LOGINShare
ก็อยู่กันแบบนี้
Last Updated:
2025-06-04 11:17:24
Latest chapter
ตีตรารัก หมดเวลาสนุกแล้ว
“เวลาเธอว่าง่ายก็น่ารักมากนะ รู้ไหม” เสียงแหบพร่ากระซิบลงข้างใบหูสวย จากนั้นก็ดันตัวขึ้นอยู่เหนือหญิงสาว“ฉันเปล่า! คุณกำลังบังคับฉัน”“ตอนนี้เธออาจจะคิดว่าฉันบังคับ เดี๋ยวอีกหน่อยก็ร้องขอเชื่อฉันสิ”‘หากว่าร่างกายของเธอมันจะทำให้จบปัญหาเรื่องหนี้สินของพ่อได้ ก็ถือว่าเป็นการตอบแทนบุญคุณที่ท่านได้เลี้ยงดูส่งเสียให้เล่าเรียนสูง ๆ ขอให้ปัญหามันจบลงในตอนนี้ก็แล้วกัน’ลำคอระหงถูกขบเม้มด้วยริมฝีปากหนาจนขึ้นรอย สายบราถูกรูดร่นลงจากไหล่บางตกไปอยู่บนแขนเรียว เผยเนินเนื้อนูนสวยเต่งตึงเป็นร่องสวย“อ๊ะ ฉันเจ็บ”“น่ากินขนาดนี้แล้วจะให้ฉันปล่อยเธอไปได้ยังไงสาวน้อย” หน้าท้องขาวเนียนสวยสะดุดตา ชายหนุ่มไม่อาจห้ามใจต้องฝังเขี้ยวคม บนผิวผุดผ่องอย่างแรงไปหลายทีใบหน้าอันหล่อเหลาเลื่อนลงไปยังส่วนล่างของเรือนร่าง หัวใจของชายหนุ่มเต้นด้วยความกระหายเมื่อใกล้จะได้เชยชมส่วนสงวนของสาวสวย ซึ่งยังถูกปกปิดด้วยอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายห้วงความคิดอยากล่วงล้ำใจแทบขาด จึงจินตนาการความสวยงามว่าน่ามองมากแค่ไหน ในเมื่อทุกสัดส่วนบนร่างกายของเธอดูดีไปหมดแค่คิดอวัยวะที่อยู่ภายในกางเกงตัวเก่งก็คับพองจนปวดหนึบ นิ้วเรียวแตะลงที่ขอบซ
ตีตรารัก คุ้มกับข้อเสนอของเจ้าบ้านั้น
ดวงตาคู่สวยเอ่อล้นไปด้วยน้ำตา กวาดมองโดยรอบห้องแสนหรูหรา แม้จะถูกตกแต่งออกมาได้อย่างสวยงามเพียงใดทว่าก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกดีขึ้นมาได้เลยเมื่อเห็นอุปกรณ์สำหรับการร่วมกิจกรรมอันน่าตื่นเต้นเหล่านั้นเสียงสะอึกสะอื้นร่ำไห้ดังขึ้นมาอีกระลอก เมื่อนึกถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นกับตนเองต่อจากนี้ แขนยกขึ้นโอบกอดขาทั้งสองข้าง ใบหน้าเปรอะเปื้อนไปด้วยหยาดน้ำตาซุกลงบนหัวเข่าเป็นชะตากรรมอะไรของเธอต้องมาเจอกับเรื่องแบบนี้ ช่วงที่ผ่านมาคิดเพียงว่าผู้เป็นพ่อแค่ออกมาเที่ยวกับเพื่อนเท่านั้น ถามไถ่ก็มักจะได้คำตอบว่าแค่มาดื่ม!แล้วเหตุใดถึงมีหนี้สินก้อนโตเช่นนี้ได้ แม้ว่าจะเชื่อใจท่านมากแค่ไหนหากแต่หลักฐานจากผู้ชายใจร้ายคนนั้น ก็ไม่อาจปฏิเสธความจริงข้อนี้ไปได้ เงินตั้งห้าล้านมันไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ อะไรที่เป็นแรงจูงใจถึงทำให้บิดากลายเป็นคนแบบนี้ไปได้เอาแต่จมอยู่กับความคิดของตัวเอง เขมจิราจึงไม่รู้ว่าภายในห้อง ไม่ได้อยู่เพียงลำพังอีกต่อไปสายตาคมคู่หนึ่งทอดมองเรือนร่างสั่นไหวบนเตียงอย่างเจ้าเล่ห์ ใบหน้าซุกลงกอดเข่า ทำให้มุมปากหยักหนาได้รูปยกยิ้มอย่างชอบใจคำพูดหนึ่งลอยเข้ามาในหัว‘สินค้าชิ้นใหม่ สวยน่ามองแบบท
ตีตรารัก ความเปลี่ยนแปลงที่น่าใจหาย
“ถ้าผมจะทำอะไรจริง ๆ คงไม่รอจนถึงตอนนี้หรอก แล้วที่ผมทำไปทั้งหมดก็เพราะเป็นห่วง เห็นหน้าของตัวเองหรือเปล่า ว่ามันแย่แค่ไหน”“งั้นคุณก็รีบกลับไปสิ ฉันจะได้พักผ่อน” เสียงแหบแห้งบอกในสิ่งที่เขาควรทำตั้งนานแล้ว ถ้าหากว่าเป็นห่วงเธอจริงณภัทรผ่อนลมหายใจออกมา เดินไปหยิบกระเป๋าและสูทพาดไว้บนเก้าอี้มาถือ จากนั้นก็เดินมายืนตรงหน้าแพรวพรรณอีกครั้ง“ก็ได้ แล้วก็รีบพักผ่อนด้วยถึงบ้านผมจะโทรมาหา” เขาทิ้งท้ายไว้เท่านั้น ก็หมุนตัวเดินออกมาจากห้องครัว“ไม่รับหรอก” เสียงพึมพำไล่หลังตามขึ้นมา“ก็ลองดู ถ้าไม่รับผมจะกลับมาอีก”แพรวพรรณยืนนิ่งอ้าปากค้าง ไม่คิดว่าเขาจะได้ยิน‘หูดีเป็นบ้า’หลังจากลงกลอนประตูเรียบร้อยแล้ว คนป่วยก็ยังไม่ได้ขยับเขยื้อนไปไหน เพราะยังไม่เข้าใจในการกระทำของณภัทร ทว่าเธอแปลกใจมากกว่านั้นก็คือเหตุใดหัวใจถึงเต้นผิดจังหวะอย่างนี้!“เป็นอะไรของแกนะแพรว เขาก็แค่ผ่านมาเท่านั้นแหละ ปวดหัวจัง ช่างเถอะไปนอนดีกว่า”เมื่อให้เหตุผลให้กับตัวเองได้แล้วเจ้าของห้องก็เดินเข้าไปด้านใน ปล่อยให้ความกังวลหยุดแค่ตรงนั้นกลับมาทางด้านเขมจิราเธอกำลังทอดสายตามองผู้ชายนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามอย่างเอาเรื่องเมื่
ตีตรารัก คำก็ไล่สองคำก็ไล่!
อาการเมื่อยขบตามร่างกายทำให้แพรวพรรณขยับตัวได้เชื่องช้าลง ในขณะเดินไปยังประตูเมื่อได้ยินเสียงกริ่งดังขึ้นหลายครั้ง แม้ว่าจะไม่อยากขยับเขยื้อนร่างกายเท่าไหร่ก็ตาม“เป็นไงล่ะฝืนสังขารตัวเองดีนัก”หญิงสาวดุตัวเองด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง ที่ป่วยอย่างนี้ก็เพราะเร่งงานจนพักผ่อนไม่เพียงพอเมื่อร่างกายไม่พร้อม สมองก็ทำงานไม่สมบูรณ์ตามไปด้วย จนละเลยการตรวจเช็กให้ดีว่าใครมาเยือนมือเล็กเอื้อมไปเปิดประตูในทันที พอมาถึง...ครั้นเห็นว่าเป็นใครยืนอยู่หน้าห้องจึงทำให้รู้ตัวว่าตนเองพลาดไปมากแค่ไหน“มาทำไม นี่มันมืดค่ำแล้วนะคุณ กลับไปเถอะฉัน...”“แค่แวะมาหา”ณภัทรแทรกคำพูดของแพรวพรรณก่อนที่เธอจะทันได้พูดจบประโยค ชายหนุ่มขมวดคิ้วทอดมองดวงหน้าหวานเวลานี้กลับซีดเซียวทันใดนั้นมือใหญ่ก็ยกขึ้นแตะบริเวณหน้าผากมน จึงได้รู้ว่าเพราะเหตุใด“ทำอะไรของคุณ!” เธอผละใบหน้าออกห่าง ก้าวมาด้านหลังด้วยความตกใจ“คุณไม่สบายเหรอ กินยาหรือยัง” สุ้มเสียงอ่อนโยนเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงคนตรงหน้า“!!!”“ผมถามกินข้าวกินยาหรือยัง” เขาถามย้ำเมื่อแพรวพรรณยังคงเงียบ และมองตนเองด้วยใบหน้าบูดบึ้งระคนสงสัย“ยัง” คำตอบสั้น ๆ อย่างไม่ใส่ใจแต่กลั
ตีตรารัก มันจะง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ
เสียงแข็งเอ่ยบอกพวกเขาแล้วมันก็ได้ผล ทั้งณภัทรและเตชินเคยมองกันราวกับจะเผาอีกฝ่ายด้วยสายตาดุเดือดได้หันหนีกันไปคนละทางพอเห็นว่าศึกนั้นสงบลงจึงได้หันไปถามอดีตลูกศิษย์“นายมีอะไรสงสัยงั้นเหรอเตชิน”“คือว่า...” เอาละสิ! ในเมื่อเป็นข้ออ้างจะเข้ามาด้วย แล้วจะเอาคำถามไหนไปบอกเธอกัน“หึ” เสียงเย้ยหยันในลำคอดังขึ้นเมื่ออีกฝ่ายไม่มีคำจะพูดใช่ว่าเขาจะไม่รู้อีกคนตามมาด้วยเหตุผลอะไรแพรวพรรณหันมาถลึงตาใส่ณภัทรในทันที เป็นการเตือนให้เขาเงียบไปเสีย เท่านี้ก็ประสาทจะกินอยู่แล้ว ยังจะมาเย้ยหยันอะไรกันอีกไม่ได้เป็นแค่ณภัทรเท่านั้น เพราะอีกคนก็เป็นเช่นกัน เมื่อหันกลับมาทางเตชินก็เห็นว่าชายหนุ่มก็ทำหน้าเย้ยหยันใส่ณภัทรเช่นเดียวกัน‘ฉันอยากจะบ้าตายกับสองคนนี้จริง ๆ’การที่มีพวกเขาเข้ามาป้วนเปี้ยนในชีวิตก็ปวดหัวจะแย่อยู่แล้ว ยังต้องมาเจออะไรอย่างนี้อีกเหรอ ทว่าก็ต้องรีบเคลียร์ให้มันจบจะได้กลับกันไปเสียที“ว่าไงนายมีอะไรจะถามครูงั้นเหรอเตชิน”“คือ...ผมลืมแล้วครับว่าจะถามอะไร เอาไว้ผมนึกออกเมื่อไหร่ ค่อยกลับมาถามใหม่ได้ไหมครับ”ตอบตามตรงไม่ได้ก็ต้องเลี่ยงหาทางออกไปก่อนแล้วกัน“สรุปคือนายไม่มีอะไรจะถามครูใ
ตีตรารัก ฉันไม่ไปกับใครทั้งนั้น
“ไม่ต้อง! ส่งฉันแค่นี้ก็พอ”“อยากขึ้นไปส่ง ทำไมผมถึงขึ้นไปบนนั้นไม่ได้” ณภัทรโน้มใบหน้าลงมาใกล้ คิ้วเข้มจรดติดกันด้วยความไม่เข้าใจก็ในเมื่อตนก็เคยขึ้นไปบนนั้นแล้ว“ขยับออกไปหน่อย คุณบอกแล้วว่าแค่มาส่ง เสร็จแล้วก็ควรกลับไปไม่ใช่หรือไง”“.....” ณภัทรออกอาการไม่พอใจขึ้นมาบ้าง เมื่อเธอเอาแต่ไล่“ก็ในเมื่อผู้หญิงไม่เต็มใจ ยังจะต้องถามอีกทำไม!”ผู้มาใหม่เอ่ยเสียงแข็ง ยังจ้องณภัทรอย่างไม่เกรงกลัวหลังจากสังเกตการณ์อยู่ครู่หนึ่ง จึงทำให้รู้ว่าตัวเองเห็นเป็นเพียงความต้องการของฝ่ายชายเท่าที่พยายามเข้าใกล้แพรวพรรณณภัทรหันมาเผชิญหน้ากับผู้ชายอีกคน สายตาคมดุฉายแววไม่พอใจ หากให้เดาก็คงเป็นผู้อาศัยอยู่คอนโดนี้ จากลักษณะการแต่งตัวที่มีแต่ของแบรนด์เนมคงจะเป็นลูกหลานคนมีตังค์‘แล้วจะเข้ามาเสือกทำไม’ณภัทรคิดด้วยความขุ่นเคืองใจให้ฝ่ายตรงข้ามจนแสดงออกมาทางสีหน้าอย่างชัดเจน“เตชิน!” แพรวพรรณเอ่ยเสียงเบา ดวงตาหวานฉายแววกังวลออกมาให้อีกฝ่ายได้เห็น คงเป็นเพราะเมื่อครู่เอาแต่ระวังตัวจากณภัทรจึงไม่ทันได้สนใจสิ่งรอบข้าง ไม่รู้แม้กระทั่งว่ามีบุคคลที่สามเดินเข้ามาใกล้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ช่างน่าอายเสียจริง“เป็นอะไร
You may also like
วิศวะร้อนรัก(20+)
Re-match I รีแมทช์21.1K viewsไลฟ์สดสยองขวัญ
เด็กสาวผู้กลืนกินวิญญาณ33.9K viewsเกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน
แมลงผลไม้232.1K viewsวิศวะร้ายพลาดรัก(20+)
Re-match I รีแมทช์14.4K viewsพ่อของลูกเป็นซุป' ตาร์
ดวงดาวบนหาดทราย134 viewsเมียใบ้ที่เขาไม่รัก
เฟยฮวา337 viewsI Hate You And I Love You (เกลียดเธอ...ที่รัก)
Peach Poyy106 viewsวันไนท์สแตนด์สุดฮอตกับพ่อหนุ่มบาร์โฮสตัวท๊อป
ยัยแม่มดแสนน่ารัก151 views
