Home / โรแมนติก / ทะลุนิยายไปเป็นนางร้ายของพระรอง / บทที่35 เด็กสาวปริศนาที่มาพร้อมหญิงสาวแปลกหน้า

Share

บทที่35 เด็กสาวปริศนาที่มาพร้อมหญิงสาวแปลกหน้า

last update Last Updated: 2025-07-27 10:00:40

“ป้าล่ะเหนื่อยใจกับยัยพราวจริง ๆ กะอีแค่หมั้นไปก่อนมันจะอะไรนักหนาหรืออยากจะให้อนาคตตัวเองจบ” คล้อยหลังผู้เป็นแม่ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย คงจะเป็นเพราะเมื่อก่อนไม่ได้ทำหน้าที่ผู้ให้กำเนิด ลูกสาวเพียงคนเดียวถึงไม่ยอมเชื่อฟังอะไร

“ผมว่าคุณป้าอย่าพึ่งคิดอะไรตอนนี้เลยครับคุณป้าก็รู้ว่าพราวเป็นแบบนี้แต่ไหนแต่ไรให้เวลายัยนั่นตัดสินใจหน่อยนะครับ” ชายหนุ่มคาดเดาความคิดของอีกฝ่ายถึงเรื่องในอดีตอย่างทะลุปรุโปร่งจึงออกความเห็นอย่างไม่เลือกที่รักมักที่ชัง

“ความจริงก่อนหน้านี้ในห้องพราวมีกล้องวงจรปิดครับ” ในที่สุดพายุก็ตัดสินใจเล่าเรื่องกล้องวงจรปิดที่เขาเจอในห้องนอนของพราวดาว

วันแถลงข่าวพายุเลยใช้มันเป็นหลักฐานยืนยันว่าเขากับพราวดาวคบหากันอยู่แต่ประเด็นสำคัญคือ ทำไมถึงมีของแบบนั้นอยู่ในพื้นที่ส่วนตัวดารา

“มีกล้องอยู่ในห้องยัยพราวได้ยังไงแล้วใครเป็นคนเอามาติด” ทัศวรรณค่อนข้างแน่ใจว่าจะต้องไม่ใช่ฝีมือของลูกตนเอง

ดวงตาคมมองไปยังประตูห้องขนาดใหญ่ก่อนจะพูดด้วยสีหน้าลำบากใจ

“ผมไม่แน่ใจครับแต่คิดว่าน่

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ทะลุนิยายไปเป็นนางร้ายของพระรอง   บทที่40 ขิงกับข่าร้ายพอกัน 2

    “ถ้างั้นฉันออกไปรอข้างนอกนะ” พายุทำราวกับว่าเขาไม่ได้มีความผิดติดตัวพูดจบจึงคิดจะชิ่งหนีในขณะอีกฝ่ายตกใจจนแผดเสียงแสบแก้วหูออกมา“กรี๊ดดด!!! พายุ ไอ้บ้าไอ้โรคจิต!” คนอาศัยร่างตกใจสุดขีด ดวงหน้าเห่อแดงขึ้นมาทันทีทันใดแต่ก็มีสติพอให้รีบหันหลังยกมือทั้งสองปิดหน้าอกกลมโตเมื่อเห็นว่าคนที่เข้ามาเห็นตัวเองในสภาพไม่เหมาะสมคือใครโอ๊ยย ขายขี้หน้าที่สุด ไม่รู้ว่าพ่อพระรองนอกบทนี่เห็นอะไรต่อมิอะไรไปบ้างแล้ว แม้ร่างกายภายนอกจะไม่ใช่ของเธอแต่สัญชาตญาณความเป็นลูกผู้หญิงเธอก็มีอยู่เต็มเปี่ยม เธออับอายแทนเจ้าของร่างตัวจริงจนอยากแทรกแผ่นกระเบื้องหนีให้รู้แล้วรู้รอด"ฉันเป็นหมอไม่ใช่โรคจิต" เสียงทุ้มตอบกลับทันควันราวกับภูมิใจในวิชาชีพนักหนา“อย่างนายเนี่ยนะหมอโรคจิตวิตถารสิไม่ว่าถึงมาแอบมองคนอื่นแบบนี้” ด้วยความอับอายอย่างที่สุด ขวดแชมพูกับสบู่เหลวจึงถูกแปรสภาพเป็นอาวุธลอยพุ่งไปหาพายุจนเขาต้องเอามือป้องกันเป็นพัลวัน“หยุดปาได้แล้วฟังฉันก่อนสิ โอ๊ยย!! บอกให้ฟังก่อนไง โอ๊ยย ยัยบ้า! คนที่ร้องโวยวายมัน

  • ทะลุนิยายไปเป็นนางร้ายของพระรอง   บทที่39 ขิงกับข่าร้ายพอกัน

    เช้าวันท้องฟ้าแจ่มใสลมเย็น ๆ พัดโชยผ่านระเบียงที่เปิดทิ้งไว้ ม่านสีขาวปลิวไสวเหมือนคลื่นทะเลยามกระทบเข้าหาฝั่ง ส่งผลให้ร่างผอมบางนอนซุกตัวอยู่ในผ้าห่มผืนหนาด้วยความขี้เซาขณะกำลังเคลิ้มหลับสบายนาฬิกาปลุกบนหัวเตียงก็ส่งเสียงรบกวนโสตประสาทจนคนคร้านจะตื่นต้องควานหาต้นตอของเสียงก่อนจะหรี่ตาขึ้นดูว่ากี่โมงกี่ยามแล้วตายห่า!เมื่อเห็นว่าเข็มสั้นชี้เลขแปดเสียงอุทานก็ดังขึ้นก่อนจะเหวี่ยงผ้าห่มออกจากตัวแล้วกระโจนลงจากเตียงตรงไปยังห้องน้ำอย่างด่วนจี๋ วันนี้ตอนสิบโมงเนตรนภาจะมารับเธอไปถ่ายโฆษณาตามที่ถ่ายค้างไว้อาทิตย์ก่อนแต่เธอดันนอนตื่นสายซะได้คนอาศัยร่างจัดการปลดชุดนอนตัวบางออกจากตัวอย่างไม่รอช้า ร่างเปลือยเปล่าสมส่วนยืนรองรับสายน้ำใต้ฝักบัวขนาดพอดี เมื่อผมยาวสลวยเปียกชื้นก็ชโลมแชมพูจนกลิ่นหอมฟุ้งไปทั้งห้องแต่นีรชาก็ไม่มีเวลาจะมาเพลิดเพลินกับการอาบน้ำ สองมือจึงออกแรงเกาศีรษะด้วยความเร่งรีบก่อนจะทิ้งไว้แบบนั้นแล้วเทสบู่เหลวลงบนฝ่ามือลูบไล้ไปตามผิวขาวนวลเนียนจนทั่ว หากเป็นเมื่อก่อนเวลาสองชั่วโมงมันคงจะเหลือเฟือแต่พอมาอยู่ในร่างของดาราสาวเวลาสองชั่วโมงยังแท

  • ทะลุนิยายไปเป็นนางร้ายของพระรอง   บทที่38 ความรู้สึกชัดเจนเสมอ 2

    “เหรอ ฉันก็นึกว่าพอนายรู้ตารางงานของฉันแล้วจะทำตัวเป็น...…”“เป็นอะไร” คนขับขี่ปลอดภัยถึงกับยอมละสายตาจากถนนเพราะอยากรู้ว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไรกันแน่“ก็…...ทำตัวเป็นสต็อกเกอร์ไงแบบแอบตามคนดังๆคล้ายๆโรคจิตอ่ะ” นีรชาแอบกัดปากตัวเองเบา ๆ ความจริงเธออยากจะพูดว่า พายุทำตัวเป็นแฟนที่ดี ต่างหาก แต่ปากเจ้ากรรมดันพูดตรงข้ามกับหัวใจทุกครั้งพายุนิ่งเงียบไปครู่หนึ่งส่วนลึกของจิตใจแอบหวังให้อีกฝ่ายพาดพิงสถานะแฟนจอมปลอมระหว่างเขากับพราวดาวมากกว่า เผื่อว่าจะได้เนียนใช้เป็นข้ออ้างในการมารับมาส่ง“ดูฉันว่างขนาดนั้นเหรอ” นีรชาไม่ได้เอะใจสงสัย นายแพทย์พชร พชรเหมสกุล หรือคุณหมอพายุในนิยายของเธอเป็นชายหนุ่มผู้ทุ่มเทให้กับงานและเป็นสาเหตุให้พ่อพระรองครองโสดมาจนทุกวันนี้“ย่ะ คุณหมอผู้งานยุ่งงง” เจ้าของเสียงหวานเอ่ยออกมาอย่างประชดแต่มันก็เป็นภาพที่ทำให้อีกฝ่ายยิ้มออกมาอีกครั้ง“แล้วที่ไอ้เหนือไปหาเธอที่คอนโดมันอยู่ด้วยนานไหมล่ะ” พอนึกขึ้นได้พายุก็ถามออกไปเพราะตลอดหลายวันมา

  • ทะลุนิยายไปเป็นนางร้ายของพระรอง   บทที่37 ความรู้สึก...ชัดเจนเสมอ

    “อยู่กับฉันเถอะนะ” ขอโทษนะพราวดาว ดวงตาคู่หมองจ้องมองชายหนุ่มขณะขอโทษต่อเจ้าของร่าง คนเดียวที่นางร้ายของเธอจะมองด้วยสายตาวิงวอนคงมีเพียงเหนือเมฆ ความรู้สึกละอายใจเหมือนทรยศต่อความรักของเพื่อนอัดอั้นในอก ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงถึงจะสลัดความรู้สึกผิดพวกนี้ออกจากใจได้ด้านพายุยอมรับว่าเขาก็รู้สึกดีทว่าดวงตาคู่สวยของพราวดาวมีบางอย่างซ่อนอยู่ ซึ่งเขาก็ยังหาคำตอบไม่ได้ รู้เพียงว่าหลังประสบอุบัติเหตุคราวนั้นพราวดาวเหมือนเป็นคนสองบุคลิก และหนึ่งในบุคลิกที่ว่านี้มีผลต่อหัวใจและการกระทำของเขา“ขอโทษนะที่พี่มาช้า” ทันทีที่ได้ยินเสียงดังเข้ามาทั้งคู่ก็ปล่อยมือออกจากกันโดยอัตโนมัติแต่ก็ไม่รอดพ้นสายตาเนตรนภาอยู่ดี“อ้าว อยู่ด้วยเหรอคะเนตรนึกว่าคุณหมอกลับไปแล้วซะอีก” ผู้จัดการสาวเอ่ยทักทายด้วยรอยยิ้มเป็นมิตรเหมือนเช่นทุกครั้ง หากแต่อีกฝ่ายกลับแสดงสีหน้าเรียบเฉยทว่าเนตรนภาก็สังเกตเห็นความผิดปกติที่ชายหนุ่มพยายามเก็บซ่อนเอาไว้“กำลังจะกลับแล้วล่ะพี่เนตรมาก็ดีแล้วคืนนี้นอนที่นี่นะ” ก่อนพายุจะทันได้พูดอะไรก็ถูกพราวดาวชิง

  • ทะลุนิยายไปเป็นนางร้ายของพระรอง   บทที่36 ความรู้สึกที่ไม่อาจหลีกหนี

    หลังจากไปส่งทัศวรรณถึงบ้านในระหว่างทางกลับพายุรู้สึกสังหรณ์ใจจึงวนรถกลับมาที่คอนโดแต่กดกริ่งยังไงก็ไร้วี่แววของเจ้าของห้อง“พราว!” ไวกว่าเสียง ร่างสูงพุ่งไปรับตัวพราวดาวที่กำลังจะล้มพับไปกับพื้นอย่างหวุดหวิดในสถานการณ์คับขันพายุนิ่งค้างตะลึงด้วยความตกใจเพราะจู่ ๆ ก็ปรากฏใบหน้าของหญิงสาวอีกคนทับซ้อนเข้ามาแต่ก็เป็นแค่ชั่วขณะสั้น ๆ จนชายหนุ่มไม่แน่ใจว่าสิ่งที่สายตาเห็น คืออะไรกันแน่แค่กๆๆเสียงคล้ายอาการสำลักน้ำทำให้พายุไม่มีเวลาจะมาสงสัยอะไร“พราว พราว ได้ยินฉันไหม พราว!” น้ำเสียงร้อนรนขณะเขย่าร่างเล็กให้รู้สึกตัว สีหน้าของพายุเวลานี้ราวกับกำลังบอกอีกฝ่ายว่า ได้โปรดอย่าล้อเล่นกับหัวใจของเขาทว่ากลับไม่มีเสียงตอบรับ เขาจึงรีบตรวจดูอาการเบื้องต้นแต่ก็ไม่พบความผิดปกติใด ๆ ของร่างกายนอกจากใบหน้าขาวซีดร่างกายเย็นเฉียบและสั่นเทาจนเขาเริ่มจะใจคอไม่ดี"พราว ตอบฉันหน่อยสิ ได้ยินที่ฉันเรียกไหม" เจ้าของเสียงทุ้มยังคงร้อนใจขณะประคองใบหน้าของพราวดาวเข้ามาในวงแขน แต่เมื่อเรียกเท่าไหร่ก็ยังไม่ได้สติพ

  • ทะลุนิยายไปเป็นนางร้ายของพระรอง   บทที่35 เด็กสาวปริศนาที่มาพร้อมหญิงสาวแปลกหน้า

    “ป้าล่ะเหนื่อยใจกับยัยพราวจริง ๆ กะอีแค่หมั้นไปก่อนมันจะอะไรนักหนาหรืออยากจะให้อนาคตตัวเองจบ” คล้อยหลังผู้เป็นแม่ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย คงจะเป็นเพราะเมื่อก่อนไม่ได้ทำหน้าที่ผู้ให้กำเนิด ลูกสาวเพียงคนเดียวถึงไม่ยอมเชื่อฟังอะไร“ผมว่าคุณป้าอย่าพึ่งคิดอะไรตอนนี้เลยครับคุณป้าก็รู้ว่าพราวเป็นแบบนี้แต่ไหนแต่ไรให้เวลายัยนั่นตัดสินใจหน่อยนะครับ” ชายหนุ่มคาดเดาความคิดของอีกฝ่ายถึงเรื่องในอดีตอย่างทะลุปรุโปร่งจึงออกความเห็นอย่างไม่เลือกที่รักมักที่ชัง“ความจริงก่อนหน้านี้ในห้องพราวมีกล้องวงจรปิดครับ” ในที่สุดพายุก็ตัดสินใจเล่าเรื่องกล้องวงจรปิดที่เขาเจอในห้องนอนของพราวดาววันแถลงข่าวพายุเลยใช้มันเป็นหลักฐานยืนยันว่าเขากับพราวดาวคบหากันอยู่แต่ประเด็นสำคัญคือ ทำไมถึงมีของแบบนั้นอยู่ในพื้นที่ส่วนตัวดารา“มีกล้องอยู่ในห้องยัยพราวได้ยังไงแล้วใครเป็นคนเอามาติด” ทัศวรรณค่อนข้างแน่ใจว่าจะต้องไม่ใช่ฝีมือของลูกตนเองดวงตาคมมองไปยังประตูห้องขนาดใหญ่ก่อนจะพูดด้วยสีหน้าลำบากใจ“ผมไม่แน่ใจครับแต่คิดว่าน่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status