LOGINShare
บทที่ 1087
Latest chapter
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1914
นางไม่รู้ว่าควรจะแสดงความซาบซึ้งใจของตัวเองอย่างไร สิ่งเดียวที่นึกได้ก็คือนางยังมีของดีอยู่สองสามชิ้น อีกประเดี๋ยวต้องส่งไปยังจวนฉู่อ๋องให้ได้ นั่นเป็นของที่ท่านพ่อทิ้งไว้ให้เมื่อตอนนั้น ท่านพ่อให้ความสำคัญนัก เพียงแต่นางเองก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรกันแน่ รู้สึกเพียงว่าลึกลับยิ่งนัก นางเคยพินิจดูอย่างถี่ถ้วนแล้ว แต่ก็ไม่รู้ถึงประโยชน์ของมัน ซ่งรั่วเจินเขียนตำรับยาหนึ่งแผ่น ให้หลังจากนี้เซียวชูเสวี่ยกินยาตามที่ระบุในตำรับนั้น แล้วพาพวกนางสองแม่ลูกไปยังเรือนข้าง ๆ นางเพิ่มการฝังเข็มรักษา ผลลัพธ์ย่อมดีมากขึ้น ฉู่จวินถิงคิดใคร่ครวญถึงสถานการณ์อันซับซ้อนของสกุลเซียว สุดท้ายแล้วระหว่างพี่น้องย่อมเหลือรอดได้แค่คนเดียว ส่วนผู้ที่เหลือรอดนั้นจะเป็นใคร ก็ยังต้องดูว่าวิธีการต่อสู้ของพวกเขา แต่จากที่เขารู้จักกับเซียวเหวินยวนมาหลายวันนี้ พบว่าก่อนหน้านี้พวกเขาเหมือนจะประเมินเขาต่ำไป ก่อนหน้านี้เซียวเหวินยวนหาได้แสดงฝีมือในสกุลเซียวไม่ ผู้ที่โดดเด่นคือเซียวเหวินเช่อ ประกอบกับการมีอยู่ของเซี่ยจือหลาน ทุกคนจึงล้วนมองข้ามเขาไปโดยไม่ตั้งใจ จนกระทั่งหลังจากที่ได้สัมผัส
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1913
ซ่งรั่วเจินคาดเดาอาการคร่าว ๆ ของเซียวชูเสวี่ยไว้ก่อนหน้านี้แล้ว บัดนี้เพียงจับชีพจร ก็เป็นไปดั่งที่นางคาดไว้แทบทั้งสิ้น นางมีโรคอ่อนแรงติดออกมาจากในครรภ์มารดา เพียงแต่ว่าอาการคงจะหนักยิ่งกว่าตอนแรกอยู่บ้าง “ยาที่นางกินในยามปกติ เกรงว่าก็มีปัญหาด้วย” ซ่งรั่วเจินกดเสียงต่ำ ใช้เสียงที่มีเพียงคนสองคนสามารถได้ยิน เมื่อพูดเช่นนี้ออกมาแล้ว ม่านตาเซี่ยจือหลานก็หดตัวทันที เผลอกำมือของเซียวชูเสวี่ยแน่นโดยไม่รู้ตัว “ท่านแม่ ท่านดึงข้าจนเจ็บแล้ว…” เซียวชูเสวี่ยเจ็บมาก จึงอดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมา ตอนนี้เซี่ยจือหลานถึงได้สติกลับมา รีบปล่อยมือทันที ก็เห็นเพียงว่าแขนขาวนวลบอบบางของเซียวชูเสวี่ยแดงไปแล้ว “ชูเสวี่ย ขอโทษนะ แม่ทำให้เจ้าตกใจแล้ว” เซียวชูเสวี่ยส่ายหน้าอย่างรู้ความ เห็นดวงตาเซี่ยจือหลานแดงก่ำ นางจึงรีบเอ่ยว่า “ท่านแม่ ข้าไม่เป็นไร จริง ๆ แล้วก็ไม่เจ็บเท่าไหร่หรอก” เซี่ยจือหลานเห็นบุตรีรู้ความถึงเพียงนี้ ก็ยิ่งปวดใจนัก ฉู่จวินถิงและเซียวเหวินยวนที่อยู่ข้าง ๆ แม้ไม่ได้ยินคำพูดของซ่งรั่วเจิน แต่เพียงเห็นสีหน้าของเซี่ยจือหลาน ก็เดาได้ไม่ยากว่าพู
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1912
เพียงแต่เซียวเหวินเช่อ เพราะสถานะและทรัพย์สินของเซี่ยจือหลาน จึงเลือกที่จะตามเกี้ยวนาง ส่วนหลูเฟยกลับไม่ยอม ครานั้นจึงจงใจสร้างเหตุบังเอิญให้พบกับตน และเข้าใกล้ชิดตนโดยที่คิดใคร่ครวญมาดีแล้ว และก่อนที่พวกเขาจะแต่งงาน ทั้งสองก็เกี่ยวดองกันลับ ๆ อยู่แล้ว บุตรชายที่เขารักและทะนุถนอมเป็นพิเศษมาหลายปี หาใช่บุตรของเขาไม่ ช่างน่าขันจริง ๆ! “พระชายารัชทายาท เช่นนี้แล้วร่างของข้าตอนนี้ยังมีหนทางรักษาให้หายหรือไม่?” เซี่ยจือหลานถามด้วยใจหวาดหวั่น ร่างกายนางอ่อนแอถึงเพียงนี้ ทรุดมาหลายปี เกรงว่าอยากจะรักษาให้หายอีกครา คงจะยากเกินไป เมื่อเห็นสีหน้ากังวลของเซี่ยจือหลาน ซ่งรั่วเจินก็ยิ้มเบา ๆ “อาการของเจ้าซับซ้อนอยู่บ้างจริง ๆ ทรุดมาหลายปีเกินไป ทว่าก็ไม่ต้องกังวลเกินไป” “ข้าจะเปลี่ยนตำรับยาให้เจ้า ต่อไปก็จงกินยาปรับร่างกายตามตำรับนี้ อาจใช้เวลานานหน่อย แต่ขอแค่เจ้ายืนหยัด ก็ย่อมฟื้นตัวทีละน้อย” เพราะร่างกายของเซี่ยจือหลานอ่อนแอเกินไป อ่อนแอจนบำรุงไม่ได้ หากใช้ยาที่บำรุงมากเกินไป ร่างกายของนางย่อมรับไม่ไหวในทันที จะกลายเป็นภาระเสียมากกว่าอีก ฉะนั้น จึงจำต
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1911
เซี่ยจือหลานอดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้าน นางคิดว่าเพราะยามที่ตนตั้งครรภ์ ร่างกายอ่อนแอ ตอนที่ชูเสวี่ยอยู่ในครรภ์ของตนจึงพาโรคมาด้วย ทำให้ไม่แข็งแรงตั้งแต่เด็ก เพราะหลังจากที่ให้กำเนิดบุตรีแล้วไม่ได้ตั้งครรภ์อีก เดิมทีก็ถูกแม่สามีรังเกียจอยู่แล้ว ประกอบกับร่างกายของชูเสวี่ยก็ไม่แข็งแรง ดังนั้นคำเล่าลือจากในจวนก็ยิ่งไม่น่าฟัง เซียวเหวินยวนมองดูท่าทางของเซี่ยจือหลานที่แทบจะล้มทั้งยืน ก่อนจะเอ่ยว่า “ตามความเห็นของข้า เซียวเหวินเช่อแม้จะเลวทราม แต่เขาก็ไม่น่าจะถึงขั้นลงมือกับลูกแท้ ๆ ของตนเองได้” แม้ว่าเพิ่งผ่านการถูกทรยศจากพี่น้องร่วมสายโลหิต และรู้ดีว่าเซียวเหวินเช่อเลวทรามไร้ยางอายเพียงใด แต่เขาก็รู้ว่าเซียวเหวินเช่อให้ความสำคัญแก่ทายาท ฉะนั้นไม่ว่าอย่างไรก็ไม่มีทางลงมือกับเซี่ยจือหลานที่กำลังตั้งครรภ์ การฆ่าเซี่ยจือหลาน ไม่มีประโยชน์แก่เซียวเหวินเช่อเลยแม้แต่น้อย ไม่เช่นนั้น เขาก็คงไม่เปลี่ยนสถานะ และคิดหาวิธีทำให้เซี่ยจือหลานอยู่ในจวนสกุลเซียว เซี่ยจือหลานชะงักเล็กน้อย หันศีรษะมองไปยังเซียวเหวินยวน แม้จะบอกว่านางแต่งเข้าสกุลเซียวมาหลายปี และพบเจอเซียว
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1910
เซี่ยจือหลานพยักหน้า สีหน้าฉายแววไม่เข้าใจและจนใจ“ก่อนข้าจะออกเรือน ร่างกายข้าแข็งแรงดีมาตลอด แต่หลังจากนั้นไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น ร่างกายของยิ่งอ่อนแอลงทุกวัน”“ต้องลมนิดหน่อยก็เป็นหวัดแล้ว เดินไกลนิดหน่อยก็หอบเหนื่อย แผ่นหลังชุ่มเหงื่อเย็น ทั้งที่พบหมอแล้ว อีกทั้งยังบำรุงร่างกายตลอดไม่ขาด ทว่าจนตอนนี้อาการก็ไม่ดีขึ้นเลย”“หลังจากให้กำเนิดชูเสวี่ย ร่างกายก็ยิ่งแย่ลงถึงขีดสุด แม้แต่หมอยังชี้ขาดว่าร่างกายของข้า ต่อจากนี้ไม่สามารถตั้งครรภ์ให้กำเนิดบุตรได้อีกต่อไปแล้ว”เซี่ยจือหลานโศกเศร้าสุดดวงใจ แม้ว่าเงินที่นางถือในมือตอนนี้จะมากพอให้ใช้ชีวิตได้อย่างสุขสบาย แต่ถ้าเป็นเช่นนั้นแล้วมันจะมีประโยชน์อันใดกันเล่า?ร่างกายแบบนี้ แม้แต่นางยังกลัวว่าตนเองจะมีชีวิตอยู่ต่อได้อีกไม่นานด้วยซ้ำไป วันข้างหน้าคงดูแลชูเสวี่ยให้ดีไม่ได้แล้วเซียวเหวินยวนได้ยินคำพูดของเซี่ยจือหลานเช่นกัน ความจริงแล้วตลอดเวลาที่ผ่านมา เขารู้สึกว่าน้องสะใภ้คนนี้ของตนเองบริสุทธิ์ไร้เดียงสาเกินไป หลับหูหลับตาเชื่อฟังคำสั่งของมารดาและน้องรองอย่างไร้วิจารณญาณทั้งที่หลายเรื่องสามารถตัดสินใจด้วยตนเองได้แท้ ๆ แต่น
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1909
ซ่งรั่วเจินมองกิริยาท่าทางของเซี่ยจือหลานและเซียวเหวินยวน ก่อนจะมองสายตาตื่นตะลึงของบรรดาชาวบ้านรอบ ๆ อีกครั้ง แววตาของนางพลันฉายประกายประหลาดใจออกมาจริงดังคาด คนที่สมองมัวแต่หมกมุ่นเรื่องความรักขอเพียงรักษาหายดี ก็จะฉลาดขึ้นมาทันทีทันตาเซี่ยจือหลานได้รับความกรุณาจากพวกเขา จึงอยากทำอะไรบางอย่างเพื่อพวกเขาบ้าง“รัชทายาทและพระชายารัชทายาทมีจิตใจเมตตาดั่งโพธิสัตว์จริงแท้ หากไม่ได้พวกท่าน เรือนรองสกุลเซียวคงพินาศย่อยยับไปแล้ว”“สกุลเซียวทำอะไรไม่เคยละเอียดรอบคอบเลยจริง ๆ ก่อนหน้านี้พลิกแผ่นดินหาอยู่นานก็ไม่เจอ เคราะห์ดีที่พระชายารัชทายาทตามตัวจนพบและกลับมาได้”ชื่อเสียงและความนิยมของฉู่จวินถิงในใจราษฎรดีมาตลอด นับแต่ได้รับแต่งตั้งเป็นรัชทายาท ก็ไม่มีเสียงคัดค้านใดดังขึ้นอีกเลยและทุกอย่างที่ทำตอนนี้ ยิ่งกลายเป็นคุณูปการหนุนนำเขาทั้งสิ้น“รีบเชิญเข้าไปข้างในจวนเถิด” เซี่ยจือหลานเอ่ยอย่างกระตือรือร้นหลายวันมานี้นางเอาแต่เก็บตัวอยู่ในจวนบอกว่าต้องการพักฟื้นร่างกาย อย่าว่าแต่สามีใจทรามของนางกับหลูเฟยคนนั้นเลย แม้แต่ฮูหยินผู้เฒ่าเซียวนางก็ไม่ยอมออกมาพบด้วยซ้ำไปบอกเพียงรู้สึกไม่สบาย
You may also like
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป
ป่าดอกท้อ34.1K viewsหมิงอี้ เศรษฐีนีชาวสวน
ฟู่จินเฟย19.4K viewsท่านแม่เซียนหมอ: วันนี้เสด็จพ่อสำนึกผิดหรือยัง
หานซานรื่อ122.1K viewsลิขิตแห่งรัก
ป่าดอกท้อ20.5K viewsอ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง
มาแล้วก็อยู่ต่อเถอะ18.7K viewsมิหวนคืนรัก
ม่านซู24 viewsท่านแม่ทัพข้าจะเอาตัวรอดจากท่านให้ได้
Futhaone2.5K viewsข้าคือปลาน้อยขี้เซาของฮ่องเต้ทรราช
องค์หญิงโนเนม2.3K views
