เป็ดน้อยลอยคอในทะเลรัก

เพชรพลอยพยักหน้า วางมือลงบนมือเขาที่ยื่นรอ ให้ดึงเธอขึ้นมาจากเตียง หญิงสาวแวะที่ตู้ หยิบเสื้อคลุมมาสวม มองสภาพของตัวเองในกระจก ตกใจกับร่องรอยที่เขาทิ้งไว้เป็นจ้ำๆ ทั่วตัว เธอหันไปมองเขาบ้าง และตกใจยิ่งกว่า เพราะนอกจากจะเป็นจ้ำแล้ว ยังมีรอยเล็บเป็นทางยาวอีกหลายรอย

“เราสุดเหวี่ยงกันมาก คุณทั้งเผ็ดทั้งมันสมราคาคุยจริงๆ” เขาหัวเราะ โอบเอวเธอเดินไปที่โต๊ะริมระเบียงด้วยกัน

เพชรพลอยหยิบกาแฟขึ้นดม ละเลียดกลิ่นนุ่มละมุน ก่อนจะจิบ รสชาติที่ปลายลิ้นปลุกเธอให้กระชุ่มกระชวยขึ้น

“ฉันติดกาแฟ ถ้าไม่ได้กินจะปวดหัว หงุดหงิด บางทีเป็นไมเกรนเลยนะ”

“ผมกินวันละสี่แก้วเป็นอย่างน้อย”

เธอเหลือบตาขึ้นค้อน เขากำลังยิ้ม...ยิ้มแบบน่าทุบ “จะเอาชนะฉันทุกเรื่องเลยใช่ไหม”

“ล้อเล่น แหย่คุณแล้วสนุกดี” เอเดรียนยกกาแฟขึ้นจิบบ้าง

“มีอยู่วันหนึ่งหลังจากไปส่งแขกที่หัวหิน ก่อนถึงกรุงเทพฯ คนขับรถแวะร้านกาแฟข้างทาง ฉันเลือกเมนูซิกเนเจอร์ของร้าน เป็นกาแฟใส่ไซรัปเกสรดอกมะพร้าวแล้วก็ดอกเกลือ ข้างบนฟองนมโรยด้วยเกล็ดน้ำตาลมะพร้าวเบิร์นจนไหม้ เข้าปากแล้วเคี้ยวดังกรึ๊บๆ มันยังอร่อยติดลิ้นฉันอยู่จนถึงทุกวันนี้เลย”

“คุณพูดซะผมอยากกิน”

“คุณอยากให้ฉันทำให้กินไหม เดี๋ยวไปหาซื้อวัตถุดิบมาลองทำ”

“อย่าลำบากเลยครับ ผมยังไม่อยากตาย” เขายกกาแฟขึ้นมาจิบอีก

พรวด!

เขาถึงกับพ่นกาแฟออกมา เมื่อนิ้วนุ่มๆ ลูบเบาๆ บนต้นขาเขา จากนั้นก็สะกิดไม่หยุด เขาจับมือเธอให้อยู่นิ่งๆ

“ใจเย็นๆ สิครับทูนหัว อยู่กับคุณไม่ต้องสะกิดมันก็ตื่นอยู่แล้ว ผมรู้แล้วว่าคุณเซ็กส์จัด แต่ขอดื่มกาแฟก่อนนะครับ”

“คุณอย่ามายัดเยียดข้อหานั้นให้ฉัน ขาคุณเป็นตุ่มเหมือนโดนตัวอะไรกัดมาต่างหาก”

“น่าจะเป็นยุงตอนลอยกระทง” เขาปล่อยมือเธอ

เพชรพลอยเริ่มกระบวนการต่อ “ตุ่มแบบนี้ ถ้าเราเกามันก็จะยิ่งคัน เกามากๆ มันก็จะเปลี่ยนรูปร่างเป็นแผ่นๆ”

เขาได้แต่หัวเราะกับความช่างสังเกตของเธอ และมองตุ่มบนขาที่แปรสภาพเป็นแผ่นตามนั้นจริงๆ

“ถ้าไม่หายคัน เราก็จะเอาเล็บจิก”

“อู้วววว” เขามองเครื่องหมายบวกที่เกิดขึ้นจากลอยเล็บของเธอบนขา “เจ้าแม่ทฤษฎีตุ่มคันอยู่ตรงนี้นี่เอง”

“พี่วัฒน์บอกว่าจะมาหาคุณตอนสาย ฉันขอเวลาไปทำธุระสองชั่วโมงนะคะ” เธอหยิบกาแฟมาจิบต่อ ก่อนจะกระแทกแผ่นหลังพิงพนัก  

“ไม่อยากเจอมันแล้ว ผมไปด้วยได้ไหม” เขาจับมือเธอมากุมอย่างออดอ้อน

“อย่างอแงสิคะ นะ สองชั่วโมงเอง รับรองว่าไม่เลตแน่นอน”

“ถ้าเลตผมทำโทษนะ ผมนับเป็นวินาที”

“เอ๊ ชักอยากรู้แล้วสิว่าจะทำโทษฉันยังไง ลองเลตดูจะดีไหมเนี่ย” เธอลองยั่วเขาเล็กๆ ด้วยการลุกขึ้นไปนั่งบนตักเขา กรีดกรายไต่นิ้วบนกรอบหน้าหล่อคมฉุดหัวใจสาวๆ

“ผมคงทำโทษคุณล่วงหน้าดีกว่าแล้วละ ถ้าคุณกลับมาตรงเวลา คุณก็มาทำโทษผมคืน ว่าแต่คุณกลัวการลงโทษของผมไหมล่ะ”

“ฉันมีอะไรต้องกลัวคุณอีกมิทราบ อย่างมากก็ขึ้นเตียงกับคุณจนร่างพัง”

*********

 “เรียบร้อยแล้วขอรับเจ้านาย”

ณวัฒน์เดินมาบอกกับเพื่อนสนิทหลังจากวางสายจากลูกน้อง ห้องพักของเอเดรียนกลายเป็นของณวัฒน์ตั้งแต่เมื่อคืนที่เจ้าตัวอพยพไปอยู่ห้องข้างๆ

“ขอบใจว่ะเพื่อนรัก มาขอจุ๊บเหม่งทีซิ” เอเดรียนลุกขึ้น ล็อกหน้าเพื่อนแล้วทำปากจู๋ยื่นเข้าไปใกล้ๆ

ณวัฒน์ถึงกับผวา ดันหน้าเพื่อนออกโดยไว “ไอ้ห่า เดี๋ยวฟ้าผ่า กูขนลุก”

เอเดรียนหัวเราะชอบใจ เดินไปรินไวน์แล้วยื่นให้ณวัฒน์ “อร่อยนะ นุ้มนุ่ม ชุ่มชื่นหัวใจฉิบเป๋ง”

ณวัฒน์รับไวน์มากระดกรวดเดียว แล้วกระแทกแก้วลงบนโต๊ะ

“ไอ้เอเดรียน ไอ้จิ้งจอก ไวน์นี่พ่อกูโคตรหวง กะอีแค่ยายเพชรลิ้นจระเข้ แดกอะไรก็อร่อย น้องมันไม่รู้หรอกว่ารสชาติที่ดีมันเป็นยังไง ไวน์โรงแรมก็ได้ นี่มึงถึงขนาดต้องให้กูขโมยพ่อมาให้เลยเหรอ”

“แต่กูรู้ไง ลิ้นกูดี รัวๆๆๆๆๆ” เอเดรียนแลบลิ้นออกมารัวให้เพื่อนดู ณวัฒน์จึงทุบเพื่อนไปหนึ่งทีโทษฐานลามกจนน่าหมั่นไส้ “แล้วเป็นไง เมื่อคืนนอนดูพลุคนเดียวเหงาไหมจ๊ะ” เอื้อมมือไปเชยคางเพื่อนแล้วรีบชักออกก่อนที่จะโดนฟาด

“ยังมีหน้ามาถาม วุ่นวายกับมึงจนไม่มีเวลาเหงาเลย ให้กูหลอกเพชรว่าไปภูเก็ต เดี๋ยวเลื่อนกลับ แล้วจู่ๆ ก็ให้จองห้องรอยัลสูทเพิ่มอีก ชั้นนี้มีแค่สองห้อง ดีนะที่ยังว่าง เดี๋ยวนั่นเดี๋ยวนี่ พอจะล้มตัวลงนอน มึงก็ให้กูถ่อกลับไปขโมยไวน์พ่อมาให้อีก ใช้กูสนุกเลยนะครับ”

“เอาน่า กลับไปจะขโมยของคุณตามาให้ รับรองว่าเด็ดกว่า”

“ทำเป็นพูด มึงกล้าทำความชั่วเหรอ ไอ้หลานกตัญญู” ณวัฒน์แซวเพื่อนสนิท เพราะแต่ไหนแต่ไร เอเดรียนเป็นหลานคนดีของคุณตาอยู่เสมอ ไม่เคยทำอะไรให้ท่านเสียใจ

“กล้าสิ บางทีคุณตาอาจจะยกให้เลยโดยไม่ต้องลักเล็กขโมยน้อยก็ได้ แต่มึงว่าปะ ขโมยจะอร่อยกว่าขอดีๆ ฮ่าๆๆๆ”  

 “ทำไมมึงต้องลงทุนขนาดนี้ ถามจริง เรือจอดที่ประเทศไหนก็มีเมียประเทศนั้นเปล่าวะ”

“กูอยู่บนเรือมาตั้งหลายเดือน นี่เป็นประเทศแรกเลยที่กูขึ้นฝั่ง”

“เหอะ เก็บกดนี่เอง ยายเพชรนะยายเพชร เสร็จมึงจนได้ น้องจะด่ากูไหมวะที่มอบหมายงานนี้ให้ กูก็นึกว่าจะเอาตัวรอดไปได้” ณวัฒน์ถอนใจ พลางส่ายหัว

“ไม่ว่าหรอก น้องเขาเต็มใจ แล้วเราก็มีความสุขกันมาก แย่เนอะ เวลามีความทุกข์เวลามันช่างน้านนาน แต่พอจะมีความสุขสักครั้งหนึ่งในชีวิต เวลามันสั้นจุ๊ดจู๋ เฮ้อ นี่ละชีวิต” จู่ๆ เอเดรียนก็เข้าโหมดจริงจัง

“แล้วคืนนี้จะไปดื่มกับกูหรือเปล่า มึงอย่าลืมนะ ว่าจุดประสงค์หนึ่งที่ขึ้นฝั่งที่ไทยเพราะมึงคิดถึงกู”

“ไม่อะ ขอกูมีความสุขกับเพชรก่อนติดคุกหน่อยเถอะ”

“แหม พูดซะเวอร์ ไลลาเขารักมึงจะตาย วิ่งตามตูดมึงต้อยๆ มาตั้งแต่ไฮสกูล” ณวัฒน์ยิ้มขมขื่นกับภาพจำเหล่านั้น

“เพราะเห็นกันมาตั้งแต่เด็กไง กูเลยมองว่าเขาเป็นน้องสาว ไม่เหมือนสายตาที่มึงใช้มองหรอกไอ้วัฒน์” เขาเหลือบตาสังเกตสีหน้าของเพื่อน “มึงเชื่อเปล่า ต่อให้ไลลามายืนแก้ผ้าอยู่ตรงหน้า มังกรกูยังไม่ผงกหัวขึ้นมาดูเลย”

“มึงนี่ปากหมาไม่เปลี่ยน”

“แต่ลูกเป็ดของกูนี่ยั่วเย...ฉิบ มังกรกูไล่พ่นไฟบรรลัยเลย”

“ไอ้เหี้ยเอเดรียน หุบปากเหอะ แล้วรีบกลับห้องซะ ไปแก้ผ้ารอ ไปทำให้ทุกวินาทีของมึงมีค่าเลยไป๊”

*********