกับที่มือลูบไล้ไปตามผิวเนื้อ เนินอก เขาประคองอกอวบล้นมือพลางใช้นิ้วยั่วเย้ายอดอก

เสียงครางที่เล็ดลอดออกมาจากลำคอระหงทำให้เขาเจียนคลั่ง จึงหยุดการดื่มด่ำบนผิวกายของเธอ

เขาก้มลงหยิบกางเกง ล้วงกล่องคอนดอมสามสี่กล่องที่เตรียมมาจากห้องของตัวเอง ก่อนจะอุ้มลูกเป็ดของเขาเข้าเล้า

ทันทีที่หลังแตะที่นอน เธอก็ตะปบไหล่เขาไว้ “ฉันว่าฉันรับไม่ไหวแน่ๆ”

เขาเห็นความตื่นกลัวในดวงตาสีช็อกโกแลตของเธอ

“ไม่มีผู้หญิงคนไหนตายเพราะมีเซ็กส์กับผมหรอกครับ”

“ฉันนี่แหละ” เธอสวนกลับ

“ไหนจับหัวใจดูหน่อยซิว่าเต้นแรงไหม” เขาวางมือบนตำแหน่งหัวใจ เริ่มบีบขยำเบาๆ เสียงคำรามอื้ออึงในลำคอ “นมคุณใหญ่จนผมหาหัวใจไม่เจอ”

“คุณจับผิดข้าง”

“อ้าวเหรอ” เขาบีบขยำอีกข้างให้เท่าเทียมกัน เพชรพลอยกัดปากกลั้นเสียงครางเมื่อเขาบีบนวดไม่หยุด เอเดรียนก้มลงดูดยอดเชอร์รี่สีหวาน ก่อนจะขยับไปให้ความสำคัญกับขี้แมลงวันข้างเต้า ความเสียวกำลังไต่ระดับจนยากจะต้านทาน ขาเรียวไถขึ้นไถลงอย่างทรมานตรงกลางร่าง

“อื้อ อ๊า” เธอร้องออกมาอย่างสุดกลั้น แอ่นอกตามแรงดูดดึงของเขา

“เวลามีเซ็กส์ คุณร้องเสียงดังแบบนี้ทุกครั้งหรือเปล่า”

“กะ...ก็...ซี้ด”

“ผมชอบเสียงของคุณ”

เขาช้อนใต้แผ่นหลังของเธอขึ้นมา ยั่วแยงลิ้นลงในหลุมสะดือ ความซ่านเสียวส่งให้หน้าท้องของเธอกระตุกเป็นลอนคลื่น เอเดรียนเลื่อนริมฝีปากลงไปขบเม้มปาดเลียบนแผ่นท้อง จากนั้นก็ไล้เลียขี้แมลงวันบนเนินอวบกลางร่าง

“โอ๊ะ” เพชรพลอยสะดุ้งจนเนินสาวกระแทกหน้าเขาเมื่อชายหนุ่มเริ่มรุกรานดินแดนหวงห้าม

เขาแบลิ้นปาดขึ้นลงบนรอยแยก เธอดิ้นไม่หยุดเขาจึงต้องจับขาเธออ้าออก ล็อกค้างไว้ น้ำหวานสีใสของเธอรินไหลเหมือนธารน้ำชุ่มชื่นยามลิ้นร้อนตวัดกลืนกิน

“เสียว คุณเอเดรียน ไม่ไหว” เธอร้องเมื่อลิ้นของเขาเซาะแทรกเข้าไปในทางรัก เขาตวัดลิ้นเข้าออกเพียงครู่ก็ชักออกก่อนที่เธอจะแตะขอบสวรรค์ หยิบกล่องคอนดอมล้วงซองฟอยล์มาฉีก จัดการสวมเครื่องป้องกันจนเรียบร้อย

เขาโน้มตัวไปหาเธอ “กอดคอผมไว้ถ้าคุณกลัว”

แขนเรียวสองข้างกอดคอเขาทันที เขาจับกายแกร่งกดกรีดกลางกลีบดอกไม้ให้เธอเสียวจนพร้อมที่จะรับเขา จากนั้นก็ค่อยๆ กดมันลงไปในทางรัก

เธอจิกหลังเขาแน่น กลั้นใจรอรับความเจ็บร้าว เอเดรียนเพิ่มแรงกด เขาถูกบีบอยู่ในความคับแคบจนคำรามก้อง แล้วก็ฝืนความทรมานแทรกลำกายจนจมมิด

“โอ้ ไม่อยากจะเชื่อเลย” เขาจับแขนเธอออกจากคอ ยืดกายขึ้นมองการเชื่อมประสาน เลือดพรหมจรรย์สองสามหยดบนที่นอนบ่งบอกอย่างชัดเจนว่ามันเป็นเรื่องจริง

เขาโน้มตัวกลับมาให้เธอกอดอีกครั้ง “ทนเจ็บหน่อยนะ อย่าเกร็ง”

เพชรพลอยพยักหน้า เขาก้มลงจูบปากเธอ มือที่ไม่ได้กอดเธอก็เคล้นคลึงเนินทรวงไปมา ใช้ความเสียวตรงจุดนี้ล่อลวงเธอจากความเจ็บ เสียงครางในลำคอของเธอผลักดันให้เขาค่อยๆ ขยับสะโพกทีละน้อย เธอเกร็งในตอนแรก ก่อนจะเริ่มผ่อนคลาย หากไม่นานเอเดรียนก็รู้สึกว่าร่องรักของเธอกำลังดูดเขาจนชักออกลำบาก เขาจึงเพียงบดโยกขณะที่เธอกำลังเสร็จสม

“ดีไหม” เขาถามเสียงกระเส่าเมื่อรับรู้ได้ถึงการคลายตัว

“ดีค่ะ” เธอหน้าแดงก่ำ

เขาจูบเธออีกครั้ง จากนั้นก็ลุกขึ้นนั่งบนส้นเท้า จับข้อพับใต้เข่าหญิงสาวดันขาขึ้น แล้วสาวกายเข้าออกช้าๆ มองกลีบดอกไม้แดงระเรื่อกลืนกินเขาท่ามกลางน้ำหวานใสและเลือดบริสุทธิ์

“อือ เสียวค่ะ” เธอร้องเสียงดังเมื่อเขาเร่งจังหวะ

“ทูนหัว คุณแน่นมาก ผมนี่แหละจะตายเพราะคุณ”

จังหวะการเสือกสาวกายเปลี่ยนเป็นกระแทก เธอร้องเสียงดังระงม ตอดรัดเขาอย่างคนความอดทนสั้น ฉวยโอกาสแตะสวรรค์นับครั้งไม่ถ้วน

ที่สุดของความเสียวที่กรีดเป็นริ้วๆ ในร่าง ลำกายถูกตอดตลอดความยาวครั้งแล้วครั้งเล่า ในที่สุดก็หลอมรวมเป็นพลังกามาฉีดพุ่งอยู่ในสิ่งขวางกั้นพร้อมเสียงคำรามกึกก้อง

เขาถอนกายออก รวบปากถุงมัดโยนทิ้งข้างเตียง และรีบลงมานอนกอดเธอไว้

“ผมนึกว่าคุณแค่ไม่ค่อยได้ใช้งาน ไม่คิดว่าจะไม่เคยใช้เลย” เขาพูดติดตลกไปอย่างนั้น ขณะที่ภายในใจมีแต่ความรู้สึกสับสน

“เจ็บเป็นบ้า” เธอบ่นอุบอยู่ตรงใบเขา

“คุณอายุเท่าไร”

“ยี่สิบสี่”

“ไม่เคยมีแฟนเลยเหรอ”

“ก็บอกแล้วไงว่าฉันจะไม่แต่งงาน ความรักเป็นเรื่องโกหก ดังนั้นฉันจะไม่คบใครเพื่อให้ความหวังกับเขา จะไม่มีลูกให้ออกมารับกรรมในสภาพแวดล้อมบ้าๆ”

เอเดรียนพยักหน้าช้าๆ “ปัญหาพวกนี้ผมคงช่วยคุณไม่ได้”

“คุณช่วยฉันแล้ว คุณเอเดรียน คุณทำให้ฉันมีความสุขตอนที่อยู่กับคุณ”

“คุณก็เช่นกัน คุณทำให้ผมมีรอยยิ้ม เป็นรอยยิ้มที่มาจากก้นบึ้งของหัวใจจริงๆ เป็ดน้อย”

เขาจูบปากอิ่ม มือเริ่มลูบไล้อีกครั้ง

“ฉันต้องเจ็บอีกแล้วใช่ไหม” เธอถามเมื่อเขาคว้าซองฟอยล์มาฉีก

เขายิ้มโปรยเสน่ห์เข้าไปในดวงตาของเธอ “ผมจะเป็นไกด์พาเป็ดน้อยทัวร์สวรรค์แบบละมุนละไมที่สุด”

เธอเติมเชื้อเสน่หาใส่กองไฟ พูดเป็นภาษาไทยกับเขา “เป็ดน้อยพร้อมแล้วค่ะคุณทะเล”

*********

เจ็ดโมงเช้าวันรุ่งขึ้น

กลิ่นกาแฟหอมกรุ่นกระตุ้นให้เปลือกตาบางใสประดับแพรขนตางอนยาวปรือขึ้นน้อยๆ เพียงขยับตัวเบาๆ ก็รู้สึกปวดเคล็ดไปทั้งตัว พอลุกขึ้นมานั่งได้ก็เห็นเหล่าถุงยางบรรจุลูกเด็กเล็กแดงของเขาถูกผูกปากฆาตกรรมตายอนาถเต็มพื้นห้องและบนเตียง

เพชรพลอยมองหาคนที่ทำให้เธอสะบักสะบอมขนาดนี้ แล้วร่างสูงใหญ่ที่มีผ้าเช็ดตัวพันตรงช่วงเอวก็ถือแก้วกาแฟสองแก้วมาวางตรงโต๊ะริมระเบียง เขาหันมามองเธอที่ลุกขึ้นมานั่งทำหน้าตาเหยเกจึงเดินเข้ามาหาที่เตียง

“อรุณสวัสดิ์ครับ เป็ดน้อย ลุกไหวไหม” เอเดรียนทักทาย พลางยื่นมือมาข้างหน้าให้เธอจับ

“คุณทะเล” เมื่อคืนหลังจากเธอเรียกเขาแบบนี้ เอเดรียนก็ขอให้เธอใช้คำนี้ต่อไป

“ดื่มกาแฟไหม ฝีมือผมไม่เบานะ”