共有

บทที่ 1130

作者: จี้เวยเวย
ซ่งจืออวี้สุดจะข่มโทสะนี้ลงไปได้ ก่อนหน้านี้พวกเขาไม่เคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนามของคนผู้นี้มาก่อนด้วยซ้ำ ตอนนี้อยู่ดีๆ ก็โผล่มา ทั้งยังมั่นหน้าอย่างมากอีกด้วย!

“กุลสตรีผู้เพียบพร้อมเป็นที่หมายปองของวิญญูชน แม่นางหร่วนยังไม่หมั้นหมาย ข้าต้องการสู่ขอมีอันใดไม่เหมาะสม?” ซ่งอี้อันถามอย่างสงบ

“ก่อนนี้ข้าได้ยินมาว่าแม่นางสกุลหร่วนชอบคุณชายรองซ่ง ตอนที่อยู่ในงานเลี้ยงของสกุลซ่ง เถียนเจียวเจียวยังทะเลาะกับหร่วนเนี่ยนถังเพราะเรื่องนี้ พวกเจ้าจำได้หรือไม่?”

“จำได้ บุคคลที่โดดเด่นอย่างคุณชายรองซ่ง ยามปกติมีแม่นางที่ชมชอบเขาไม่น้อย หลายวันก่อนข้ายังเห็นแม่นางหร่วนไปที่จวนสกุลซ่ง ไม่แน่ว่าพวกเขาอาจชอบพอกันก็เป็นได้!”

ยามนั้นทุกคนพลันได้สติคืนมา หลังจากที่ซ่งฮูหยินมา หร่วนฮูหยินก็แสดงความสนิทสนมอย่างมากมาโดยตลอด แม้จะไม่ได้ยินว่าพวกนางพูดคุยอันใดกัน แต่ก็ดูออกว่าคุยกันอย่างมีความสุขนัก

“ไม่ทราบว่าหร่วนฮูหยินคิดเห็นอย่างไร? สกุลหลิงของพวกข้าจริงใจยิ่งแล้ว”

รอยยิ้มบนใบหน้าหลิงฮูหยินยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ราวกับมีความมั่นใจในตัวหลิงอวี่เฉินเต็มเปี่ยม

“หลิงฮูหยิน ต้องขออภัยจริงๆ ข้ากับซ่งฮูหยินมีการเ
この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード
ロックされたチャプター
コメント (3)
goodnovel comment avatar
Noo Lek Sanngam
เราว่ายิ่งเขียนยิ่งวนๆๆกับมาจุดเดิมไม่รวบรัดให้ได้ใจความเหมือนเขียนอยากให้ได้คนอ่านติดตามไปเรื่อยๆแต่ไม่ได้บทสรุปสักที
goodnovel comment avatar
เกศินี เจ อาจัว
ขอยาวๆ หน่อยค่ะ รอทุกวันเลย ลุ้นๆๆ ตลอด พี่รองเจออุปสรรคอีกแล้ว
goodnovel comment avatar
Umaporn Phinnok
ต้องรอพรุ่งนี้อีกแล้ว
すべてのコメントを表示

最新チャプター

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1134    

    “หากคุณชายหลิงคือบุรุษในดวงใจของเนี่ยนถังจริง ย่อมต้องเลือกลวดลายที่ดีที่สุดแน่นอน เหตุใดจึงใช้กระดาษที่งามที่สุดเขียนถึงทุกคน แต่กลับใช้เพียงกระดาษธรรมดายามเขียนถึงคนในดวงใจ?” บรรดาคุณหนูข้างกายของเนี่ยนถังต่างก็ตระหนักได้ในเรื่องนี้ จึงรีบกล่าวเป็นพยาน ถึงกับมีคนหยิบจดหมายที่ตนได้รับออกมา หร่วนฮูหยินหยิบมาเปรียบเทียบดู นึกขึ้นได้ว่าเมื่อไม่กี่วันก่อนเห็นเนี่ยนถังถือกระดาษกับพู่กันกลับมาด้วยท่าทางดีใจ ตอนนั้นยังไม่เข้าใจว่าเด็กคนนี้กำลังดีใจอะไร ที่แท้ก็เรื่องนี้นี่เอง สีหน้าของหลิงอวี่เฉินพลันเปลี่ยนไปทันที “เป็นไปไม่ได้ จดหมายฉบับนี้แม่นางหร่วนเขียนให้ข้า มิฉะนั้นข้ากับแม่นางหร่วนก็หาได้มีความแค้นต่อกันไม่ ไยข้าจึงต้องแต่งเรื่องเช่นนี้ขึ้นมาเล่า?” “เช่นนั้นก็ต้องถามคุณชายหลิงแล้ว” แววตาของซ่งอี้อันแข็งกร้าว มองเขาด้วยความเย็นชา บรรยากาศเปลี่ยนเป็นพิกลขึ้นมาทันที ผู้คนต่างสบตากันไปมา เวลานี้พูดให้แน่ชัดมิได้จริงๆ... ในขณะนั้นเอง อยู่ ๆ ก็มีเสียงดังมาจากด้านหลัง บ่าวรับใช้รีบเข้ามาอย่างลุกลี้ลุกลน เอ่ยขึ้นว่า “นายท่าน คุณชายใหญ่จับคนที่แอบลอบเข้าไปใน

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1133    

    ซ่งอี้อันส่งสายตาปลอบใจให้กู้หรูเยียน แสดงให้เห็นรู้ว่าควรทำสิ่งใด ไม่จำเป็นต้องกังวล สายตาของหร่วนไท่ซือเบนไปทางซ่งอี้อัน เขาคุ้นเคยกับซ่งอี้อันพอสมควร เพราะต่างก็เป็นขุนนางในราชสำนัก ในช่วงนี้ได้เคยพบปะกับซ่งอี้อันไม่ใช่แค่หนึ่งครั้ง ย่อมรู้ดีถึงสติปัญญาของเขา “ดูเถิด” หร่วนไท่ซือยื่นจดหมายส่งไปให้ บิดามารดาของหร่วนเนี่ยนถังมองดูท่าทีของหร่วนไท่ซือ ในใจก็อดกังวลมิได้ อักษรทุกตัวถ้อยคำทุกบรรทัดที่เขียนไว้บนนั้นทั้งหมด ล้วนเป็นถ้อยคำแสดงความชอบและรักใคร่ในตัวหลิงอวี่เฉิน ด้วยฐานะของซ่งอี้อัน ถ้าหากได้อ่านสิ่งเหล่านี้เข้าไป ยากจะรับประกันว่าในใจจะไม่เกิดความคิดอื่น “หากเขาเชื่อจริง ๆ คิดหรือว่าเขาจะยอมแต่งกับเนี่ยนถัง?” สีหน้าหร่วนไท่ซือสงบดั่งเคย เขาโลดแล่นในราชสำนักมาหลายปี เห็นเรื่องราวมามากมาย สถานการณ์เช่นนี้สำหรับเขาแล้วก็แค่เรื่องเล็กน้อย หร่วนฮูหยินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก็เห็นจริงตามนั้น ครานี้ไม่รู้แน่ชัดว่าใครคิดปองร้ายเนี่ยนถัง ทำลายการแต่งงานครั้งนี้ นางถึงกับแคลงใจว่าสกุลหลิงจงใจใส่ร้าย เพียงแต่ว่าบัดนี้ไร้หลักฐาน กระทำสิ่งใดก็ย่อมเปล่

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1132    

    “ตราประทับส่วนตัวของข้าหายไปเมื่อไม่นานมานี้โดยมิได้ตั้งใจ เหล่าสาวใช้ข้างกายล้วนรู้เรื่องนี้ดี หรือว่ามีผู้ใดเก็บตราประทับของข้าได้แล้วจงใจใส่ร้ายข้า!” หร่วนเนี่ยนถังก็รู้สึกถึงความผิดปกติเช่นกัน ก่อนหน้านี้ตราประทับส่วนตัวของนางถูกเก็บไว้เป็นอย่างดีมาโดยตลอด แต่เมื่อไม่กี่วันก่อนกลับพบว่าหายไปเสียแล้ว เพียงแต่สูญหายไปเมื่อใด นางกลับไม่แน่ใจนัก หลิงอวี่เฉินหัวเราะเยาะตนเอง จ้องมองหร่วนเนี่ยนถังด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความผิดหวัง “ยามนี้เจ้าคิดจะปฏิเสธทุกอย่างกระนั้นหรือ? ” “คุณชายหลิง ข้าหาได้มีเรื่องบาดหมางกับท่านไม่ ข้าไม่เข้าใจจริง ๆ เหตุใดท่านต้องใส่ร้ายข้าอย่างไม่มีเหตุผลเช่นนี้?” หร่วนเนี่ยนถังกำมือแน่น ในดวงตาเต็มไปด้วยความอับอายและโกรธเคืองยากจะปิดบัง นางเฝ้ารอคอยถึงวันที่ได้ยินคุณชายรองซ่งเอ่ยจากปากตนเองว่าปรารถนาจะขอนางแต่งงาน เดิมทีนี่ควรเป็นวันที่นางมีความสุขที่สุด กลับต้องถูกคนใส่ร้ายป้ายสีเยี่ยงนี้ มิหนำซ้ำยังต่อหน้าผู้คนมากมาย แอบส่งของให้กัน แอบติดต่อในทางชู้สาว โทษทัณฑ์เช่นนี้ ร้ายแรงถึงเพียงใดเล่า! แม้นางจะมีใจให้คุณชายรองซ่ง ในย

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1131    

    “ข้ามิต้องไต่ถามก็รู้ว่าเนี่ยนถังมิมีทางกระทำเรื่องเช่นนี้แน่ นางมิมีทางติดต่อกันผ่านจดหมายกับคุณชายหลิงเป็นแน่แท้!” หร่วนฮูหยินมั่นใจเป็นอย่างยิ่ง นางรู้จักอุปนิสัยบุตรีของตนมากกว่าผู้ใด การเลี้ยงดูตั้งแต่วัยเยาว์ย่อมไม่มีทางทำให้นางกระทำเรื่องที่ไม่สมควรเช่นนี้ออกมาได้ “ข้ามิได้ทำ!” หร่วนเนี่ยนถังเอ่ยออกมาอย่างร้อนใจ "ข้ากับคุณชายหลิงชะตาทำให้พานพบกันเพียงคราเดียว หาได้มีการติดต่อใด ๆ ไม่ ยิ่งมิต้องพูดถึงการติดต่อกันผ่านจดหมายเลย!“ ก่อนหน้านั้น เมื่อนางพบหลิงอวี่เฉินก็หาได้มีความทรงจำใดไม่ จนเมื่อได้ยินว่าชุมนุมกันที่เขาอวี้ซาน นางถึงนึกได้ว่า ในวันนั้นนางถูกชนโดยคุณชายผู้หนึ่งอย่างไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ ครานั้นนางเองก็ได้ยินเพียงคำขอโทษ หาได้พูดคุยมากนัก และมิได้มีความทรงจำใด ๆ เลย คำพูดนี้ของหลิงฮูหยิน เห็นได้ชัดว่าเป็นการป้ายสี หร่วนฮูหยินขมวดคิ้วแน่น จึงสั่งสาวใช้ไปแจ้งแก่หร่วนไท่ซือและนายท่านทันที เหตุการณ์เช่นนี้กลัวว่าจะยุติลงได้ยาก แค่นางผู้เดียวมิอาจประคองสถานการณ์ได้ บัดนี้เรื่องราวได้ปะทุออกมาแล้ว หากมิอาจอธิบายให้กระจ่างแจ้งได้ ชื่อเสียงของเ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1130

    ซ่งจืออวี้สุดจะข่มโทสะนี้ลงไปได้ ก่อนหน้านี้พวกเขาไม่เคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนามของคนผู้นี้มาก่อนด้วยซ้ำ ตอนนี้อยู่ดีๆ ก็โผล่มา ทั้งยังมั่นหน้าอย่างมากอีกด้วย!“กุลสตรีผู้เพียบพร้อมเป็นที่หมายปองของวิญญูชน แม่นางหร่วนยังไม่หมั้นหมาย ข้าต้องการสู่ขอมีอันใดไม่เหมาะสม?” ซ่งอี้อันถามอย่างสงบ“ก่อนนี้ข้าได้ยินมาว่าแม่นางสกุลหร่วนชอบคุณชายรองซ่ง ตอนที่อยู่ในงานเลี้ยงของสกุลซ่ง เถียนเจียวเจียวยังทะเลาะกับหร่วนเนี่ยนถังเพราะเรื่องนี้ พวกเจ้าจำได้หรือไม่?”“จำได้ บุคคลที่โดดเด่นอย่างคุณชายรองซ่ง ยามปกติมีแม่นางที่ชมชอบเขาไม่น้อย หลายวันก่อนข้ายังเห็นแม่นางหร่วนไปที่จวนสกุลซ่ง ไม่แน่ว่าพวกเขาอาจชอบพอกันก็เป็นได้!”ยามนั้นทุกคนพลันได้สติคืนมา หลังจากที่ซ่งฮูหยินมา หร่วนฮูหยินก็แสดงความสนิทสนมอย่างมากมาโดยตลอด แม้จะไม่ได้ยินว่าพวกนางพูดคุยอันใดกัน แต่ก็ดูออกว่าคุยกันอย่างมีความสุขนัก“ไม่ทราบว่าหร่วนฮูหยินคิดเห็นอย่างไร? สกุลหลิงของพวกข้าจริงใจยิ่งแล้ว”รอยยิ้มบนใบหน้าหลิงฮูหยินยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ราวกับมีความมั่นใจในตัวหลิงอวี่เฉินเต็มเปี่ยม“หลิงฮูหยิน ต้องขออภัยจริงๆ ข้ากับซ่งฮูหยินมีการเ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1129

    ซ่งรั่วเจินขมวดคิ้วมุ่น สกุลหลิงเกรงว่าคงรู้ดีว่าพวกนางกับสกุลหร่วนจะเป็นดองกันจึงจงใจเข้ามาชักใบให้เรือเสียกระมัง?ตอนแรกฮองเฮาต้องการให้จวินถิงแต่งงานกับหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ ฝ่าบาททรงทราบเรื่องนี้แล้วก็หาได้เห็นด้วย แต่กลับตำหนิฮองเฮาไปยกหนึ่งเดิมนางคิดว่าเช่ออ๋องอยากแต่งงานกับหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ ฝ่าบาทไม่มีทางเชื่อ แต่ผลสุดท้ายกลับทำให้นางประหลาดใจ แต่หากพิจารณาจากมุมอื่น ในเรื่องนี้แฝงความนัยเอาไว้มากมายหลังจากสกุลหลิงกลับเมืองหลวง สองบ้านเปลือกนอกไม่ได้ฉีกหน้ากันโดยตรง แต่ทุกคนล้วนทราบกระจ่างใจดีการกระทำในวันนี้ช่างชวนให้คนรังเกียจโดยแท้หร่วนฮูหยินสีหน้าแข็งทื่อ มองไปทางกู้หรูเยียนพลางอธิบายโดยไม่รู้ตัว “ก่อนนี้ข้าไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อนเลย ไม่ได้เจตนาจริงๆ นะ...”“ข้าเข้าใจ”กู้หรูเยียนมองออกว่าหร่วนฮูหยินตกใจ เห็นได้ชัดว่าถูกสถานการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันนี้ทำให้ตกใจจนทำอันใดไม่ถูก ทั้งๆ ที่พวกนางสองบ้านมีเจตนาจะเจรจาเรื่องมงคลกันแท้ๆ แต่กลับมีคนเข้ามาขัดจังหวะ ทั้งยังชิงเป็นฝ่ายเอ่ยปากต่อหน้าผู้คนมากมายอีกต่างหาก...ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าหลิงฮูหยินจงใจทำ!หร่วนเนี่ยนถังกำ

続きを読む
無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で!お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう!
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status