LOGINShare
บทที่ 1086
Latest chapter
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1086
เพราะคนเหล่านี้สวมใส่ไม่ธรรมดา โดยเฉพาะชายที่อยู่ด้านหน้าสุด รัศมีสง่างามน่าเกรงขาม เพียงได้เห็นก็รู้ว่าไม่ใช่คนธรรมดา“พวกเจ้าเป็นใครกัน?” เซี่ยงหงปัวเอ่ยถามฉู่จวินถิงมองเซี่ยงหงปัวด้วยสายตาเย็นชา มองผ่านท่าทีเมื่อครู่ก็มองออกได้ไม่ยากว่าปกติเซี่ยงหงปัวปกป้องซุนต้าซานเยี่ยงไรทั้งๆ ที่พวกซุนต้าซานอยู่ที่ศาลาว่าการ แต่คล้ายกลับบ้านก็มิปาน ต่อให้เป็นพวกอันธพาลทางด้านหลัง บัดนี้ก็เผยท่าทีปกติ“พวกเรามาท่องเที่ยวที่เมืองหยางโจว บังเอิญผ่านมาทางนี้ เห็นซุนต้าซานบังคับข่มเหงผู้หญิง นี่จึงลงแรงช่วยเหลือ”สีหน้าฉู่จวินถิงเป็นปกติ สงวนท่าทีหลายส่วน คล้ายเป็นเพียงคุณชายตระกูลร่ำรวยท่านหนึ่งฉู่อวิ๋นกุยทางด้านข้างเห็นท่าทางเช่นนี้ของเสด็จพี่ พูดสอดรับว่า “เมืองหยางโจวใหญ่ถึงเพียงนี้ ถึงขั้นมีเรื่องบังคับข่มเหงสตรีโหดร้ายพรรค์นี้เกิดขึ้น หรือใต้เท้าไม่ควรลงโทษอย่างรุนแรงกระนั้น?”เซี่ยงหงปัวเห็นอีกฝ่ายไม่แจ้งฐานะของตน คาดว่าเป็นคนธรรมดาเท่านั้นความกังวลภายในใจเล็กน้อยนั้นหายไปในทันใด ท่าทีเองก็กลับมาสงบนิ่งเป็นปกติ“บังคับข่มเหงผู้หญิง? มีเรื่องนี้จริงหรือ?”เซี่ยงหงปัวค่อยๆ หันมองซุน
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1085
“ผู้ว่าการหางโจวชื่อว่าเซี่ยงหงปัว เป็นพี่เขยของซุนต้าซาน”“ตอนเซี่ยงหงปัวเพิ่งเริ่มรับราชการมีความซื่อสัตย์สุจริต ในตอนนั้นเป็นที่รักของราษฎรเมืองหยางโจว แต่หลังเป็นผู้ว่าการแล้ว อุปนิสัยที่แท้จริงก็เผยออกมา”“ฮูหยินของเขาคลอดลูกสาวสามคน เพราะไม่สามารถคลอดลูกชายได้จึงถูกทอดทิ้ง”“สาเหตุที่ซุนต้าซานสามารถยโสโอหังในเมืองหยางโจวได้ เป็นเพราะพี่สาวของเขาซุนเมี่ยวเอ๋อร์คืออนุคนที่เก้าของเซี่ยงหงปัว นางคลอดลูกชายให้เซี่ยงหงปัวหนึ่งคน”“นับตั้งแต่นั้นมา ซุนเมี่ยวเอ๋อร์ก็กลายเป็นอนุที่เซี่ยงหงปัวโปรดปรานมากที่สุด ต่อให้เป็นฮูหยินภรรยาเอกก็ไม่อาจเทียบรัศมีได้”“เซี่ยงหงปัวประคบประหงมลูกชายเพียงคนเดียวคนนั้นอย่างดี ซุนต้าซานเองก็มีที่พึ่งพาอาศัย”“อนุคนที่เก้า?”ตอนกู้ฮวนเอ๋อร์ได้ยินถ้อยคำนี้ ท่าทีกลายเป็นแปลกประหลาด ต่อให้พูดว่ารับอนุเป็นเรื่องปกติ แต่เพราะต้องการลูกชาย รับอนุเก้าคนกลับยอดเยี่ยมยิ่งนัก“นอกจากซุนเมี่ยวเอ๋อร์ อนุอีกแปดคนที่เหลือไม่ให้กำเนิดลูกชายเลยหรือ?” ซ่งรั่วเจินเอ่ยถาม“อนุอีกแปดคนล้วนไม่ตั้งครรภ์ จึงไม่ได้ให้กำเนิดลูกชาย”“ได้ยินมาว่าก่อนหน้านี้เซี่ยงหงปัวมั่นใจ
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1084
ผู้ชายในเหตุการณ์ไม่น้อยได้เห็นภาพนี้ พลอยรู้สึกตามไปด้วย เพียงได้เห็นก็รับรู้ได้ว่าเจ็บปวดมากเพียงใด!“ซุนต้าซานคนนี้คงไม่พิการไปแล้วกระมัง? ข้าดูแล้วคุณชายท่านนี้ลงมืออย่างไร้เมตตา!”“พวกเจ้าดูพวกถูกชกท้องเหล่านั้นเถอะ จนถึงตอนนี้ยังลุกไม่ขึ้น แต่แม่นางท่านนี้น่าจะเป็นฮูหยินของคุณชายหรือไม่ก็คนในดวงใจกระมัง?”“ซุนต้าซานกล้าหมายปองในสิ่งที่ไม่สมควรใฝ่ฝัน ถูกทุบตีก็สมควรแล้ว หากเขาพิการไปแล้วจริงๆ นั่นก็เป็นความสุขของหญิงสาวภายในเมืองหยางโจว!”หลังพวกหญิงสาวรอบกายได้เห็นฉากนี้ ดวงตาล้วนทอประกาย หากซุนต้าซานพิการไปจริงๆ ภายภาคหน้าหญิงสาวหน้าตาสวยงามก็วางใจได้มากแล้ว!“วันนี้พวกเจ้าต้องตาย! ข้าจะฆ่าพวกเจ้า!”ซุนต้าซานรับรู้ถึงความเจ็บปวดของร่างกายส่วนล่าง ภายในสายตาสะท้อนความโหดเหี้ยม เขาจะฆ่าพวกชั่วเหล่านี้!ถึงขั้นกล้าทำร้ายเขา!ตอนนี้เอง หน่วยลาดตระเวนของทางการบังเอิญผ่านมา ได้เห็นซุนต้าซานถูกทำร้ายล้มลงกับพื้น รีบเข้ามาล้อมไว้“พี่ซุน นี่ท่านเป็นอะไรไป?”ซุนต้าซานเห็นคนของทางการมาแล้ว ทันใดนั้นนิ้วชี้ไปทางฉู่จวินถิง “พวกเขาทำร้ายคนกลางถนน รีบจับพวกเขาไว้!”เพียงคนของทางการ
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1083
ซุนต้าซานได้รู้ว่าอีกฝ่ายถึงขั้นจะส่งเขาไปทางการ หัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้เดิมทีเจ้าสองคนนี้ก็ไม่ใช่คนของเมืองหยางโจว หากพวกเขาใช่ รับรองว่าไม่มีวันส่งเขาไปที่ทางการ!ทว่า ไปก็ดีเหมือนกัน ถึงตอนนั้นจะสั่งสอนไอ้พวกสารเลวสองคนนี้ดีๆ ทำให้พวกเขารู้ความร้ายกาจของเขา หากไปที่ทางการ คนซวยก็คือพวกเขา!ราษฎร์รอบกายได้รู้ว่าฉู่จวินถิงสองคนเตรียมส่งซุนต้าซานไปที่ทางการก็กังวลขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ นี่เท่ากับว่าส่งซุนต้าซานกลับบ้านมิใช่หรือ?“คุณชายหนุ่มสองท่านนี้มาจากต่างถิ่นกระมัง เดิมทีก็ไม่รู้ความตื้นลึกของเมืองหยางโจวพวกเรา”“ผู้ว่าการคือพี่เขยของซุนต้าซาน หากไม่ใช่เพราะมีผู้ว่าการเป็นที่พึ่ง ซุนต้าซานจะกล้ากำเริบเสิบสานในเมืองหยางโจวกระนั้นหรือ?”ทุกคนต่างพากันถอนหายใจหนักๆ ก่อนหน้านี้ไม่มีคนแจ้งสถานการณ์มาก่อน ทั้งๆ ที่ซุนต้าซานทำร้ายลูกสาวของพวกเขา ทว่าหลังฟ้องทางการแล้ว กลับเป็นชีวิตของพวกเขาทั้งครอบครัวที่ต้องเสียไปเดิมทีซุนต้าซานก็ไม่ได้รับผลกระทบเลยแม้แต่น้อย ชนิดที่ว่ายังเข้าออกทางการอย่างเปิดเผยอีกด้วยส่วนแม่นางที่ถูกรังแกตายไปยังมีพี่ชายแท้ๆ อีกหนึ่งคน เขาไม่อาจยอมทนต่อความ
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1082
ใช่ว่าเรื่องเช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน แต่ผู้ที่ล่วงเกินซุนต้าซานล้วนไม่มีจุดจบที่ดี สงสารคุณชายหนุ่มอายุยังน้อยท่านนี้จริงๆ “ผัวะ!”ฉู่อวิ๋นกุยว่องไวกว่าซุนต้าซานมากนัก ชั่วขณะเห็นอีกฝ่ายลงมือ กำปั้นของเขาก็ปล่อยออกไปแล้ว!ซุนต้าซานรู้สึกเพียงใบหน้าข้างแก้มเจ็บปวดสาหัส ฟันถูกชกอย่างแรงจนหลุดออกมาสองซี่ กระอักโลหิตออกมาทีหนึ่ง“ไอ้ชั่ว วันนี้ข้าจะฆ่าเจ้าให้ตาย!”ซุนต้าซานโกรธจัด เรียกพรรคพวกทางด้านข้าง “บุกเข้าไป! วันนี้ข้าไม่เพียงตัดแขนขาของเขา แม้แต่ของลับของเขาก็จะตัดไปพร้อมกัน!”“สหายทั้งหลาย ลุย!”พวกซ่งรั่วเจินเองก็ได้ยินเสียงทะเลาะกันที่ภายนอก เพียงมองออกไปหนึ่งปราดก็พบว่าฉู่อวิ๋นกุยกำลังต่อสู้กับผู้อื่น“จวินถิง!”ซงรั่วเจินรีบหันมองทางฉู่จวินถิง ฝ่ายหลังว่องไวยิ่งกว่า รีบถลันออกไปแล้วฉู่อวิ๋นกุยถูกคนหนึ่งกลุ่มล้อมไว้ ฝีมือของเขาเองก็ไม่เลว อย่างไรเสียก็เป็นองค์ชาย วิชายุทธ์ ขี่ม้าและยิงธนูล้วนได้ร่ำเรียนตั้งแต่เด็ก เพียงแต่สองหมัดหรือจะสู้สี่มือ“พี่สาม!”ชั่วขณะได้เห็นฉู่จวินถิง ฉู่อวิ๋นกุยวางใจลงแล้ว แม้แต่แรงต่อสู้ก็เพิ่มมากขึ้น“ผัวะ!”เพียงฉู่จวินถิงลงมือ
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1081
ฉู่อวิ๋นกุยรออยู่ภายนอก จู่ๆ ก็มองเห็นความวุ่นวายทางด้านหน้า“ขายตัวฝังศพบิดา?”“แม่นางคนนี้หน้าตากลับงดงามยิ่งนัก เมื่อหลายวันก่อนข้าเห็นบิดานางล้มป่วย ไปยืมเงินหาหมอทุกหนแห่ง คิดไม่ถึงเลยว่าตอนนี้จะตายไปแล้ว!”“ซุนต้าซานไม่ใช่คนดีจริงๆ เดิมทีแม่นางคนนี้ก็น่าสงสารพอแล้ว บัดนี้ถูกเขาเพ่งเล็ง หากพากลับไป น่ากลัวว่าจะรักษาไว้ไม่ได้แม้แต่ชีวิต”ราษฎร์รอบกายต่างพากันถอนหายใจพลางส่ายหน้า หญิงสาวคนหนึ่ง บิดามารดาตายจากไป ไม่มีแม้แต่เงินฝังศพบิดาหากถูกคนร่ำรวยซื้อกลับไปทำงานเป็นสาวใช้ นั่นกลับเป็นทางออกเพียงแต่ บัดนี้ถูกซุนต้าซานเพ่งเล็ง ฮูหยินสองคนก่อนหน้านี้ล้วนถูกตีจนตายไป พากลับไปแล้วยังจะมีจุดจบที่ดีอีกหรือ?“ข้าจะให้คนช่วยฝังพ่อเจ้า เจ้าไปกับข้า!”ซุนต้าซานเพ่งพิจชุนฮวาตรงหน้า เพียงแต่มองหญิงสาวคนนี้ก็งดงามจริงๆ โดยเฉพาะท่าทางร้องไห้น่าสงสารดุจดอกสาลี่ต้องหยาดพิรุณนั้น เขามองเห็นแล้วก็ชอบยิ่งนัก!จากนั้น ชุนฮวามองชายโหดเหี้ยมตรงหน้า กลับส่ายหน้าไม่หยุดด้วยความหวาดกลัว “ข้าไม่ไปกับเจ้า!”สีหน้าซุนต้าซานเย็นชาลงไป “เจ้าขายตัวฝังศพบิดาไม่ใช่หรือ? ข้าฝังศพให้พ่อเจ้า เจ้าถือสิทธิ
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1080
ภายในสายตาซ่งจิ่งเซินสะท้อนรอยยิ้มวูบหนึ่ง เขากลับรู้ดีว่าตอนนี้น้องสาวตนและน้องเขยไม่อยู่ในโรงเตี๊ยมเมื่อวานตอนทอดสายตามองนอกหน้าต่าง บังเอิญได้เห็นเงาร่างของทั้งสองคนจากไปพร้อมกัน ดึกถึงเพียงนั้นกลับไปที่หลังภูเขา เดาได้ไม่ยากว่าไปที่หอดูดาวตอนกินมื้อเย็นเขาได้ยินคนของฉู่อ๋องเอ่ยถามเถ้าแก่ร้าน แต่คิดว่าฉู่อ๋องใส่ใจน้องสาวของตนถึงเพียงนี้ จดจำความชอบของนางได้ เขาเองก็ดีใจมากนัก“รอก่อนเถอะ อีกเดี๋ยวก็น่าจะกลับมาแล้วพ่ะย่ะค่ะ”เพียงเอ่ยถ้อยคำนี้ออกมา คนเหล่านั้นก็หันมองทางซ่งจิ่งเซิน “หมายความว่าอะไร? พวกเสด็จพี่ออกไปหรือ?”ซ่งรั่วเจินตื่นขึ้นมาในตอนเช้าพบว่าฟ้าสว่างแล้ว ร้อนใจขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ “หม่อมฉันนอนตื่นสายเพียงนี้ เหตุใดท่านไม่เรียกหม่อมฉัน?”“เดิมทีเจ้าก็ง่วงนอนมากอยู่แล้ว ย่อมต้องนอนมากหน่อย ยิ่งไปกว่านั้นออกมาท่องเที่ยวไม่จำเป็นต้องรีบ ทำตามใจตนเถอะ หาไม่แล้วจะไม่ทำให้ตนเองเหนื่อยหรือ?”ฉู่จวินถิงพูดปลอบยิ้มๆ “วางใจได้ ข้าให้อวิ๋นหยางไปแจ้งแล้ว หากพวกเขารอไม่ไหวก็ออกเดินทางก่อนได้ พวกเราไปช้าหน่อยก็ไม่เป็นไร”ซ่งรั่วเจินรีบลุกขึ้น จูงฉู่จวินถิงเตรียมจากไปโดยเร็ว
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1079
ซ่งรั่วเจินชะงักค้างไป รับรู้ถึงความนัยลึกซึ้งภายในคำพูดของฝ่ายชาย ทันใดนั้นไม่กล้าขยับส่งเดชอีก เพียงพูดว่าตรงที่ถูกฉู่จวินถิงตีชาไปหมดแล้ว“ท่าน เหตุใดท่านตีหม่อมฉันเล่า?”ต่อให้ทั้งสองคนเคยสานสัมพันธ์ใกล้ชิดกายเนื้อแนบสนิทกันมาก่อน แต่เพิ่งแต่งงานได้ไม่นาน เดิมทีก็เขินขายอยู่แล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดว่าบัดนี้อยู่ภายนอก ใบหน้านางเปลี่ยนเป็นแดงก่ำในทันใดฉู่จวินถิงรับรู้ถึงเสียงเจือความขุ่นเคืองเง้างอนของหญิงสาว คล้ายถูกจี้ลงบนจุดอ่อนไหว เขาค่อยๆ หันหน้าไป ทอดถอนใจอย่างอดไม่ได้ “ไม่ควรมาพร้อมพวกเขาเลย”ซ่งรั่วเจินชะงักไปในทันใด จากนั้นหัวเราะออกมาอย่างสุดระงับนางจุมพิตใบหน้าด้านข้างของฉู่จวินถิง รู้สึกเพียงชายคนนี้ช่างน่ารักเหลือเกินตอนทั้งสองคนมาถึงหอดูดาว ซ่งรั่วเจินพบว่าที่นี่ไม่เพียงเตรียมโต๊ะเก้าอี้ไว้ดีแล้ว ยังเตรียมขนม ชนิดที่ว่ายังมีชาร้อนอยู่ด้วย ตกใจอย่างอดไม่ได้“ท่านสั่งให้คนเตรียมไว้ล่วงหน้าหรือ?”ฉู่จวินถิงพยักหน้า “ก่อนหน้านี้ตอนกินมื้อเย็นได้รู้ว่าที่นี่มีหอดูดาว คิดว่าเจ้าชอบจึงให้คนเตรียมไว้ล่วงหน้า”เขาย่อมไม่อาจพานางมาตากลมเย็นที่นี่ได้หรอกกระมังซ่งรั่วเจินร
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1078
ฉู่จวินถิงปล่อยมือของซ่งรั่วเจิน ตบหลังของตนและพูดว่า “มา ข้าแบกเจ้าขึ้นเขาเอง”“ท่านแบกหม่อมฉัน?”ซ่งรั่วเจินแปลกใจ มองแผ่นหลังกว้างของชายหนุ่ม มุมปากยกขึ้นโดยไม่รู้ตัว นางยังไม่เคยถูกฉู่จวินถิงแบกมาก่อนเลยนะ!“เช่นนั้นแบกหม่อมฉันสักครู่ อีกเดี๋ยวหม่อมฉันจะลงเดินเอง ดีหรือไม่?”ฉู่จวินถิงไม่ปฏิเสธหรือรับคำ ในอดีตคิดว่าชีวิตก็เหมือนเดิม ไม่มีอันใดแปลกใหม่ บัดนี้เขาถึงรับรู้ว่าบนเส้นทางชีวิตยังมีเรื่องอีกมากต้องการผ่านไปพร้อมกับเจินเอ๋อร์ซ่งรั่วเจินเห็นเขาคุกเข่าต่อหน้าตน นางค่อยๆ ขึ้นไป มือสองข้างวางบนบ่าของเขา ทั้งตัวคนแนบกับแผ่นหลังของเขามือสองข้างของฉู่จวินถิงประคองใต้ข้อพับขาของนาง จากนั้นลุกขึ้นยืนฝีเท้าของเขามั่นคงอย่างมาก มองคล้ายเชื่องช้า แต่เพราะขายาว ดังนั้นความเร็วจึงว่องไว“หม่อมฉันหนักหรือไม่? เหนื่อยแล้วก็วางหม่อมฉันลงได้”ซ่งรั่วเจินวางศีรษะลงบนซอกคอของชายหนุ่ม เอียงมองใบหน้าด้านข้างของเขา ไม่พูดไม่ได้ว่าเขาเป็นคนหล่อเหลาที่สุดที่นางเคยเห็นมาก่อนมองใบหน้าด้านข้างของเขา ภายในสมองนางย้อนนึกถึงวันถอนหมั้นขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว บรรยากาศยามได้พบเขาเป็นครั้งแรก ใครคิ
You may also like
กลวิธีหนีการเป็นนางร้าย
เสี่ยวชิงเทียน8.3K viewsท่านแม่เซียนหมอ: วันนี้เสด็จพ่อสำนึกผิดหรือยัง
หานซานรื่อ115.9K viewsทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ
หิมะที่ปลิดปลิว57.7K viewsยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี
ดอกถังร่วงหล่น235.1K viewsสตรีแกร่ง หลินซูเหมย
หลงเวลา /จู้หมิง1.3K viewsใต้เงาจันทราข้านี้มิอาจเร้น
Luffy.g89 viewsเป็นตัวประกอบก็ต้องคู่กับตัวประกอบเท่านั้น
suniki89 viewsตัวเอกพวกนั้นช่างแสนร้ายกาจ
จินเหมยเทียน645 views
