ตอนที่ 7 ไม่ได้อยากได้คนนี้

“ ยกลูกสาวของคุณให้กับผม “ 

“ ได้ค่ะ “ คิตตี้รีบตอบกลับข้อเสนอทันที เพราะตู่เอาเองว่าเขาหมายถึงตัวเธอ แล้วเธอยังคิดว่าถ้าหากเธอได้เป็นเมียเขาเธอก็ต้องสบายแน่นอน ส่วนคนเป็นแม่ได้ยินแบบนั้น ก็รีบลุกมายืนข้างลูกสาวด้วยความดีใจ คาดหวังจะได้ลูกเขยรวยโดยไม่มองหน้าคนเป็นผัวแม้แต่นิดเดียว

“ ไม่ได้นะ คุณจะเอาลูกสาวผมไปทำไม “ คงยุทธรีบคัดค้าน ผ่านสายตาเมียที่ขัดใจ

“ เฮ้อ ผมคงไม่เอาลูกสาวคุณไปกดขี่ข่มเหงหรอกครับ ผมก็แค่พอใจในตัวเธอ ก็เลยอยากได้เป็นเมีย เก็บไว้ขัดดอกเล่นก็เท่านั้น ถ้าคุณใช้หนี้หมดผมจะส่งเธอคืนให้ก็ได้ “ 

“ แล้วคุณจะคัดค้านทำไมคะ ดีเสียอีกเราจะได้มีเวลาหาเงินมาใช้หนี้ แถมลูกของเราก็สบายอีกไม่ต้องลำบากอะไร “ มาลาลัยพูดเพื่อให้ผัวคิด ต่างจากผัวของเธอที่ไม่รู้ว่าเมียเอาสมองส่วนไหนคิด ถึงอยากให้ลูกสาวไปเป็นเด็กขัดดอกให้เขา

“ ใช่ค่ะ หนูเต็มใจนะคะคุณพ่อให้ไปอยู่กับเสี่ยโอมวันนี้เลยก็ได้ “ คิตตี้พูดขึ้นอย่างกะดี้กะด้า คนเป็นพ่อถึงกับกุมขมับ 

“ ทำไมลูกถึงพูดแบบนี้ เราเป็นผู้หญิงนะคิตตี้ “ 

“ แล้วคุณพ่อมีเงินใช้หนี้เสี่ยโอมวันนี้ไหมล่ะคะ แล้วมีบ้านหลังใหม่ให้คิตตี้กับแม่อยู่หรือยัง “ คงยุทธได้ยินที่ลูกสาวพูดแบบนั้นเขาก็คิดไม่ตก นี่มันเป็นทางเดียวจริง ๆ หรือ มันมาถึงขั้นที่เขาจะต้องขายลูกสาวใช้หนี้แล้วหรือ คงยุทธนิ่งไปสักพัก แล้วหันมาจ้องเสี่ยโอม

“ ก็ได้ครับ ถ้าคุณยอมรับปากว่าจะไม่ทำร้ายร่างกายลูกสาวผม ผมจะยอมให้เธอไปอยู่กับคุณชั่วคราว แล้วผมจะรีบเอาเงินมาใช้หนี้คุณให้หมดในเร็ววัน “ คงยุทธตอบกลับอย่างเลี่ยงไม่ได้ ในเมื่อเขาหมดหนทางแล้ว ถ้าหากเสี่ยโอมยึดบริษัทของเขา เขาคงหมดที่ทำมาหากิน แล้วแบบนั้นจะเอาเงินที่ไหนไปใช้หนี้กัน คำตอบของหัวหน้าครอบครัว ทำให้สองแม่ลูกดีใจ ก่อนที่พวกเธอจะหน้าเสียเมื่อเสี่ยโอมได้พูด ระบุตัวตนของคนที่เขาต้องการจริง ๆ ออกมา 

“ แต่ว่า ไม่ใช่คนนี้นะครับที่ผมอยากได้ “ ทุกคนรีบหันไปมองหน้าของเสี่ยโอมที่ตอนนี้สายตาของเขาได้มองไปที่ร่างบางซึ่งยืนหลบอยู่ข้างประตู 

“ ไม่น่ะ!! ฉันไม่มีทางไปเป็นเมียคุณ “ ครีมหอมพูดขึ้นเมื่อรู้ตัวว่าเขาหมายถึงเธอ

“ นี่มึงคิดว่า ผู้หญิงคนนั้นเขาจะยอมมาเป็นเมียขัดดอกให้มึงจริงเหรอ “ หนึ่งเดียวที่ถือแก้วไวน์อยู่นั่งลงข้าง ๆ เพื่อนของเขา ซึ่งตอนนี้ทั้งสองนั่งอยู่ ที่ริมสระว่ายน้ำในบ้านของอศิร

“ มึงก็คอยดูสิ ยังไงผู้หญิงคนนั้นก็ต้องได้มาเป็นเมียเสี่ยโอมคนนี้ “ เสี่ยโอมพูดทั้งยังเลียริมฝีปากจ้องไปที่แก้วไวน์สีแดงในมือ แล้วยิ้มออกมา เมื่อคิดเห็นสีหน้าที่ตกใจของอีหนูคนที่เขานั้นหมายตา 

“ ไม่มีทาง ยังไงซะ ครีมก็ไม่มีทางไปเป็นเมียของผู้ชายคนนั้นเด็ดขาด! “ ครีมหอม ลุกตบโต๊ะใส่พุดตานที่นั่งอยู่ตรงข้าม เพียงเพราะว่าพุดตานโดนสองแม่ลูกนั่นไหว้วานให้มาหลอกถามหญิงสาวเรื่องเสี่ยโอม

“ ไหน มาให้ดูหน้าหน่อยสิ คนไหน ลูกสาวอีกคนของพ่อฉัน “ เสียงของชายที่ไม่ค่อยคุ้นหู เดินเข้ามาพร้อมกับเสียงแม่บ้านที่ชื่อต๊อก

“ น้องเคเปอร์ น้องเคเปอร์คะ พี่ต๊อกว่าเรากลับไปหาคุณแม่ในบ้านดีกว่านะคะ “ ต๊อกพยายามขัดขวางไม่ให้เคเปอร์เดินมาทางนี้

“ อย่ามายุ่งได้ไหมพี่ต๊อก ไหนคนไหน “ แต่สุดท้ายชายหนุ่มก็เดินมาหยุดที่หน้าบ้านจนได้

“ พี่คงจะเป็น พี่เคเปอร์ใช่ไหมคะ? “ ครีมหอมกอดอก และมองไปยังคนที่มาใหม่

“ โห่ ก็ว่าทำไมคิตตี้ไม่ชอบขี้หน้าเธอ ก็เธอน่ารักซะขนาดนี้” เคเปอร์พูดขึ้นทันทีเมื่อเห็นหน้าน้องสาวคนใหม่ 

“ แล้วน้องเคเปอร์ ไม่ได้ ไม่ชอบหน้าน้องครีมหอมเหมือนกับน้องคิตตี้เหรอคะ” ต๊อกถาม

“ ฮ่า ๆ นี่พี่เห็นฉันเป็นคนแบบนั้นหรือพี่ต๊อก ได้น้องสาวใหม่ก็ดีสิ ฉันละเบื่อน้องสาวขี้สำอาง ขี้อิจฉาแบบยายคิตตี้จะตายอยู่แล้ว “ เมื่อได้ยินที่พี่ชายพูดแบบนั้น ครีมหอมจึงเดินลงมาสวัสดีเขา เพราะเธอมั่นใจว่าชายหนุ่มไม่เหมือนแม่และน้องสาวของเขาแน่นอน ซึ่งเคเปอร์ก็ลูบหัวเธอตอบอย่างเอ็นดู

“ สวัสดีตัวเล็ก ชื่อครีมหอมสินะ พี่เคเปอร์นะ ยินดีที่ได้รู้จัก และก็ยินดีเป็นอย่างมากที่เราได้เป็นพี่น้องกัน “ ครีมหอมเผยยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว เธอรู้สึกว่าพี่ชายของเธอนั้นอบอุ่นมากเหมือนกับที่เธอเคยใฝ่ฝันไว้เลย ว่าอยากมีพี่น้องที่อบอุ่นแบบคนอื่นบ้าง

“ อ้าวเคเปอร์ กลับมาแล้วทำไมถึงไม่เข้าไปในบ้าน “