แชร์

บทที่ 1163

ผู้เขียน: จี้เวยเวย
เมื่อไป๋จื่อตักน้ำมาให้ ซ่งรั่วเจินก็รีบตรวจสอบปัญหาของน้ำทันที

“เป็นอย่างไรบ้าง?” ฉู่จวินถิงถาม

บนใบหน้าของซ่งรั่วเจินไร้ซึ่งความประหลาดใจ “ตรงกับที่หม่อมฉันคาดไว้ทั้งหมด ในน้ำนี้ถูกวางยา”

“ในน้ำนี้มีพิษ เช่นนั้นทหารทั้งค่ายที่ดื่มน้ำจากบ่อนี้ ถึงตอนนั้นจะไม่มีใครหนีรอดได้เลยงั้นหรือ?”

ฉู่อวิ๋นกุยเบิกตากว้าง ถึงแม้อีกฝ่ายจะอยากให้เสด็จพี่สามพลาดท่ามากแค่ไหน แต่ทหารมากมายขนาดนี้ต่างก็เป็นผู้บริสุทธิ์ กลับไม่คิดจะละเว้นแม้แต่คนเดียว!

ซ่งรั่วเจินหันไปมองฉู่จวินถิง เรื่องในราชสำนักคงจะเป็นสิ่งที่เขาพิจารณาอยู่แล้ว ส่วนตัวนางในตอนนี้ไม่อาจใส่ใจเรื่องพวกนั้นได้ นางจำเป็นต้องรีบลงมือ!

ไม่เพียงแค่ต้องหาทางแก้พิษนี้ โรคระบาดก็ยิ่งเป็นปัญหาใหญ่ หากคิดจะกำจัดให้สิ้นซาก ย่อมมิใช่เรื่องง่ายเลย

แต่ตราบใดที่ถอนพิษนี้ได้ ผู้ที่ติดเชื้อก็จะไม่เสียชีวิตในเวลาอันสั้น อย่างน้อยก็จะมีเวลาให้พวกเขาคิดหาวิธีมากขึ้น

“จวินถิง ในบรรดาหมอหลวงในตอนนี้ ท่านรู้หรือไม่ว่ามีใครที่พอจะไว้ใจได้บ้าง?”

แววตาของซ่งรั่วเจินจริงจัง “ตอนนี้แค่พึ่งหม่อมฉันคนเดียวย่อมไม่เพียงพอแน่
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1170

    สถานการณ์ในตอนนี้ หากเขาสอดมือเข้าไป ก็ยากจะถูกคนหยิบยกเรื่องนี้ออกมากล่าวหา ให้เสด็จพ่อส่งคนออกมาสืบถึงจะทำให้คนเชื่อถือที่สุด!อีกด้านหนึ่ง คนสร้างเรื่องทั้งหมดกำลังดีใจ“บัดนี้ทั่วทั้งเมืองหลวงต่างรู้ว่าโรคระบาดแพร่จากค่ายทหาร ชื่อเสียงอันดีงามที่เขาสั่งสมมานานหลายปี นับว่าถูกทำลายทั้งหมดแล้ว!”“ทว่าตอนเหล่าขุนนางในราชสำนักถกเถียงกันเรื่องนี้ ท่าทีของเสด็จพ่อกลับไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ เห็นได้ชัดว่ายังปกป้องเขาอยู่”ฝ่ายชายขมวดคิ้ว สีหน้าสะท้อนความไม่พอใจ บัดนี้เกิดเรื่องใหญ่ภายในค่ายทหาร ไม่ว่ามองอย่างไรก็สมควรลงโทษอย่างหนัก แต่กลับไม่มีความเคลื่อนไหวเลยแม้แต่น้อย“อย่าเพิ่งร้อนใจเพคะ” หญิงสาวทางด้านข้างผลิยิ้มพลางเอ่ยปาก “ตอนนี้ฉู่อ๋องยังเอาตนเองไม่รอด ฝ่าบาทกังวลความปลอดภัยของเขา ย่อมไม่ใส่ใจจัดการเขาในตอนนี้!”“ไม่แน่ว่าไม่ต้องรอให้ฝ่าบาทจัดการ ฉู่อ๋องก็ตายในค่ายทหารก่อนแล้ว”ได้ยินดังนั้น ฝ่ายชายพยักหน้า ใบหน้าเผยความระอา“ทีแรกข้าก็ไม่อยากเอาชีวิตเขา ใครให้เขาโดดเด่นเกินหน้าเกินตาเช่นนี้ พูดได้เพียงว่าเขารนหาที่ตายเอง!”ภายในสายตาหญิงสาวสะท้อนไอเย็น “ทุกคนที่ขวางทางท่านล้

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1169

    เมืองหลวง ข่าวลือแพร่สะพัดไปทั่วทุกหนแห่งพวกกู้หรูเยียนได้รู้ว่าบัดนี้คนในเมืองหลวงกำลังกระสับกระส่าย โรคระบาดเริ่มขยายวงกว้าง ยิ่งไปกว่านั้นราษฎรก็แน่ใจว่าโรคระบาดในครั้งนี้แพร่มาจากค่ายทหารของฉู่อ๋อง ใบหน้าจึงเผยความกังวล“เสนาบดีศาลต้าหลี่สืบออกมาได้แล้วไม่ใช่หรือ ทั้งๆ ที่หมู่บ้านชิงหยางแห่งนั้นเกิดโรคระบาดก่อน แต่ราษฎรเหล่านี้กลับปักใจว่าโรคระบาดออกมาจากค่ายทหาร น่าโมโหนัก!”บัดนี้กู้หรูเยียนนับว่ารู้แล้วว่าซิ่วไฉเจอทหาร มีเหตุผลไปก็ไร้ประโยชน์ ทั้งๆ ที่ทั้งหมดล้วนพูดไว้อย่างชัดเจนแล้ว เอือมระอาคนเหล่านี้ไม่เชื่อ“ท่านแม่ ท่านอย่าโมโหเพราะข่าวลือภายนอกเหล่านั้นเลย นี่เห็นได้ชัดว่ามีคนปลุกปั่น ท่านโมโหไปก็ไร้ประโยชน์”“ก็เพียงปากของพวกเราเหล่านี้ พูดออกไปก็ไร้ประโยชน์”ซ่งจิ่งเซินเห็นมารดาร้อนใจดุจไฟเผา มุมปากล้วนพองขึ้นมาแล้ว เอ่ยออกมาอย่างสุดระงับ“เรื่องนี้โทษท่านแม่ที่ร้อนใจไม่ได้ ข้าได้ยินข่าวลือเหล่านั้นก็อยากตีคนเหลือเกิน!”สีหน้าซ่งจืออวี้ไม่สบอารมณ์ “ตอนนี้น้องหญิงห้าไม่อยู่ข้างนอกก็ดี คำพูดของคนข้างนอกเหล่านั้นเกินไปจริงๆ ชวนให้คนโมโหแทบแย่!”ซ่งอี้อันมองเห็นท่า

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1168

    บัดนี้หมอหลวงคนอื่นทำได้เพียงรออยู่ภายในกระโจม ต่อให้ต้องการออกไปทำธุระส่วนตัว ก็ต้องให้ทหารติดตามไปด้วยเพียงออกจากกระโจม นางก็พบว่าสถานการณ์รอบข้างตึงเครียดยิ่งขึ้น ราวกับหวาดระแวงไปทุกหย่อมหญ้า“หมอหลวงจินสารภาพแล้ว แต่เรื่องที่เขารู้กลับไม่มาก”ฉู่จวินถิงกำลังสั่งการเรื่องนี้ ก็ได้เห็นซ่งรั่วเจินเดินออกจากกระโจม ทันใดนั้นก้าวเท้าฉับไวขึ้นไป“เจินเอ๋อร์ เจ้าจะไปที่ใด?” ฉู่จวินถิงเอ่ยถามซ่งรั่วเจินยื่นตำรับยาในมือให้ “จะต้องเร่งส่งสมุนไพรเหล่านี้มา ไม่สามารถเสียเวลาได้ อีกอย่างทหารที่ถูกวางยาพิษเองก็ต้องรักษาร่างกายดีๆ”“พวกเราจะรีบคิดหาวิธีรักษาโรคระบาด แต่เรื่องนี้ยากยิ่งนัก พวกเขาเองก็ต้องเตรียมใจเอาไว้ด้วยเพคะ”ฉู่จวินถิงมองตำรับยาแวบหนึ่ง นี่จึงส่งให้รองแม่ทัพ “รีบส่งจดหมายกลับวัง”“พ่ะย่ะค่ะ ท่านอ๋อง”รองแม่ทัพจากไปแล้ว ฉู่จวินถิงถึงเล่าสถานการณ์ของหมอหลวงจินออกมาเขายื่นจดหมายให้ซ่งรั่วเจินหนึ่งฉบับ “นี่คือสิ่งที่คนชุดดำมอบให้ หมอหลวงจินไม่รู้ฐานะของอีกฝ่าย ข้าเองก็ไม่รู้ว่านี่จะสามารถช่วยได้หรือไม่”ซ่งรั่วเจินเข้าใจ “หม่อมฉันสามารถทำนายได้เพคะ”พูดไป นางนึกถึงเร

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1167

    ระหว่างหมอหลวงจินสารภาพ ฉู่จวินถิงและฉู่อวิ๋นกุยเข้าใจสาเหตุแล้วหมอหลวงจินถูกคนนำชีวิตของคนในครอบครัวมาข่มขู่ นี่ถึงรีบรับปาก“ท่านอ๋อง กระหม่อมถูกบังคับจนใจจริงๆ เดิมทีกระหม่อมก็ไม่อยากทำเช่นนี้ แต่หากกระหม่อมไม่ทำตามคำสั่งพวกเขา น่ากลัวว่าคงไม่อาจรักษาชีวิตของทั้งครอบครัวเอาไว้ได้พ่ะย่ะค่ะ”หมอหลวงจินร้องไห้น้ำมูกน้ำตาไหล เพียงแต่คิดว่าตนเองดวงซวยโดยแท้หากไม่ใช่อีกฝ่ายมาหาเขา เขาก็ไม่จำเป็นต้องตกตะลึงหวาดผวาเช่นนี้ ทีแรกยังคิดว่าฉู่อ๋องติดโรคแล้ว ไม่มีวันพบตนแต่บัดนี้เวลาผ่านไปเพียงชั่วพริบตา...ก็ถูกจับได้แล้ว!“อีกฝ่ายให้เจ้าทำอันใดในค่ายทหาร?”“กระหม่อมไม่ได้ทำอันใด เพียงแต่ให้กระหม่อมทำให้ถ่วงความคืบหน้าของหมอหลวงท่านอื่น ดีที่สุดคือทำให้ทุกท่านรักษาไม่ได้ เช่นนี้ก็นับว่าสำเร็จแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”หมอหลวงจินเผยสีหน้าร้อนใจ “ท่านอ๋อง กระหม่อมพูดความจริงทุกประโยค เว้นเสียแต่ถ่วงความคืบหน้า กระหม่อมก็ไม่ได้ทำอันใด ยาพิษนี้ไม่ใช่กระหม่อมวางอีกด้วยพ่ะย่ะค่ะ!”ฉู่จวินถิงพูดเสียงแผ่วเบา “เช่นนั้นเจ้ารู้ได้เยี่ยงไรว่าภายในน้ำมียาพิษ?”“นี่คือกระหม่อมตั้งใจป้องกัน หากกระหม่อมเองก็

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1166

    ตอนซ่งรั่วเจินและหมอหลวงทุกท่านศึกษาวิธีรักษาโรคระบาด ฉู่จวินถิงและฉู่อวิ๋นกุยก็ไปสอบสวนหมอหลวงจินหมอหลวงจินเห็นทุกคนจากไป หยุดพักครู่หนึ่ง นี่ถึงหยิบยาถอนพิษออกมา“โชคดีก่อนหน้านี้ข้าเหลือทางออกเอาไว้ ป้องกันตนเองโดนพิษเช่นเดียวกัน!”หมอหลวงจินลำพองใจ จากนั้น ชั่วขณะเขากำลังจะกินยาถอนพิษลงไป เขากลับถูกจับไว้แล้ว“ท่าน ท่านอ๋อง?”สายตาฉู่จวินถิงเรียบเฉยเย็นชา “คิดไม่ถึงเลยว่าหมอหลวงจินจะมีความกล้าไม่เบา ถึงขั้นวางยาพิษทำร้ายคนในค่ายทหารข้า!”สีหน้าหมอหลวงจินหมดอาลัยตายอยาก ครู่ต่อมาพูดบ่ายเบี่ยง “ไม่ ไม่ใช่...”เพียงแต่ เผชิญเข้ากับสายตาคมกริบของฉู่อ๋อง สีหน้าเขาหมดอาลัยตายอยาก รู้ตัวว่าตนเองจบสิ้นแล้ว!ฉู่อ๋องลงมืออย่างโหดเหี้ยม จะต้องไม่ปล่อยเขาไปแน่น่าเสียดาย เขาไม่มีโอกาสฆ่าตัวตาย วิธีทรมานของฉู่จวินถิงทำให้เขารับรู้ว่าสิ่งใดทรมานยิ่งกว่าความตาย“ท่านอ๋อง กระหม่อมไม่รู้จริงๆ ขอร้องท่านฆ่ากระหม่อมด้วยเถอะพ่ะย่ะค่ะ!”หมอหลวงจินที่มีโลหิตอาบร่างพูดเสียงสั่นไม่หยุด ภายในสายตาเปี่ยมความหวาดกลัวอย่างล้ำลึกใบหน้างดงามมีเสน่ห์ของฉู่จวินถิงเย็นชาอย่างเห็นได้ชัด เขาพิงพนักเก้า

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1165

    “กระหม่อม กระหม่อมก็แค่เจ็บจนพูดจาเหลวไหล” ใบหน้าหมอหลวงจินเต็มไปด้วยความกระอักกระอ่วน ในใจยิ่งเกลียดซ่งรั่วเจินเข้าไปใหญ่ สตรีนางนี้ชอบหาเรื่อง ตั้งใจจับผิด น่าชังเสียจริง! เขาโดนเฆี่ยนไปตั้งสามสิบไม้แล้ว สตรีนางนี้ยังจะเอาอะไรอีก? “แค่ล้อเล่นเท่านั้น หมอหลวงจินคงไม่ถึงขั้นรับไม่ได้หรอกใช่หรือไม่?” ใบหน้าซ่งรั่วเจินเต็มไปด้วยรอยยิ้ม คำพูดเต็มไปด้วยถ้อยคำยั่วโมโห นางหันไปสั่งให้ไป๋จื่อนำยาต้มส่งไปให้ “หมอหลวงจิน ระหว่างท่านกับข้าเดิมทีก็มิได้มีความแค้นใด แต่ว่าวันนี้ท่านไม่เคารพข้าครั้งแล้วครั้งเล่าต่อหน้าทุกคน แน่นอนว่าควรถูกลงโทษ” “นี่เป็นยาที่ข้าสั่งให้คนต้มให้ท่านโดยเฉพาะ ท่านรีบดื่มเสียเถิด เมื่อดีขึ้นหน่อยยังร่วมกันหาวิธีรักษาอยู่” หมอหลวงจินมองยาต้มตรงหน้า พลันรู้สึกตกใจ ไป๋จื่อยื่นยาต้มออกไปตรงหน้าอย่างเหมาะเจาะ “หมอหลวงจิน ท่านรีบดื่มเสียเถิด” ลูกกระเดือกของหมอหลวงจินกระเพื่อมเล็กน้อย สีหน้าแสดงความลำบากใจ “ข้า ข้าค่อยดื่มทีหลัง…” “หมอหลวงจินไม่ให้เกียรติกันเลยหรือ?” สีหน้าของฉู่จวินถิงพลันเย็นชา “พระชายาสั่งให้คนจัดเตรียมให้ท่

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status