บทที่ 1105

เมื่อทุกคนได้ยินวาจาของซ่งรั่วเจิน สีหน้าก็พลันแปรเปลี่ยนเป็นพิกลอีกครา

พระชายามู่อวิ๋นก็หาใช่แม่สามีของพระชายาฉู่อ๋องไม่ แม้นจะบอกว่าเป็นผู้อาวุโส แต่นั่นก็เป็นความสัมพันธ์ที่ห่างอยู่มาก อย่างไรเสียก็มิใช่หน้าที่ของผู้อาวุโสที่เป็นญาติห่าง ๆ จนแทบไม่มีความเกี่ยวข้องเลยจะมาตักเตือนว่ากล่าวได้มิใช่หรือ?

เช่ออ๋องแต่งงาน พระชายาฉู่อ๋องตั้งใจมาแสดงความยินดี ในวันมงคลเช่นนี้ พระชายามู่อวิ๋นกลับเรียกนางไปว่ากล่าว เช่นนี้ไม่ว่าผู้ใดก็ย่อมไม่พอใจ

พระชายามู่อวิ๋นมองพินิจพิจารณาสตรีเบื้องหน้า ก่อนจะพบว่าสตรีนางนี้หาใช่คนธรรมดาไม่ ที่ผ่านมานั้นประเมินนางต่ำไปเสียแล้ว!

เอื้อนวาจาเพียงคราเดียว ก็ปฏิเสธความผิดทั้งปวงได้ทั้งหมด ถึงขั้นทำให้ทุกคนรู้สึกว่า นางใช้ท่าทีของผู้อาวุโสมาอวดเบ่งอำนาจเสียเอง ล้วนกลายเป็นความผิดของนางทั้งสิ้น

“ข้าได้ยินมาว่าก่อนหน้านี้พระชายาฉู่อ๋องกับฉิงหลานมีปากเสียงกันบนถนน ตบปากถึงยี่สิบฉาด ข้าคิดว่าฉู่อ๋องกับเซียวอ๋องนั้นเป็นพี่น้องร่วมสายโลหิต พวกเจ้าก็มีฐานะเป็นพี่สะใภ้น้องสะใภ้ ในวันหน้าจะต้องพบเจอกันอยู่เรื่อย ไม่อาจเลี่ยงได้”

“ด้วยเหตุนี้จ