ก็ฉันไม่ได้อยากไปกับคุณนี่

ครั้นได้ยินอย่างนั้น เขมจิรารู้ในทันทีว่าเป็นอย่างคาดการณ์ไว้จริง ทั้งสองเป็นพวกเดียวกัน แบบนี้ชักไม่ชอบมาพากล หากยังยืนอยู่ตรงนี้คงไม่เป็นผลดีแน่

เธอจึงเบี่ยงตัวหลบหลีกไปอีกทางหวังให้พ้นไปจากจุดนี้ให้ได้ก่อน แต่ก็ยังช้าเกินไป เมื่อชายแปลกหน้าทั้งสองเข้ามาประชิดตัวแล้วก็หิ้วแขนของหญิงคนละข้าง

“นี่! พวกคุณจะพาฉันไปไหน ชะ..อุ๊บ”

ถ้อยคำกำลังจะร้องขอความช่วยเหลือ ถูกปิดด้วยฝ่ามือใหญ่จนแทบจะหายใจไม่ออก ทุกอย่างเกิดขึ้นด้วยความรวดเร็ว โดยที่เขมจิราตั้งตัวไม่ทัน แรงอันน้อยนิดเมื่อเทียบกับผู้ชายสูงใหญ่ทั้งสองคนย่อมต้านไม่ไหว

เพียงไม่กี่นาทีก็ถูกยัดเข้าไปอยู่ในรถยนต์คันใหญ่จนได้ เขมจิราดันร่างกายเพื่อทรงตัวเมื่อเข้ามาอยู่ข้างในพื้นที่จำกัด จึงเห็นว่าข้างในมีอีกคนนั่งตีหน้าเคร่งขรึมอยู่ก่อนแล้ว

หรือนี่จะเป็น ‘นาย’ ของผู้ชายสองคนนั้น เขาเป็นใครกันทำไมถึงต้องอยากพบเธอด้วย

เธอถอยห่างออกมาจนแผ่นหลังชิดกับประตูอีกฝั่ง เอื้อมมือหวังที่จะเปิดแต่มันก็เปิดไม่ได้

“ได้เจอกันสักทีสินะสาวน้อย!”

“คุณ” วาจาราบเรียบทว่ามีความน่ากลัวอยู่ในที เขมจิราตัวสั่นราวกับลูกนก ใบหน้าอันหล่อเหลาไม่ได้ทำให้ความน่าเกรงขามนั