ปลายฟ้า...
'อืมจะออกไปละ" สกายตอบกลับเหมียวออกไปอต่ตัวเองก็ยังไม่ลุกจากเก้าอี้และเธอก็ยังอยู่บนตักของสกายอยู่
"เร็วดิ เพื่อนก็รออยู่อ่ะตัวเองเป็นเจ้าของวันเกิดแท้ๆ กลับปล่อยเพื่อนไว้ข้างนอกแล้วตัวเองก็มานั่งจู๋จี๋อี๋อ๋ออยู่กับ....แฟน!!! สองต่อสองทำแบบนี้ได้ไง เสียมารยาท"
เหมียวพูดด้วยน้ำเสียงกระแทกแดกดันจนเธอรู้สึกไม่ดีเหมือนกับว่าตัวเองเป็นสาเหตุให้เขาทิ้งเพื่อนที่มาร่วมงานวันเกิดเพ่อมาอยู่กับเธอ
"เออกำลังจะออกไปนี่ไงแม่งพูดมากว่ะ"
สกายหัวเสียที่โดนเหมียวต่อว่า ตัวเธอเองจึงรีบลุกออกจากตักเขาทันทีแล้วเขาก็ลุกตาม
"ฟ้าจะออกไปเป่าเค้กด้วยกันมั้ย" สกายหันมาชวนเธอให้ออกไปด้วยกันสายตาไม่พอใจของเหมียวก็ส่งผ่านมาถึงเธอทันที เธอคิดว่าเหมียวคงไม่พอใจที่สกายเอาแต่ขลุกอยู่กับเธอจนไม่ยอมออกไปสนุกกับเพื่อนข้างนอกเธอจึงคิดว่าเธอรออยู่ข้างนี้ดีกว่าเพราะเอาจริงๆ เธอก็ไม่ได้รู้จักหรือสนิทกับใครเลยสักคน
"ฟ้ารอข้างในนี้ดีกว่ารู้สึกมึนๆ หัวน่ะ" คงเป็นเพราะน้ำสีฟ้าที่เขาบอกว่าไม่เมานั่นแล่ะที่ทำให้เธอรู้สึกตาจะเบลอๆ นี่แค่เธอจิบไปไม่กี่คำเองนะ
"งั้นเดี๋ยวมานะครับ " จุ๊บ เขาจุ๊บเธออีกครั้งก่อนจะลุกตามเหมียวไปข้างนอก และก่อนจะออกไปเหมียวหันมามองหน้าเธออีกครั้งก่อนจะเดินตามสกายออกไป แต่สายตาของเหมียวมันมีอะไรมากกว่าแค่มองธรรมดา
จะว่าไปวันนี้เธอกับเขาเลื่อนสเต็ปขึ้นมาถึงขั้นจูบกันแล้ว จูบแรกกับแฟนคนแรกและคงจะเป็นเพียงคนเดียว เธอหวังว่ามันจะไม่มีอะไรมากไปกว่าหรอกนะ...เธอกลัว กลัวใจเขาแล้วก็ใจตัวเอง
"ฟ้า ฟ้า" เธองัวเงียลืมตาขึ้นมา เธอมองไปรอบๆ ตอนนี้ไม่มีเสียงดนตรี แสงไฟที่เปิดสว่างไสวด้านนอกก็ดับมืดเหลือเพียงแสงไฟจากภายในบ้านไม่กี่ดวง
"นี่ฟ้าเผลอหลับไปเหรอ"
"อืมใช่ ง่วงก็ขึ้นไปนอนบนห้องเดี๋ยวกายอุ้ม"
"ไม่...ไม่ต้องหรอกฟ้าเดินเองได้"
"ตามใจนะถ้าไม่ไหวจะได้อุ้ม" เธอปฎิเสธก่อนจะเดินตามสกายขึ้นมาชั้นบนจนถึงหน้าห้องนอน ที่รู้ว่าเป็นห้องนอนก็เพราะพอเขาเปิดประตูสิ่งแรกที่เจอก็คือเตียงนอนขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ตรงกลางห้อง
"ไม่เข้ามาอ่ะ"
"เอ่อคือเราไม่นอนกันคนละห้องเหรอ"
"ก็จะนอนทำไมคนละห้องนอนด้วยกันนี่แล่ะ ก็กายบอกแล้วกายไม่ทำไรหรอกถ้าฟ้าไม่ยอนยอม" เขาเดินมาจูงมือเธอเข้ามาในห้องก่อนจะจัดการกดล็อคประตู
ตอนนี้เธอยืนเขว้งขว้างอยู่กลางห้องนอนใหญ่ยังไม่ได้ขยับตัวไปทางไหนตั้งแต่เดินเข้ามา
ตอนนี้สกายเข้าไปอาบน้ำ เธอจึงมีเวลามองและสำรวจไปรอบๆ ห้องนอนที่เธอได้เข้ามาเป็นครั้งแรก
หมับ
"อุ้ย!! "
เธอตกใจเมื่อโดนสวมกอดจากทางดานหลัง น้ำเย็นๆ ที่เกาะอยู่ตามลำตัวของเขามันโดนแผ่นหลังของเธอจนเธอรู้สึกถึงความเปียกชื้น
"ตกใจอะไร หืมมม"
เขากระซิบถามเธอเบาๆ ลมหายใจร้อนๆ ของเขาเป่ารดลงมาตรงต้นคอของเธอจนเธอรู้สึกแปลกๆ เพราะเราใกล้ชิดกันมากกว่าครั้งไหนๆ แถมยังอยู่ด้วยกันสองต่อสองในห้องนอน
"ก็...."
"ทำไมใจเต้นแรงจัง"
เขาเอามือมาโอบตัวเธอไว้จนทำให้เขารู้สึกได้ถึงแรงเต้นของหัวใจเธอ
"กลัวเหรอ"
"อื้มมม" เธอตอบไปตามตรง
"มันไม่มีอะไรน่ากลัวหรอกฟ้า" เขาจับตัวเธอให้หันมาเผชิญหน้ากับเขาจนเธอเห็นว่าตอนนี้เขาไม่ได้สวมเสื้อผ้าเนื้อตัวของเขายังมีหยดน้ำเกาะอยู่และมีเพียงผ้าเช็ดตัวที่พันรอบเอวเอาไว้แค่นั้น แค่นั้นจริงๆ และเป็นครั้งแรกที่เธอเห็นสกายไม่ใส่เสื้อผ้าเธอเผลอมองเขาอยู่นานจนรู้สึกตัวว่ามองเขานานเกินไปและที่สำคัญเธอไม่ควรจะมองเธอเลยเบี่ยงสายตามองไปทางอื่นที่ไม่ใช่รูปร่างสมส่วนของเขาที่ทำให้เธอใจเต้นแรงแบบนี้ เขาจับมือเธอไปวางอยู่ตรงตำแหน่งของหัวใจและบอกกับเธอว่า
"หัวใจดวงนี้มันจะเป็นของฟ้าคนเดียว กายรักฟ้านะ" เพียงแค่คำบอกรักที่ออกมาจากปากของคนที่เธอรักมันก็ทำให้เธอรู้สึกหวั่นไหวและใจอ่อนจนยากที่จะห้ามปรามสิ่งที่เขากำลังจะทำ
สกายอุ้มปลายฟ้ามานอนอยู่บนเตียงนอนของเขา เขาจ้องมองเธอด้วยแววตาพร้อมที่จะกลืนกินวันนี้เธอสวยมากสวยกว่าทุกวันที่เขาเจอมาตลอดสองปีอาจเป็นเพราะเธอเปลี่ยนแปลงตัวเองจากผู้หญิงที่เฉิ่มเชยจากป้าแว่นมาเป็นหญิงสาวที่สวยและอ่อนหวาน ผู้หญิงคนนี้ที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนของเขาแต่เขากับเธอไม่เคยมีอะไรกันเกินเลยมากกว่ากอดแล้วก็จูบ
"ถ้ากายจะขอของขวัญที่กายอยากได้ฟ้าจะให้กายได้มั้ย" เขาก้มหน้าลงมาจนตอนนี้ใบหน้าของเธอและเขาห่างกันเพียงเสี้ยว
"ได้มั้ยถ้ากายจะขอ"
"แล้ว....กายต้องการอะไร"
"ต้องการฟ้า กายต้องการฟ้า ต้องการทั้งตัวแล้วก็หัวใจฟ้าจะให้กายได้มั้ย"
"ฟ้า...." เธอไม่รู้จะบอกกับเขายังไงเพราะเธอไม่เคยเลยที่จะคิดว่าต้องมีอะไรกับเขาก่อนที่เราจะแต่งงานกัน เธอบอกตัวเองไว้เสมอว่าความบริสุทธิ์ของเธอเธอจะมอบให้เขาในวันแต่งงาน แต่ตอนนี้มันยังไม่ถึงเวลา
"ว่าไงครับ..ฟ้าให้กายได้มั้ย"
"แต่เรายังเรียนกันอยู่เลย แล้วเราก็ยังไม่ได้แต่งงานกัน"
"อีกหน่อยก็ต้องแต่ง รอกายเรียนจบเราก็จะแต่งงานกันสร้างครอบครัวเล็กๆ ด้วยกันเหมือนที่ฟ้าเคยบอก กายยังจำได้ว่าฟ้าอยากมีบ้านหลังเล็กๆ สีขาวที่ติดริมทะเล มีแปลงดอกไม้สวยๆ ผูกชิงช้าเอาไว้ให้ลูกของเรานั่งเล่น"
"กาย...จำได้หมดเลยเหรอ" เธอไม่คิดว่าเขาจะจำสิ่งที่เธอเคยพูดกับเขา แต่เขากลับจำรายละอียดได้หมดทุกอย่างที่เธอเคยพูด
"อะไรที่เป็นฟ้า กายจำได้หมดทุกอย่าง" เพียงแค่นี้มันก็ทำให้หัวใจเธอเต้นแรงอีกครั้ง มันรู้สึกดีรู้สึกเต็มตื้นขึ้นมาในหัวใจ
"ฟ้ารักกายนะ รักมาก กายเป็นความสุขของฟ้านะ" เธอไม่รอช้าที่จะใช้สองมือโอบกอดรอบคอเขาเอาไว้ เขาขยับตัวขึ้นมาทาบทับเธอที่นอนอยู่บนเตียง จากนั้นเขาก็ก้มลงจูบเธออย่างอ่อนโยนแผ่วเบา
เขาสอนให้เธอจูบให้เธอเปิดปากและเขาก็สอดลิ้นร้อนเข้ามาควานหาความหวานจากปากของเธอ
"อื้มมมม ปากหวานจังแฟนใครนะ" เขาถอนริมฝีปากออกแล้วก็เอ่ยแซวจนเธอรู้สึกเขินขึ้นมาอีกครั้ง
จากนั้นเขาก็จูบลงมาที่ซอกคอของเธอพร้อมทั้งขบเม้ม เขาลากเลื่อนริมฝีปากของเขามายังเนินอกที่โผล่พ้นเสื้อและใช้ลิ้นไล่เลียไปทั่วบริเวณ
ปลายฟ้า.......เช้าวันต่อมา....."หายไปไหนกันหมดนะ" เธอตื่นมาในตอนเช้าเดินหาเด็กๆ กับสกายเพราะตั้งแต่เธอตื่นมาเธอไม่เจอใครเลยสักคนเดียว คือมันแปลกๆ นะเด็กกำลังซนห้าคนหายไปพร้อมกัน"น้องรุ้ง น้องเมฆ น้องหมอก น้องแพรวา น้องพายุ อยู่ไหนกันลูก" เธอเรียกชื่อลูกๆ ทั้งห้าคนแต่ก็ไม่เสียงตอบรับแต่อย่างใด"กาย กายอยู่ไหน" เงียบทั้งบ้าน เธอตัดสินใจเดินลงมาตามหาทุกคนที่ริมหาดเพราะบางทีอาจจะพากันมาเล่นน้ำกันก็ได้และพอเธอเดินลงมาสิ่งแรกที่เธอเห็นก็คือ ซุ้มดอกไม้ที่มีกระดาษใบเล็กๆ ห้อยอยู่ เธอจึงเดินเข้าไปดูว่ามันคืออะไรใครมาทำอะไรไว้แถวนี้แต่ตรงนี้มันอยู่ตรงหน้าบ้านของเธอนะ เธอเดินไปแล้วหยิบกระดาษในแรกขึ้นมาอ่าน"สุขสันต์วันเกิดนะคะแม่ฟ้า น้องรักแม่ฟ้าที่สุด/น้องรุ้ง"ปรากฏว่ามันคือการ์ดอวยพรวันเกิดของเธอนั่นเอง เธออ่านไปยิ้มไปก่อนจะเดินไปหยิบใบต่อไปมาอ่าน"HBDนะครับคุณแม่คนสวยของหมอก""ขอให้แม่ฟ้าสวยขึ้นทุกวันๆ เลยนะครับมีความสุขเหมือนที่เคยมีในทุกๆ วันนะครับ/รักแม่ครับน้องเมฆ""รักแม่ค่าาาา/น้องแพรวา""รักแม่ค๊าบ/น้องพายุ"สองใบสุดท้ายนี้คาดว่าพี่ๆ น่าจะจับมือเขียนเพราะน้องแพรวาพายุเพิ่งได้ขวบกว
สกาย....ปึก ปึก ปึก ปึก เขารัวสะโพกระแทกบั้นเอวเข้าใส่เธอไปแบบเน้นๆ สามสี่ทีจนในที่สุดเขาก็ได้ปลดปล่อยสายน้ำสีขาวขุ่นใส่ร่องรักของเธอเต็มๆ"อ๊าาาส์ แตกแล้ว เสียวชิบหาย" มันเสียวแบบสุดๆ ทุกครั้งที่เรามีอะไรยิิ่งในช่วงที่เธอท้องเขากับเธอแทบไม่มีเวลาพักเพราะมีอะไรกันทั้งวัน บริษัทช่วงนี้เขาก็ไม่ค่อยได้เข้าไปเพราะอยากดูแลปลายฟ้าที่ใกล้คลอด"จุ๊บ จุ๊บ รักนะครับ" เขาจูบไปที่แผ่นหลังของปลายฟ้าที่ชื้นไปด้วยเหงื่อ ก่อนจะพลิกตัวเองนอนแผ่หลาลงบนเตียงอย่างหมดแรงปลายฟ้าก็พลิกตัวมานอนกอดเขาเอาไว้เอาใบหน้าแนบที่หน้าอกของเขา"ใจแต้นแรงจัง เหนื่อยเหรอ""เหนื่อยดิ เอากันตั้งหลายชั่วโมง""ถ้าให้ต่ออีกรอบกายคงไม่ไหวแล้วใช่ไหม>ฟ้า...หื่นเกินไปแล้วนะ""55555555 ฟ้าพูดเล่น ฟ้าก็เหนื่อยเป็นเหมือนกันนะ""แต่ถ้าฟ้าอยากกายก็จัดให้ได้นะ^^""พอเลย เดี๋ยวเราต้องลงไปดูเด็กๆ อีกไม่รู้ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้าง"ไเชื่อมั้ยว่าถ้าลงไปเราต้องเห็นเจ้าแฝดอยู่ในชุดเจ้าหญิง""ฟ้าก็ว่าอย่างงั้นนะเพราะน้องแฝดสู้พี่สาวไม่ได้หรอก""สงสารลูกชายเรานะ 555 หวังว่าท้องนี้เราจะมีน้องสาวให้น้องรุ้งนะ แกจะได้มีเพื่อนเล่น""จะเป็นเพื่อ
หลายเดือนต่อมา............"ยังไม่หายอีกเหรอ" เธอยังคงคอยลูบหลังให้กับสกายที่เอาแต่อ๊วกไม่หยุด เขาเป็นแบบนี้มาหลายเดือนจนเธอใกล้จะคลอดแล้ว"ไม่ไหวแล้วว่ะ ฟ้ามาให้กอดหน่อยเร็ว" และสิ่งที่ทำให้เขาอาการดีขึ้นนอกจากกินผลไม้รสเปรี้ยวก็คือการที่เขาได้กอดได้หอมเธอ มันจะทำให้เขาอาการดีขึ้น ทุกวันเธอต้องเข้าบริษัทไปพร้อมกับเขา พนักงานที่บริษัทต่างก็รู้จักเธอเป็นอย่างดีเพราะเธอต้องเข้าประชุมกับเขาทุกครั้งเหมือนเธอเป็นเลขาให้เขาไปในตัวเพราะเขาประชุมไม่ไหว พูดไม่กี่คำก็จะอ๊วกตลอดมันเลยต้องเป็นเธอที่ต้องคอยพูดและสรุปการประชุมแทนเขา ส่วนเรื่องร้านขนมที่เชียงรายเธอได้ให้คนมาเช่าทำต่อเพราะไม่อยากปิดกิจการ ส่วนแพลนที่กรุงเทพที่ว่าจะเปิดจนป่านนี้ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะได้เปิดเพราะเวลาเธอแทบไม่มีเลยแต่เธอคิดว่าถ้าเธอคลอดลูกแล้วมีเวลามากพอเธอก็จะกลับมาเปิด"ฟ้า............" เธอเงยหน้าขึ้นมาจากเอกสารที่เธอกำลังนั่งเซ็นต์แทนคนที่นอนไร้เรี่ยวแรงอยู่ตรงโซฟาห้องทำงาน"หิวอ่ะ""หิวข้าวเหรอ" เธอถามเขาพร้อมกับมองดูเวลาที่ตอนนี้มันเพิ่งจะสิบโมงกว่าเองเขาหิวแล้วเหรอ"ไม่ได้หิวข้าววว...แต่หิวเมีย"สามปีผ่านไป...."น้อ
ปลายฟ้า...."แต่งงานกันนะ""..........""อะไรขอแต่งงานแค่นี้ถึงอ้าปากค้างพูดไม่ออกเลย""เอ่อออ คือว่า มัน...ไม่เร็วไปหน่อยเหรอ""เร็ว??? ""ก็เราสองคนเพิ่งกลับมาเจอกันเอง แล้วอีกอย่างกายแน่ใจแล้วจริงๆ เหรอ""ทำไมถึงคิดว่าต้องไม่แน่ใจ""เราอยู่กันไปแบบนี้ไปก่อนก็ได้ไม่ต้องแต่งก็ได้นี่""ไม่อ่ะกายอยากทำอะไรให้มันถูกต้องเพราะที่ผ่านมากายทำอะไรที่มันไม่ถูกทำอะไรผิดพลาดมาเยอะ ครั้งนี้กายคิดว่ามันคือสิ่งที่กายควรจะทำ และควรจะทำมาตั้งนานแล้ว แต่งงานกันเถอะนะ""ถ้ากายมั่นใจ ฟ้าก็ไม่มีปัญหาเพราะไม่ว่ายังไงชีวิตนี้ฟ้าก็คงจะรักผู้ชายคนไหนไม่ได้อีกแล้วล่ะ""ขอบคุณนะครับ ไม่รู้จะต้องขอบคุณฟ้าอีกกี่ร้อยกี่พันรอบกับการที่ฟ้ายอมให้อภัยกาย"สามเดือนต่อมา....."อุ๊บ อ๊วกกกกกก อ๊วกกกกกกกกกก" เธอรีบตามสกายเข้าไปในห้องน้ำด้วยความเป็นห่วง"กายเป็นไงบ้างไหวไหม""ไหวไหว ฟ้าขอยาดมหน่อย" เธอรีบเดินไปเอายาดมมาให้สกายทันทีก่อนะพยุงเขามานอนที่เตียงนอนแอร๊ดดดดดดดดดด"ไอ้กายมึงไหวป่าววะ งานใกล้จะเริ่มละนะ" ปืนเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับพิงค์ด้วยชุดไทยสวยงาม วันนี้เป็นวันแต่งงานของเธอกับสกาย พิงค์มาเป็นเพื่อนเจ้าสาวส่
สกาย...."โอ้โห...ทะลสวยจังเลยค่าาาา""ชอบมั้ยครับ" เขาถามน้องรุ้งที่แกลงจากรถแล้วเห็นทะเล"ชอบค่าาา น้องอยากเล่นน้ำค้าาพ่อขาาาา""อย่าเพิ่งเล่นนะคะน้องรุ้งตอนนี้แดดยังร้อนอยู่เลยรอเย็นๆ แม่พาไปเล่นนะคะ""งั้นน้องเล่นก่อกองทรายได้ไหมค้าาาแม่ขาาาา""ได้ค่ะ แต่น้องต้องห้ามลงไปเล่นน้ำทะเลนะคะเล่นแค่ตรงชายหาด""ค่าาาาา น้องจะไม่ลงก่อนแม่ฟ้าจะพาน้องลงไปเล่นเอง^^""เดี๋ยวแม่กับพ่อจะช่วยดูแลแกเองฟ้ากับสกายไปพักก่อนก็ได้นะ""ฝากแกด้วยนะครับแม่"น้องรุ้งเป็นเด็กว่านอนสอนง่ายกับเขาแล้วก็ปลายฟ้า แต่แกจะเอาแต่ใจกับคุณปู่คุณย่าบ้างในบางครั้งเพราะรู้ว่าท่านทั้งสองไม่เคยขัดใจแกเลยสักครั้งเดียวซึ่งเขาก็คิดว่าเด็กวัยนี้เราค่อยๆ สอนกันไปก็ได้เพราะแกยังเล็กมาก เขาก็ไม่อยากโทษพ่อกับแม่ของเขาหรอกนะที่ตามใจหลานขนาดหนักเพราะน้องรุ้งเป็นหลานคนแรกของครอบครัวไม่แปลกที่ทุกคนจะตามใจซึ่งเขากับปลายฟ้าต้องทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นบ้างเพราะไม่อยากขัดใจคนแก่ที่รักหลานยิ่งกว่าอะไร ขนาดยอมยกเลิกการเข้าร่วมการประชุมเกี่ยวกับการสั่งซื้อเครื่องจักรซึ่งมันมีมูลค่าหลายร้อยล้านบาทเพราะอยากมีเวลามาอยู่กับหลานสาวตัวน้อย เขาไม่เคยเห็
ปลายฟ้า...."กาย...รู้มานานแล้วใช่ไหมว่ากายได้ลูกสาว""ก็รู้ในวันที่น้องรุ้งคลอด ไอ้ปืนมันส่งรูปนี้มาให้กายซึ่งเป็นรูปแรกที่กายได้มากายเลยรีบเอาไปอัดแล้วให้ช่างนำมาติดไว้ในห้องนี้ ฟ้ารู้ไหมว่าแค่กายได้เห็นหน้าลูกครั้งแรกมันทำให้กายมีกำลังแรงใจในการลุกขึ้นมาสู้อีกครั้งหนึ่งหลังจากที่หมดอาลัยในชีวิตเพราะตามหาฟ้าไม่เจอตอนนั้นกายไม่เอาอะไรเลยไม่ไปเรียนไม่อยากเจอหน้าใครเอาแต่ออกตามหาฟ้ากลับมาบ้านก็เอาแต่กินเหล้าเป็นอยู่แบบนั้นหลายเดือนเลยใครจะเตือนจะพูดอะไรกายก็ไม่ฟัง""กาย....ฟ้าขอโทษนะถ้าฟ้าไม่หนีไปกายคงไม่เป็นแบบนั้น""มันคงเป็นผลกรรมที่กายเคยทำไว้กับฟ้าแต่หลังจากนั้นไอ้ปืนมันก็ส่งรูปน้องรุ้งมาให้กายดูทุกครั้งที่มันไปหาฟ้าแต่มันไม่ยอมบอกว่าฟ้าอยู่ที่ไหน มันบอกฟ้ายังไม่อยากเจอกาย มันบอกให้กายอดทนรอเพราะมันคิดว่าสักวันฟ้าคงจะให้อภัยกายซึ่งกายก็ทำตามที่มันบอกทุกอย่างพยายามไม่ตามหาไม่ดิ้นรนเพื่อจะหาฟ้าเพราะกายกลัวว่าฟ้าจะหนีไปอีก""ต่อไปฟ้าจะไม่หนีไปไหนอีก ฟ้าจะอยู่กับกายแล้วก็ลูก""ขอบคุณนะ ที่ยังรักกายขอบคุณจริงๆ "ก๊อก ก๊อก ก๊อก"พ่อขาาาาาา แม่ฟ้าอยู่ข้างในมั้ยค้าาาา เปิดให้น้องหน่อยค่าา