บทที่25.2

พอออกมาไกลแล้วเหรินซินจึงเอ่ยถามขึ้นแต่พอจะพูดดันอายปาก ไม่รู้จะพูดอย่างไร เพราะนี่มันออกจะบัดสีบัดเถลิงอยู่มากไม่ใช่หรือไร พี่สะใภ้กับน้องสามีมาแอบลักลอบทำเรื่องเสื่อมเสีย เธอพูดไม่ออกจริง ๆ

"เกิดขึ้นมาพักใหญ่แล้ว พี่ใหญ่เองก็คงกำลังรวบรวมหลักฐานเพื่อจะขอหย่าอยู่"

เหรินซินพูดอะไรไม่ออกไปเลย นี่มันบ้าบอมากสำหรับเธอ ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกขยะแขยง คนหนึ่งก็เป็นพี่สะใภ้ ส่วนอีกคนก็เป็นน้องสามี ถึงจะเป็นพี่น้องต่างแม่ แต่ก็ยังเป็นพี่น้องพ่อคนเดียวกันอยู่ดีไม่ใช่หรือไร ก่อนจะคิดย้อนไปถึงวันนั้นที่ซูเมิ่งจีมาประกาศเปิดตัวว่าอีกฝ่ายยังคงมีสัมพันธ์อันดีกับสามีของเธอ ผู้หญิงคนนั้นคิดจะเหมายกตระกูลจริงสินะ

เหมียว...

ยังไม่ทันได้พูดคุยอะไรกันต่อก็พอดีกับเจ้าฟาโรห์ก็พุ่งตัวออกมา แต่ไม่ได้พุ่งออกมาหาเหรินซิน ทว่ามันกลับพุ่งเข้าไปหาจ้าวลู่เฉินแทน เจ้าแมวอ้วนตัวนี้นับวันจะออกหน้าออกตาเกินไปแล้ว

"ดีเนอะ ฉันเนี่ยเป็นห่วงแกแทบแย่ดึกดื่นก็ยังฝ่าความหนาวออกมาตามหา แต่แกกลับหลบซ่อน แต่พอพี่ลู่เฉินมาเท่านั้น วิ่งแจ้นออกมารับหน้า ดีจริง ๆ"

เหรินซินบ่นออกมาด้วยความน้อยใจ เพราะเดี๋ยวนี้อะไรก็จ้าวลู่เฉินขนาดเข้านอ