บทที่ 1316

เพียงเอ่ยถ้อยคำนี้ออกไป ไป๋จื่อและชิงเถิงก็หัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้ เห็นคู่รักที่มีใจให้กันได้ลงเอยกันในที่สุด ทุกคนต่างก็รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก

“ใช่แล้วชิงเถิง ข้าวางแผนเปิดโรงกลั่นสุราแห่งหนึ่ง ให้น้องเขยของเจ้ามาเป็นนายบัญชี เป็นเช่นไร?”

นางคิดเรื่องโรงกลั่นสุรานี้ไว้นานแล้ว แต่ระยะนี้ไม่มีเวลามาสนใจ บัดนี้ไม่มีเรื่องใดแล้ว กลับสามารถทำการค้านี้ได้

ชิงเถิงรีบคุกเข่าลงไป “ขอบคุณพระชายา”

“รีบลุกขึ้นเถอะ” ซ่งรั่วเจินโบกมือ “เดิมทีร้านก็ต้องรับสมัครคนอยู่แล้ว น้องเขยเจ้าเองก็เป็นคนควรค่าให้ไว้ใจ นี่เป็นเรื่องที่ทุกคนล้วนดีใจ”

“ใช่แล้ว แม่เจ้าเป็นเช่นไร?”

ใบหน้าชิงเถิงซาบซึ้งใจ “แม่ข้ายังนอนติดเตียง แต่หมอมาดูอาการแล้วกลับไม่เป็นไรมาก ขอเพียงพักผ่อนสักระยะก็จะดีขึ้นเจ้าค่ะ”

“เช่นนั้นก็ดีแล้ว”

“น้องสาวและน้องเขยวางแผนรอให้ขาของท่านแม่หายดีแล้วค่อยจัดงานมงคล หากพวกเขารู้ว่ามีงานทำ จะต้องดีใจอย่างมากแน่!”

ชิงเถิงนึกถึงสถานการณ์ที่กำลังจะดีขึ้นทีละนิด รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกภายในใจ

ชีวิตของนางดีเหลือเกิน ไม่อดตายตอนขาดแคลนอาหาร ยังได้รับความช่วยเหลือจากน้องเขย มิหนำซ้ำตนเองเข้า