ตอนที่ 31 เริ่มใหม่อีกครั้ง“ชิงชิงเธอฟื้นแล้ว ฉันดีใจที่สุดเลย” เสียงดีใจของหยางหลงดังขึ้นข้าง ๆ หูร่างเล็กลืมตาที่หนักอึ้งขึ้นมองเมื่อครู่เธอยังร้องห่มร้องไห้อยู่ในยุคปัจจุบันไม่ใช่หรือ ? หรือว่าเธอฝันไป แต่หากเป็นฝันก็ขอให้มันเป็นความฝันตลอดไป“หยางหลงนี่นายจริง ๆ ฉันดีใจจังที่ลืมตามาเห็นนายอีกครั้ง”“ชิงชิงฉันต่างหากที่ดีใจที่เธอฟื้นเธอหลับอยู่บนเตียงตั้งสามวัน ตอนนี้เจ้าก้อนซาลาเปาร้องไห้หาแม่แล้วรู้มั้ย”“ลูก ลูกของเราปลอดภัยแข็งแรงใช่มั้ย”“เฉินอี้น้อยแข็งแรงดีครับซ้อ แถมยังมีใบหน้าเหมือนซ้อไม่มีผิด ”ติงเฉิงคนเงียบขรึมพูดแทรกขึ้นเพราะดีใจที่เห็นซ้อฟื้น 3 วันมานี้เขาเห็นนายของตนเองเฝ้าอยู่ไม่ห่างใบหน้าเต็มไปด้วยความกังวล หากเสียซ้อไปนายน้อยของเขาคงเสียสติเป็นแน่แท้ เขาดีใจที่ซ้อฟื้นขึ้นมาจนกล้าพูดมากกว่าเดิม“ใช่แล้วแถมยังมีปานที่ขาเหมือนเฉินอี้ด้วย เธออยากเห็นลูกของเรามั้ย ติงเฉิงไปแจ้งคุณหมอว่าชิงชิงฟื้นแล้วอย่าลืมแจ้งคุณพ่อด้วย”“ครับนายท่าน” ติงเฉิงรับคำสั่งเดินออกไปนอกห้องตอนนี้มีเพียงแค่หยางหลงกับชิงชิงที่อยู่ด้วยกัน สีหน้าของหยางหลงเริ่มเปลี่ยนผลันเมื่อจำคำพูดของตนเองได้
ตอนที่ 30 เจ็บท้องคลอดอากาศแจ่มใสในฤดูดอกไม้ผลิชิงชิงชวนหยางหลงมาที่หลุมศพของเฉินอี้ โดยมีติงเฉิงขับรถมาให้ เพราะตอนนี้ชิงชิงใกล้คลอดเข้ามาทุกที ทำให้เธอคิดถึงคำพูดของเฉินอี้เมื่อครั้นที่เขาพาเธอไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลและเป็นคนแรกที่รู้ว่าเธอกำลังตั้งท้อง“เฉินอี้นายสบายดีมั้ย ? ฉันคิดถึงนายจังหวังว่านายจะสุขสบายเฝ้ามองและคอยปกป้องฉันอยู่เสมอ จริงสินายบอกว่าจะมาเป็นพี่เลี้ยงลูกของฉันไม่ใช่หรือไงกันฮึ ตอนนี้ฉันใกล้จะคลอดแล้วนะหากนายยังอยู่ป่านนี้ฉันคงจะได้ยินแต่เสียงของนายที่ตื่นเต้นยิ่งกว่าฉันที่จะคลอดใช่มั้ย ? ขอบใจนะที่นายปกป้องฉันและเป็นห่วงฉันจนถึงวินาทีสุดท้ายของชีวิต ตอนนี้ฉันใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังในทุกวัน และมีความสุขอย่างที่นายต้องการอย่าลืมมาแสดงความยินดีกับคุณชายน้อยของนายด้วยนะ ฉันจะตั้งชื่อของเขาเหมือนชื่อของนายเพื่อระลึกถึง หากไม่มีนายก็ไม่มีฉันในวันนี้เช่นกัน” ชิงชิงวางดอกไม้บนหลุมของเฉินอี้ หยางหลงประคองให้เธอลุกขึ้นก่อนที่เขาจะวางดอกไม้เช่นเดียวกัน“นายไม่ต้องเป็นห่วงครอบครัวของนายนะ ฉันดูแลเป็นอย่างดีและจะดูแลตลอดไป ความห่วงสุดท้ายของนายต่อให้นายไม่ฝากฉัน ฉันก็เต็
ตอนที่ 29 เวรกรรมของอาเหว่ยจงหลังจากที่ทุกคนกลับบ้านท้องฟ้าเริ่มมืดสลัว ชิงชิงโบกมือลาทั้งสองเดินเข้าบ้านอย่างสบายใจเมื่อทุกอย่างคลี่คลาย“ลูกสะใภ้เพื่อน ๆ กลับบ้านกันหมดแล้วใช่มั้ย”“ใช่ค่ะคุณพ่อ ฉันขอตัวไปพักก่อนนะคะ”“จริงสิฉันได้ยินมาว่าลูกสะใภ้กำลังตั้งท้อง พรุ่งนี้เช้าไปโรงพยาบาลตรวจให้แน่ชัดอีกครั้ง ชีวิตคนเราอยู่กับความโศกเศร้าตลอดไปไม่ได้หรอกนะ ฉันรู้ว่าลูกสะใภ้เสียใจขนาดไหนกับการจากไปของเฉินอี้ แต่ถ้าเฉินอี้รับรู้เขาคงไม่สบายใจหรอกนะเพราะเขาต้องการให้ลูกสะใภ้ปลอดภัย เขาถึงได้กล้าปกป้องเอาตัวเองป้องกันไม่ห่วงชีวิต อย่าทำให้เขาเป็นห่วงอีกเลย ใช่ว่าลูกสะใภ้จะเสียใจคนเดียวเมื่อไหร่ ติงเฉิงเองตัวติดกับเฉินอี้มาตั้งแต่เด็ก รายนั้นก็เสียใจไม่ต่างกัน แต่ก็ยังพยายามฝืนใช้ชีวิตต่อ หยางหลงก็แตกสลายตั้งแต่ย้ายกลับมาอยู่ที่นี่มีเฉินอี้กับติงเฉิงคอยเคียงข้าง เพราะเขามั่นใจไว้ใจว่าเฉินอี้เป็นคนดี มีจิตใจเมตตายอมให้ดูแลหนูชิงชิง เห็นมั้ยว่าเราทุกคนต่างเสียใจแต่เรายังมีลมหายใจที่ต้องเดินต่อ”“ขอบคุณคุณพ่อที่เตือนสตินะคะเอาไว้พรุ่งนี้เช้าฉันจะไปโรงพยาบาลพร้อมกับหยางหลงเพื่อฝากท้อง คุณพ่อไม่ต
ตอนที่ 28 แก้แค้นให้เฉินอี้เหว่ยจงแอบอยู่ด้านหลังลูกน้องเห็นเฟิงลี่ฉี่ถูกยิงเขากำมือแน่นดวงตาแดงก่ำ เดินออกมาไม่อยู่ใต้การคุ้มกันของลูกน้องอีกต่อไปเช่นเดียวกันกับหยางหลงเขาตะโกนเสียงสนั่นดังไปทั่วโกดังเพื่อให้ทุกคนหยุดยิงกันไม่ให้เกิดการนองเลือดไปมากกว่านี้“ทุกคนวางปืนลงและหยุดโจมตีกันเสียที ในเมื่อวันนี้ซูเหว่ยจงต้องการตำแหน่งหัวหน้าแก๊งพยักฆ์มังกร ฉันเองที่เป็นหัวหน้าแก๊งไม่ต้องการให้ลูกน้องทั้งหลายต้องมาตายเพราะความโลภของคนผู้เดียว อาเหว่ยจงหากอาเป็นลูกผู้ชายจริง ลงสู้กับฉันหากฉันแพ้ฉันจะยกตำแหน่งหัวหน้าแก๊งให้ แต่กลับกันหากฉันชนะแม้แต่ชีวิตของอาฉันจะไม่ยอมยกให้เด็ดขาด”“เฮอะแค่ไอ้เด็กเมื่อวานซืนมาสิคิดว่าฉันกลัวหรือไง อย่าลืมสิ่งที่พูดด้วยล่ะต้องยอมแพ้แต่โดยดีอย่าหักหลังคืนคำล่ะ”“ฮ่า ฮ่า ฉันไม่ใช่คนแบบอาอย่าเอานิสัยตัวเองมาพูดให้คนอื่นเลย เรามาสู้กันอย่างลูกผู้ชายฉันพูดคำไหนคำนั้น”โจวเฉิงร้อนรุ่มหัวใจกลัวเหลือเกินแต่หากไม่ปล่อยให้ทำเช่นนี้ลูกน้องก็จะตายเกลื่อนไปหมด พยายามเชื่อฝีมือของลูกชายทั้งสองวางปืนลงเริ่มต่อสู้กันด้วยสองมือ การต่อสู้ฟาดฟันกันอย่างดุเดือด ใบหน้าทั้งสองเริ
ตอนที่ 27 ปกป้องจนวินาทีสุดท้าย“ใครกล้าแตะต้องลูกสะใภ้ของฉันเพียงปลายเล็บ ฉันจะไม่เก็บมันไว้ไม่ว่าจะเป็นตัวพวกแกหรือครอบครัวพวกแก” เสียงคำรามของโจวเฉิงทำให้ทุกคนถอยหลังอย่างน่าเกรงขาม ทุกคนต่างเคยได้ยินเรื่องฝีมือและความบ้าดีเดือดของเขาดี หากกล้าที่จะลงมือเสมือนส่งตัวเองไปตาย“โฮ๊ะ ๆ ฉันคิดว่าใครเสียงดัง ที่แท้ก็พี่โจวเฉิงนี่เอง”“เหว่ยจงแกคิดจะทำอะไรของแกกันห่ะ! ปล่อยชิงชิงกับเฉินอี้เดี๋ยวนี้ ฉันจะไม่เอาเรื่องแกทำเหมือนเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น” โจวเฉิงพยายามหว่านล้อมให้น้องชายของตัวเองหยุดทำเรื่องไม่เป็นเรื่อง ไม่ว่ายังไงเขาก็เป็นพี่น้องเป็นคนในครอบครัว“ฮึ ฮึ พี่โจวเฉิงถ้าฉันกลัวคงไม่ลงมือหรอกนะ พี่หนะจะเข้าใจอะไรพี่ไม่เคยขาดเกิดมามีทุกอย่างไม่เหมือนฉันที่ต้องพยายามมีทุกอย่างด้วยความทะเยอทะยานของฉันเอง” ที่โจวเฉิงมาถึงที่นี่ก่อนเพราะเขาเจอเข้ากับหยางหลงก่อนที่รถยนต์จะเคลื่อนออกจากร้านดอกไม้ ดึงสติลูกชายไม่ให้ทำเรื่องบุ่มบ่ามร้อนใจโดยที่ไม่มีแผนรับมือ เขาจึงเดินทางเข้ามาก่อนให้หยางหลงกับลูกน้องกลุ่มใหญ่ตามมาทีหลัง เขาอยากเกลี่ยกล่อมให้เหว่ยจงวางมือ หากเขาไม่ยอมเมื่อนั้นต่อให้เกิดการป
ตอนที่ 26 ย่ำยีฝั่งด้านเฟิงลี่ฉี่วันนี้เธออารมณ์ดีเป็นพิเศษเพราะอะไรนะหรือ เพราะวันนี้คือวันที่เธอจะได้สั่งสอนนังชิงชิงด้วยตัวของเธอเอง เธอมารอนังชิงชิงกับเหว่ยจงที่โกดังตอนแรกเขาไม่อยากให้เธอมาด้วยซ้ำมันอันตรายแต่ว่าเธอขอเลือกที่จะตามมาเอง อยากมาเห็นสีหน้าของนังชิงชิงและวันที่เธอตกอับ เสียงรถยนต์เคลื่อนตัวเข้ามาในโกดัง ลูกน้องเฝ้าหน้าโกดังรีบมารายงานเหว่ยจงที่ห้องนั่งเล่นว่าตอนนี้ได้จับตัวชิงชิงมาที่นี่ตามที่ต้องการแล้ว“นายท่านตอนนี้เราได้ตัวภรรยาของหัวหน้าแก๊งมาแล้ว แต่ว่ามีลูกน้องที่ตามติดเธอมากด้วยคนหนึ่ง”“เอาตัวเธอไปไว้ในที่ที่เราเตรียมเอาไว้ อย่าลืมเตรียมตัวรับมือกับหยางหลงอีกไม่นานเขาคงจะตามมาช่วยภรรยาสุดที่รัก เฟิงลี่ฉี่เธอมั่นใจใช่มั้ยว่าหยางหลงรักซ่งชิงชิงจริง ๆ”“ฉันแน่ใจยิ่งกว่าแน่ใจ ไม่เชื่อคอยดูสิไม่ถึงครึ่งวันฝ่ายนั้นต้องรีบแจ้นมาช่วยมันทันที แต่ว่าก่อนที่พวกนั้นจะมาช่วยฉันขอไปดูหน้าน้องสาวของฉันก่อนนะ”เหว่ยจงพยักหน้าพร้อมเดินตามหลังเฟิงลี่ฉี่“อุ้ย! กลัวจนตัวสั่นเลยรึไง เป็นภรรยาของหัวหน้ามาเฟียหวาดกลัวเป็นด้วยเหรอ”“เฟิงลี่ฉี่” ชิงชิงได้ยินเสียงของเฟิงลี่ฉี่เดินม