ตอนที่ 76 เฉินคัง! เฉินจิ้น! 1.2

ร่างสูงใหญ่ค่อยๆ หันกายกลับมามองด้านหลังที่ส่งเสียงเรียกคนเมื่อครู่ที่ผ่านมา พร้อมคลี่ยิ้มบางๆ ส่งกลับไป

 “ไม่ได้เจอกันเสียนาน ท่านก็ยังเหมือนเดิมมิแปรเปลี่ยนเลยนะเสิ่นข่าย”เฉินคังเอ่ยถามกลับไป

 ตุบ! ร่างสูงทรุดกายลงนั่งคุกเข่า พร้อมประสานมือเข้าหากันทันที

 “ถวายบังคมองค์ชายพ่ะย่ะค่ะ”เสิ่นข่ายถวายบังคมด้วยความนอบน้อม

 “ท่านลุกขึ้นเถิด! ไม่ต้องมากพิธี...เวลาเห็นข้าไม่ต้องทำเช่นนี้อีกเพราะข้ามิได้มีฐานันดรศักดิ์เช่นนั้น”

 “แต่พระองค์คือองค์ชายของกระหม่อม และทรงเป็นเจ้าผู้ครองแคว้นพระองค์จริงที่จะต้องสืบทอดบัลลังก์ต่อไป มิสามารถเปลี่ยนความคิดของกระหม่อมได้หรอกพ่ะย่ะค่ะ”เสิ่นข่ายยังคงยืนยันกลับไป

 และนั่นทำให้เฉินคังคลี่ยิ้มกว้างครั้นได้ยินเช่นนั้นพร้อมเดินตรงเข้าไปหาฉุดร่างใหญ่ให้ลุกขึ้นจากพื้น

 “ข้าไม่เถียงกับท่านแล้ว ตามใจเถิด”

 องครักษ์ผู้ภักดีคลี่ยิ้มพร้อมลุกขึ้นตามแรงฉุดของอีกฝ่ายขึ้นตามมาติดๆ พร้อมเอ่ยขึ้นด้วยความแปลกใจ

 “เหตุ