Share

บทที่ 1162

Author: จี้เวยเวย
“ข่าวนี้แพร่ออกมาจากที่ใด?”

“ตอนนี้ข้างนอกต่างก็พูดกันเช่นนี้ บอกว่าค่ายทหารมีผู้เสียชีวิตไปไม่น้อยแล้ว แล้วยังบอกอีกว่าเมื่อสองวันก่อน ทหารในค่ายได้กลับมาพักที่เมืองหลวง จึงทำให้ชาวบ้านติดโรคตามไปด้วย”

“ตอนนี้ผู้คนวิพากษ์วิจารณ์กันไปทั่ว แม้แต่จวินถิงก็ถูกตำหนิไปด้วยแล้ว!”

ลู่หมิ่นฮุ่ยพูดมาถึงตรงนี้ก็อดโกรธไม่ได้ “ท่านว่าคนพวกนี้ เปลี่ยนสีหน้ากันเร็วจริง ๆ ก่อนหน้านี้ถ้าไม่ใช่เพราะจวินถิงนำทหารขึ้นสู่สนามรบ ปกป้องบ้านเมือง จะมีวันเวลาที่สงบสุขเช่นนี้ได้อย่างไร?”

“เมื่อก่อนชมว่าจวินถิงดี พอเกิดเรื่องขึ้น กลับไม่แม้แต่จะถามว่าอะไรถูกอะไรผิด พากันโยนความผิดทั้งหมดใส่จวินถิง!”

สีหน้าฮองเฮาซีดเผือด สิ่งที่ไม่อยากให้เกิดที่สุดก็เกิดขึ้นจนได้!

“เร็วขนาดนี้ได้อย่างไร?”

ลู่หมิ่นฮุ่ยพอได้ยิน หัวใจก็พลันหนักอึ้ง “ทุกอย่างเป็นความจริงทั้งหมดงั้นหรือ?”

“ไม่ ไม่ใช่เรื่องจริง” ฮองเฮาส่ายหน้าทันที

ลู่หมิ่นฮุ่ยงุนงงไปหมด “พี่หญิง ท่านจะทำให้ข้าร้อนใจตายหรืออย่างไรกัน! รีบบอกข้ามาเถิด นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

“ค่ายทหารเกิดโรคระบาดขึ้นจริง แต่ทันทีที่ตรวจพ
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter
Mga Comments (1)
goodnovel comment avatar
3Thanwa
จะใครละก็ตระกูลหลิงกับอิองค์ชายรองเปล่า พวกชั่ว อำมหิต ขนาดพี่ชายตัวเองยังฆ่าได้
Tignan lahat ng Komento

Pinakabagong kabanata

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1390

    “ย่อมเทียบท่านไม่ได้ ไม่จำเป็นต้องโมโหเพราะคนพรรค์นี้ โมโหจนตนเองไม่สบายขึ้นมาจะไม่คุ้มค่า”ซ่งจิ่งเซินหยิบขนมหวานหนึ่งถ้วยมาวางตรงหน้าฉู่มู่เหยา “ชิมดู นี่เป็นขนมหวานที่เจินเอ๋อร์เอ่ยถึงเมื่อครั้งก่อน กระหม่อมสั่งคนทำออกมาตามตำรับอาหาร ท่านน่าจะชอบ”ฉู่มู่เหยาที่เดิมทีโมโหแทบแย่ได้เห็นขนมหวานเบื้องหน้าแล้ว ทันใดนั้นดวงตาทอประกายระยับ“นี่คือสิ่งใด? หอมเหลือเกิน!”“นี่คือสาคูถั่วแดงนมสด” ซ่งรั่วเจินพูดยิ้มๆ “ทุกคนรีบชิมเร็วเข้า ได้กินขนมหวานสักถ้วยตอนกินของกินเล่น รสชาติดีมากนัก”กู้ฮวนเอ๋อร์เองก็ถูกขนมหวานเรียกความสนใจไปแล้ว หลังได้ชิมหนึ่งคำก็อุทานออกมาด้วยความตกตะลึง “อร่อยเหลือเกิน ข้าไม่เคยกินขนมหวานอร่อยเพียงนี้มาก่อน!”“พวกเจ้าชอบก็พอ” ซ่งรั่วเจินส่งขนมหวานมาหยุดต่อหน้าฉู่จวินถิง “ท่านเองก็ชิมดู?”“ไม่มีสิ่งใดที่ฮูหยินทำแล้วไม่อร่อย เห็นทีสิ่งนี้จะต้องโด่งดังในเมืองหลวงอีกแล้ว” ฉู่จวินถิงพูดยิ้มๆ“ฉลาด!”ซ่งรั่วเจินปรบมือทีหนึ่ง สบตาพี่สี่ของตนยิ้มๆ“ต่อให้พูดว่าการค้าในโรงน้ำชาตอนนี้ไม่เลว ยังไม่มีใครในเมืองหลวงสามารถเทียบพวกเราได้ แต่หากอาศัยเพียงสิ่งเหล่านี้ นานวันเ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1389

    “ย่อมเป็นเช่นนั้น”ซ่งรั่วเจินยิ้มน้อยๆ นางกลายเป็นตัวประกอบไร้ค่าตายไปตั้งนานแล้ว เปลี่ยนโชคชะตาได้สำเร็จ ย่อมไม่มีวันเดินซ้ำรอยเดิมอีก“ตอนนี้เซียวอ๋องไม่มีพระชายา แต่มองผ่านท่าทีของเขา คล้ายไม่สนใจองค์หญิงฉีเยว่กระมัง?”“หลังพี่ใหญ่ผ่านเรื่องในอดีตมาแล้วก็ไม่กล้าแต่งภรรยาอีก โดยเฉพาะฐานะขององค์หญิงฉีเยว่ละเอียดอ่อนมาก เจ้าเจ็ดไม่หลบเลี่ยงก็เพราะเขาคิดไว้ดีแล้วตั้งแต่แรก”“ชาติก่อนเขาเองก็วางแผนเป็นอ๋องว่างงานคนหนึ่ง แต่งองค์หญิงคนหนึ่ง ตราบใดที่ภายภาคหน้าเขาไม่ทำผิดใหญ่หลวง ก็ไม่จำเป็นต้องกังวลต่อความมั่งคั่งในชาตินี้แล้ว”ฉู่จวินถิงคิดว่าความคิดเช่นนี้ของเจ้าเจ็ดไม่มีอะไรผิด มองทั้งหมดออกตั้งแต่แรก เลือกสิ่งที่ตนต้องการ นี่ก็เป็นความฉลาดอย่างหนึ่งเพียงแต่ อูเยว่เอ๋อร์ไม่ใช่คนรับมือง่าย ดังนั้นทั้งหมดจึงแตกต่างจากที่เขาคิดไปบ้างซ่งรั่วเจินมองผ่านสีหน้าฉู่จวินถิงก็รู้ความคิดที่เขามีต่อหยางอ๋องได้ อิงตามความทรงจำของนาง หยางอ๋องในต้นฉบับเป็นเพียงแพะรับบาปดวงซวยคนหนึ่งอูเยว่เอ๋อร์ไล่ตามหลินจือเยว่ ทำทุกหนทาง ชนิดที่ว่าเรื่องมอบกายถวายตัวก็สามารถทำออกมาได้ สุดท้ายถูกฉินซวงซวงข

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1388

    “ขาดสิ่งใดกินสิ่งนั้นอย่างไรเล่า” ฉู่มู่เหยาพูดเบาๆอูเยว่เอ๋อร์ชี้นิ้วเข้าหาตนเอง พูดด้วยความตกตะลึง “ท่านอ๋อง ท่านด่าข้าโง่หรือ?”“นี่เป็นเจ้าพูดเอง” ฉู่จวินถิงพูดอูเยว่เอ๋อร์อ้าปาก กลับพูดตอบโต้ไม่ออกแม้ประโยคเดียว รู้สึกเพียงคล้ายกินแมลงวันเข้าไปหนึ่งตัว อึดอัดใจอย่างมาก“ในเมื่อพวกเจ้าคิดว่าเรื่องเล่าที่นี่ไม่น่าฟัง อาหารเองก็ธรรมดา ไม่สู้ให้พี่ใหญ่และเจ้าเจ็ดพาพวกเจ้าไปเที่ยวที่อื่น”“ผู้มาเป็นแขก ย่อมต้องต้อนรับให้ดี จะต้องพาพวกเขาไปสถานที่น่าสนใจถึงจะถูก” ฉู่จวินถิงพูดเซียวอ๋องสบมองท่าทางผ่อนคลายของฉู่จวินถิง ภายในสายตาสะท้อนความซับซ้อนวูบหนึ่ง อุปนิสัยทำตามใจของเขาเช่นนี้เป็นเหมือนที่ผ่านมา แต่ไหนแต่ไรล้วนไม่ใส่ใจความคิดเห็นของผู้อื่นเขาไม่อยากแต่งงานก็ไม่แต่งงาน ต่อให้เสด็จพ่อไม่พอพระทัย เขาก็เป็นตัวของตนเองบัดนี้พวกเจ้าเจ็ดอยากแต่งงานกับอูเยว่เอ๋อร์ เขากลับไม่สนใจท่าทีประจบเอาใจของอูเยว่เอ๋อร์เลยแม้แต่น้อยนึกถึงตอนน้องรองยังอยู่ล้วนหาเรื่องไปทุกจุด ฉู่จวินถิงคล้ายตั้งแต่เริ่มจนจบล้วนไม่เห็นเขาอยู่ในสายตา ชนิดที่ว่าไม่ใส่ใจแย่งชิงสิ่งเหล่านี้ปล่อยให้เขาต่อสู้ก

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1387

    “ข้า ข้าเปล่า!”อูเยว่เอ๋อร์คิดไม่ถึงเลยว่าฉู่มู่เหยาจะถามอย่างตรงไปตรงมาต่อหน้าทุกคนเช่นนี้“ตอนแรกได้ฟังดูข้าก็รู้สึกว่าไม่เลว แต่หลังจากฟังให้ละเอียดดูแล้วก็คิดว่าไม่ได้น่าฟังถึงเพียงนั้น เรื่องเล่านี้ธรรมดามาก”“ข้ารู้ว่าพระชายาฉู่อ๋องเป็นพี่สะใภ้เจ้า เจ้าชอบโอ้อวดนางก็เป็นเรื่องปกติ แต่ก็ไม่ควรโอ้อวดเกินไปกระมัง!”“ยิ่งไปกว่านั้น เป็นถึงพระชายา สูงศักดิ์เพียงนี้ ถึงขั้นเขียนเรื่องเล่าให้ราษฎรฟัง หรือว่าไม่เสื่อมเสียเกียรติกระนั้น?”อูเยว่เอ๋อร์เบ้ปาก ก่อนหน้านี้ไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้มาก่อน อย่างไรเสียเหตุใดพระชายาจึงทำเรื่องเสื่อมเสียเกียรติเช่นนี้เล่า?พระชายาของราชวงศ์พวกเขา แต่ละคนล้วนสูงศักดิ์น่านับถือ โดยเฉพาะตำแหน่งฉู่อ๋องนี้สูงศักดิ์กว่าอ๋องคนอื่น ปรากฏว่าถึงขั้นมีพระชายาไม่รักษาเกียรติคนหนึ่ง นี่น่าขันเกินไปแล้ว!“เสื่อมเสียเกียรติอย่างไร? หรือทุกคนจะต้องไม่รู้ความไม่เคยผ่านความลำบากเหมือนเจ้า ทุกวันกินดื่มได้โดยไร้กังวลกระนั้น?”ฉู่มู่เหยาตอบโต้อย่างไม่เกรงใจ “ก็แค่องค์หญิงคนหนึ่งไม่ใช่หรือ? พูดราวกับไม่มีใครเป็นกระนั้น ก็ไม่รู้ว่าไปเอาความมั่นใจมาจากที่ใด สูงส่งโด

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1386

    นางเคยได้ยินมาว่าปกติฉู่อ๋องเย็นชาต่อหญิงสาวคนอื่น ท่าทีในตอนนี้เพียงพอให้พิสูจน์ว่านางมีความพิเศษเซียวอ๋องเห็นอูเยว่เอ๋อร์เอ่ยถามคำถามนี้กับฉู่จวินถิง เผยท่าทีแปลกประหลาดในทันใดต่อให้องค์หญิงฉีเยว่มีใจให้น้องสาม ดีชั่วอย่างไรก็ควรสืบให้กระจ่างก่อนว่าโรงน้ำชานี้เป็นของพระชายาฉู่อ๋องและคุณชายสี่สกุลซ่งร่วมกันเปิด ไฉนเลยน้องสามจะไม่ชอบ?“เรื่องเล่านี้เองก็น่าสนใจ ชวนให้คนอยากฟังต่อ”อูเยว่เอ๋อร์ยิ้มเบิกบาน “ไม่สู้ฉู่อ๋องเองก็ชิมของกินเล่นนี้ดู รสชาติไม่เลวยิ่งนัก”ฉู่จวินถิงสังเกตเห็นท่าทีของอูเยว่เอ๋อร์ หันมองทางหยางอ๋องแล้วพูดว่า “น้องเจ็ด เจ้าชิมรสชาติดูว่าเป็นเช่นไร”หยางอ๋องย่อมสังเกตเห็นความกระตือรือร้นที่อูเยว่เอ๋อร์มีต่อฉู่จวินถิง จะต้องรู้ว่าช่วงสองสามวันนี้อูเยว่เอ๋อร์ทำท่าทางวางมาดต่อหน้าพวกเขา ต่อให้เขามอบสมบัติล้ำค่าให้ไม่น้อย แต่อูเยว่เอ๋อร์ก็ไม่ดีใจอะไรมากนักตรงข้ามกันวันนี้หาทางเชิญเสด็จพี่สามออกมา ท่าทีเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิมเลยแม้แต่น้อย นี่ก็คือความแตกต่างกระมังทว่า เขาเองก็รู้ว่าภายในใจเสด็จพี่สามนอกจากพี่สะใภ้ก็ไม่มีคนอื่นหากเป็นเสด็จพี่ท่านอื่นอาจยังมีค

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1385

    โรงน้ำชาสกุลซ่งอูเยว่เอ๋อร์ได้ยินหยางอ๋องชื่นชมโรงน้ำชานี้เป็นพิเศษ รู้สึกเพียงแปลกใจโรงน้ำชาทำนองนี้เหมือนกันทุกที่ มีอันใดน่าสนใจกัน?มีโอกาสนัดหมายฉู่อ๋องออกมาได้อย่างยากลำบาก ย่อมต้องหาสถานที่น่าสนใจ ทว่าก่อนหน้านี้ฉู่อ๋องปฏิเสธเหล่าองค์ชายมาโดยตลอด จนกระทั่งได้ยินว่าจะไปโรงน้ำชาแห่งนี้ นี่ถึงตอบตกลงนางรู้สึกแปลกใจ โรงน้ำชาแห่งหนึ่งมีอันใดดี เหตุใดจะต้องอยากไปโรงน้ำชาด้วย?เพียงแต่ ตอนนางมาถึงโรงน้ำชาสกุลซ่ง ได้เห็นบรรยากาศครึกครื้นนั้น ดวงตาสั่นไหวในทันใดไม่เคยเห็นโรงน้ำชาครึกครื้นเพียงนี้มาก่อน ยิ่งไปกว่านั้นอาหารการกินที่นี่ก็มีทั้งหมด!เรื่องเล่าบนเวทีมีสีสันน่าสนใจ นางได้ฟังเล็กน้อยก็พบว่าเนื้อหาของเรื่องเล่านี้น่าสนใจอย่างมาก น่าสนใจเสียยิ่งกว่าเหล่านั้นที่นางเคยฟังมา“คิดไม่ถึงเลยว่าโรงน้ำชาในเมืองหลวงของพวกเขาจะพิเศษเพียงนี้ แตกต่างจากบ้านเมืองพวกเรา”ภายในสายตาอูจิ่งซั่วสะท้อนแววตกตะลึง วันนี้เขานับว่าได้เปิดหูเปิดตาแล้ว มิน่าเล่าตอนอยู่ภายนอกจึงได้ยินว่าที่นั่งเต็มแล้วหากไม่ใช่เพราะพวกเขามีฐานะสูงศักดิ์ โรงน้ำชาจงใจเหลือที่นั่งแขกพิเศษไว้ให้ น่ากลัวว่าพวกเข

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status