13.คนที่เข้ามา

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขณะช่วงเที่ยงหรือบ่ายของวันทุกวันเวลาประมาณนี้ที่เค้าขับรถมาส่งเธอ วันนี้เป็นวันที่สามแล้ว แม้จะเป็นเสียงพูดคุยสอบถามธรรมดา แต่คนฟังที่เคยรู้สึกว่าเบอร์นี้จะไม่มีใครโทรหา กลับมีคนโทรมาได้ สามวันติดแล้ว สายฝนพูดจาตอบกลับไปอย่างสุภาพ แต่เค้าคิดว่ามันผิดปกติ

''มีอะไรใครโทรมา'' เค้าถามขึ้นทันทีที่เธอวางสาย

"หมอโทรมาค่ะ เรื่องอาการพ่อ''

เธอพูดแค่นั้น แล้วนิ่งเงียบไป เค้าไม่ได้เอะใจอะไร แต่นี่มันวันที่สามแล้ว หมอมันจะดีอะไรขนาดนั้น โทรมาติดตามคนไข้ทุกคนหรือไง เค้าหงุดหงิดแต่ไม่ได้ตอบอะไร เธอนั่งนิ่งไม่มีท่าทีที่จะเล่าต่อยิ่งทำให้เค้าหงุดหงิด

"ค่ะ ฝนคงไม่มีปัญหาอะไร รบกวนคุณหมอด้วยค่ะ "

หลายวันต่อมา ประโยคสนทนายังคงเดิม เวลาใก้ลเคียงกันทุกวัน แต่คนที่ได้ฟังกลับหงุดหงิดหนักกว่าเดิม

"พ่อเธอป่วยมากหรอไง หมอโทรมาบ่อยจัง" สายฝนมองเค้า

"ป่าวค่ะ หมอโทรมาคุยเรื่องอาการ และอยากเอาเคสพ่อทำวิจัยเท่านั่นแหละค่ะ หมอเค้าเก่งนะคะ ยังหนุ่ม มีความตั้งใจจะช่วยรักษาคนบนดอย"

เสียงชื่นชมหมอหนุ่มออกมาจากปากของเธอ ธีร์รู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก มือที่จับพวงมาลัย กำแน่น ไม่อยากฟัง ไม่อยากได้ยิ