ตอนที่ 8 ไม่ได้ตั้งใจให้เกิดมา

“ อ้าวเคเปอร์ กลับมาแล้วทำไมถึงไม่เข้าไปในบ้าน “คงยุทธ ที่เดินออกมา หวังจะมาคุยเรื่องเสี่ยโอมกับครีมหอม แต่พอเห็นลูกชายเข้าก็เลยร้องทัก แล้วเดินเข้ามาหาทั้งสอง 

“ ผมก็แค่อยากมาดูหน้าน้องสาวคนใหม่ของผมก็เท่านั้นครับ ว่าแต่คุณพ่อเป็นยังไงบ้าง ไม่เจอกันนานแข็งแรงดีใช่ไหมครับ “ 

“ จะไม่เหลือแรงแล้วต่างหาก ถ้าแกไม่รีบกลับมาช่วยบริหารบริษัทเนี่ย รู้ไหมว่าใกล้เจ๊งเต็มทนแล้ว “ 

“ โห่พ่อครับ ผมก็กลับมาให้แล้วนี่ไง” สองพ่อลูกยืนคุยกันอย่างสนิทสนม แล้วจากนั้นคนเป็นพ่อก็ชวนลูกทั้งสองให้เข้าบ้านไปกินข้าวด้วยกัน

“ พวกเราไปกินข้าวเย็นด้วยกันเถอะ ครีมด้วยนะ “ คงยุทธพูดเสร็จก็เดินหันหลังกลับเข้าบ้านไปก่อน ส่วนเคเปอร์หันมามองหน้าน้องสาวที่กำลังทำหน้าทำตาเหมือนคนเป็นทุกข์

“ เป็นอะไรหรือเปล่า ?” คำถามของพี่ชาย ทำให้ครีมหอมรีบส่ายหน้าและเดินตามคนเป็นพ่อเข้าไปในบ้าน

“ นี่ กินเยอะ ๆ น่ะครีมหอม “ มาลาลัยตักเนื้อให้กับครีมหอมทั้งยังพูดจาหวานย้อยอย่างกับว่ากินยาลืมเขย่าขวด ต่างจากคนเป็นลูกสาวที่ทำปากงุบงิบเหมือนกำลังพยายามหักห้ามหมาในปากไม่ให้วิ่งออกมาชนคนอื่น 

“ ทำไมแม่ถึงอยากให้หนูพูดดีกับมัน เสี่ยโอมเลือกมันแทนที่จะเป็นหนูน่ะแม่ “ ก่อนหน้านี้คิตตี้โวยวายกับแม่ เรื่องที่เสี่ยโอมต้องการตัวของครีมหอมไม่ใช่เธอ 

“ ก็เพราะเรื่องนั้นแหละ ลูกถึงต้องทำดีกับมัน ถ้ามันไม่ยอมไปขัดดอกเราจะไม่มีที่ซุกหัวนอนเอานะลูก หรือว่าลูกอยากไปนอนห้องเช่าราคาถูก ๆ ล่ะ “มาลาลัยรีบอธิบายถึงเหตุผลให้ลูกสาวฟัง

“ ไม่มีทาง!!ห้องเช่ามันคนละระดับกับหนูเลยนะคะคุณแม่ “ 

“ งั้นลูกก็ต้องทำดีกับนังครีมหอมมันก่อน “ 

“ ไม่เอา แม่ทำให้เสี่ยโอมเปลี่ยนใจมาเลือกหนูไม่ได้เหรอ ทำไมต้องเป็นนางครีมหอมด้วย หนูไม่ยอม ฮือ ๆ “ มาลาลัยเห็นลูกสาวงอแงเช่นนั้นก็รีบจับไหล่ทั้งสองของลูกเอาไว้

“ คิตตี้ฟังแม่นะลูก การไปเป็นผู้หญิงขัดดอก มันไม่ได้มีอะไรดีเลย มันก็เหมือนกับการที่เราไปเป็นเมียเก็บเขา สู้ลูกทำให้เสี่ยโอมเขาหลงรัก แล้วตบแต่งลูกเป็นเมียจะไม่ดีกว่าหรือ “ คิตตี้ได้ยินเช่นนั้นก็หยุดโวยวาย และ มองมาที่คนเป็นแม่

“ จริงหรือคะคุณแม่ “ 

“ จริงสิลูกของแม่ ถ้านางครีมหอมได้ไปอยู่กับเสี่ยโอม ลูกก็ถือโอกาสนั้นหาเรื่องไปหามัน แล้วก็จะได้ใกล้ชิดกับเสี่ยโอม แม่พูดผิดตรงไหน “ 

“ ก็ได้ค่ะ ครั้งนี้หนูจะยอมก็ได้ “ 

… กลับมาที่ปัจจุบันหลังจากทานข้าวเสร็จ ครีมหอมได้มาช่วยพุดตานล้างจานและตอนนี้กำลังเก็บจานอยู่ในครัว

“ ไม่เป็นไรน่ะน้องครีมเดี๋ยวพี่ทำเอง” พุดตานเข้ามาแย่งจานในมือของครีมหอม หญิงสาวจึงมองหน้าพี่พุดตานของเธอแล้วยิ้ม

“ ไม่เป็นไรพี่ ฉันไม่อยากอยู่เฉย ๆ ให้ฉันทำเถอะ “ 

“ เธอจะไปทำเรื่องพวกนั้นทำไมล่ะครีม มานี่ดีกว่า เดี๋ยวฉันจะพาไปดูชุดสวย ๆ บนห้อง “ คิตตี้เดินเข้ามาดึงครีมหอมออกไปจากห้องครัว พอเดินออกมาอยู่ข้างนอก ครีมหอมก็สะบัดมือออกอย่างแรง

“ พวกคุณสองแม่ลูกคิดจะทำอะไร อย่าคิดว่าฉันโง่นะคะ“ คิตตี้ถึงกลับหน้าเสีย ที่ได้รู้ว่าครีมหอมรู้ทันตนกับแม่

“ บ้าเหรอ พูดเรื่องอะไรของเธอ ฉันเพียงแค่เห็นว่าเราเป็นพี่น้องกัน เลยไม่อยากให้มีเรื่องผิดใจกันก็เท่านั้น “ 

“ เพราะอยากให้ฉัน ไปใช้หนี้ให้พวกคุณน่ะสิ ฝัน!” ครีมหอมกอดอกพูดคำสุดท้ายเน้น ๆ ใส่หน้าของคิตตี้ก่อนจะเดินหนี 

“ ว้าย กูทนไม่ไหวแล้วนะ “ แต่เพราะความอดกลั้นของคนขี้โมโหอย่างคิตตี้นั้นมีน้อยมาก เธอจึงดึงครีมหอมเข้ามาเตรียมจะตบ

“ อ๊าย!! “ แต่กลับโดนครีมหอมจับไว้แล้วตบเธอก่อนจนเธอล้มลง

“ นังครีมหอม แกทำอะไรลูกฉัน” มาลาลัยที่ผ่านมาเห็นรีบเข้ามาพยุงลูกสาวให้ลุกขึ้น

“ อีต๊อกจับมัน “ มาลาร้องให้แม่บ้านที่เพิ่งจะเดินออกมาจากครัวเข้ามาจับตัวครีมหอมเอาไว้

“ ปล่อยนะ พวกคุณจะทำอะไรฉัน “ 

“ แกทำอะไรกับลูกฉัน ฉันก็จะทำกับแกแบบนั้นแหละ “ มาลาลัยเตรียมง้างมือจะตบหน้าครีมหอม

“ มาลาคุณคิดจะทำอะไร “ แต่คงยุทธก็เข้ามาจับห้ามเมียไว้ได้เสียก่อน

“ ปล่อย “ เคเปอร์ เดินเข้ามายืนใกล้ ๆ กับครีมหอมแล้วสั่งให้ต๊อกปล่อยมือจากน้องสาวของเขา 

“ นี่พวกเธอทำบ้าอะไรกัน ถึงครีมหอม จะเป็นลูกที่ฉันไม่ได้ตั้งใจให้เกิดมา แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าครีมหอมจะมาเป็นกระสอบทรายให้พวกเธอซ้อมเล่นนะ “ เพราะความโมโหจึงทำให้คงยุทธพูดออกมาแบบนั้น จนเขาลืมคิดถึงความรู้สึกของคนที่ถูกพูดถึง คำพูดที่ว่าไม่ได้ตั้งใจให้เกิดนั้นแทงทะลุหัวใจของครีมหอมเข้าอย่างจัง เมื่อเห็นเป็นเช่นนั้นครีมหอมจึงรีบเดินหนีออกมาจากคนพวกนี้ เธอเดินเลื่อนลอยออกมาจากบ้าน เดินไปตามทางเรื่อย ๆ จนฟ้าเริ่มเปลี่ยนสี พอคายความเศร้าลงบ้าง เธอก็เตรียมที่จะเดินหันหลังกลับบ้าน

“ จะไปไหนล่ะจ๊ะน้องสาว ให้พวกพี่ไปส่งไหม “